Alle inzendingen over gorgelen

er is hier niemand meer en er klinkt niets behalve dan het gorgelen uit de schuimende mond van de zee en jij in mij ...…

Geen goddelijk Gezelliaans geluid G geeft geregeld geestelijk gemuit: Gebelgd gezucht, geïrriteerd gemoed Geen grap, g genereert geheid geschutter Gelijkertijd grijnst gorgelend gesputter…

Ook speld ik vaak wat op de mouw en laat het dan, ja juist, blauwblauw - * Het fabelwezen "de gorgel" werd geschapen door Cees Buddingh'; In dit sonnettet is minister Kamp de Gasbelgorgel.…

getverderrie, uitgenodigd ja wat moet je dan blauw gorgelen in de kou bij de asbakken die altijd buiten staan of in een dekmantel kruipen ik weet het al ik ken het al ik proef het al gezellig samen zuipen een sfeer waarin het gelag van valse mondhoeken zal druipen, gezelschapsspelletjes en ruggespraak koekhappen en klepzeiken…

ik vraag om regen en sleep de goden uit een groter leven weg de wereld huilt een rivier wacht op ogen 't zwellen voorbij de stroom van het kwade wie vergiet het vergeven op lippen 't gorgelen van gebeden aangetast door verzet ik sleep de goden uit de eeuwigheid weg uit vuur en wapens…

de ramen open het gorgelen van de stad in de zomernacht net overleefd - een bus met zweedse toersten net iets te traag - de arm dwars leggen de arm langs het lichaam - de pijn blijft bestaan vroeg of laat genen kankerfouten hier en daar omstandigheden ondermijnd door chemo geinfiltreerd door virussen wachten op een kus…

De geluiden van rot in de mergel gorgelen vreugde maar angst maakt hen hees: de aarde verrot en de mens viert zijn vrees. Haar git strijkt áán de helse duisternis zij is de lont in de gevangenis. De tijd is bom, de uren tellen snel. Het brandt van toekomst die verlopen is en elke stap wordt vak in ’t ganzenspel.…

in kaalgeslagen stompen bos met nacht en onmacht in donkere darmen gorgelend grommend en fluitend duister drab van eigen brein komt los schuifelt over de vuile verbodsgrond knarsend het legergroen roestig kolos primitiever dan toen we onwetend waren het stamhoofd bevroegen op zijn wens en bovenop de zere blaren zaten naast de karkassen…

Ik hoorde verborgen stemmen in de toppen, orgelpijpen in een storm, bewogen door het ritmisch gorgelen van het riet, gedirigeerd door wind en wat men alleen maar horen kan maar nimmer ziet, laat zich niet foppen door het steunen van onvermoeibare instrumenten in het ven en griend, wat voor alle buitenlieden als concert - zaal…

dan zingen zal, dat ’t wederklinkt alomme, de gorgel los, de vogel en de luidgekeelde blomme; de klepel zal de klokke slaan en kondigen den Koning aan. 12-04-1897 -------------------------------------- Moeren: morrelen Gers: gras Gorgel: keel,strottenhoofd…

. ---------------------------------------- uit: 'Het mes op de gorgel. Gorgelrijmen en andere gedichten', 1960.…

Ik hoorde verborgen stemmen in de toppen, orgelpijpen in de storm, bespeeld en gewogen door het ritmisch gorgelen van het riet. Gedirigeerd door wind en - wat men alleen maar horen kan - maar nimmer ziet, laat zich foppen in het kreunen van onstembare instrumenten in ‘t ven en in de grienden.…

Gorgelende radiatorgeluiden schemerlampenromantiek op een vroeg aanvangsuur een rappe vleermuisvlucht dringt door het laatste avondlicht. Bob Dylan kreunkrijst kritisch van zich af op 'TEMPEST' Teksten stapelend, speldeprikkend lange songs, minuten wegtikkend 'never ending' zijn strijdlust.…

De lucht verzwart en smijt zijn water in striemen tot de aarde zwelt stromen gorgelen dan tot beken en water vlucht voor dat geweld. De boom verbleekt en bloedt zijn bla'ren heft nog wanhopig op zijn kruin met zijn gekromde vingers schril geheven maar bliksem klieft hem toch tot puin.…

lust op haar rug Ons lied duurt, een bitter, laf graaien Naar haar troebel grasland Stiller dan een steen Zat zij in haar rieten kooi De weerstand geknakt Verweesd het kruis dragend Met verkrampte lippen Haar tong in de klem Tot er een huivering door haar ging Haar geketende polsen rusten op het bekken Ze spartelt verbeten tegen Een gorgelende…

Van gorgelend water geen nieuws meer, of een eenmalig teken van herkenning; slechts de afgebonden navelstreng, verdroogd verkrompen levenslijn, veilig in de palm van mijn hand. Later dit uur verzamel ik honderd woorden aan de oosthemel voor mijn vlees gebonden lichtkind.…

En samen gorgelen z'een lied, een lied van kalme, stille levenszonne....…

zacht is de nasmaak van het eikenhouten vat waaraan zij zich rijpte tot rond in fles gebotteld als de zon aan de horizon is de atmosfeer gloeiende waar brandend haar beleving zich in mijn gorgel welt ik proef de ochtendmist die als sluiers geslagen de schotse hooglanden als haar wieg openbaart soepel walst zij de weg via de nippende…

kreeg ik zulke brieven van zacht allooi waarin beelden zich neerleggen, haast stervend zoals het kan zijn tussen twee mensen pastelbroos dan schreef ik woorden, vingertikkend licht als heildronk, wensdroom in een witte eindigheid het waden waardig door fluisterlingen; een liefdessaga in deze gorgel des levens kreeg ik zulke verzen,…

De molen waagt zich in tweespraak met de gorgelende wind zijn armen vermalen het de onderbuik gevoelens van een te vroeg geboren lentekind. Deze spaart mij legt een mistig winterlaken op de toppen van alle vergezichten die vergeten raken, soms valt een antwoord binnen als een toeschouwer die de zijn afslag heeft gemist.…

kloppende kop stenen stapelen stevig zich daarbovenop zoveel zware vrachten til ik met mij mee van alles om mij heen zie ik er minstens twee een wankelend evenwicht dwingt tot stoppen mijn mankerende maag kan niets verkroppen met bonzende slapen onnoemelijk eenzaam hevige peristaltische bewegingen trekken saam tot een eigengereide geselende gorgelende…

En hoorbaar klinkt, bij elke zwaai der hand, een schor geluid, - reutlen van een, die sterft, - uit 's ouden gorgel, door geen drank gelaafd.... Hoog, op de bergen, boven rots en mensen, kerft geel en rijp de wijndruif aan de stok.…

spanning pulseert ergens tussen hoop en nog meer hoop, het zijn de kansloze voorspellingen die van de nacht een granieten omhulsel maakt, ondoordringbaar voor het reëele en verifieerbaar voor de vele angstige avonturen die onuitputtelijk de dood in mij trachten te manipuleren met levensechte overtuigingen mijn maat is beneden half en ik gorgel…

Lustig zong hij, en z'n kele zwolg en zwol in 't groen gestraal van de volle mane, lijk de gorgel van 'n nachtegaal. Rond hem, op de lippen van de mensen, speelde 'n blij gelach, en de jongens klepten hun san- dalen mee, op mateslag. 't Lied was ten einde, en z'n harpe trilde stervend uit en zweeg.…

dan zingen zal, dat ‘t wederklinkt alomme, de gorgel los, de vogel en de luidgekeelde blomme; de klepel zal de klokke slaan en kondigen de Koning aan.…

dan zingen zal, dat ‘t wederklinkt alomme, de gorgel los, de vogel en de luidgekeelde blomme; de klepel zal de klokke slaan en kondigen de Koning aan. 12 april 1897…

De takken plaste' in 't water, tussenbeide Slokte het water gorgelend, een vis Gelijkend, zwemmend in de duisternis. ..................................... .......................................…

- wie niet elk akkoord van 't orgel in de gorgel springt, die niet tot ieder menslijk woord de brede stem van 't orgel dwingt! Hij zingen! - wie de stem beeft en die, zwak of stram of moegestreefd, geen orgel in de keel heeft en geen ziel, die in dat orgel leeft!…

En ik: gij gaat voorbij en ziet mij niet, terwijl dat ik mij geef in uwe handen als het gewillig lam der offerande, dat zelf zijn gorgel aan de slachter biedt.…

Als gij, met uw snebje fluitend, Slepend, zacht uw’ galm verlengt, Of, de gorgel vol ontsluitend, Alle tonen samen mengt, Als gij ’t zet op hoge wijzen, En, met schel en scheller slag, Alle zangen dooft in ’t rijzen, Zanger van de nacht en dag;…