Alle inzendingen over hoorn

op de hoorn blazen? smeken voor één ziel? ik klop aan! deze dag, is geen goede dag……

Tussen hoorn, cello en fagot beweegt zij wiegend voor mij uit. ------------------------------- uit: 'De tussentijd', 2004.…

De zwarte eenhoorn is hebzuchtig de zwarte eenhoorn is ongeduldig de zwarte eenhoorn is onbegrepen en aangezien voor een geest of een symbool Ze werd gegrepen en meegenomen door een koud land waar mist spotprenten schilderde van mijn woede Niet op haar schoot rust de hoorn maar diep in haar maanzee waar hij groeit De zwarte eenhoorn is…

Het ruige bruine rund afkomstig uit woest heuvel- en bergland graast lustig met waakzame ogen op Nederlands of Vlaams heideveld onder het bedaarde eten danst losjes zijn geduchte kop waaraan twee lange kromme hoorns steeds naar de bosrand wijzen in dennen en sparren de verstild woorden vatten van dichte warrige wouden uit het verre stamland…

Grazend in een groene weide Tegen een lange bergkam op Sta ik als koe te moe-en Met twee hoorns op m'n kop De staart tussen de benen Slaat de vliegen van m'n rug Schrik op van een fietser Maar keer ras weer terug Want daar bij het prikkelhek Wacht het groenste gras op mij Dat sprietspul aan m'n eigen kant Loop ik enorm snel…

De mens houdt niet van de natuur die bijt en overstroomt en zijn eigen gang zoekt en gaat in een wereld van mensen gesteld op rust en regelmaat het nuttig maken van wat blijkbaar geen waarde heeft Zo lang het duurt gemalen tijgerknoken hoorns van rhinoceros haaievinnen, Spaanse vlieg een onafzienbare rij waaraan zelfs kannibalisme geen…

Zijn levenswerk is afval, een broze hoorn. Strandwandelend vertrap ik wat niet werd vermalen tot kalk, zeepaleizen en flamboyante kastelen. ---------------------- uit: 'Gilette', 1998.…

in rotssteen misschien, Doortje 3017, vereeuwigd worden Met zware, sierlijke voorwaarts Gerichte hoorns door een Verwonderde had uit Het paleolithicum? Doortje? ----------------------- uit: 'Tempel', 2013.…

Om Jesse als 'jochie' neer te zetten terwijl hij de koe bij de hoorns vatte is niet slim Klaver die laat er geen gras over groeien slaat terecht, gelijk op trom Voor storm is gewoed Het betreft financiële perikelen van een ABN-Commissaris die niet door de beugel konden Daar gaat het om In financiële wereld, bij ABN kluste Fons enige tijd…

Zij suste mijn verdriet Dat is wat er bleef hangen Meer was er domweg niet Niets meer dan was besproken Niets minder dan voorzien Gehaast en afgebroken Meer was er niet te zien We hadden het zo nodig En smachtten naar elkaar Gevoel bleef overbodig Toch scheelde het een haar Of alles was beklonken Het smaakte naar steeds veel meer De hoorn…

Hij haalt gezwind zijn tas en hoorn en roept verheugd: "Een weekje vrij!" Zijn ogen glanzen en blij maakt me 't plots besef: mijn zoon een vreugde die niet verdort een toekomst die niet verkort warm als herfstblaren is mijn hart om zijn leven maar verward vraag ik me af of zijn gezicht nog lang zo onbekommerd licht.…

Rode zon mazelt lichtflitsend door het gebladerte kreunend door de bovenwind leunend op jeugdige muziek zwoel gekruide lucht trillende neusvleugels verdwazing alom synoniem aan de geur zweet parelt in het schemerlicht jij niet schuldig aan mijn belgedrag vlijt de hoorn tussen je dijen klaarkomend op het spreekgedeelte mij de gehoorde…

o Vruchten-lege schaal, o flanken rijk aan reuken die heel de zomer draagt maar niet verzaden zult: nóg komt een kopp'ge bij uw nodende ijlte beuken met hoornen hoofd en dom geduld. Ik ben 't gekorven hout waaraan geen trossen hangen, tot lucht verijld het hars dat uit de wonden droop.…

de vrede en de oorlog voor elk wat wils zoals dat zuinig heet in de flauwe volkse mond nee, ik laat niet af te duur voor de gelovige maar breng tweespalt mee en af en toe verzoening in het trouwste hart ik min de mindere verminder de meerdere naargelang het verlangen naar vervulling van de leegte die elkeen zo graag ontkent de hoornen…

waar ’t land zich schier tot eiland tongt en bunkers kaal uit duinen zweren wieken zich stralen door de nacht als dorsers die de polders scheren grauwend uit zwarte duisternis hoor ‘k schepen en baleinen hoornen weergalmend in d’onmeetlijkheid van trage lankmoedige tonen bundels priemen door mist en zwerk klauwen verloren, blind…

Zachtjes zwaaide in de gang de hoorn een pendel heen en weer. Zijn roepen luidde zich dit keer een weg naar mij. Het duurde lang wij spraken beiden achter glas voordat ik meer dan klanken hoorde maar niet meer dan losse woorden: kou en stil en stof en as. Hij riep mij uit het diepste diep. Nog eenmaal riep hij en ik sliep.…

vandaag schallen hoorns zal koper blinken in de zon velden worden ontruimt teunisbloem en duindoorn een tafel dekken van verval de zee heeft zich geschikt wat minder zand te nemen ik ben slechts een waarnemer muziek door hen geschreven kruipt in alle holen en gaten geen partituur is voorhanden maar ligt voorpoten geschikt vandaag…

Hij gaapt me aan, rekt zich eens uit zijn kop op `t Hoornse meer, zijn staart zwiept bij die actie gevaarlijk heen en weer. Een uitgebreide wasbeurt vindt op de Hondsrug plaats waar ik hem weg kan lokken met een stuk geitenkaas.…

Je sluit de gordijnen, steekt er een teveel op en legt zonder wat te zeggen de hoorn op de haak. Het spookt in de nacht en slaapt in de dag. Je speelt met je leven en toch ga je door. Is het de kat op je kussen of het verkeerde lied waardoor je hart klopt?…

dragen geluiden wolken van licht, de Laurenskerk zwijgt, een winterhoorn schalt verder van de standvastige toren en dichter bij de mensen ogen de straatklinkers verlaten hun aandacht krimpt, zij laat zich ook niet vragen op een mee wapperend doek Rotterdam dompelt zijn vreemdgangers om vrij hun eigen weg te gaan in deze ongehoorde hoorn…

De Shetland Sheepdog van Miep van Dulken uit Hoorn werd vernoemd naar de acteur van de tv-serie The A-team…Bron: Telegraaf)…

de nacht aan de telefoon deelden ze dromen verwenden elkaar met woorden deden dromerige beloften waarvan ze wisten dat er niets van zou komen hij, meer dan twee honderd kilometer ver van haar toch zo dichtbij dat zijn stem haar huid streelde en ze zijn kussen voelde branden elke keer fluisterde ze hem goede nacht toe voor ze de hoorn…

Via zes donzen blaadjes zal hij, gekoesterd door wat leidingwater, zich met stip ontplooien tot de hoorn van een vintage-grammofoon. Waarna zes meeldraden de stamper in gebed omhoogstuwen... 'Gloria in excelsis!' zwelt, schalt, echoot het door de woonkamer. 'De Messias is écht geboren!' 'Amen,' roepen de huisgenoten.…

zijn er reeds dood De vloer kreunt er wat kilte En mijn hersenen zijn er bloot Voor de eigen woeste tanden Ze zijn van taart op steen gestoten De vriendelijke taal van de randen Is met het bloeden mee op gespoten Mijn bloemen bloeien enkel doorn In dat voedingloze licht En ogen zijn er melancholisch gedicht Op bladzijden van hoorn…

Gesteun, gekreun ranzige taal de hoorn valt uit je hand..... Totaal van streek lig je de hele nacht wakker. Je bent lastiggevallen door telefoonterreur!…

Doof de vuren, omarm het duister, hoor het voorouderlijk gefluister, luister naar hun wijze raad: Hoe zwart ook het heden, hef de hoorn en deel de mede, drink, op de zon die komen gaat. Wassail!…

Zij spitsen de oren als een hoorn weerschalt. Zij schreeuwen als de zege mij toevalt, diep dankbaar dat ze een liefkozing verwerven.…

Het land dat er verkaveld bijligt, is zijn vroegere vette naam vergeten en droomt hoorbaar van hereniging, van herinnering aan vroeger dagen toen liefde en wijsbegeerte nog als hetzelfde werden beschouwd en de eenhoorn zijn gouden hoorn met een gul gebaar over ons leeggoot tot wij misselijk werden van zijn overvloed en honger en miserie…

Dat de wind fluistert in vele talen mannelijk is en licht van gewicht doet vele feministen zwaar balen vooral die wonen in Maastricht met uitzondering van Angelie Zij waarschuwt met haar vingers en telt theatraal één, twéé en drie laat gitzwarte vlerken verschijnen rode hoorns uit haar voorhoofd haar tanden als een haaiengebit…

Je stem door de hoorn, je briefjes op het bord, je zoen. Ze zeggen dat je van me houdt. Je kleren op de stoel, je koffie bij 't ontbijt, je zwaaien. Ze zeggen dat je van me houdt. Je sprekende ogen, de kleur van de lucht, je wimpers. Ze zeggen dat je van me houdt. Refrein: Ik vind je zo lief. Ik vind je zo lief.…