155 resultaten.
eten
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 704 theedoek op tafel, melk in het glas
aardappelen afgegoten en de bonen van het gas
vla in het schaaltje, de vork naast het mes
vitrage half gesloten, net kwart over zes
dan boven het bord, onder het schemer van de lamp
schuif ik alles van mij af, vol afschuw van de damp…
schaduwliefde
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 246 schaduw ik heb je lief
waarin woorden ons leren
te houden van tegenwind
waarin goedheid ons omarmt
in het liefelijke van geest
schuif sluiers maar aan de kant
en voel het onzichtbare
in een klankrijk fluisteren
in de ruimte waar jij bent
en ik…
samen geworteld
om nooit meer uit elkaar te vallen…
Maanlicht -voor verliefden-
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 402 er zijn erbij die vleselijke geneugten
des avonds ondergaan
ik niet, ik betreur in stilte
het klimmen van de maan
is er immers niet een dag verdwenen
een dag die zoveel brengen kon
warmte en liefde onder een
ware vrienden-zon
ik verzucht en schuif de gordijnen dicht
wend mij af van het kille maanlicht…
herboren
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 719 ik vul de kuip tot aan de rand
schuif schoorvoetend in
het hete water
zoek in mijn hoofd het laatste
woord van een moeizaam
gedicht
laat mijn gedachten stilaan
varen, dobber en drijf weer
als een golvend schip
geniet van het pure moment
waarin het spelend kind
met rust wordt gelaten…
Dingen
gedicht
3.0 met 18 stemmen 9.970 De dingen lopen langzaam vast
In een oog het licht
De dingen grazen rustig nu
Ik schuif een lucifersdoosje
twee centimeter naar rechts
op de tafel
De radiatorwarmte
tegen mijn dijen
Voor het raam
kastanjes en seringen
Zij vragen geen toestemming.
-----------------------------------
uit: 'De werkeloze doden', 1997.
Vert.…
Adem jou
gedicht
3.0 met 14 stemmen 5.767 Schuif naar je toe
verwarm mijn buik aan jou
mijn buik ademt je kalmte in.
Soms doen we andersom.
Je handoplegging brengt me
naar de aarde waar men slapen kan.
Jij weet dit niet.
Ik ben de wakkere.
Jij slaapt.
-------------------------------------
uit: 'Verliefd verloofd getrouwd,
gedichten voor geliefden', 2008.…
bloemenkrans
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 143 op de prinselijke
ruiker rozen
die hij liet bezorgen
voor haar verjaardag
volgde slechts
stilte
de mededeling
"bloemen noch kransen"
in de doodsbrief
las zij wellicht
letterlijk
of misschien
belandde hij
-ongeopend-
in de schuif
bij de brieven
die hij moeizaam spelde
in de lange weken
ziekenhuisverblijf,
wachtend op het eindelijke…
Weg Van Mij
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 1.447 Daar zit ze
mijn moeder
schouder aan schouder
geluidloos
scheef gezakt
in de huiskamer
van het tehuis
haar handen
in houvast
om haar tas geklemd
stilzwijgend
schuif ik naast haar
streel haar wang
een glimlach
opent haar gesloten lippen
als haar hoofd
zich langzaam heft
dan ... is het moment voorbij
nemen medicijnen
haar mee…
Pluk ze, m'n Lief
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 295 valt hij van zijn hoogte neer
in grijze rauwheid
stukbrekend op straten
de grijnzende rouwtijd die avond heet
beklim ik lijnen van het schrijfpapier
bekruip de krullen van dat oud brevier
schuif de mulle verlangens naar
een hogere trede – daar
flikflakken zinnen uit een late brief
‘pluk de letters van mijn liefde, Lief’…
Scherven
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.117 In het volste vertrouwen
zie jij mij en nu,
geen verleden en ik
schuif de scherven aan de kant,
alsof ze er niet waren,
alsof ze er nooit geweest zijn.
Alwéér...
Maar in de hoogste pieken
komen de diepste dalen
als een vloedgolf over me heen.
Ik wil dat je weggaat
en ik wil dat je bij me blijft.
Het is zo fijn
maar ik ben zo bang.…
mistkind
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 712 als het mistig is
weet ik dat jij er bent
ren tussen flarden door
schuif gordijnen mist opzij
en dan sta jij daar
als ik mijn armen om je sla
verdwijn je met de wind
jij hebt grijze ogen
rent over de velden
slaapt in bomen
en als de zon verschijnt
verdwijn je weer
je bent mijn vluchtig kind…
Waar het ooit eens begon
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 1.204 Ik moet weer gaan lachen
Dat wordt er gezegd
Niet steeds blijven zeuren
Pas dan ben je echt
De mens die we kennen
Een vrolijk gezicht
We weten je kan het
Dus schrijf een gedicht
Schuif problemen naar achter
Zie de toekomst vol zon
Dan gaan we weer verder
Waar het ooit eens begon…
Naschok
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 193 Droge tranen schrijven nullen
op een gapend massagraf
kon mijn giro maar verhullen
dat ik veel te weinig gaf
Laat mijn bloed toch sneller stromen
bij het zien van grote rampen
nachtmerries zijn roze dromen
onder televisielampen
Schuif mij op de schaal van Richter
door naar menselijke actie
maak mijn eigen lijden lichter
als hulpverlener…
Chaos in creatie
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 224 penselen kijken me aan
het linnen nodigt uit
om te gaan beginnen
snel de eerste streken
maar mijn vingers zijn
de vorm en kleur vergeten
ik zoek
en op het doek
staat chaos in creatie
schuif met mes
de resten weg
wat blijft krijgt adem
voelt vrij en vormt
in gemengde kleuren
mijn stillevend schilderij…
als een huis
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 254 nog in verzonken rust gehuld schuif
ik de gordijnen geruisloos open
begroet het licht dat geduldig wacht
tot ik het stilletjes binnenlaat
en ook de merel voor het begroeide
raam zeg ik zwijgend gedag
terwijl de kamer zich vult met hoe ik
vaker zou willen zijn
als een huis waar ‘t licht zich nestelt
ja vrijuit naar binnen en buiten…
rolgordijn
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 691 Schuif de raampjes open maar
schrik de vleermuis niet uit zijn vel
die sukkelig zijn zware vleugels
ontdeugend de wind insteekt.
Gooi de deuren open
maar trap die slak niet plat
die slijmerig sluipt over zachte tenen
zijn spoor achterlaat.…
onmogelijk
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 592 Helaas de tijd dringt
Ik schuif uit over grint
Geen houvast meer
De angst komt steeds weer
Hulp is er niet
Alleen tranen van verdriet
Een meehelpende hand
Neen bedankt,
Dat is mijn eigen land.…
statio
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 582 hang
over mijn schouder, het laken
dat mij toebehoort
en opnieuw een dag
waardig
zodat ik mij kan neerleggen
in de dageraad van
het geweten
de ruimte die ik zoek
langs schubben van de ziel
schuif zeeën
naar me toe, het gehoor van
rivieren
in licht en opgeheven handen
en schenk de horizon
het water van de wouden…
Mijn vrije wil
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 121 ik schuif wolken uit elkaar
verwacht blauwe lucht
maar niets is minder waar
als schillen lijken zij me te omgeven
worden minder rafelig
compacter in bescherming van het leven
wil het ruimtelijk perspectief bereiken
door steeds hogere dimensies te raken
maar de kern blijft over ontsnappingen waken
zo zweef ik tussen vrijheid en gebondenheid…
Oogopslag
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 206 Mijn kamer is te klein,
ik schuif de gordijnen dicht,
je kracht omhelst het bloot,
de nacht is ver en zo dichtbij,
het kaarslicht is boterzacht,
smeert mijn hart als oceaan,
zo groot, zo diep, als je tegen
me lacht om mijn zinnen te
ontbloten en weet wat je van
mij verwacht, daarin ben ik
geen partij voor jou en wordt
de vluchtweg…
Sneeuwploegen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 136 Schuif alle obstakels
In dikke bergen sneeuw
Voor je aan de kant,
Immers jij moet stralen
Als geen ander,
Want jij bent hoogbegaafd
Omdat je er een
Van mij bent, omdat
Je altijd beter bent
Dan al die anderen -
En als het onverhoopt
Eventjes niet lukt
Dan plak ik er wel
Een label op, dyslexie,
Adhd, pddnoz of pdd,
Het is…
Zet ik het mes
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 392 penseel stilte
zonder veel contouren
met grove kwast
verwijder ik rumoeren
als kleuren zachtjes
vloeken met elkaar
soms zet ik het mes
met veel misbaar
in de pigmenten als
zij elkaar niet wensen
en denken ieder weer de
eigen gang te kunnen gaan
dan schuif ik de
lijnen genadeloos
terzijde dek met
maagdelijk wit het zicht
en ga…
Eeuwig Licht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 65 schuif ze open de gordijnen
laat je heel subtiel beschijnen
en voel: je bent niet alleen
want daar staan de sterren
die jou al wenken van verre
daar is waar jouw ziel heen gaat
daar krijg je het inzicht
en wordt je ook verlicht
met en door het eeuwige licht
ooit … vroeg of laat…
je hoort bij mij
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.515 ik druk de wekker uit
voordat hij af zal lopen
voorzichtig sta ik op
schuif de gordijnen open
de eerste zonnestraal
valt zacht op je gezicht
jij weet nog van niets
je ogen zijn nog dicht
ik kijk nog even voordat ik
de koffie zal gaan halen
je bent zo mooi zo lief
met goud niet te betalen
het maakt me dankbaar
en het maakt me blij
een…
Verleden zaait onrust
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 1.616 onrust
in mijn gesloten hart
niets wat het nu sust
echt alles is verward
Verleden zaait onrust
niet weten wat te doen
nu liefde mijn hart kust
met een eerlijke zoen
Verleden zaait onrust
ziet alleen maar de pijn
iets wat me verontrust
alsof het niet mooi kan zijn
Verleden zaait onrust
liefde pak mijn hand
maak me van jou bewust
schuif…
Mijn huis...
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 536 Op de puinhopen van mijn leven
heb ik opnieuw een huis gebouwd
de fundering is nog niet zo stevig
maar het is er veilig en vertrouwd
Het biedt bescherming tegen rampen
en geeft me houvast als ik val
ik kan er rusten na het strijden
ik vocht omhoog, uit het eenzame dal
Nu schijnt de zon door mijn raam naar binnen
ik schuif het gordijn voorzichtig…
Tegendraads
gedicht
3.0 met 94 stemmen 14.515 Schuif ik de nacht van mij af als een slecht boek.
Ik scheid wat van de wijn is en wat van mij
schenk allengs minder van mijzelf in het glas.
Ik slink tot een woedende kring op het tafelblad.
------------------------------
uit: 'Na de vlakte', 2008.…
Nomen est omen
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 342 niet de plicht ontwricht mijn denken
het zijn de barsten in het beeld
de afgebladderde verf van zijn gezicht
ik schuif het loden gordijn opzij
vervloek mijn duivels werk
marmer, zwart en wit geaderd
zerk, na zerk, na zerk
mijn handen glijden langs de groeven
van geboorte en sterven
terwijl mijn hoofd door doden bladert
kerf ik in de diepste…
straat in de stad
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 114 ik wist ongeveer jouw nummer
waar je woonde en het raam
waar je uitkeek op de stad
verlaten straat op weg,
jong nog met vraagtekens
misschien wel onbegrepen
inmiddels zie je niet meer
dat joch op de fiets in jouw straat
je bent gegroeid, vergeten
waar het om gaat,
om niets, een kind belt aan
schuif de gordijnen opzij
kijk naar de overkant…
ik haal
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 76 ik haal
de kasten leeg
en schouw naar binnen
ik wieg
met het ritme van zachte woorden
en zing me terug in de tijd
ik schakel
tussen slapend verlangen
en verbeeldende dwaalsporen
ik breng
mijn lofzang op het leven
en de licht aangeslagen toets
ik pluk
blauw-warme watten
en schuif de wolken weg
ik loop
hand in hand met onwetendheid…