Alle inzendingen over sier

bloemen sieren je houten kist de kleur past ongenoemd bij jou zacht speelt klassieke muziek en ik hoor, je neuriet mee het besef dat het goed is zo wordt in mooie woorden geschetst waarna de laatste melodie begint een enkele traan valt gelaten even strelen handen zacht over het hout dat je omhult een nieuw begin, voor ons een einde dit…

Gebroken geknakt regenererend des leven lijdzaam overleden Doods toekomstloos brutaal door eigen hand aangerand Fragmenten rond gesmeten sieren ondergekregen nooit wederkerenden De nacht slaakt verdwaalde schoten verschillend de tussen liggende tijden De wacht schrikt op bezweet bleek trekkend Mijn god het gaat…

hij blijven verwijlen in ieder hoofd dat hij zo graag heeft bemind ook al is hij verder gegaan naar de andere zijde geen onderwerp laat hij gaan hij vertelt over alles wel iets wat het hem heeft gedaan of zelfs helemaal niets daarover beslist het uur dat het zijn pad heeft gekruist hij ontkent daarbij alles wat zijn eenvoud maar kan sieren…

Ze sieren, kleuren de stenen, vullen het vlakke met diepte. Vrij fladdert een vlinder erdoor. Het riet, dat groeit en dat groeit, wuift wild en het ruist tussen vogelgetjilp en gefluit. De wind waait door m’n haar. ‘k Hoor mijn adem, zie mijn stappen in dit spel, dat nooit stilstaat, dat alsmaar bewegen en elkaar aanraken laat.…

Liefste laat me naast je zitten op de milde oktoberbank je handen zoeken, je vingertoppen rakend met de hartslag van ons verbond omsloten Je oogt naar rustige einder je glimlacht met je wangen je lippen wil ik sieren met het tederst woord langs je ranke hals toegefluisterd liefde kan deze stonde beklijven vrij van leugen en belang…

Every night, party night Glitteren neonletters die Jouw derderangs nachtclub Avond aan avond sieren In de hoop dat er nog een paar losers Zo gek zijn af te komen op je Goedkope vermaak, gelardeerd met Verlepte snollen die in een vorig leven Ooit knappe mokkels zijn geweest - En jij zelf, in afwachting van deurwaarders Die jouw armetierige…

God van Nederland was dacht ik puur vooruit en verving de hele achterhoede door Depay Wijnaldum Lens Huntelaar en Kuyt Met het volste vertrouwen in De God van Australië die de Aussies modelleerde naar de emoe en de kangoeroe voor grote sprongen voorwaarts zonder behoorlijke achteruit Vooruit als basis gaat men trots op deze dieren sieren…

ik heb de dagkalender weggegooid weken waren al verscheurd wat in maanden was gebeurd leeft als herinnering is opgetekend in een rol behang van meterslang met warme kleuren die nu mijn kamer sieren dit jaar was veel te vieren lente groende in verbloemen zomer bundigde zich uit en een lange herfst vruchtte tot ver in de wintertijd…

geladen met gevoel om een hartvol roest Schitterende herinneringen De kleur van jouw ogen Die eerste keer, verdwaald in elkaar, samen de weg aan het vinden Alles waar jij goed in bent dat je toch los moet laten Cadeaus zonder pretentie hand in hand gegeven voor het hotel, in vallend blad Wolkjes ademen zonder tekst Sneeuwvlokken sieren…

Mijn heldere krachtige geest temde het innerlijke beest en heerst nu als majesteit; sterke, strak gespannen spieren die mijn nobel lichaam sieren vieren mijn vitaliteit. Kracht om stevig in het leven te staan, kracht om helemaal los te gaan.…

Je ziet ze overal, het is een rage Van druipkaars, windlicht tot aan zeepbanket Bij Zeeman, Blokker in de etalage Een ieder lijkt met het bacil besmet Wat eens begon als aardige collage Als sier, voor bij je thuis, op het toilet Lijkt nu wel rijp voor sexshop-entourage Zie het daar staan! Mal torenkabinet! Nee! Nee!…

spanen hangen langs de boot een stroom drijft me voort ik weet niet naar waar van het vreemde hier in het uiteinde van een afgehakte loot naar het onbekende daar ik heb weet van de verlamde passie de opgesloten sier alsof een eeuwigdurend zielenstaar mij voortduwt in het zand van de woestijn, wellicht een onvermijdelijk levensgebaar…

Hier is mijn zwijgen onbedoeld in een buiten knoppenknappen sieren de bomen het uitzicht donkerte wanend tussen verlichte huizen en wapperende was vind je het maanlicht een beetje dansend van verlangen en je houdt me vast even samen in die tussenspanning betoog jij dat mijn ledig hart een buurman nodig heeft maar ik slaap niet met…

Gele en roze bloesems sieren reeds straten, parken en pleinen. Geur van de lente hangt in de lucht, terwijl de zon alweer dagelijks zijn warme stralen laat schijnen.…

Enkele honderden struikelstenen sieren sommige Amsterdamse straten. Stappen in duizendtal gaan er dagelijks overheen zonder emotioneel probleem. Stappers die haastig hun zolen aan hen slijten; onbekend met het oorlogsleed dat zij in namen symboliseren in steen.…

Een sluierdeken verbergt de opkomende zon met uitrustende koeien die het nevel sieren als bergtoppen over het weiland. Kijkend naar de horizon ontwaakt het leven door paarden die in silhouet grazen met een groet van een hardloper als passant.…

Ontevreden zijn om zaken, die ons leven nog niet sieren in het dagelijks bestaan. Die de spanning bij ons opvoeren; en ons klachten geven over wat nastrevenswaardig leek; maar uiteindelijk over minder waarden bleek te gaan. Ons leven is zoveel leuker als het zich nuanceren kan met de goede waarden van de dag.…

krijsend alsof hij zeggen wil vanmorgen nog toch vloog daar mijn lief onder haar chocoladen kop boven rood haar poten vonkte wit als pas gepoetst zilverend het verenkleed dat naar voedsel vissend in de zilte vismarkt dook als een vlokje sneeuw door zonnestraal verdreven schoot lomp een botterik met lood uit zijn geweer niet mijn sier…

Kabouters, trollen, elfen en dieren kunnen volgende zomer opnieuw mijn tuin sieren.…

Fonkelende lichtjes sieren de donkere stad Kerststemming her en der Kerst komt er zo weer aan. Velen nog naastig op zoek naar dat allerlaatste geschenk… Winkels overladen met een mensenmassa… In al deze drukte vergeten we waarom het bij Kerst eigenlijk gaat. De komst van Jezus Die verlossing wil brengen Voor iedereen van ons.…

Zij pronken en stralen en strekken Hun vuur-prachtig rood; Zij staan voor de ramen te gloeden Als van kardinalen de hoeden, Van machtigen, groot; En staan in de hoeken te vlammen Als pluimen in hellem-kammen En vanen in oorlogs-nood; En schaatren diep en schreeuwen De kreet stil die ging door de eeuwen Om Vrijheid en brood; En sieren…

verzachtende toverogen Weg van kermende hartenpijn in nieuwe jaarringen Gelijk zeven sloten de tijd verdichten in kruisende hemelbogen Waan me ver over de rivier van het sonore en geef het gezicht aan mijn lief die de schoonste droom verwaait in mijn verlangende schoot als de zwellende wind heimwee snoeit van geknotte kruinen Dan sier…

rijkelijk gedrenkt wordt door kleine rivieren als de Reuss en de Neckar wilden deze stromen méér zijn wellicht al het water van de Rijn vervoeren dan schiepen ze gevaarlijke moerassen armoede om hen heen spoelden zichzelf naar hun ondergang moge tevreden bescheidenheid voor altijd beide levengevers van welvarend dal en grazige helling sieren…

als verrassing voor m'n gade voor de sier in huis De hommel aarzelde niet betrad gepast de kelken Ik opende de deur daarmee de brede weg naar vrijheid, buiten.…

En recht lopen paden naar de horizon Die het veld verdelen in vieren Terzijde de namen in strak gelid Zwijgend en toch veelzeggend Wijzend naar het eind van het pad Waar straks ook ons kleurige bogen sieren.…

Toscane Hart van trotse schoonheid Cipressen langs de horizon De warme wind Zoekt zijn weg door de dalen Toscane Wijngaarden luieren in de zon Olijven rijpen langzaam Sereen is het landschap De zon kleurt de velden Toscane Land van heerlijkheden Genietend van rust In schaduwen van stilte Bergen sieren de aarde Toscane Tijd staat stil…

Onze lichamen sieren om elkaar, totdat wij aan een hoogte komen waar we ooit eens over droomden Tevreden kijk je mij aan en lacht, wie had dit na al die jaren verwacht?. Pas later, als we tot rust gekomen zijn, doet het komende afscheid alweer pijn. Hoopvol kijk ik uit naar de volgende keer, want ik zie je zeker weer.....…

die nieuwe rijken van slim en de loterij maakten hun leven vrij met hun geld in tonnen wel gewonnen niet geronnen ze zijn te bekijken huizen in kastelen zitten op gazons met dure scharrels sieren in hun bentleys gaan nu ook uitdelen wel met waar voor hun poen geen geklooi op de bonne fooi strategisch goed doen geen verwaaiering in…

Als het gordijn van de nacht door het morgenlicht is opengegaan en de aarde zich aan de lenteregen tegoed heeft gedaan is het gras groener dan ooit en het groen van de bomen uitbundiger getooid fluitekruid en boterbloem sieren als een geweven kanten lint berm en waterkant wiegend in de wind vogels uit volle borst weer zingen en zonnestralen…

het heeft wel wat die knots gekke autorace in Mans de herrie, de kermis, alsmede de enorme drommen publiek de mooie sexy meiden gestoken in vaak bijzondere tuniek het gehuil der motoren, lichtflitsen van de koplampen die 's nachts de hemel sieren het moeten overnachten in de buitenlucht, vaak in de regen op het zand gelegen…