Alle inzendingen over slijpen

" is mijn antwoord heel beleefd: "Zonder deze odyssee, waarin dichters wel eens overdrijven, naar eer en geest de pennen blijven slijpen om de taal naar tijd te laten rijpen". "Op het juiste uur geoogst, de dood kan overstijgen, een reis intens beleefd, en is geen schrale troost, waarin dicht en daad herleeft."…

ze tilden zichzelf uit bed met gestrekte benen iedere morgen weer werd gezocht naar ogen zonder spijlen wind rook naar de kamer en een enkel wisseldeken nog immer waait hij over nachten en jaren heen met schimmen, zo dichtbij als gister aldoor slijpen zij dromen in halfzijdigen wrijven tussen hart en steen eens als de adem zich vernedert…

Open zonder moeite je ogen Slijp je tanden strijdvaardig Bal stevig je vuisten Luister zoals het hoort Biedt gepaste weerstand Ga nooit gezapig akkoord Boor diepliggende wijsheid aan Zelfs wanneer je het bezit ervan betwijfelt Laat de grijze massa alleen achter Laat hem tegensputteren en schelden Recht je rug en ontdoe hem van oneffenheden…

luister, in bedekte termen klinkt een laatste tureluur ik laat mij kennen bij stemmen zonder weerwoord het slijpen van briefgeheimen is van lange duur op verlaten hooivelden is geen vogel meer gehoord als ik daglicht ken, hoef ik niet in aarde te wroeten mijn zwijgende metgezel laat ik op volle zee achter misschien wel om niet zelf opnieuw te…

Slijp mijn nachten met de pennen van ieder uur in ongeduld, aangescherpt door slijpers ziel, omvat het lopend vuur op verguld papier, waarop de verzonnen tranen van een verjaarde zon terugvloeien in de literaire pot waaruit alles al is gedoopt, die inkt nimmer drogen zal, opnieuw z’n vrucht vindt in opgewaaide as.…

Vossen snellen zich over de besneeuwde velden het vliedende landschap zuigt zich onder de buiken de vossen zijn slijpende slijpen hun oren spits wrijven de ogen wrijven de streek in de ogen straks zal er het bloed zijn, bloed dat kuilen maakt tot de bodem ‘d aarde en sporen van sluikse silhouetten benevens de indrukken van prooien, contouren…

alleen ga niet weg Spin me in rol me uit hou van mij met haar en huid Wis me uit kleur mij in laat ons waaien in de wind Gevoel & verstand lopen uit de hand wissel van spoor ga ervandoor Breek mijn baan laat een traan geef wat lucht en kom terug Laat me gaan laat me vrij hou me vast ga niet voorbij Droog je tranen slijp…

Slijp de nachten in ieder uur, wet de tijd en pennen op slijpers steen, omvat het lopend vuur op papier, verhult weer een vergeten dag die lijkt gesluierd door zelfbedrog en wat de afvalbak niet vrat inkt in associaties gedoopt, des schrijvers avontuur wordt niet in ongeduld gedoogd als de zon zich schijnen laat, zijn de…

Maar ’t helpt niks, koters slijpen weer hun mesjes, je hoort: ‘De bal is in! De bal is uit!’…

normen bestormen behoort tot een ander ras soms, midden in de nacht zit ik in een somber hoekje slijp mijn punt extra scherp, vergrijp me in extase aan een woordeloze stroom van storende elementen die mijn vruchten immer bevatten dan, ja dan,,,,,ben ik ja ik, even mijzelf en kan ik me aan mijn pennenvrucht heerlijk bezatten…

Ergens in het holst van de winter Liever luister ik Naar de ruis van haar kleed Dan dat ik mijn oor slijp aan de stilte De klok verteert ons In vele gedaanten heeft zij zich herkneed Als was ze fijnkorrelige klei Die niet drogen wil Een bloedstroom spoelt de dagen en de vragen weg De vrieswind glipt door de dunste kier naar binnen…

is mijn antwoord heel beslist: "Zonder deze tocht, waarin de dichter wel eens overdrijft, naar eer en ziel de pen blijft slijpen, om de tekst in z'n moraal te te laten rijpen, dan heb ik geen minuut gemist.…

De nacht was vol hemeltergend gegis Ik wil maar begrijpen Ik wil mijn botte ziel slijpen totdat ik de zwarte plek eruit wis Ik ben niet slecht en boos evenmin maar mijn leven heeft alleen zin na dit nieuwe emotionele gevecht Zo veel jaren was ik uitgeschakeld Mijn blik was asgrijs Maar ben ik nu wijs?…

De wind van de tijd is gisteren begonnen mijn profiel te slijpen, in het uur van vertrek de schaduwen van het gelaat te laten rijpen om daarna uit te blazen.…

steeds wanneer woorden dreigen te vertalen in een niemandsland waar daad noch krijger bij machte is om met liefde zijn houweel te slijpen aan trots en het waanbeeld dat er een god drijft op de stem van vaderlijke uitingen buigt mijn hoofd, zinkt mijn toebedeelde gedaante in zwijgen, een stilte die me raakt, me verhardt en de waarde van…

of een iets te dichtbij ik zal wel lineair voortgaan onafgebroken regelmatig dagen vullen met bestaan binnen de lijnen kleuren grijs of zilver, zilvergrijs standaard HB zal voor kleurpotlood doorgaan het krast en vlekt morst koffie en tranen als de houten toeverlaat breekt of opraakt ik me in nieuwe moed bij moet schaven scherp moet slijpen…

Dan is het antwoord heel beslist: "Zonder deze odyssee, waarin dichters wel eens overdrijven, naar ethiek en geest de pennen blijven slijpen, de taal en teken in hun voortgang te laten weken, in het onbewuste te laten rijpen, maar op het juiste uur geoogst, tijd en dood kan overstijgen, een immense reis intens beleefd, blijft het een…

o, onweerstaanbaar lokkende gedichtensite vandaag opnieuw voor mij een must met langs zijn kust de opgetrokken zandkastelen daar waar het schurend zand de scherpste hoeken weg wil slijpen waar zee en lucht verlangend maakt het heimwee deinend weer ontstaat en in de woeste branding de liefdesgolven hoog op gaan tot aan de maan die langzaam…

Hij is zijn mes aan het slijpen, veegt het zweet van zijn vettige voorhoofd. Zijn taak is het een diepe inkeping te maken tussen kop en romp. Hij mag de kop niet lossnijden. Waarom sidderen de lichamen zo, vraag ik, leunend tegen een varken. Contractie van de spieren.…

Dan mag je gerust je messen slijpen zonder dat wij hem knijpen. We maken er zelf wel een patatje shoarma van, want onze liefde gaat door de maag. Maar hoe dan ook in de Hollandse keuken hoor je er al helemaal bij. Gek hè, zo'n kutmarrokaan die jou weet te verleiden met zijn kookkunst.…

De tijd en de maan staan bol als vier seizoenen slijpen, ik verzin een onvoltooide symfonie, een onneembare universele ouverture, meesterwerk in driekwartsmaat in Natura, die niet wil rijpen.…

door details worden in herhaling grijs gedraaid in het zuiverste moment van oorsprong het eerste contact waaruit de vibratie komt de tonen steeds zwakker klinken, de naald voorbij het nulpunt van het geweten lokt met inflexibele armen, kruipt als een spin langzaam doch gestaag naar zijn buit in de kern waar de adem van de tijd stokt we slijpen…

nooit te voren, het zwartst zwart van fluwelen tijd tot dat in het duister is versleten, de meningen in de wereld draven door details worden in herhaling verdraaid, het zuiverste moment van oorsprong, het eerste contact wat tot een vibratie leidt schaduwen steeds zwakker klinken, de naald voorbij het nulpunt van het geweten lokt, we slijpen…

Oh streel de liezen en knijp Slijp de harde tak die naar jou wijst tot de overvloed de buik kietelt.…

Ergens een punt achter zetten Achter een relatie of een zin Wroeten met de punt van je mes Tweede punt van de vergadering Dwalend een lichtpuntje zoeken Het kruispunt nabij de afslag A4 Een punt slijpen aan je potlood Extra bonuspunten bij het bier Punten winnen bij het kaarten Een punt zetten en maak je waar Geen punt als je wat later…

Laten we punten slijpen de polsbanden doorknippen die slippendragers van uren. Konijnen bij de vleet sterven het geworden leven ontwortelt de grond begraaft zichzelf. Telkens als stenen tekens slaan en plots planeten vervagen vervelt de zon als een slang.…

Ik slijp haar gratie in haar steen, modeleer haar naam in geaderd marmer van de taal, die voort te laten leven, in elke ader verteld zij hoe de zon op haar karakter scheen.…

Slijpen we de messen om een natuurlijk deel te eisen, rechtvaardigheid in een vrije val rotsen in de ongetemde branding, de slagschaduw van onze natuur in de gevaren die ons omringen, de mythen blijken onze grootste buur, die naar geest niet te begrijpen is misschien wel de grootste straf.…

't Leven zal u slijpen Tot een goed werktuig en niet vragen wat een Bot mes daartegen zeit. Elk zegge' is schanden.…

Ik zal jou altijd begrijpen, Ik zal jou ruwe hartje weer tot een diamantje slijpen, Waarom valt er dan toch nog zoveel uit te leggen?…