262 resultaten.
eerste sneeuw
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 80 ik wacht
op de eerste sneeuw
herinner me de vlokken
die langzaam vielen
in een soort stilte
terwijl je de auto's hoorde
herinner me vroeger
dat we sneeuwpoppen maakten
en de liedjes en
de overkomende vliegtuigen
verlang ik naar de stilte
en de sneeuw die valt en valt
een soort omhelzing…
Moe...
netgedicht
4.0 met 76 stemmen 1.129 Gedachten dwarr’len door mijn hoofd heen
als vlokken sneeuw, zo lokkend loom.
En door die wazigwitte wereld
Glijd ik van werk’lijkheid naar droom……
DOOI
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.806 Zoals bij 't sneeuwen
die vlokken vervaard
weiger en trage
vallen op aard,
zo moeten alle
gedachten van ons
van uit hun hemel
van dromen en dons
dalen op aarde
waar alles dooit
wat sneeuwwit en droomrig
de dingen vermooit.…
SNEEUWVLOKJE
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 482 Als een vlokje daalde jij neder
Heel zacht en teder
Ik wilde jou graag grijpen
Maar ik kon je niet bereiken
Vergezeld door vlokken broers en zussen
Vormde jij een groot wit kussen
Een voetstap deed mijn botten beven
Verwoestte zo jouw jonge leven…
... door 't luchtruim zwevend
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 1.058 Moederziel alleen
staat ze op ’t stille plein
te staren naar de vlokken,
haar benen swingen.
Koordjes van haar wollen muts
dansen vrolijk mee.
Haar “in excelsis Deo”
klinkt zacht maar krachtig na
als ik over mijn schouder
haar nog eenmaal gadesla.…
zwarte sneeuw
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 280 boven statige zwarte sparren
tegen de donkerblauwe lucht
schittert de avondster in fluweel
krassen kraaien als vluchtige vlokken
deze avond tot grootse weemoed
sober afscheid van de kortste dag
zij lossen op in deze winterse nacht
‘t metaalblauw hunkerend naar de zon
aan het einde van de lange duisternis…
Veld van eer
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 502 Hun stemmen klinken steeds doffer
boven de doden zweven engelen
hun vlucht en onzichtbaar
vallen witte veertjes tussen
de vlokken poedersneeuw naar beneden
Het maakt haast geen gerucht
Tussen overwinning en nederlaag
ligt het tussenland van overgave
aan het niets waarin een vonk
zich voortspoedt altijd onderweg…
verwant
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 155 en de zee
zij zeilde voort
toen in mijn arm gelegen
een droom werd vermoord
nu ligt langs mij het zand
in dichte, witte vlokken
't treurt om eb en vloed
de dagen zo verwant
in mij loopt nu verloren
het kind dat speelt met meeuwen
waar kan zij dan nog tekenen
't hart met zilverzachte rand…
Wit als sneeuw
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 195 Jij maakte een selfie op een golfbreker
schuimspatten in vlokken omhoog
jij leek uit alle macht te schreeuwen
Maar ik kon je niet verstaan, hoewel
met mijn middelvingers in de oren
kwam jij via de neusgaten naar binnen
Daar stoffeerde jij mijn holtes en bijholtes
met een hoogpolig, sneeuwwit tapijt
van aaneengenaaide ijsberenvellen…
"Sneeuwigheid"
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 416 Miljoenen piepschuimbrokken
verliezen het Noorden
en landen als klankloze woorden
op een grenzeloos kussen van vlokken.…
Samengesteld
netgedicht
1.0 met 7 stemmen 274 Magisch
wanneer wij smelten, als twee vlokken in een sneeuwstorm
midden december. Het begint als een vaag iets
en verandert langzaam in samengestelde vorm.
…en het mysterie.…
Zachte hand
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 336 De wind fluisterde
dat de sneeuw snel zou komen,
regen droop af
en in mijn dromen
dwarrelden gekleurde vlokken
neer op het land
als een warme sprei
over een bed
dat werd toegedekt
met zachte hand.
De wind fluisterde
dat de sneeuw snel zal komen,
regen droop af
Mijn water
ging stromen…
Hemel en aarde
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 90 vanaf de hoogste top,
kraait de gouden haan,
bejubeld door gegoten klokken,
de boodschap van de Heer,
het kunstwerk aldaar
vertelt zijn verhaal in
alle stilte en eenvoud,
daar kan men schuilen,
en praten, zonder meer
lichte wolken
als witte vlokken
verbinden beiden
ieder geeft op zijn wijze
beschutting weer…
Smeltende kristallen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 165 ik voelde
dat je ontdooide
hoe warmte je hart ontplooide
zag de
laatste vlokken vallen
sterven in smeltende kristallen
ogen helder door een klare lucht
je lach lengde de dagen
vogels vlogen in v-vorm terug
nam je koude hand
in het voorbij zijn van de winter
ontdekte lente op het land…
Schlüszli
gedicht
3.0 met 7 stemmen 6.594 Het begint weer, witte
vlokken en witte
woorden, het daalt zò maar.
O zie, het is woord geworden! -
op mijn donkere mouw
het kristal.
----------------------------------
uit: 'Verzamelde gedichten', 1980.…
Een kerstverhaal in Hunsingoo
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 3.363 Klei schemert door het wit
de weg langs
Rottum uit
De wind giert vlokken
in 't gezicht
De landarbeider voor
om haar te hoeden,
tornt en zwijgt
totdat zowat na zestig roeden
de vrouw opnieuw
haar weeën krijgt
Ver weg
ziet hij wel Warffum gloren,
maar
in Bethlehem
is 't Kind geboren.…
Buiig wit
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 47 zacht dalen
de vlokken uit
buiig wit
het losraken
van de kristallen
haken geeft hen gewicht
de zweefvlucht
op minimale wind
is een en al rust
waar stilte
weer woorden hoort
is aarde nabij
een groene wei
met spelende kinderen
wordt plotseling verblijd
met ruimte voor het
sneeuwprettig bewegen
in onverwachte wintertijd…
mijn vriend
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 2.116 voorbij
de deur
toen de ochtend kwam
de geur van dood in het gras
ik zat naast jou en
mijn eigen leven in zachte
kleuren en witte vlokken
je zou niet terugkeren
toch niet naar mij, slechts
diepe stilte in het afscheid
ik heb je gestreeld
in het druppelend daglicht
en in al die jaren, langzaam oud
ga nu, mijn vriend
naar het onbekende…
Zoekend
netgedicht
4.0 met 31 stemmen 776 Ontroering komt wroeten
herinnering herkenning misschien
de tweede ring om eenzelfde vinger
maar
ook een stom reclame spotje
een geur of prachtgedicht
de eerste dwarrelende vlok
en
je hond even te lief
jouw gezicht likt
ontroering lijkt te voelen
zo`n plotseling ongevraagd kwetsbaar
huilerig knijpend.…
IJstijd
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 119 Wie wil er niet zijn hele leven
Lekker lopen in de sneeuw
Op de vlokken, net gevallen
Voor mij valt nooit teveel
Sneeuwpoppen kunnen bouwen
1 voor ieder uur
Vernikkeld thuis te komen
Je warmend aan het vuur
Lekker snert gaan eten
De soep staat voor je klaar
Sneeuwpret, hele dagen
En dat dan duizend jaar…
voor het eerst zijn in aanzet
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 58 waar de wereld alleen zichzelf omvat
vallen laatste vlokken in kleuren grijs
niet gekend in blauwdruk
maar tinten door de pracht van hitte
driften sissende wolken waar zij koude raakt
broeit zij in haar voegen
en laat een eerste legsel te water
waar de dood haar niet deert
kent zij het later niet
er ontbeert haar niets; zij is…
kraai op tak
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 73 de vogel vliegt laag aan
met vleugels zwaar van ijs
in een wiekslag vallen duizend
vlokken van de koude takken
in de bladerloze boom krast
de kraai met schorre keel
de pijnboom gaat gebukt
onder zijn herinneringen
kijk hoe diep zijn takken buigen
geen mens die het ziet
alleen de kraai weet
van de diepe nacht…
Bij Avondschemering
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 169 Bij avondschemering warm ik mij aan een vuur
de ganse namiddag was het al aan het sneeuwen
vlokken vielen dansend, spelend, uur na uur
bij avondschemering warm ik mij aan een vuur
nooit lag de natuur zo wit en maagdelijk puur
en ‘ k hoorde enkel ‘t krassen van de spreeuwen
bij avondschemering warm ik mij aan een vuur
de ganse namiddag was het…
Glimp
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 351 Ik slinger het anker naar jouw onderlip
Een wijnrood, roerloos baken
En klom naar dat bruisbad van vlokken
Genesteld tegen tandvlees
Je kon me wegslikken als een kruimel
Gisteren nog klom ik reikhalzend in de mast
Jouw lendendoek
Door stormvingers losgeknoopt
Waait tegen mijn gezicht.…
alles gaat zo langzaam
netgedicht
2.0 met 25 stemmen 4.889 over een koud spoor kruipt de metro
van Kraaiennest naar Ganzenhoef
binnen luide stemmen, telefoons
en gouden tanden
buiten drijft een meeuw
een grote vlok in de sneeuw
mijn beste vriend zo lang niet gezien
donderdag stond ik op het vliegveld
terwijl hij vrijdags aankwam
nog drie haltes naar de tram
die nooit op tijd komt…
Het vijfde seizoen
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 916 zonder verbeelding
raak je de winter
een handbreedte
van mij af
er rust geen tuin
meer onder je
woorden
of de enkele bloem
die ik van je lippen pluk
wendt zich af
van het geluid
wanneer ik het veld
meet, dat doodstil
de vlokken telt
in onrustige dagen
van verweer
ik vind nog slechts
het zwijgen, rouw
tot bloedens…
kinderblik
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 681 in alles huist vandaag het wonderlijk
zicht van lang gelee
zoals de straat in de magische dans van
onstuimige vlokken onder een maagdelijk
wit tapijt verdwijnt
terwijl ik met een verbaasde blik
de gordijnen openschuif
naar buiten ga
in de nog onbetreden sneeuw
m'n dartele stappen achterlaat
van lang, heel lang gelee…
Schuim
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 1.026 Ik onthaast mij
huiswaarts,
opstandig,
over te lange
dijken, vind
geen troost op
de brede torso
van de morgen,
houden blokken
stand,spattend
schuim tatoeëert
het ruige corso
van de zee,
vermaalt mijn
zicht tot broze
vlokken, blaast
de natte
westenwind,
mij de zatte
lokken droog,
te veel geluid
om mij heen,
in deze…
Het grijzende blauw
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 131 klanken zijn
toon overschrijdend
een tweede dimensie
vult de muziek
zoals zon
zomer speelt
in het blond
van je lokken
wind je lach
verdeelt in
golven die wit
blijven vlokken
een branding
die bruist in
het grijzende blauw
van stralende ogen
heb voor jouw
melodie gekozen
de dimensie van liefde
doet ons nog steeds blozen…
STILLE WITTE ZATERDAG 2013
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 143 Tussen dood & leven
ligt
de stilte van het wit
Ijzig stil valt de sneeuw
uit de hemel
op Stille Zaterdag 2013
Maar de grote witte vlokken
zijn aan de verliezende hand
zoals ook
steeds de dood van het leven
Nog een nachtje slapen en dan
is de Heer waarlijk opgestaan!
nog wat meer nachtjes slapen
en het weer gaat zeker omslaan!…