verwant
en de zee
zij zeilde voort
toen in mijn arm gelegen
een droom werd vermoord
nu ligt langs mij het zand
in dichte, witte vlokken
't treurt om eb en vloed
de dagen zo verwant
in mij loopt nu verloren
het kind dat speelt met meeuwen
waar kan zij dan nog tekenen
't hart met zilverzachte rand
... voor ingesproken versie, zie link ...
Zie ook: https://www.youtube.com/watch?v=453YyEa4xLE
Schrijver: kerima ellouise, 18 juli 2015
Geplaatst in de categorie: psychologie
Ging vroeger ook elk jaar minstens een paar dagen naar zee, maar helaas 't lukt me nu niet meer.
Vertel me van de zee
en ik proef weer het zout
van toentertijd
Nog jong en en vol van dromen
en alles kon
De wereld ging ver door
voorbij de horizon
want die was mij vertrouwd
en zeilde met me mee
tot welhaast in de eeuwigheid
Je Adriaan