Alle inzendingen over wijsje

laat mij genieten van de ijskristallen op de wuivende takken van de bekoorlijke gestalte de wandel van mijn lief in het feeërieke landschap het wijsje van de wind melodietje in het vroege uur wanneer de velden nog dromen plots wakkergeschud door het kraa-kraa-kraa van zwarte vleugeljassen in slingerende takkenbomen warmhartig…

ik vang voor jou de tonen componeer het zachte lied dat speelt in al je dromen wiegt in bloemen die je ziet het is een wijsje dat ik in je ogen zag je zong het als klein meisje toen ik jou mijn schaduw gaf je stem is het orkest je woorden de vocalen je lach vult aan wat rest in een schitterende finale je bent een brok muziek…

Soms zingt een liedje zomaar in mijn hart, een simpel wijsje zonder veel pretentie; het groet de mensen want het weet, de liefde is toch de essentie. Soms zingt een liedje zomaar in mijn hart, een heel eenvoudig ding, met kleine voetjes: ze lopen zonder denken voort en zenden jou ook vele groetjes.…

Gijsje Gijsje Gijsje Wat zing jij mooi dit wijsje Het kan me steeds bekoren Ik wil het alsmaar horen Teuntje Teuntje Teuntje Wat zing jij mooi dit deuntje Het galmt maar in mijn oren Het lijken wel drie koren Pietje Pietje Pietje Wat zing jij rot dit liedje Het is niet aan te horen Het klinkt als tien motoren Gottegottegotje wat…

Over de hei stapte ik, Zocht een ouderwets wijsje - Zo arg'loos betrapte ik Het aldermooiste meisje! Over de hei lachte ik, - Hoe zou ik beginnen? - Wat is dat mooi, dacht ik: - Twee mensen, die minnen!…

knechtje van de slager, scheel, en als een bezemsteel zo mager, op zijn fiets, fluit een aardig wijsje lacht eens naar een zesjarig meisje en ziet dan verder niets, zelfs niet die grote grijze tram die rammelend aan komt snorren. het is in een tel gebeurd een BEL en SMAK een KRAK een GIl er knarst een rem en dan weer stil...…

ze is nog zoveel een blos en twee parels met glazen geduld lacht ze verloren jaren zo lijkwit weg voorbij dat weerloze is ze zachter dan het wijsje van de laatste mars zijn scherven resten aan haar voeten dit is het einde van haar radeloosheid en nog het enig lawaai met haar lach ruik ik de bloemen blader in de thee en kijk…

Versje voor een Danseresje Op het rimpelloze water Strijken zacht twee zwanen neer Dat weerspiegelt even later hun sneeuwwit verenkleedje weer Aan de oever van het meer Staart een meisje naar het paar In haar hoofd weerklinkt een wijsje Wind speelt met haar lange haar Zie hun lange slanke hals Draaien in een teder strelen Sierlijk in…

.- (of blaas een ander wijsje)…

Vaak in mijne mijmerij Waart gij onverwacht in mij, 'k Zong mijn lied naar uw geluid, Zó, een jongen op zijn fluit Blaast in vredige avondstonde Droom'rig wijsje zelf gevonden En van 't wonder in zijn lied Fluit hij, maar hij weet het niet.…

Een blauwe lucht met soms een wolkje daar tussendoor een stralende zon vogels hoorde ik hun wijsje zingen en ik genoot zoveel als ik kon. De mensen leken blijer dan gisteren en de trieste dagen daarvoor ik maakte met velen een praatje en had voor ieder een luisterend oor.…

jongetje door z’n ma vermoord En Nederland gaat door, vooruit Het nieuws gezien, maar niet gehoord Het nieuws in Apeldoorn, dezelfde maand Een jongen dood gevonden En Nederland reageert bedaard Wordt weer niet opgewonden En dan bericht uit Drente, hoor Een kind weer dood, een meisje En Nederland gaat fluitend door Fluit weer datzelfde wijsje…

Hij fluit een wijsje zonder ritme of gevoel. Hij groet me alsof ik een feestpark betreed. Ik knik hem somber toe, zo doe ik dat met rouw en daarbij hij lijkt in trouwe dienst. Aarzelend met spanning in mijn lijf nader ik het graf van Lucebert, ik kan alleen maar kijken, mijn ogen sluiten en weerom keren. Dag plek.…

verzakt je gaf genoeg om het ouderlijk huis waar de vloer bij elke voetstap kraakte en wij als kinderen bij het fornuis niet over elkaar uitgepraat raakte we hadden vrijheid en een stukje drop kochten vaasjes voor het mooie meisje met wat stenen en kralen in een slop het was winter in onze vernieuwde stad waar ik kleide op een lieftallig wijsje…

De toekomst heeft een oneindig vergezicht de vleugels van je adem markeren het bewijs, dat jouw gedachten zullen kiemen op de wangen van een nieuwe morgen waaruit telkens weer een hoopvol wijsje klinkt goed van wil en met een open mind van tijd, zonder vooroordeel zal worden gewogen, geeft ze de maan een nieuw naam, ze ziet…

Klein vogelijn op groene tak Wat zingt g' een lustig lied wij hebben in ons hele boek zo'n vrolijk wijsje niet O, zeg ons, zeg ons aardig beest Wie toch uw Meester is geweest Zo zuiver zingt gij en zo hoog Zo keurig in de maat En't hart dat popelt ons van vreugd Wanneer uw keeltje gaat O, zeg ons, zeg ons aardig beest Wie toch uw Meester…

De koude messen snijden kil door een gestolde melk Aftandse boezem met gebogen tepelkloven trilt Stil, doch week geknepen Dril de verse room – drink uit de moederkelk Gespeende verlangens sijpelen over De buik als gouden boterberg Bedekkend de bron van zuivelheid Zoals met traag veel tekens een Oosters wijsje bepleit: Och arme mocht gij…

In ons dorp Daar woont een heel lief meisje Mooi en warm Een blijde lach Daarom klinkt bij ons Zo vaak dit wijsje Wij zijn verliefd Elke dag een lentedag Jouw gezicht en blonde haren Zijn voor altijd Een fraai gedicht Blijf dat beeld nog lang bewaren Als wij jou zien Straalt er een licht Heel ons hart Dat klopt alleen voor jou Door…

dronk in de zon van jouw suikerig sapje zoveel als ik kon Als dank zou ik geven een sierlijke dans gaf fleur aan jouw leven jouw zaadjes een kans O bloemetje klein, o bloemetje fijn ook zou ik wel graag een honingbij zijn - ik kroop in jouw kelkje met haastige spoed en dronk van jouw sapje mij helemaal zoet Als dank zou ik zoemen een wijsje…

buitenleven en laat vertier alle pleinen lijken het te beseffen de avond drijft op rode wijn en schuimend bier De korte nacht klopt aan maar vindt geen oren de nachtegaal vat ook de slaap nog niet pas al de nieuwe dauw weer wordt geboren dan dempt de dans en smoort het zomerlied het zwellend schemerlicht groet de eerste leeuwerik die zijn wijsje…

Hij zingt er zelfs een wijsje bij of becijfert elke sprong: ‘ Een … twee … drij …’ O God, Gij houdt de koord, de dolle koord des levens. Helaas, toen iemand volop zong en naarstig sprong: hij stiet, heel even maar zijn voet. ‘ Het spel was af.’ Hij trad de koord uit en hij zweeg. Het was heel naar.…

Op de tijdsbrug die de jongen droeg, waarop hij een vals liedje leekt te zingen toen dit wankel brugje bezweek voer daaronder een boot en waaruit de scheepshoorn een uitnodigend wijsje floot.…

Herinnering aan een lente Bladerend door mijn hoofd zie ik jouw gespiegeld beeld dat mij zonnezacht verdooft en mijn gemoed warm bespeelt omdat zo lang geleden jij mijn klasgenootje was twinkelend klinkt een wijsje uit dat verre verleden voor het leukste liefste meisje van een merel op het dak bij het allerlaatste reisje zat je naast…

kinderen en wijzen Lachend laten boek en spel, Voor wie maar verkleumde grijzen Huivren in hun kille cel, - Mij is elke dag verloren, Die uw lokstem niet verneemt; Want dit land van most en koren Is mij immer schoon en vreemd; Want nooit beurde ik hier te drinken 't Water dat de ziel verjongt, Of van dichtbij hief te klinken 't Verre wijsje…

Van muziek genieten en zelf een vrolijk wijsje zingen of fluiten (als je dat kan; anders maar luisteren naar de vogels die nu al te horen zijn). En even het kind in jezelf weer ruimte scheppen en durven vertrouwen.…

VLEES, op menig duffe deur heb ik geklopt, Liep menig middernachtelijk paadje uit, Zocht langs de vloer, heb tegen muren aangeschopt, Drukte in blinde hoop op de verlichte vensterruit, Maar steeds vergeefs, hoewel wanneer de maan Vol aan de hemel stond op volle zee, Kwam er een wijsje uit mijn lijf vandaan Gespeeld door Schoonheid in het staminee…

Zij ligt op bed als een verstilde pop maar met de ogen half gesloten, de wilde roos op het netvlies geboren, magisch beeld tussen het alles of het niets een bekend gezicht verschiet van tint als zij uit de transparante ogen kijkt als zij in haar droom de pijn verliet de milde adem vervliegt op die onverwachte morgen waarin een wijsje…

Ik hoorde toen ik in haar was, het lieve wijsje van haar stem. Ze was een gevoelige pianiste. Een lieve, wijze vrouw. Sinds ik haar oude dichter ben, komt ze nader dan de hemel is. Later rust je in mijn houten kist. Ook vandaag al leef je voort. In dichterlijk hartebloed. In nooitverstrooide as.…

Dan hoor ik wel, gebarsten gong, Slaaps wijsje zoals moeder 't zong Vlak vóór de diepe blinde sprong: Nog gaat het vals met leemte aan leemt; Maar 't klinkt niet langer schril en vreemd, Als straks de dood het overneemt.…

ik hield daaruit als onontvreemdbaar deel de troost van ’t eigen lied, wanneer ik stil gezeten, des avonds, op de hoge berm een wijsje speel, niet voor ’t heelal en de eeuwigheid, maar slechts voor ’t heden. Dat maakt me een blijde dag te meer. En dat is veel. -------------------------------------- uit: In den zoeten inval. (1955)…