42 resultaten.
Jogger
hartenkreet
5.0 met 4 stemmen 689 Door groen, onder blauw
Zwoegt hij voort, dampend, hijgend,
Over lang, recht grijs
Louter gadegeslagen
Door een bellende fietser…
Stortkoker van het Geluk
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 316 Ieder zwoegt en zweet
En is oud voor hij het weet
Valt, staat op en gaat door
Denkt: ik kan niet meer stuk
En ziet zijn dromen verglijden
In de stortkoker van het geluk…
Vat het leven
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 973 Het bestaan is leeg en vluchtig en je zwoegt en zwoegt onder de zon, dus geniet op elke dag. Het is het loon dat God je heeft gegeven.…
Quantum
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 258 Mechanica zwoegt het
voortbewegen
van raderwerken, onderworpen
bij wet en regel door
feilloze finesse
van fysica
samen hebben zij
de deeltjes en krachten
tot elkander gevlochten
uit liefde een kind
in ruimte en tijd gebracht
en quantum gedoopt
die alles ontspoort
en niets doet
zoals het hoort…
Vrijheid
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 58 Als het
niet zo nodig meer moet
De zon en maan
En jij die eeuwig zwoegt
Treft geen zwijgen noch traan
Geen pen zal buigen
nu nog
Het zeker
weten verdwijnt
Maar toch
Creëren is weten
Wat nooit komen gaat
Laten we veranderen
Ach je weet hoe dat gaat…
€ 3000 per dag
snelsonnet
3.0 met 12 stemmen 141 Op daadkracht krijgt Dick Benschop veel kritiek
Die hangjas spint als CEO goed garen
Maar is bij crisis doodleuk aan het varen
En Schiphol zwoegt met een verzwakte wiek
Vliegt Dick eruit, of zit hij op de wip?
Geen meelij, állang binnen is zijn schip…
de Bevrijding
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 601 als het gras weer groeit
is jouw oorlog niet gestorven
nog steeds wordt
in jou gestreden
ook al heb je
al lang geleden
de vrijheid verworven
je zwoegt in
opgejaagde dromen
en zweet aldoor
de angst van barakken
ja, je zult nimmer
aan het gevang ontkomen
en eindeloos naar
verlichting snakken…
in kinderogen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 97 een zwaluw zwoegt binnen de storm
zijn vleugels torsen wind, zijn lied vervliegt
op aarde kijkt een kind, in
rood gelakte laarsjes
(verbazing om het groot geheel speelt -
allengs groter - om de kleine mond)
waarom de Hemel zoveel windkracht zond
begrijpt het niet
maar ook dit lied zingt als vanouds van
uitgeblazen kaarsjes…
Danse macabre
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 119 de mens zwoegt hangend aan
de touwen van de tijd
in hulpeloos verwarren
zijn vruchteloze strijd
gevangen in het taaie web
wordt hemel slechts tot aarde
geboeid het diep verlangen
verkwanseld dat van waarde
als in een danse macabre
in het theater van de dood
jaagt hij die eens een god was
dat na wat god verbood
vol droefheid slaat…
Wanhoop
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 138 in de moraal
van haar wanhoop
ligt het gevaar
van zelfbeklag, ze
zwoegt in stilstaand
water,
zonder zelfreflectie,
zonder antwoorden!…
Zwart vinyl
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 414 Bewijs van afgedraaid
verleden, verbannen op
schreden tot de zolder,
verslaat de grammofoon
de kolder, van oude blijdschap
in treurige toon, zwijgt
de doorgezaagde boodschap
en gekraste trappen van de
tijd, gekerfde groeven
in geschonden staat,
zwart geverfd in geperst
vinyl, draaft en
zwoegt door in ziel
en zaligheid, vergrijsd,…
Journal intime (school 11)
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 739 Mijn buurvrouw zwoegt.
Black-out? Ze zucht.
Luchtig knip ik.
Ik verdubbel papiertjes.
Ik schrijf woorden en namen.
Ik gum ze weer uit.
Hij zit drie meter achter me.
Kijkt hij?
Schaar, gum, potlood, plakband.
Zijn ogen zijn licht blauw.
Ik doe ze in mijn etui.
De rits gaat dicht.…
Half-maart
poëzie
5.0 met 2 stemmen 530 Door klonter-sneeuw in bijna duister,
Na somb're dag zwoegt ge eenzaam voort;
In kolk of wolk, niets roert of ruist er;
Maar laag in 't West — zie schemerluister
Als rozetuin door avondpoort!…
Van zoekvlucht naar vlucht zoek
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 224 Door sneeuw bedekte velden
zwoegt hij voorwaarts
terwijl de felle stormwind
schurend gaten blaast
in de laatste ijdele dromen
die hem nog helpen door de dag
Die zoektocht naar troost
het verlangen naar iets nieuws
werden een vlucht om te vergeten
maar hij heeft zo lang gezocht
dat al is vergeten wat te vergeten
De grijze lucht laat steeds…
Een berg te veel
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 1.383 En de top is
een vloek die
niet rust
voor hem, de knecht die zwoegt
en dorstig beseft dat
alleen het water
op hem wacht
als hij
zijn fiets mag verlaten en
weet dat hij
naamloos
deze kruisiging
gauw zal willen vergeten.…
Het Dal
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 685 De randen zijn zwart
de zon staat laag
mijn hart is vol smart
zorgen tot aan mijn kraag
Het licht raakt de bodem niet
het binnenste wordt niet belicht
het is niet vreugde wat men ziet
het is iemand die zwoegt en zwicht
Om te komen uit de diepte
zichzelf zoekende
te kijken op de paden die hij liep
al vloekende
Hij moet zichzelf vinden…
Richting
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 512 die ploegt en zwoegt
steeds verder weg
van vreugde en vrijheid
jaargetijden worden terzijde geschoven
kantoren kennen slechts één klimaat
Buiten verkleedt de natuur zich
alles raakt losser
de wind krimpt en ruimt
naar hartenlust
ik beweeg mee en laat
de bries mijn gang bepalen.…
Dichtersbar
hartenkreet
4.0 met 22 stemmen 532 Op het versleten podium,
staat de eerste dichter reeds klaar,
in het licht van een zwak schijnsel,
citeert hij zijn eerste frasen,
In een voelend timbre,
verteld hij over een reis,
van een verliefd stel,
het publiek luistert intens,
Een reis met de trein,
de bagagerekken liggen,
vol met koffers en boeken
en de dichter zwoegt verder,…
De Tour in Zeeland
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 267 de gele trui zwoegt over Zeeuwse dijken
en onvermoeibaar waait de westenwind
de Schelde schuimt zover het oog kan reiken
op akkers groeien suikerbiet en bint
gebeier echoot als ontstemde woorden
de doping maakt een mens niet doopsgezind
wee zij die hier de zondagsrust vermoorden
ze draaien eeuwig rondjes om de kerk
de zware straf des Heren…
Gevleugeld forum
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 93 verleden
in marmeren brokken
de jaren hebben de treden van de keizer
van het marktplein gewist
luidruchtige kooplui zijn samen met de tempelgebeden
in oude kleuren begraven
alleen de pilaren rijzen nog ten hemel
de eerbied ligt gebroken
en verborgen onder de alles vertredende
voetstappen van heden
elke steen in de metropool zucht
en zwoegt…
Amour fou
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 938 zijn de vijanden
van het eerste ogenblik en onbegrip
tiert welig rond tot men per ongeluk
opnieuw op hen stuit en aangeraakt
in stukken aan hun voeten ligt
vaag wetend hoe het vroeger was
de pijn is vreselijk, verscheurd
op zoek naar heel en als men dat
gevonden heeft opnieuw reepjes stof
alleen nog maar geschikt voor pennenlap
het hart zwoegt…
Vermoeide viool
poëzie
3.0 met 3 stemmen 663 Overbeladen door herinnering
torst ge, viool, langs ’t late levens-pad,
druk en geluk – heel de ervarings-schat:
hoe zwoegt ge - kreunend om vermindering!
Dat het vervlotene nog eens verzadigt,
dank zij uw klank: het lot gedoogt het niet.
Geen vol genot, of ’t weet van vol verdriet.
Geen levens-doen niet door berouw beschadigd.…
Oogstlied
poëzie
3.0 met 31 stemmen 2.502 't Heter branden
Op de landen
Meldt de middagtijd;
't Windje, moe van 't zweven,
Heeft zich schuil begeven;
En nog zwoegt de vlijt!
Blinde Maaiers;
Nijvre Zaaiers,
Die uw loon ontvingt!
Zit nu rustig neder;
Galm' het mastbos weder,
Als gij juichend zingt.
Slaat uwe ogen
Naar de hoge
Alles kwam van daar!…
De roze schoenen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 28 Met een gebogen hoofd zwoegt Pilar
door het zand, ze heeft gespeeld
langs de rand, waar het water wit is
van schuim, dat komt en terugstroomt
veel verder dan ze kijken kan
Mama weet het meteen
Pilar, waar zijn je schoenen?
Vertel, waar heb je ze gelaten?…
De Planten
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.604 Maar hij zwoegt voort en taalt niet naar de roem.
Want straks als in zijn tuin de kopers komen
moet alles proper zijn aan pad en plant,
en 't blozend ooft moet gloren aan de bomen
of 't zo geschonken werd uit open hand.…
Op zee
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.736 Zee, die twijfel-lach en kreet van wee
Als scheurend uit uw diepst-grommend omwoelen
Lost in het hijgend duizendvoudig mee-
Opjoelend leven, dat in golf-krioelen
Verlangt en zwoegt, of 't uit zichzelf zich streê,
Om zijn diep eeuw'ge dieper toch te voelen!
Zee! eindlijk mijn!…
Een ster
poëzie
4.0 met 7 stemmen 731 De tijd
is als de kille en dorre zee, die zwoegt noch krijt.
Ik ben alleen; ik pers mijn strakke lippen samen
op eenzaam deze grote sterre, die ze bijt.…
De mens
poëzie
3.0 met 3 stemmen 621 Hij streeft naar nieuw genot - en walgt, als hij 't ontvangt;
Hij dorst naar schatten - geeuwt, wanneer ze 't oog verblinden;
Hij hoopt en droomt en zwoegt en reikhalst en verlangt ...
Totdat hij in een groeve in 't einde de rust mag vinden.
Ontneem hem hoop en droom, begoocheling en schijn,
En hij houdt op een mens te zijn!…
HET KLEINE VEILIGST
poëzie
3.0 met 20 stemmen 2.201 Laat bloedige helden de lauwer ontstaan;
De glans van de zetel der vorsten vergaan;
En vlieden de schatten, daar 't alles om zwoegt:
Wat heeft hij te zorgen, die 't Kleine niet genoegt!…
Literaire emulsie
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 156 Doch ploegt hij in wankel evenwicht,
zwoegt voort als gulzig dromer, die spoort
tussen de leugen en de eigenwaarde, gericht
op de carrousel van de realiteit en waarin
de poëzie het best gedijt en hij alleen
met z’n eigen waarheid achterblijft.…