ik wilde een ark in mijn armen scheppen waarin je voortdurend gaaf kon zijn waarin breuklijnen konden verzachten tot de fluwelen ongereptheid van een olijftak waarin we je ogen weer inktglad konden strijken je bedremmelde beentje in glans konden laten overtreffen waarin we je huilbuien en woedeaanvallen voor altijd konden afwenden. uit het…

Ik had die winterdag, twee jaar tevoren, het bos bezocht. Tegen het strakke blauw, scherp zichtbaar, was van waterdam en dauw een groots, stram woud van beelden ingevroren. Verstijfde arenden, met kop en klauw, gedrochten, vlerken, hertshoorn, duivelsoren. Toen, bij een berk, als uit zijn stam geboren en daaraan vastgegroeid, iets zwarts. Een…

Je hoeft ze ’s avonds niet meer in te stoppen en overblijven is er ook niet bij ze kunnen immers zelf hun boontjes doppen ach opgroeien, het gaat zo snel voorbij! Ze volgen nu hun eigen dromen, begonnen aan een toekomst onbekend waar alles nieuw is en geen ouders komen: ze zijn nu hogeschoolstudent. Vanavond stapte je hun wereld binnen…

Geen mythe of wildwestverhaal is het wat ik ditmaal opschrijf. Ik klauter uit een krater, kaal - de zon brandt op mijn dunne lijf. Ik roep een zin. Het klinkt te schraal in het omringende gewelf - ik heb geen schim of filiaal - ik ben vandaag alleen mezelf. Ik kan mij niet beroepen op een stand-in of een stijlfiguur, een schuilnaam…

Het is een vorm van Japan die gevuld wil Hij wordt eruit gezet en vecht zich dan terug naar binnen Hij is bijzonder kwetsbaar vooral aan de hoeken waar nagels zitten Wat doet hier toch dat leger buigzwammen? Maken ze geen misbruik van hun peen en van hun slag? O - het leeuwendeel van de overmacht plooit zich dubbel en dan terug Weer…

'k had herr Kinkel kunnen wezen, Handelaar in oude panden, Of Sir Monier Monier-Williams Fabrikant van gouden tanden, Ofwel Freya Gunnarsdottir, Keizerin der geiserparken, Ofwel Dung Flung Loon, profeet en Prijsfokker van grijze varkens, Of Fomfawzi Tzomfawoezoe In haar kraal vol schelle spullen... Doch ik ben slechts Hendrik Versjens…

Twee paarden stonden tegenover elkaar. Het was lente en zomer tegelijk. Tegenover en naast elkaar lente en zomer tegelijk. Twee paarden met het hoofd tegen de hals van de ander. Verloren in de warmte van het andere lijf kijkend naar de horizon. Zo staan en het gras vergeten. ------------------- uit: 'Memo', Plint.…

Zo gaat het: je hoort een deur bonzen en de schelp van de ruimte bruist open; de werkelijkheid schampt langs en laat een lege weg achter zich heel, terwijl je geschiedenis schroeit er vol van dicht maar de uitspraak wandelt verder omdat je lippen dat afspraken Zo hoort het: de natuur opent je blad na blad zoals een leerboek bladert je door…

Het lijkt geluid dat nooit afwezig was: de beurtval van de peren in het gras. De wind haalt nog maar adem, maar die zucht voorspelt de gang van kan niet op naar sober. 's Ochtends nog september, 's avonds diep oktober trekt in augustus al het najaar door de lucht. Of 't blad nu is verzameld aan de voet of zich als dichte kroon verheft,…

We hebben geen doden, we zijn alleen denkende weefsels in het heden die zich denkende weefsels herinneren, vertalingen maken zoals u bent nu tien jaar dood - tien jaar dood zijn bestaat niet. Wie herdacht wordt verdween vanuit het eigen perspectief dat er niets is tegelijk een miljard jaar en een seconde geleden. Verdween totaal. Er is dus…

hij doet echt zijn best voor haar. zij houdt ook heel erg veel van hem. hij weet zelf ook dat hij niet meer maar kan doen wat hij maar wil. zij trekt het zich soms heel erg aan. hij is soms bang. zij kijkt wel eens sport met hem op de bank. hij kijkt nu ook wel eens geen sport. zij lacht om wat hij soms zegt. hij is lief zij kookt vaak goed…

Een goed huwelijk is meer dan alleen stil en ongedwongen alles voor elkander doen, zodat je op den duur elkanders beê voorkomt. Nee. Af en toe moet je ook eens communiceren over de dingen waar het werkelijk op aan komt in dit bestaan: brood voor het hart, van mens tot mens Spreken. Vraagt bijvoorbeeld de liefste naar de zin van dit haar leven…

De meest geroutineerde vleermuis, ja, maar soms, 's nachts, in een leeggezogen huis, als wie nog wakker is neerslachtig is want het is tijd voor buitenaardse krachten, landt er een ufo in het hoofd, zaait graancirkels, klemmende redenen er niet te zijn. Afwezig. Niemands zoon. De guillotine. 's Ochtends is alles weer voorbij, niet echt te…

'For what is a man, what has he got -' Paul Anka Wat is een man, zijn vrijheid staat te roesten voor de deur en schuld klopt in zijn onderbroek. Zijn droom een spannend jongensboek onder de dekens van een kind, zijn angst de wind door dunnend haar. Zijn dood een blauwe waterval van grauwe staar, zijn einde zoek, een druppel in een cataract…

Met hulp van kaarsen en kennissen zwoegen we door het seizoen vinden geen vriend vooralsnog in een onaf klimaat liefde afgebleven warmte een bedorven kou de vaders aan de haak moeders in misère kinderen op zoek naar puppy's in vochtige dozen ------------------------ uit: 'Glazen jas', 2007.…

Beland op zoiets als een eiland alleen zoekt ze zich iemand. Neemt dan bijvoorbeeld de man die van zee komt, ontvangt en bedient hem en als hij dan gaat, richt ze een hier voor hem in voor als hij terugkeert, als ze weer wil. Wachten maakt deel van haar lijf uit voortaan en denken hoe was hij, wier aan zijn voeten in zijn handen een net…

Brave witten, zoet klingelen, lief eten. Paar zwarten, tuintje leeg vreten rennen waar geen schaap nog ging. En die slome die niet merkt dat brroemmm! de jonge herder op zijn brommer. Leuke ziel met krullen wol en suffe kop, veelstemmig omlaag stromend naar zee. Dan weer verplicht de bergen op. Valt het onze jongens niet mee in het doel van…

Hoe ziet hij er uit? Strak. Hoe is-ie? Stoer, maar ook lief. Wat voor kleren draagt hij? Stoer, maar wel netjes. Hij heeft een strakke trui. Laatst belde hij. 'Hallo met Anjo.' 'Waarom bel je?' 'Zomaar, ik wou weten hoe het met mijn grote zus is.' Lief hé? Ik wil wat vaker bellen. Dat is toch wel belangrijk. Is hij al eens bij je…

Hoe de mensen, hoe deze mensen, hoe een man en een vrouw na jaren elkaar – hoe na jaren deze mensen elkaar zullen zien, harnas van vroeger over het sleets lichaam, hoe in hun botten moeheid en deceptie jaar na jaar kerven. Hoe mensen, door afscheid op afscheid gestriemd en geslagen, het kijken verdragen in de laatste smalle kier die…

Wat ontkiemt steekt zijn kop op: de lissen, verwarring, het diepe. Een dag zaait zich uit, dikt zich in, plooit zich open. We zetten ons schrap tegen de onrust, maar de liefde rust niet, laat niet betijen. De liefde drijft boven, barst van het blad, het is niet te stoppen. Overal scheuten en botten en kroos. Waarom wil je wieden wat er zich…