Mijn gezicht is bleek, er is geen licht in deze stad, ik steek mijn haar op met een ivoren kam, ivoor is het ooglid van mijn kind en het halsje, ivoor is de sneeuw in de parken ze worden gemeden behalve door dichters, mijn gezicht is bleek van heimwee, er is geen licht in deze stad geen ster te zien, verguld of bestreken met ivoor, geen…

Zon roest achter horizon. Vreemde vogels roepen, zoeken in donker grasland. Een zwaan glijdt over het roetglas van water. ----------------------- uit: Tirade, 1976.…

Vóór de personeelsavond al bleek dat de Turken liever niet in de kantine wilden eten. Het feest zelf begon met een toespraak van de voorzitter van de ondernemingsraad. Hij liet het niet bij woorden alleen. Als stoffelijk blijk van waardering overhandigde hij Meneer Carli een tegel met de tekst: 's Morgens voor de koffie niet zeuren. Natuurlijk…

Man kijkt naar vrouw, vrouw let op kind, kind ziet de hond, hond kijkt naar kat, kat loert op muis, muis kijkt naar brood. Brood ziet de muis, muis kijkt naar kat, kat let op hond, hond ziet het kind, kind kijkt naar vrouw, vrouw ziet de man. ------------------------------------------------------------- uit: 'Dat zijn zo de dingen…

Men neme een oude witte gevlekte doos en noeme het een koelkast men vulle hem met woorden fernandes, frambozengazeuse, tiramisu we schaffen ons enkele winterharde vogels aan die zich ook op heldere vriesdagen laten horen hun liedje is moeilijk te beschrijven maar lijkt op het tokkelen op de a-snaren van een viool systematisch…

Ik ben beplakt met kleine spiegeltjes. Ik dans als een strandbal rond. Ik kan oogverblindend zijn. Wie naar mij kijkt denk mij te zien. Wie naar mij kijkt die ziet zichzelf. De eigen monsterlijk vervormde grimas. Wie van mij wegrent jaagt zichzelf weg. Ik ben beplakt met kleine spiegeltjes. De randen snijden in mijn eigen vlees. Ik…

Als de lampen zijn verdwenen of gewoon op of uit zal het donker zijn in deze kamer. Als je op de kalender kijkt Ach laat dit gedicht maar zitten kom mee naar buiten er is van alles te doen. ----------------------------------------- uit: 'Aan de oever van iets staan', 2001.…

Het raam is zwart. De nacht donker. In de kelder is licht. In de kelder waar de flessen liggen. In de koelkast is licht. wanneer hij hem opentrekt en de fles rood. De televisie grijs, uitgekeken. In de kamer hangen portretten van kinderen die niet willen zitten in de stoelen van ouders die niet willen kijken naar elkaar.…

De route die ik nam was niet om zijn muziek gekozen, koffie en sigaren wachtten mij aan het einde van de straat. Van de versuffing. Zeker, het uur van de muziek als enige waarheid breekt ooit eens aan. Een man op straat, net uit zijn bed, is dan de ideale, van branie gezuiverde prooi. Maar nog dwingt muziek niet haar pijn in hem - de dag…

In een ongewoon licht rijden de straten vandaag, helder als nooit tevoren. Zand op de wind, een geur van oude bureaus uit een zwembad, iemand die hoog in een huis de ramen bespeelt - het schrift gegeven, lees tussen de vlugge tekens de weg, hoe de voet terloops bij het asfalt vandaan gaat, het zo weer vindt in de ruimte tussen twee oogopslagen…

Gisteren zag ik je weer een warm herkennen toen ik langs je liep en bijna aanraken kon. Hetzelfde haar en eender gekleed. Verstoord draaide je je om en keek naar mij; minachting wat ik in je ogen las, dat viel me koud. Temeer daar jij diegene was, op wie je leek. ----------------------- uit: Poëzie-leestafel…

Ik vond een oorschelp in de grond om aan te luisteren. ik luisterde en vond drie takken taal een drietakttaal voor één gedicht. daar is geen zin mee te verrichten. ik stop dat oor maar met een stopwoord dicht. ---------------------------- uit: 'Gedichten I', 1977.…

Begin er niet voor je eenendertigste mee. Pas dan wordt het niets dat ons allen overkwam sprekend. Denk aan wat je op de laatste pagina van een boek zou schrijven en schrap al het voorgaande en ook dat slot en begin opnieuw te schrijven. Denk zoveel mogelijk dingen bij elkaar uit liefde voor het firmament dat niemand open of dicht zal vouwen…

Dood: daar schrik je niet meer van. Opa, mamma's oma en oom Gijs. Twee katten, een hond en alle kippen. Je kent het klappen van de zeis. Vanmiddag dus bijna verveeld gekeken hoe vader haar het hok uit trok. Ze was zo stijf als een ding. Geen traan gelaten toen hij haar begroef maar later liep je langs het hok, begon in neus en…

Alles is twee keer zo groot. Het verdriet twee keer de stilte. De trots twee keer het verdriet. De zijgevel twee keer de dikte van de huid. Handen zijn het dubbele van de taal. Het hemd is het dubbele van de tafel. Het motorblok is twee keer het hemd. De herrie is twee keer de geste. ----------------------------------- uit: Parmentier jrg…

toen ik door het sluiten van de ramen de wereld buitensloot, wie hoorde toen het radeloze tikken van allerlei insecten, wie het snakken van de bladergroene kamerplanten naar meer, naar overdaad, wie het muzikale zoemen en weer afslaan van de oude koelkast, waarin kaas en eieren in bedden sla ten onder gingen? ik vraag u hier: wie was…

Oktober. Zondag. Ochtend is in grijs gekleed en wilde kastanjes vallen maar raak. Hun boom een kerel, zijn dos zit propvol groene stekelbollen. Als dobbelstenen rollen ze weg, hun hoop gericht op boomhoog. Onweerstaanbare pralines. Rap door kleine handen opgeraapt, binnen als schat verloren gelegd: dood in minder dan een winter.…

Met fijner bladgoud belegt men geen schuur. Alleen motregen heeft zulke penselen, alleen landwind de langzame hand van passen en meten tot de tempel van tabak de mistgod gegoten zit. Onder de olm rust intussen de tijd, rekt de nazon uit. ---------------------------------------- uit: 'De bomen zijn paars en de hemel'.…

ik zag ze nog zitten op het perron beiden in zwart gekleed de joodse met het donkere kopje en zij met het koperen haar…

Ik leer schrijven door met mijn vinger de vorm van de letters na te voelen, ik ken die letters al, maar wil zo nog wel een keer leren schrijven. Ik sta op een bed en schrijf op de muur, spring op het bed op en neer om de woorden waarmee ik wil beginnen zo hoog mogelijk op de muur te schrijven De maan in de lucht als een letter uit een doos…