Oktober. Dagen zijn mistgrijs gekleed en wilde kastanjes vallen maar raak. Hun boom een kerel, zijn dos vol groene stekelbollen. Als dobbelstenen rollen ze weg, hun hoop gericht op boomhoog. Onweerstaanbare pralines, rap door kleine handen opgeraapt, binnen als schat verloren gelegd – dood in minder dan een winter. Herfsttijd kreupelt…

1 De kracht te hebben je schoonheid te verliezen boom te zijn met alleen je stam 2 Geen hemel zo hoog of hij zal ernaar grijpen alleen zijn wortels nog -------------------------- Uit:Geen hemel zo hoog Agathon, Bussum, 1983…

in het zachte oor van de ezel valt de avond in de muren de rest van de zon valt de schaduw langer en langer in het trage gebaar van de rijzende duisternis ----------------------------- uit: Formentera (1984)…

Even maar in bloei langs de spoorlijn de klaproos met het kleine behaarde blad de bloem vuurrood en donker middenin. Hoog boven het gras wuift ze naar wie langs haar komt. ------------------------------ Uit: ' Sterrekers', 1984.…

‘t Is bijna lente, de knoppen zijn al weerloos, de takken steken hun armen uit en de groei heeft de bloei ontdekt. Het blijft voorlopig lente, omdat het gretig groen is. Het was de luidruchtige lente, die even heeft geglimlacht. ----------------------------- uit: 'Liever niet', 2017.…

De sneeuwvlinders fladderen wild laag langs het betonnen plafond en vinden geen uitweg dan sterven, het pad nergens heen wordt al slik. Maar ’t gras is een pasverschoond bed, de lakens nog koud en kraakwit, waarop met een o in de mond – een noot voor zijn kaken te groot – en kogels…

Uit driftloos grijs bestaat de morgen van het riet, waaraan nog pluis van schemer hecht, de resten van verdriet in dunne hersenschimmen. Nevel van een ons stijgt van het water op om zich te voegen bij geluid en bronst van uitdijend ontwaken. De eerste kraai forenst van nacht naar licht in de ternauwernood onthouden plicht iets van de…

in mijn tuin mijn droomgebied komen sprietjes, knoppen, kleine blaadjes, dingen die soms schubbig doen, driftig uit de aarde kijken. duizend rulle aardekorrels moeten wijken, zand rolt weg 't jonge goed dringt woest omhoog met gebalde vuistjes. mensen willen niet of durven nauwelijks iets aan. in mijn tuin gaat alles anders, plant en bladknop…

de takken van de treurwilg aan de slootkant reiken naar de takken van een treurwilg in de sloot een vis hapt lucht de waterkringen weiden er over uit ------------------------------- Uit: 'Mijn Kleine Tuin', 2011.…

Langgerekte schaduwen en de mensenschuwe straat verdwijnt voorbij de duinenrij, het naaldbos ginds maar keert via slinkse omwegen toch weer midden tussen de huizen terug in een verzonnen of net even te hardop gedroomde werkelijkheid valt een wonderlijke gloed over alles, de tijd moet de tegengestelde richting zijn ingeslagen om op deze vroegere…

Achter de kastanje die krankzinnig is geworden van de brullende merels, heel mooi zoetgevooisd melodieus maar toch als woedt er een uitslaande orgelbrand in de kathedraal (komt allen nu samen met blus dan wel spade, geen kelken Aärons geen klokjesblommen! kwelen zij a capella) - ten spoedigste, wat heet, ijlings wordt onze stort van tranen…

wij zijn de soort die vraagt naar het waarom hoe het voelt om vogel te zijn waarom bromvliegen rondvliegen waarom je dit zei niet dat (bedenk je later pas) wat je liever wilt, cremeren of opzetten mensen die veel aan de dood denken snoepen meer mensen met veel rommel op hun bureau werken sneller is onderzocht zet de zak niet buiten, knip het…

Een grijze lucht die urenlang op sneeuwen stond, zich inhield, schuchter toen een handvol vlokken zond als een belofte voor de nacht waarin je wakend lag te slapen tot de dageraad het sneeuwen niet meer tegenhield en je gonzend van geluk de dag begon en uit het zolderraam de eeuwen en de witbestoven akkers naast de landweg overzag,…

Toen in die hoek waar eerdere wind dood blad had vergaard bracht onverhoeds een stormvlaag werveling teweeg die als een bruine tol de lucht inging. En uit de top daarvan ontsprong vervolgens een fontein, een zwerm voorheen verscholen, luid kwetterende mussen. Ze leken meer te twisten dan te zingen. Toch hoorde ik in al dat leven de leeuwerikjes…

Hij staat voor ons huis altijd naar binnen te kijken, de oude eik met de ogen waar vroeger takken zaten. Ik kijk wel eens terug en dan lijkt hij contact te willen maken, hij te zwaaien en het spijt hem dat het niet lukt. Hij heeft als geen ander uitzicht op de weg, scholieren op omafietsen die in lachende rijen door de laan rijden en…

Ze is zo groot. En, hoewel grijs in middels, Zo mooi in haar groenblauwe jurk nog. We mogen met z'n allen aan haar zitten, nog steeds. Vindt ze niet erg. We mogen er zelfs in, helemaal. Merkt ze niet eens. Ze is zo groot. Haar kou gooit ons terug als een visje. --------------------------- uit: 'Al fluitend', 2001.…

In de dageraad ligt het geheim niet meer verborgen in de dauw op het gras. Een lichtstraal boven bomen. Een klank breekt een schaal. Muziek. Tussen hoge varens het glinsteren van zilver. Een dwarsfluit kleeft aan de lippen van een dansend kind dat gul met klanken strooit van een lied. Ik herken de melodie maar ben de woorden vergeten…

De grondwet van de aarde is langs de kanten van wegen en paden nu al uit planten en bloemen te raden: waarom hier dit gras? Omdat iemand zo pas of ooit, zeg maar ooit een eeuw geleden langs is gereden en zijn bakje as had leeg gestrooid. Waarom daar die planten? Daar heeft een tante op een deken gezeten en bessen gegeten…

Wie voedt hier de witgouden waterval met klatergeluiden, strijkt met hemels licht over de achtergrond, sluit schaduw in en uit, voert met volharding het heldere water van grote hoogte af? Er speelt wind door het gordijn, alsof een hand de bron zoekt. Witter kan water niet vallen, in alle puurheid opengaan. Zomerlicht stuift spetterend uiteen…

Bij gunstige stroming en voldoende zout ontstonden er schelpenbanken. En nog steeds, op de strandjes bij Warder, tussen Hoorn en Edam, vind je schelpen, kokkels, strandgapers vooral, uit de tijd van de Zuiderzee die pas zijn losgewoeld, opgestuwd, aangespoeld. Er staat me nog heel wat te wachten. ----------------------------- uit:…