92 resultaten.
In het oog van de naald
gedicht
3.0 met 80 stemmen
20.903 Ik zal je beschrijven oorlog
mijn oorlog
ik zal je schrijven
je tekenen
je mummificeren
ik zal je vertalen
met jou de oorlogswinstmakers verleiden
de psychoten
de psychopaten opdat je totaal wordt
ik wil dat je mijn taal verlaat
om een tekst te schrijven
die vrij is van gruweldaden
-------------------------------------------------
uit…
‘Afscheid in Auschwitz’
gedicht
4.0 met 85 stemmen
15.818 Eenzaam staart een vrouw
Naar het rimpelloos water
Van een plas in het veld
Vocht vult ook haar ogen
Waarachter herinneringen
Zich geleidelijk opdringen
Het verleden rust als as
Op de vruchtenloze bodem,
Haar hemel blijft zwart
Als de rook van toen
En haar tweede afscheid
Fluistert lieve woorden:
“Dag moedertje…”…
Niet te geloven
gedicht
3.0 met 71 stemmen
34.424 Niet te geloven
dat ik knaap nog
een vers schreef over de
zilverwitheid van een berkestam
en om mij heen
grootse dronkenschap
van de bevrijding:
het water was whisky geworden.
Alles zoop en naaide,
heel Europa was een groot matras
en de hemel het plafond
van een derderangshotel.
En ik bedeesde jongeling
moest nodig
de reine berk…
In de trein
gedicht
3.0 met 106 stemmen
36.248 Bij Vught dacht ik: 'Hier is broer Jan gestorven.'
En 'k zag mijn vader, met zijn oud gezicht
rood opgezwollen, toen het doodsbericht
zijn late leven toch nog had bedorven.
Voor moeder kwam een eind aan haar pakketten.
Zij streed, zolang Jan zat, met eigen wapen,
stond aan 't fornuis haar moed bijeen te rapen,
zond zeven broden, zeven…
Bericht aan de generaal
gedicht
3.0 met 62 stemmen
17.277 Drie jaar, meneer de generaal
luister goed - geen drie dagen of maanden
nee, generaal, drie jaar is het nu
dat ik wacht, met mijn verscheurde hart
in mijn leeggeroofde huis
met mijn schuw geworden kinderen
- wacht, drie jaar, op mijn man.
Heeft u, generaal van daarginds,
hem gezien door uw dodelijk vizier?
Hij was het lied op mijn erf
het…
Ballade van de generaal
gedicht
3.0 met 3 stemmen
6.478 Rood van roem en ver van nederlagen
staat de zich met dampend water
wassende generaal voor het raam
van zijn enige kamer.
De vrouwen van zijn loopbaan
sneden aan twee zijden
want zijn buik is behaard
met kussen van zwaarden.
Neerslachtig laat de generaal
zijn mannelijke borsten, tijdens
een veldtocht in het oosten opgedaan,…
Droeve Tijden
gedicht
3.0 met 192 stemmen
33.156 ’t Zijn droeve tijden als de oorlog woedt,
Als mensen men slacht lijk dieren,
Als mensenbloed bij beken vloeit.
Als vrede en liefde liggen geboeid
Als haat
En kwaad,
Als nood
En dood
Grijnzen en vloeken en tieren.
'Waar is nu toch mijn arme man?
‘k Verga van angst! ik sterf ervan!
Ach! wat verschil bij ’t voor…
Landelijke herfst
gedicht
3.0 met 81 stemmen
22.932 Wie niet, als wij, in het donkerst Europa
van deze eeuw, toen er geen enkele
uitkomst meer leek, jong zijn geweest,
en hebben liefgehad, zullen nooit beseffen
hoe wij ons klampten aan het klein geluk,
een sonnet, een spoortje van weelde,
wat druiven in een kristallen coupe, die scheurde
bij het overtrekken van bommenwerpers.
We wisten het…
Bij de dood van Joris de Heus
gedicht
3.0 met 367 stemmen
25.481 Hij was een Nederlander
en hij hielp een Engels piloot.
De Gestapo nam hem gevangen
en veroordeelde hem ter dood.
Hij had een vrome moeder
en heette Joris de Heus,
Het bloed sloeg door zijn lichaam
als het bloed van een watergeus.
Hij zat vijf weken gevangen
in een cel aan het Haagse Veer
Bij luchten, iedere morgen,
liep hij met mij…
Uit Warschau
gedicht
3.0 met 154 stemmen
25.591 Het kerkhof van een getto. Stenen. Stenen.
Gezichten die niet zeggen wat ze menen.
Hangende handen. Lusteloze voeten.
Ze waden door een eeuwig puin. Ze moeten.
Maar op een zolderkamer gaan ze leven.
Vertellen. Menselijk bewegen. Even.
Ze worden vogels, fladderen en wiegen.
Tot aan 't plafond. Dan weifelen ze. Liegen.
Schrompelen samen…
Om Lili Marlene
gedicht
2.0 met 57 stemmen
15.448 Ze liep de oorlog uit
tot er geen oorlog meer was.
Hij draait nog weleens haar stem
haalt een verdwaalde schouder op
drijft een lach de woestijn in
slaat de traan dood die meezong.
---------------------------------------------------
uit: 'Zal ik je wijzen waar ik woon', 1967.…
Alle dagen
gedicht
3.0 met 32 stemmen
17.245 De oorlog wordt niet meer verklaard,
maar voortgezet. Het ongehoorde
is alledaags geworden. De held
blijft uit de gevechten weg. De zwakke
is naar de vuurlinies opgerukt.
Het uniform van de dag is het geduld,
het ereteken de armzalige ster
van de hoop boven het hart.
Het wordt verleend
als er niets meer gebeurt,
als het trommelvuur verstomt…
De Dood
gedicht
3.0 met 118 stemmen
43.938 De dood wees mij op kleine, interessante dingen:
dit is een spijker – zie de Dood - en dit is een touw
Ik zie hem aan, een kind. Hij is mijn meester
omdat ik hem bewonder en vertrouw,
de Dood
Hij wees mij alles: dranken, pillen,
pistolen, gaskraan, steile daken,
een bad, een scheermes, een wit laken
‘zomaar’ – voor als ik eens zou willen…
Inktvlekken
gedicht
2.0 met 58 stemmen
10.887 Dagboeken zijn als leven, data, dag in dag
uit. Blauwe, strakke hemels, regen. Als het aan mij lag
zou ik zeggen: laat men de dagboeken voltooien,
handschriften, thema's doen er niet toe. Gooien
we de mens voor leegogige, gladgeschoren leeuwen
die om het bestaan van een dagboek slechts geeuwen,
dan zijn we niet die betere verre vriend of goede…
Mijn soort
gedicht
2.0 met 43 stemmen
11.660 'Twee soorten oorlog zijn er:
om macht één, één voor recht.
Ik zou dus graag eens weten
waar jij nou wel voor vecht.'
'Ach, als ik eenmaal macht heb
bepaal ik ook het recht.
Mijn oorlog is dus goed,
de jouwe die is slecht.'
------------------------------------------------
uit: 'De groene zee is mijn vriendin', 1987.…
Plekje op Olsany
gedicht
3.0 met 33 stemmen
10.346 voor Jan Palach
Kale elzetakken flirten met grafzerken,
eenzaam als verstokte vrijgezellen. Winter-
licht valt op het plekje naakte aarde, niet
ver van de kerkhofmuur.
Ik ken zijn foto, de zachte jongenstrekken,
eenentwintig jaar, zijn toekomst legde hij
in de as (ofschoon geen zelfmoordenaar).
Ik weet de plek op de Wenceslasplein,
het…
Canadezen
gedicht
4.0 met 50 stemmen
15.973 Mijn vader zei: hier liggen ze,
de Canadezen. Ik zag ze staan
aan de vaart, in hun grijze kleren.
Eindeloze, slachtrijpe rijen.
Man tegen man stonden ze:
een beetje wind en ze gingen.
Vrede. Aan beide kanten
Canadezen. Te lang in het land
om terug te keren. Te diep
in de grond om weg te marcheren.
------------------------------------…
Olga op het dodenveld 5
gedicht
2.0 met 71 stemmen
11.660 altijd komt het moment
waarop iemand het zoeken
naar overlevenden staakt
waarop de storm stilt
waarop iemand met schrijven
ophoudt om iets anders
te beginnen, zich iets
aan te schaffen, voedsel
inkt, gereedschap
-------------------------
uit: 'Winterhard', 1988.…
Oorlog en vrede
gedicht
3.0 met 67 stemmen
14.465 altijd weer wakkerschrikken
sirenes horen
het vallen van de bommen
in de stille straat
en het loeien van de vlammen
later
lang er na nog!
en zelfs nu nog:
wakker schrikken
als toch alles rustig
in de straat is,
vrede...
----------------------------------------
uit: 'Mijn duizendbladig boek',2005.…
De oorlog
gedicht
3.0 met 87 stemmen
20.160 Het is een heldere zomermorgen
Door een heldhaftig mens
is het leventeken gegeven,
en zijn troepen trekken even
over de grens.
Overal op straat en
achter deuren, onder stoelen
worden de vijanden gevonden.
De halfslachtende soldaten
slaan vreemde mannen op hun smoelen,
griezelen even van hun wonden
en door de gebroken ruiten
storten zij…