inloggen

Gedichten over overlijden

Hier vind je gedichten rond het thema overlijden en rouwverwerking. Een verzameling inzendingen die stil staan bij verlies, herinnering en het proces van afscheid nemen. Elk gedicht biedt een eigen perspectief op rouw, variërend van troost en acceptatie tot melancholie en reflectie. Deze gedichten nodigen uit om na te denken over de vergankelijkheid van het leven en bieden herkenning en steun aan iedereen die met verlies te maken heeft.

152 resultaten.

Kadaver

gedicht
3.5 met 4 stemmen aantal keer bekeken 5.034
Een afgedankte autoband rechtop in het water blijkt dichterbij te zijn de rug van een hond, drijvend in een vloot van voorbehoedmiddelen met zijn poten naar beneden, met de andere boten mee, langzaam naar de sluis waar hij wacht, rustig op en neer zolang het nog niet gaat in fase met de zee.…
Gerrit Krol31 december 2017Lees meer >

Roofbouw op het ijle

gedicht
4.2 met 4 stemmen aantal keer bekeken 4.784
Nu ik nog ben wil ik de dood beleven te meer daar hij als waarde niet bestaat, ik pleeg geen roofbouw op een later staat waar ik als ziel of schim subtiel zou zweven. Niet eens een lokkend omgekeerd verleden is het hiernamaals met zijn eeuwigheid, die dwaze som van korte stukjes tijd waaraan wij, mens na mens, ons bloed besteden.…

Graf

gedicht
2.6 met 12 stemmen aantal keer bekeken 7.536
Aan Berta Bij Gordonsbaai voor de duisternis heeft ze kinderlijk gegist waar de leliebloem kon zijn die haar hart geneest van pijn. Zoekende raken haar handen aan het onkruid op de stranden wordt haar iris zacht en blind waait haar droom weg op de wind hurkt ze roerloos vastgerankt toegedekt door wier en zand. Vertaling: Gerrit…

Kleurenstudie

gedicht
4.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 7.026
En de zwarte kraai kwam van over de zeven bergen gevlogen en bracht een brief in z'n bek: een zwarte omslag met een zwart kaartje er in waarop in witte letters het woord 'zwart'. Zo donker is de nacht van de dood en zo wit is onze schrik. ---------------------------------- Uit: 'De gedichten', 1998.…

Uur U

gedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 7.991
Vader en ik, wij zijn de luidkeelse zwijgers. Ik hoef maar moeder te fluisteren, of daar gaan we met zestig minuten oorverdovende stilte. Hij was al een man van halve woorden, maar sinds haar dood hoeft niets meer uitgesproken. Af en toe hoor je hem slikken, glinstert er iets aan zijn ogen maar zijn gezicht een masker van papier-maché, een…

Gemis

gedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 8.671
Voor Leo Het leven heeft je ingehaald met grote, snelle passen, nu zit ik eenzaam op de bank en lig jij in je graf. De foto op de kast vertelt dat je toch hebt verloren het leven haalt ons altijd in al sinds we zijn geboren. De wereld draait op kookpunt door ook verder lijkt er niets veranderd ik pak de telefoon en hoor de voicemail…

De weggaanden

gedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 6.462
Vannacht was hier de Dood, maar niet voor mij. Ik wist hem in mijn slaap en ik ontwaakte. Ik ried hoe hij de ander daar aanraakte en hem het zwaar vermoeide hart stil lei. Gespannen keek ik in de duisternis en luisterde naar waar hij was gelegen. Er was geen enkele schemering van bewegen, geen ijl gerucht, geen lichte fluisternis. De kamerdeur…

Strijd

gedicht
4.4 met 11 stemmen aantal keer bekeken 10.241
Een vuist, die heb ik écht niet kunnen maken de onmacht steeg me langzaam naar de strot de vloeren van mijn vesting bleken rot en gingen vaag, doch onheilspellend kraken Geloof me maar, van strijden was geen sprake het was berusten in een helder lot het lichaam spande stiekem een complot met cellen die verwoed de kop opstaken Vergeet de…
Daan de Ligt24 augustus 2016Lees meer >

Nee

gedicht
4.8 met 124 stemmen aantal keer bekeken 10.564
wij gaan godverdomme geen lijkrede schrijven voor elkaar met grinnikende anekdotes, pijnlijke verzwijgingen de elegie van weer gevonden, later toch verloren maar wij laten ons niet kisten, het was een GOED leven dat wij gaan begraven met een MOOIE begrafenis, nee grijnzend groeten wij elkaar tot de volgende reünie, bij wie maar niet bij ons, wij…

Telefoon

gedicht
5.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 8.454
Iemand is een verre stem in een doos niet meer, een sterke hand niet meer of een te strak gestrikte schoen, een doorgestikt overhemd, iemand is een niet verwijderde gemiste oproep nog misschien, een ingeslikt signaal dat trilt van een bericht, iemand is zo te zien zo uit je telefoon, je kunt bellen wat je wilt of me nog meer vertellen --…

Nadat haar man begraven was

gedicht
3.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 8.145
nadat haar man begraven was liet overgrootmoeder Betjie van Middenspruit hem opgraven en trok hem een ander zondags pak aan ‘ineens begrijp ik het’ zegt mijn moeder ‘ik zou niets liever willen dan daar bij die hoop grond te gaan graven net zolang totdat ik bij je vader ben tot bij waar hij is en hem aan zijn schouders optil die onontkoombare…

Elegie

gedicht
3.8 met 4 stemmen aantal keer bekeken 6.760
Hij had hobby's, eigenaardigheden, fascinaties. Zo zachtzinnig was hij, fijngevoelig, hij had pianovingers. Als hij zijn handen balde, waren zijn vuisten klein. De onbemande auto heeft hem ingehaald. Het kwam onverwacht, al is het altijd te vroeg. Niemand gaat te laat. Wij zullen ons aan herinneringen moeten vergrijpen, zoals je masturbeert…
Willem Thies26 februari 2016Lees meer >

In Memoriam Marcel Bulckaert

gedicht
4.9 met 56 stemmen aantal keer bekeken 7.904
Ons bereikte het bericht dat een regelmatige inzender van gedichten op onze site helaas is overleden. Aan zijn nagedachtenis wijden we vandaag een gedicht van hem dat hij vorig jaar op onze site publiceerde. Wij geven zijn familieleden en vrienden onze gevoelens van medeleven mee. ------------------------------------------------ zen ik…
Redactie31 januari 2016Lees meer >

Verscheiden

gedicht
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 7.762
Overbekend dit huis: de andertijds maar onherstelbaar ingesleten klanken, de tafel voor de vrome spijs en dranken voorbij de stoelen, recht aaneengerijd. en ik – de eredienst allang ontwijd - muitend in heimwee naar de oude banken, niet wetend of ik bidden moet of danken voor wat zich indekt in gedegenheid. Verweer dat bij de open kist verstomt…

De Spin *)

gedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 7.328
In mezelf op zoek naar zin trek ik uit mijn duister traag wiegend tussen hoog en laag mijn verwarring als de spin die verloren in een vraag zonder einde of begin zichzelf voelt gevangen in zijn vergeefse hinderlaag tot de stille vleugelslag van een vlinder binnendringt in het raadsel van het rag en het sidderende dier tussen zijn…
Paul Claes10 december 2015Lees meer >

40

gedicht
5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 10.249
Wat zal ik zien mijn laatste ogenblik op aarde? Het gezicht van mijn geliefde? Wat zal ik horen? De fluistering van haar stem? De laatste tik van de monitor? Wat zal ik horen en zien? De lippen van de verpleegster? Het kuchje van de dokter? Horen en zien zullen me vergaan als de rukwind van de dood me van mijn adem berooft. En mijn…

MOMENT SENTIMENTAL

gedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 7.167
Mijn kleine moeder met je rode haar, Eens werd je ginds in een zwart graf gelegd, Een dominee heeft, galmend, aan de baar Enkele verzen uit Godswoord gezegd. Ik was een kind van nog geen veertien jaar; Hoe zwaar viel het verbitterde gevecht Tegen mijn tranen, want het stond zo raar En buurman had: wees dapper vent, gezegd. Wees dapper, ja…
A. Marja6 december 2015Lees meer >

Einde

gedicht
3.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 11.149
Hij lijkt vast minder erg - die lief bijeengebrachte hoop spaanders van mijn gedachten - op mij dan een berg. Waar zal die laaiende gestalte van mij dan uit bestaan en waar kwam die al te late eerste vonk vandaan? ------------------------------------ uit: 'De mooiste gedichten', 2015.…
Leo Vroman25 november 2015Lees meer >

EPIGRAM*)

gedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 7.500
Als je dood bent op een dag blijven de lampen rustig in hun fittingen en ook de wc kan je gewoon doortrekken. Wel voorzichtig want het vlottertje werkte al niet goed. Alles doet het nog: bijvoorbeeld de overdrijvende wolkenvelden en de matige tot krachtige tijdelijk harde tot zeer harde wind uit uiteenlopende richtingen. -----------------…

Bedroefd

gedicht
3.2 met 4 stemmen aantal keer bekeken 7.551
Mijn geest leeft met de handen boven water die zoeken omderwille van het licht dat aan zijn hoofd onthouden wordt. Soms duikt hij even op, kijkt naar zijn handen en glimlacht om die bezigheid; dan zuigt de klei over zijn kruintje dicht. ------------------------------------------ uit: 'Overkomst dringend gewenst', 2012.…
Jan Emmens9 oktober 2015Lees meer >
Meer laden...