Razende stormen gieren rond het huis mijn zuchten vallen daarbij in het niet Ik lig hier even alleen en draag 't kruis en overdenk wat in 't leven is geschied Zachte winden glijden in mijn innerlijk dankbaarheid, 't blijft een deel van mij Naast mij staat 't schitterend bloemstuk 't is 't oud trouwboeket van ons allebei Strakjes…

met blijdschap strooi je de broodnodige aandacht terwijl je vriendelijk spreekt glimlach jij bemoedigend het gezicht strelend aaiend jouw niet aflatende zorg is groter dat groots voor ieder leven apart tot in kleinste momenten een gebaar van liefde ook in de lastigste uren maakt jij het verschil door zonder onderscheid steeds bijzonder…

Bij de laatste boom gekomen, in het naakte licht, keek de mens pas om zich heen naar wat was aangericht. Opgejaagd door blinde hebzucht het regenwoud geveld. Koning Midas is uw naam. Uw dagen zijn geteld.…

Als de rust eenmaal binnentreedt; Moet je opnieuw gaan leren; Je emotie heeft gaten gekregen; Moet stap voor stap gaan defragmenteren. Dit proces gaat heel langzaam; Dus niet denken dat de Zon meteen gaat schijnen; Dat je meteen gaat lachen of gelukkig bent; Donkere wolken ineens verdwijnen. Het kan zomaar gebeuren dat je ineens…

op spijkers met koppen staan schepen voor je ogen ten onder zien gaan het einde overzien van je eigen bestaan de laatste bladzijden van een boek omslaan je afvragen wat toch de clou mag wezen en uitstellen door het gedeeltelijk te herlezen tegenover de naakte waarheid komen te staan de hoop niet laten varen ontkennen met sussende…

Och liefde van Waarheid en leven wij zijn tot vlammen ontstegen Een witte wolk onttrekt het zicht op hem Er klinkt een lied vergeet mij niet dat stroomt naar ‘t hartenbloed rein De levende fontein…

Een tikkeltje schuchter keek ze mij aan onzeker bevroor haar blik op dit late uur Ik moest mijn armen omheen haar slaan tussen ons smolt daarna die dikke muur Ze had wederom in haar dijen gesneden aangezien ze heel veel straf had verdiend Ze had bij gymles alle regels overtreden en nadien traanloos op de wc gegriend Zelf beschadiging…

ik strijk over mijn hart bespannen met de meest gevoelige snaren geen elegie maar het is meer een adagio wat ik er inzie teder zonder klagen ik strijk over mijn hart en wil de wereld zachte klanken nadragen die op mogelijk zinvolle vragen en gedachten hopen antwoorden te kunnen openbaren…

Hoe kan je alleen zijn met miljoenen sterren in het heelal die elke nacht over je waken. Hoe kan je alleen zijn met een zachte, schrijnende maan die zich elke nacht over jou heen buigt. En als er dan een wolk verschijnt die al het licht uit je leven doet doven, wacht dan een nacht.…

De zon zakt in vurig rode gloed achter de huizen. Terwijl een merel uitbundig zingt, op de punt van het dak. Sinister zwart tekent hij zich af, tegen het rood van de avondlucht. Zo stil is het, na de hitte van de dag. De blauwe regen voor mijn venster, staat daar roerloos groen te zijn. Een zachte koelte brengt langzaam wat verfrissing…

Liefde kan heel mooi zijn, maar soms doet het ook pijn. In een relatie is het belangrijk om elkaar te accepteren en te vertrouwen, want vanuit die twee dingen kun je samen het leven op gaan bouwen. Soms moet je kiezen sla je de bladzijde om of sluit je het boek, kies zoals jij denkt en voelt hoe het moet. Luister naar je hart, en begin dan pas met een…

wees een uiterlijk neutraal gesloten boek laat je alleen lezen door wie echt interesse in jou heeft toon diegenen jouw ziel en zij zullen ook zichzelf beter begrijpen toon aan hen jouw verhalen sprookjes legenden laat ze zien wat ze nooit echt herkenden of ooit met stelligheid ontkenden verwijder schellen - open ogen…

Ik kijk naar de wereld naar religies en verder. Ik zie zoveel geweld. Veel schapen, geen herder. De zwakkeren lijden. Zowel mens als dier. Leiders die het mijden voor hun eigen plezier. Zelf ben ik niet volmaakt. Maakte fouten in dit leven. Ik ben wel al tot hier geraakt. En zal mijn kennis blijven geven. Geen mens op aarde is helemaal…

uit leed wordt nog altijd munt geslagen 'het eeuwenoude gegeven' dat de mens zó eigen is solidariteit prima maar 't moet wel winst geven aldus de farmaceuten wie beweerde er ook alweer dat de meeste mensen deugen..?…

Inkomende raketten sirenes loeien de ogen wijd open vol afschuw om ‘t geweld in Jeruzalem Zoete schoonheid roos van Sharon gouden stad van herinnering met de man op de ezel die hier de poort binnenreed Och Jeruzalem stad vol leed indien ik u vergeet zo vergete mij mijn rechterhand Zo sprak het Woord in dit Heilig oord…

De zomer lag verankerd in gewapend beton zonnestralen trachtten vergeefs het te warmen Terwijl geen straaltje hier binnen komen kon lag hij alleen op 't bed met gebonden armen Veroordeeld wegens afwijkende gedachten weigerde zich met zo'n regering te verenigen Hem zou daarom de loodzware straf wachten zonder zich met zijn lief te mogen…

Ik ben Ik En jij bent jij Alles zit In mij Alles zit In jou En wij zitten In alles We Zijn Al één…

Door God worden geroepen bij dag en bij nacht waar kan ik U ontmoeten? zeg mij dan waar Gij op me wacht? Moet ik U zomaar geloven die Stem diep in mij of blijft Gij er wonen en ben ik niet langer vrij? Moet ik al mijn bezit verlaten U volgen in dienstbaarheid daar wil ik toch over praten laat ‘t mij doen in eerbaarheid Hoe kan…

Er loopt een kudde in de velden in een weide vol overvloed. Schapen die de dagen niet telden dat hun herder hen weidt en voedt. Schapen die onder het weiden blaten en vragen om beter en meer. Niet dat ze ooit beter bezaten maar zo is hun rede en leer. Hoe pijnlijk is de gelijkenis die ons als schapen wijst in het woord dat ons gegeven…

De noodzaak om op te schrijven, wat anderen zo niet schrijven. Het onvermogen om te zwijgen, over wat je innerlijk beweegt. Kritiek op eigenwaarde schatten, hoe je anders moet gaan leven. Hoe je anders moet gaan doen. Dat je beter anders schrijven kunt. Zoals geleerde mensen schrijven. Zoals bekende dichters dichten. Zoals criticasters feilloos…