Deze ziekte kwam op mijn levenspad. Mijn lot is veel pijn en een vage toekomst. Moet ik dankbaar zijn over mijn vroegere functioneren? Moet ik deze ziekte accepteren omdat ik ouder ben? Mijn pijn kan zó ondraaglijk zijn, dan ben ik kwaad en heb angst! Hoelang hou ik deze ellende nog vol? Wat als ik er niet meer ben? Al deze vragen doen zoveel…

Zaterdag de dag van de meiden eindigen bij de eerste vijf Zondag de dag van moeder begin en einde van drie dochters 'Lights and shadows' maar stralen doen ze alle vier Nederland mag trots zijn op hun licht van vertrouwen vanaf Maandag en alle uren, dagen maanden en jaren daarna!…

De zoele zomerwind omarmt de bomen. De meanderende stroom spiegelt zich in het zonnelicht. Ik ruik het pas gedroogde hooi dat gespreid ligt over het land. Bloemenvelden rijgen zich aaneen. De schaapherder dwaalt met zijn kudde over de heide. De zon kust het kimmenrood van de avond en begroet de nacht. En na de ochtendschemer…

Heer geef ons de troost van Uw nabijheid Als wij het moeilijk hebben in ons leven Wanneer we de moed hebben opgegeven En om veel leed en pijn hebben geschreid. Heer geef ons het volste vertrouwen in U Dat we mogen weten dat U ons wilt dragen En wij bij U mogen komen met onze vragen Dat U altijd naar ons wilt luisteren, ook nu. Heer geef…

Ik kon op je schelden Niet niet naar je luisteren Stak vaak de draak Met dingen van jou Deed je verdriet Met foute vriendinnen Je waarschuwde wel Ik zag dat niet gauw Ik was ongehoorzaam O zo brutaal Ook niet zo'n beetje Soms best wel grof Had een kort lontje Een sterk eigen willetje Was eigengereid Sloot vaak uit mijn slof Bleef…

Dichten is even stilstaan bij wat er echt toe doet je terugtrekken van de waan dat alles alleen maar moet en met een opgeruimde lach bemerken dat het ook anders mag elk moment heeft genoeg aan een traan een overstromend gemoed dat zwijgen doet of de opfleurende warmte van een glimlach. Dichten is de kloof verkleinen die ons scheidt van…

Mama leefde in haar eigen wereld, een vreemd landschap, waar lucht verwisseld is met grond. Woorden worden afgekapte letters, letters ineengekronkeld tot verwarring. Ze keek niet, maar staarde naar de diepte die haar opzoog. Ze vertikte het haar hand uit te steken, zodat ik haar kon helpen. Haar tengere vingers klampten zich rond haar hopeloos…

Pech bestaat bij de gratie van geluk!…

nestkastje gehangen wippende, trippende mezeke, vliegt erin en weer uit pikkende, hippende evenwichtkunstenaar schrikkende, loerende om zijnen buit…

Hij was niet de gemakkelijkste. Kefte zijn vader uit en liep weg. Dan zat hij uren in een boom. Hij was een pientere gast, nieuwsgierig van aard, maar kreeg ook op school eerder kletsen dan punten. Hij stotterde en kon geen twee minuten stil zitten. Geen combinatie om mee op de eerste bank te geraken, toen. Ook geen om nog een job mee te vinden…

Vader Op dochter Sonates van Beethoven Papa, kheb je lief!…

Gespitste oren verraden in het grasland een waakzaam konijn…

Indianenverhalen getooid met veren. Fake-news boven de feitelijkheid. Wat waar is valt misschien nog achteraf te leren. Een veertje meer of minder kenmerkt deze tijd. Liegen alsof het gedrukt staat wat maakt het uit. Het eindresultaat gaat voor de veren. Wanneer de neus zich lengt tot besluit, behoef je zonder veren in het leven nog niet…

Macron die heeft gewonnen maar het was geen eerlijk spel nieuwe partij, heel jong aantrekkelijk en een veel oudere wijze vrouw tegen een ouwe taaie vrouw van een nog taaiere oude vader Le Pen die heeft hevig verloren maar het was geen eerlijk spel Toch feliciteer ik de Republiek Frankrijk maar bovenal ons Verenigd Europa want Frankrijk…

Transparant in kleur bij ondergaande zon reikt de kustlijn tot de horizon in nachtelijke stilte onder glinstering verlicht tekent de mysterie als schitterend gezicht in één bewondering betoverd tot dageraad met vertier gezang wanneer uurwerk doorslaat zo blijven dromen de verfijnde…

Mag ik je dichten? Ik durf het wel. Gedachten verlichten. Niet te fel. Mag ik lopen, in jouw straat. Ergens hopen dat dat bestaat. Soms is eenvoud Ingewikkeld. Soms wat stout en hemelprikkend.…

Die meiavond was niet mooi ik zag absoluut geen lentetooi het was triest en regenachtig en ik voelde mij neerslachtig. tranen liepen over mijn gezicht thuis daar lag een triest bericht bloesems verrot nu aan de bomen laat daar alleen mijn tranen wonen er is niets waar ik nog om geef als men haar laatste hoop opgeeft ik liep en…

Met boosheid val je misschien op maar maakt doorgaans weinig tot geen indruk!…

Een tuin voor dieren, Ieder dier haar aangezicht. En wij, het onze.…

Maandenlang hield de liefde stand gevochten tegen het water samen een dijk stonden ooit hand in hand Maar de liefde bleef een strijd de golven sloegen op je in langzaam ging je gebukt langzaam raakte je hem kwijt En op een dag liet je hem gaan geen hoop meer voor de toekomst geen vertrouwen meer in deze liefde liet hij je in…