Ik geniet van je uitdrukking en nog veel meer om jou stralend, intens en zo zeer te zien glunderen en in extase te zien! Je schittert en blaakt als een Griekse godin Proserpina, Ceres in 't koren en ik..... ik raak in vervoering ik waan mij god Pluto, betoverd geraakt door jouw stralende blik wat een hemels geluk moet jij hebben…

Mensen kunnen het heen en weer van me krijgen dat begrijp ik, zeker nu ik rijp naar maximale volwassenheid Ik ben van het heen en weer, keer op keer Dan hier, dan daar, dan los, dan vast dan zus, dan zo, dan dit, dan dat Wat, dan val ik op m’n gat, maar niet in ‘n gat Want ik sta steeds weer op Opperderrrrrpop, pleurt op ik ben zelden mat…

hij zei: als ik niet meer ben laat het iedereen en niemand weten al degenen die ik wel of niet ken vertel het geen mens want ik was ook hen nu en in de toekomst en verleden vergeten begraaf me in het bos stilletjes – zand er over zoals ook een daar gelegen boomstam wordt verteerd en overwoekerd met mos dek me toe met afgevallen…

Ja de slimste mens Krijgt waardig kritiek Maar hoort het niet…

Ik ben zo juist weer lid geworden van de bibliotheek Als een kind op zoek in een koektrommel keek ik in het rond en vond wat Juweeltjes Nu thuis Aan de koffie Heerlijk in mijn Uitgezochte schatjes Aan het Neuzen Het maakt Me blij En het zonnetje Schijnt weer Binnen…

Het liefst slenter ik door het bos. Kijkend naar al het moois om mij heen. Paadjes, eiken, kastanjes en mos, Groene bladeren, daarvan bijna geen een. Het tikken van de regen, Met daarna de heerlijke geur, Af en toe de wind tegen, Herfst, ik geniet van alle kleur!…

In het hoge Noorden, nam hij plotseling jouw hand. Ging op de knie en sprak de woorden, wil je met mij mee naar sprookjesland? Jij hebt volmondig ja gezegd, om deze ridder te gaan volgen. Ik heb ooit ook een ring voor jouw moeder neergelegd, werd onder duizenden kusjes toen bedolven. Zij was zo ontzettend aan haar meisjes gehecht,…

Halverwege de weg voel ik mij instorten zijt Gij daar nog ziet Gij mijn wank' len en horten terugkeren kan ik niet verder gaan maakt me bang waarom duurt die lijdenstocht zo schrikwekkend lang de weg lijkt onbetrouwbaar mijn tred zo onzeker wolkenmassa' s omhullen mij zie ik verder het licht weder? haal ik nog het eindpunt helpt iemand…

Van het concert des levens bestaat geen program Van het te vormen kabinet wel maar het wordt echter op z'n langst een middagpauzeconcert!…

toen zijn kersenboom bloeide ging hij weg van huis hij reisde vele, vele jaren was overal geweest hij zag kersenbomen bloeien een prachtig, maar ook droevig feest want elk jaar had hij heimwee heimwee naar zijn kersenbloesem thuis…

In de cirkel van verbinding ben je zeker niet alleen je vormt een cirkel met anderen je voelt mensen om je heen Het gaat om de verbinding niet om sec, hij of zij in respect voor ieders mening verbonden in ‘n cirkel, dat zijn wij We sluiten in, we sluiten niet uit respecteren basaal ieders mening aandachtig luisteren vormt een positieve…

vertel het me maar ik wil graag naar je luisteren als hardop praten te moeilijk is mag je het ook tegen me fluisteren vertel me alles wat je benauwt vertel het me als je bang bent dat er niemand van je houdt vertel het me als je vindt dat je alles verkeerd doet en niet meer weet hoe het anders moet vertel me over…

grijze dagen blijven knagen aan die uren overdag waarop je nergens een sprankeltje zonneschijn zag. maar gelukkig komen er ansichtkaarten van oud-medewerkers met zonnige groeten van ver over de zee , die verjagen de donkere wolken , heimwee en verdriet overdag! hopelijk kan dat ooit voor de zwaar getroffenen nu. hoop! investeringen…

De vleermuizen die vliegen op mij af  de zombies verpakt in wc papier mompelen wat ik zag Dracula met zijn rode cape Daar zit ik dan in het spookhuis donker en alleen Alles komt beangstend op mij af Maar mijn geest houd mij in bedwang en hij schreeuwt wat Over mijn eigen verdriet en pijn  Laat mij gewoon alleen zijn Het boeit mij niet…

blijf bewegen! eens van negen tot vijf komt er, hopelijk ook voor jou een zee van tijd waarover je vrijuit kan beslissen: ga dan tuinieren, fietsen, dansen en zwieren misschien ook af en toe eens vissen. ga alles doen wat je nu nog niet mag of kan, blijf vooral elkaar plezieren, eindelijk druk van de ketel en de pan, plof je nooit…

De zon in het park waar 't grindpad ons verder leidt. We nemen de tijd.…

Het restaurant van het BULL Eugenia Victoria Hotel & Spa in Playa des Ingles Smakelijk sfeervol smakken In een fraai Ingerichte ambiance Doch met Kletterende smijtende borden Op de grond vallend bestek Met pieperderpiep schuivende stoelen Kukkelende tokkende kinderen En een haastig kris kras door elkaar geloop Van de naar (vr)eten…

wat vooral oudere mensen té veel missen en té weinig krijgen: een hand op de schouder. een aanmoedigend klopje op het hoofd, een stevige handdruk, een omarming, een omhelzing, een knipoog. ze verlangen meer naar zachte lichaamstaal dan naar harde argumenten . meer naar iets kunnen beleven, dan doodgewoon verder alledaags verder levend ,…

Ik doe de deur open en ga naar binnen Jij bent er alles gesloten Dat voelt zo eenzaam…

daar lig je dan gekluisterd aan je bed en soms even schuifelend achter een looprek wat een ellende man je stem gekraakt een lichaam dat als bevroren raakt helaas hebben we het in het leven niet voor het kiezen zodat jij jezelf ongewild en ik mijn broer dreig te verliezen…