En toen werd ik weer die kleine jongen Jantje naast mijn grote vader Gerrit Jan in de grote Wilhelminakerk op Rotterdam-Zuid aan de Oranjeboomstraat toen eenvoud nog heel gewoon was en emotie zo ongewoon ondanks de muzikale  diepgang van wijlen organist Feike Asma of de psalmen van wijlen Piet van Egmond tot grote verwondering van…

Grote mond vergeet het maar open die mond reken maar 'n brug te ver niets te ver dan vakkundig kiesjes bijzetten voor de 2e keer weer 'n 'Willemsbruggetje' gezet…

er was eens een toverbal die zat in een grote fles er waren er nog meer zeker meer dan zes   de fles stond in een winkeltje dat was meestal open de kinderen kwamen er graag toverballen kopen   zo’n toverbal kreeg mooie kleuren als je er lang op zoog rood, geel, blauw en groen het was net een regenboog   de kinderen verdrongen zich kozen…

De haan op een boerderij in Barneveld maakt geen grapje, hij zegt "Ik word stilaan een dagje ouder, dat snap je, en elk heeft een tablet of een mobiel plus een persoonlijk online profiel, dus geen gekraai meer, ik stuur jullie om 6 uur een appje !"...…

Uit vijandig Oosten vliegen toestellen dreigend zonder bemanning geheimzinnig over vreedzaam Europa die kleine luchtmonsters wekken angstige vragen in het Westen en Noorden stil loert en wacht een onheilspellende boodschap strijdvaardig Amerika verzendt sterke wapens belooft hulp aan landen met zorgen voor de toekomst grote…

Nee, ik zal niet liegen als je mij vraagt wat ik ervan vind, ik draai niet graag om de zaken heen om jou te besparen; als je mij vraagt, door je knieën gaat, mij smekend aankijkt, krijg je een antwoord, het eerlijke verhaal, wat ik ervan vind. Als je mij vraagt, wat ik verwacht, als ik dan luister, dan zou ik spreken, zonder…

sloop die muur die muur om je heen breek hem af steen voor steen   open je hart omarm weer het leven durf te ontvangen wat men je wil geven   praat er maar over verdring het niet zet jezelf niet op slot maar deel je verdriet   daarom: die muur die muur om je heen breek hem af steen voor steen  …

In mijn handen rust je, zo stevig en fijn, De snaren die zingen, een melodisch refrein. Je lichaam van hout, zo warm en zo puur, Met in elke aanslag, een muzikaal avontuur. Jouw klank is een wonder, zo helder en rijk, Je laat mijn ziel dansen, bij elke snarenstrijk. Mijn trouwe metgezel, in vreugde en pijn, O Fender, gitaarke, altijd zul…

Overal zie ik blote borsten, in marmer of steen uitgehouwen en op de schilderdoeken tussen de portretten van vorsten, ik ga er bijna van miauwen, de kuisheid is ver te zoeken, zelfs vlakbij het beroemde balkon, ik zie overal topless koninginnen, het lijkt wel een enorm bordeel, voor puriteinen is er geen pardon, want een bezoek prikkelt…

Neonlichten flitsen fel, synths breken door nacht en hel, Ritmes strak, een stalen hart, dansend op een kunst van smart.…

Wat je haat voedt, is ook wat je in angst doet leven. wat jou kwaad maakt, moet je niet teveel aandacht geven.…

Ik kijk in prachtige ogen: grijs blauw groen, ze leggen een brug naar de groene ogen die ik me herinner uit het toen. Dwaal af naar de plek diep in mij waar ik zolang niet meer kon komen, voel een hartstocht die in de mist was meegenomen. Ik kies daarom voor het nu, voor het mooie dat er plots weer is, en zoek met haar naar wat wij zolang…

ik had hoop en ja diep vanbinnen weet ik dat ik die had moet veranderen naar heb. ik heb nog elke dag hoop, hoop op dat het nog iets gaat worden of iets kleins. maar inplaats van het hoop gevoel ga ik dat moeten veranderen naar een gemis ook al is er niks echts te missen. en hoe vaak ik mij afvraag waarom nu nu die radio stilte en eerst al die dingen…

Windkracht 66 Misschien nog wel wat meer Mijn neushaar wappert vrolijk De beentjes doen geen zeer Ik werd zojuist getroffen Door een vliegend flatgebouw Ik zit fluitend op mijn racefiets Ik ben onderweg naar jou Ik ruik jouw feromonen Ik ben onderweg naar jou.…

Baarlijk Onbedaarlijk Klaarblijkelijk Niet ongevaarlijk Bijster Onvervaard Bebaard Ja waarlijk Walgelijk Zwaar behaard Maar toch tamelijk Onbezwaarlijk Immers Inmiddels Hoogbejaard…

ik heb moeite om ’s morgens op te staan voor mijn gevoel lig ik net in bed maar moet er alweer uit gaan ik heb moeite om te gaan slapen ben net zo lekker bezig hoewel ik zit te gapen ik heb moeite met de dagelijkse klussen ik doe ze liever niet ‘k ga er eigenlijk ’t liefst vantussen ach, waar heb ik geen problemen mee ik heb moeite…

Alleen in de kou, zijn adem stijgt als een mist, maanlicht op zijn pad, geen roedel om hem te dragen, zijn ziel zwerft door de bossen.…

waar was je toen ik je nodig had waar was je toen je zou me altijd helpen, zei je ik hoefde het alleen maar te vragen toen ik je om hulp vroeg gaf je geen antwoord waar was je toen mijn jaren voorbijgingen en het leven moeilijk was waarom verdween je weer toen ik dacht dat ik je eindelijk gevonden had ik zal blijven zoeken…

In spikes die blinken, met kracht en met gratie, springt Nafi voorbij elke grens, elke natie. Zij tilt de lat hoger, ze werpt en ze rent, toonbeeld van wilskracht, een vuur ongekend. Maar achter de schermen, in kamers zo klein, rommelt de bond met papier en met schijn. Regels en plannen, soms krom en soms traag, terwijl Nafi vooruitgaat, de…

Wildebrassen tijd van de jacht opnieuw wordt er geschoten Konijntjes, fazanten, houtduiven, reeën, hazen, feeën, het wilde leven. Jagen, niet om te overleven de wapens in aanslag vermoorden het schoonse beleven de kick zich groots te weten. yachten op het water kapseizen de drenkeling,vluchteling overboord golven breken zich thuisloos…