letterlijk lachend ter wereld gekomen mijn kleine prins olijke peuter zo kwetsbaar blank, rein; magische zonneschijn onze intense band werd oersterk en veel zwaarder dan lood Tim, onze liefde raakt, waakt, dirigeert en overheerst zelfs de dood kon ik je enge ziekte overnemen, ik deed het sofort mijn ogen hebben jou veel mogen zien, van jullie…

Druk druk maken Ik zet mezelf onder druk Ik voel me al tijden niet goed Ik ben hard aan het werk aan het vechten om me beter te voelen en nu zet ik mezelf onder druk dat het eindelijk eens beter moet gaan Misschien eerst maar eens mezelf accepteren en eerlijk zijn naar mezelf zonder ontkenning oordeel…

Mijn uitdaging is: Vrij zijn in mijn doen en laten Er mogen zijn Accepteren en zijn wie ik ben En mag zijn waar ik wil zijn…

Ik gun mezelf een frisse bries Met zuivere lucht, veel zuivere lucht Ik zou gaan jubelen en juichen Mijn armen wijd Ik zou de frisheid naar binnen zuigen En ik zou huilen Heel veel huilen Ik zou huilen Tot ik niet meer kon Ik gun mezelf een open veld Met bloemen, heel veel bloemen Ik zou gaan huppelen en hollen Mijn benen in de lucht…

IK Wie ben ik? Ben ik het licht in de leegte dat je bewustzijn voedt? De adem die doet leven op het ritme ‘eb en vloed’? Ik spreek Ik ben Maar ben ik werkelijk die stem? Ben ik diegene die jij ziet of toch maar liever niet Een onvervulde verwachting of stijg ik nog in je achting Ben ik wat je wou zijn in je dromen en gedachten…

Ik zie de blaadjes van de bomen vallen Dat geeft me verdriet Want waarom lukt het hun wel om los te komen Maar ik van mijn hoofd Lukt dan weer niet Vervolgens gaan ze bloeien Krijgen ze mooie kleuren En dan denk ik bij mezelf Ik wil ook zo graag groeien Maar nu ik erover nadenk Denk ik helemaal verkeerd misschien Ik moet het namelijk…

Verhanging Waar ik van fantaseerde Heb jij het vannacht gedaan Waar ik toen fictief sneed Heb jij je net verhangen Waar ik mezelf hervind Werd jij nu afgevoerd Waar ik weer Leef Bleef jij willoos in leven…

Als ik Applaus En bevestiging Nodig heb Denk Nodig Te hebben Van de Buitenwereld Doe ik Die dingen en Ga ik Die weg Waarvan ik denk Applaus Te krijgen Hierdoor Dwaal ik af Van mijn Eigenheid…

Mijn hart gesloten Voor jou, voor iedereen Want ik wil je niet kwetsen Kwetsen met mijn pijn Jij bent mijn licht Mijn pijn het donker Jij bent mijn hoop Mijn pijn de afgrond Dus ik verberg mijn pijn Laat je licht me beschijnen Zo is de afgrond verder weg En onze eeuwigheid eindelijk in zicht Al hoop ik soms dat de eeuwigheid niet meer…

Eindelijk Voor mezelf Kiezen Lief zijn Voor mezelf Stil staan Bij wat Ik wil Zonder uitleg Nee zeggen Als dat zo voelt Zonder Schuldgevoel Voor mezelf Kiezen Het zonnetje schijnt En nu ga ik Lekker wandelen…

Ik ga vanbinnen kapot Niemand merkt het op Ik huil me leeg Niemand kijkt op Ik ben kapot Allen draaien zich om…

Wij dachten toen wij elkander zagen laten we samen tot een orgasme komen en voor eeuwig in die gelukzaligheid blijven maar voor wij het wisten waren wij alweer voor elkaar verdwenen en zoeken wij een eeuwigheid naar elkaar en die gelukzaligheid wij voeren langszij maar wij wisten niet hoe wij bij elkander aan boord konden springen…

Ik ben Verdwaald In de ander Nog steeds Ik hou Mezelf Bezig Met veel Zingen Maar daar Lijk ik Ook in te Verdwalen Bij ieder Contact Met een ander Lijkt mijn Angst groter Te worden Mijn eigenheid Mijn zelf Weer kwijt Te raken…

mooier dan mooi is het, met wijsheid, liefde, respect en plezier te leven om in staat te zijn te vergeven en iedereen een hoopvol en vooral Gelukkig Nieuwjaar als groet mee te geven…

Slechter dan slecht is het om sprankelend liefdevol creatief leven weg te geven en daarbij een Gelukkig Nieuwjaar groet te geven…

alleen niemand bij mij in de nabijheid die zegt wat ik moet vrijheid onbegrensd lot het lijkt vrij onbepaald totdat de werkelijkheid je weer inhaalt…

Alleen al de gevoelens, gedachten maken moe. Denkend aan het leven,   doet het er wel toe?   Dat leven zwaar kan zijn,   dat is helaas gebleken. Maar dat ik er nog ben,   dat is toch ook een teken. Een toekomst lijkt ongrijpbaar,   lijkt nu zo ver weg. Maar ik kan dat veranderen,   als ik dat zelf zeg. Het leven dat zo mooi…

Ik maak me Nog steeds Te vaak Onnodig druk Om de mensen Die me lief zijn Hoe gaat het? Ik moet er zijn Ik moet iets oplossen Ik moet helpen Anders: Laat ik ze in de steek Dit is natuurlijk Niet waar Dit leren Loslaten Geeft ruimte Voor mezelf…

Nu ik Op weg ben Op mijn eigen pad Voel ik het Des te meer Als ik weer dreig Af te dwalen Hierdoor Leer ik Steeds beter Mijn eigen koers Te varen…

Gisteren weer een dag gemist Ik was er gewoon niet bij En als ik eens wist wat ik miste voelde ik me vrij Alleen God weet waarvoor je vecht En soms wil ik alleen maar daar zijn Is dit slecht Ik denk het niet daar is het fijn Dagen gestreden Uren gezwoegd Ook wel pijn gekregen En dat is zeker niet wat ik vroeg Zit dat in je hoofd…