Ik ben geen groot dichter Voel mij niet verplicht tot het dichten van een dicht Veel eerder gezwicht Ik ben geen aanstichter van nieuw literair licht Vondel en Bloem hebben mij pootje gelicht Nee, ik ben geen zwaargewicht Niet als poet, noch als dichter Maar, na het dichten van een dicht voel ik gauw drie kilo lichter…

laten we woorden weer kaal en simpel maken franje en opsmuk tot het bot verbranden hopelijk verstaan we dan elkanders taal raakt de vonk weer wat onzegbaar is het vuur in broze zinnen ontstoken…

Vrouger, toen'k verkeren haar schreef ik noar mien laif 'n poar keer in de weeke ain verlang'nde, lange braif. Ainmoal traauwt was dat veurbie ging verhuuz'n noar Amsterdam schreef toen noar mien olders mor met 't krieg'n van ain telefoon kwam van 't schrieven niks meer van. Nou, tientall'n joaren loater schrief ik met 'n mail-vriendin…

als u de ladder speels beheert de letters in uw tonen keert tot 'od er im af los al it od' weet dat gedraaide ‘re’ uw lot uitdaagt mogelijk zelfs uw levensboom omzaagt niet met 'wreken''preken''streling' maar hoe verheven ook uw 'regering' ‘streven’ grijpt u bij de strot u doet afbreuk aan uw leven verkondigt de dood in de pot…

kezien bij Lanagen Gwig Gweg en Gwag gwamen aankewakkeld onderwek zekt Gwag 'Ig wou dat 'g op m’n ruk lak nok leuger met geugenmeiden met krote klazen drang' Zekt Gweg 'Oom Dakobert Ducg keeft Guifje te kast Ig ka gijgen en legger gweggen als Guifje en Bobby lanksgomen' Zekt Gwig 'Zek ig heb legger keneug zek Zeger niet teken…

Mijn rijkdom tel ik niet in geld Het zijn woorden en zinnen waarmee ik mijn levenswinst kan innen Mijn rijkdom is de taal Door alle woorden en zinnen wordt mijn leven een verhaal…

Klanken, letters, woorden, zinnen Dwalen hier rond in mijn hoofd Er valt niets mee te beginnen Maar ik heb het mezelf beloofd Ik pak papier en ook een pen en schrijf op wat ik nu hoor En als ik dan eenmaal bezig ben Een zin daarachter, een woord ervoor Zo kan ik uren bezig blijven Maar dan is er wel iets nieuws gesticht Want door mijn…

W8ff: euh veel dus W817 en leuk whahaha hahahah wij liggen in een deuk een scheur misschien. Herken waar het tekort aan taal geworden is en wij aanvaren op een in- en outbox, scheep en schipbreuk van de woorden. Laten wij weigeren onwelsprekend te willen zijn, en onwelschreven. Laten we taal opeisen.…

Eens lagen pen en papier verlangend naast mijn bed. Klanken op de rand van waken en slapen werden in één pennenstreek tot een vers geschapen. In één haal de toon gezet. Nu kadert mijn flatscreen een steeds veranderend schilderij van wisselende zinnen. Lang, kort weer afgebroken en opnieuw beginnen. Waar is het eind? Ik zoek…

tandeloos hooggeëerd afgemeerd en uitgeteerd doorgeneukt al afgelikt gebromd toch geflikt schadeloos aangeklampt geschaakt en ingedamd gekraakt al verkrampt verzuurd toch uitgekuurd liefdeloos teruggekneld verdwaald en afgezeken doorgedacht al ongesteld afgetikt toch uitgelezen dadelloos geruïneerd gekotst en uitgevreten liefgehad…

Vaak wil ik met woorden wat weven ze even gebruiken en dan laten zweven. Soms schrijf ik een zin op waarin alles klopt en blijkt er wat ritme en rijm in verstopt. Een wever laat langzaam zijn rollen verschuiven maar tekent eerst lijnen van rozen of druiven. Na weken van werken ziet hij ze verschijnen in scherpe patronen die niet mee verdwijnen…

Voor het op de site stond, was 't een goed idee Symbool van de wedergeboorte, de scarabee Nauwelijks of níet lezen, lekker snel klaar Het ene na het andere werk, becijferd door de Standaard een 4-beoordelaar Dat is nou wat je noemt: jalousie de métier…

Waarom leer ik Nederlands Als niemand mij verstaat Als niemand naar mij luistert En steeds maar verder praat kijkend in alle hoeken mij overziend Ik schreeuw de longen uit mijn lijf En toch hoort en verstaat men mij niet Dus waarom leer ik Nederlands Als niemand mij verstaat…

Een eekhoorn eet eeuwig eikels eieren, En eist etend enthousiast eerbied. Een emanatie eindigt eigenlijk, Etherische echo`s excuseren eerlijk Edith...…

Als je doorlopend dicht Betekent dat allicht Dat ergens anders Doorlopend wordt geopend.…

slinkse sluikse kwalletjes showen balletjes op walletjes sjansen vooral bij de rozen als ze hun liefje lief kozen als liever luie balletjes…

zo graag wil ik onbegrijpelijk mooi kunnen schrijven dat ik onwillekeurig tijdens het niets doen tussen twee activiteiten (luisterend naar Les Funérailles van Liszt) op een kladblaadje met fraaie krullen neerpen: onbegrijpelijk mooi…

Dat gevoel te vangen, erdoor te worden gegrepen op mijn meest kwetsbare punt. Ernaar te verlangen te worden overspoeld door een overweldigende drang, te schrijven over iets wat onbedoeld, je diepste werk'lijkheid onthult. Dat gevoel, zoekt beweeglijk als een slang, kronk'lend zijn weg naar buiten. Dat gevoel dat in gesproken…

Hij draagt de wereld in zijn ogen woorden gevangen in zijn lied zonder reden ontnomen van de dialoog soms ritselen ze voorbij in een zonnestraal als vloeibaar koper dan weer in een trieste glimlach als voetstappen verloren in de nevel van het ochtendlicht…

De logica is tegenwoordig zoek Bij het bakken van de pannekoek Sinds het meervoud, zogezegd Op de pannenkoek beslag heeft gelegd De koekenpan valt nog wel te verdragen Hierin kan immers meer dan één flensje garen Bij de koek echter rijzen mij slechts de haren En daarom wil ik de koekenbakker vragen Die dit taalkundig misbaksel heeft bedacht…