met koortsige ogen vluchtte je weg voor de werkelijkheid om in slaap vooruit te komen rondom het labyrint van droomfragmenten in je oor dat lief en inschikkelijk was tijdens de griep met een zekere lome blootsvoets in je warme bed toch onderweg naar gezonde conditie zo af en toe passeerde je gefigureerd door dromenland en voelde me…

Chronisch ziek zijn is voor gevorderden in acceptatie, - in veerkracht, -in onmacht. Chronisch ziek zijn vergt chronische humor, omdat het lot je anders vierkant uitlacht : Minstens anderhalf miljoen mensen in dit land, met Fibromyalgie, CVS, ME, enzovoort, willen graag werken en een menswaardig bestaan. Door media en politiek worden zij niet…

CVS, fibro of ME. Wat doe ik ermee? Er is helemaal niets aan mij te zien. Ben ik dan een aansteller misschien? Moeheid en pijn is te meten, als men mij maar wil geloven. Maar velen weten mijn vlam van hoop al weer snel te doven: “Niets te vinden op röntgen of in bloed. Dus is het psychisch! Dag..het ga je goed!” “Ja…

Soms heb ik vlagen van ongekunsteld zijn, intens gevecht om leven en overbodige dood, de angst ontvlamd zonder toekomstdromen een nevelige strijd woelt in mij groot. Nachtenlang wakker, verbazend kil het zwijgen, sla de handen wanhopig crue voor mijn gezicht, verloren gewaande krachten blijven vechten, wanneer ik eigen vergankelijkheid…

Elke dag vechten om de controle niet te verliezen. Elke dag vechten tegen het eten. Elke dag duizelig en licht in het hoofd. Botten die opeens ontdekt worden als waren ze er nooit geweest. Elke dag afwegen... zou ik het wel of niet eten?? Elke dag een goed gevoel wanneer je iets laat staan, alleen al omdat je weet dat je nu geen spijt zult krijgen…

Elk half jaar ging ik er met mijn vader naar toe. Het lieveheersbeestziekenhuis. Ze hadden daar frisse ziekenhuiskamers vol met bloemen. Verse bloemen, roze, gele en Mariablauw. De hele grote bloedinjectie vreesde ik. Er kwam dan in een heel benauwde kamer een verpleegster met een setje naalden en grote maatbekers naar me toe. En dan de prik…

In vervlogen tijd, als door de wind geduwd een mensenleven vaak te vlug, ideeën in je hoofd, plannen gemaakt, zoveel nog, wat je had willen doen. Door ziekte plots geraakt, geen weg meer terug, bedolven onder pillen, het leven geluwd. Leef jij het leven, dat je niet zou willen. Vervaagde kleuren, verwelkte bloemen die niet meer geuren. Geen…

ik lig wezenloos moe als een uitgespreide deken op het bed van depressie alle gedachten spuugzat het laken in zweet gedrenkt van lui geworden plannen en gekheid op een stokje elk gevoel hopeloos mat kussen volgestort van tranen gezwollen leed en zelfbeklag kringen die naar drank ruiken doorgerookte Javaanse Jongens het matras biedt…

Ik handel op veel manieren, Ik zit onder je huid, Ik begin met je spieren, Ik schakel je uit. Je mooie lichaam, Je lieve lach, Nu gaat het moeizaam, Je kruipt door de dag. Het gaat heel langzaam, Nu pak ik je stem, Ik heb een naam, Nog even en je hart zit klem. Ik stel me voor, Dit is mijn proces, Tot het einde ga ik door, Aangenaam…

Daar zit hij dan Met tranen in zijn ogen Van oud dom en ziek zijn Elke keer die prikken, Elke keer die pijn, En dan maar blijven zeggen, God zal bij me zijn.…

Mijn huid, mijn oogkleur, mijn ingewanden Mijn meegesleepte vuile hoop zooi Datgeen wat me beperkt Datgeen dat tegen me werkt Mijn raspende keel Het wordt mijn hart teveel Mijn zieke gestel Mijn geworden onwel Oranje zijn herinneringen Mijn leven in verleden Al waar ik me door mee heb gesleurd Zoet en krachtig Licht en prachtig zacht…

Waarom mijn tante? Waarom die van mij? Dat is gemeen. Hoe gaat dat nou verder? Ik weet het niet. Wat gaat er nu gebeuren? Alles is nog onduidelijk, De toekomst is nog onzeker, Wil ik het wel weten? Of wil ik dat heel stiekem niet, Laat ik alles op mij afkomen Of luister ik mijn ouders af, in het zoveelste telefoongesprek, Iedereen in…

De natuurlijke knuffel Als een truffel fijn geknepen De hand pakte mij vast Hard dat al mijn botjes preekten Ik kan het niet aan Een ontsteking zal ontstaan Doorbreek de handgreep In zachtheid Hard is het bestaan Ze zullen breken Fijn heeft de knuffel voorgoed In de prullenbak gesmeten Door die bullebak geef ik natuurlijk geen hand meer…

't Is pijnlijk over pijn te schrijven omdat je het eigenlijk niet wilt de pijn niet en het wéten dat het de pijn tóch niet stilt 't is pijnlijk over pijn te lezen om je te verplaatsen in die ander persoon toch wil ik het niet voor me houden en vertel ik het gewoon 't is pijnlijk over pijn te praten omdat het pijn doet elke keer toch zijn…

Wat nou...als je er niet meer bent En ik je missen moet. Mag ik dan huilen.... Moet ik wachten tot het went? Gelukkig ben je nu nog hier, Ik hoop dat je het waardeert. Ik probeer het fijn te maken voor je... Gewoon..op mijn manier. Zo maak ik me zorgen.... Met op mijn schoot ons nieuwste kind. Een reden om opnieuw te strijden Om…

Het is toch wat Uiteindelijk mijn besluit genomen Hij gaat eruit, ik ben hem zat Dit keer zal hij niet ontkomen Dit keer veeg ik hem van de mat Hij toont berouw, het spijt hem zeer Desondanks gebeurt het echt Hij was mijn kwelling en zelfs meer Natuurlijk sta ik in mijn recht Zoveel jaren mij ontnomen Zoveel dagen naar de maan Omdat hij steeds…

Kent u ze, die groene beestjes die kwaken in de vijver Kent u ze, ze springen in het rond Ziet u ze wel eens zitten op een blad van de lelie En hippend op de waterkant? Kent u die grappige beestjes verstopt in ’t hoge riet Vaak wel te horen, maar verstopt, zie je ze niet Zijn ze de weg kwijt, als ze op straat lopen Of willen ze dan een kikkerpraatje…

Jouw leven gaat niet over rozen, als ik dit wist, had ik niet voor je gekozen. Je wilt dat ik een arm om je heen sla, laten zien dat ik nog voor je besta Het was niet bewust, dat ik je gister weer heb gekust. Jij wilt zorg en aandacht, teveel dingen die je van me verwacht. Ik wil niet meer met je leven, de gelukkige momenten bestaan…

Het zou zo mooi moeten zijn Waarom voel ik dat dan niet Het zou me moeten raken Mijn hart blij moeten maken Waarom komt het als verdriet Waarom huilen Als lachen zou moeten Waarom schuilen Als ik iedereen kan begroeten Waarom troost, zelfbeklag en pijn Terwijl het zo anders moet kunnen zijn Zo gaat het al een tijd Genieten van het leven…

Lieve Mam, Ik leg mijn hand in de jouwe Geef een kus op je wang Even voel ik me heel klein Van binnen onzeker en bang Nog even mooi als altijd Je blik geeft me rust Het is goed mam zeg ik zachtjes Ik geef het stokje door Ik voel een klein handje in de mijne Een klein kusje op mijn wang Het is goed mam zo moet het zijn Ik geef het stokje…