Alle inzendingen over liefde

Waar zoude ik met mijn liefde henen als ik u niet beminnen kon?... - 'k Voel door mijn hart de regen wenen en draag in 't hoofd de dood der zon. Ik hoor op straat de vlagen kermen en weet me in al mijn zinnen mat... - Wie zou mijn huivrend hart verwarmen als ik niet úwe liefde had?... o, Veilig in dees kamer, samen elkanders liefde in…

Ik was je goudhuidje, je redder in je zwartste nacht. Wie had dit ooit gedacht? Elke droom, elke kus was voor altijd, weet je nog? Jouw leegte vulde ik met liefde, gewoon omdat. Omdat jouw kwetsbaarheid mij raakte. Je werd mijn vlees en bloed, verstrikt in een eeuwige connectie die ik nooit meer kan laten. Het uitkotsen van mijn hart in jouw…

Vind ik u eindlijk, broeder Nacht? Hoe heb ik dag en nacht gesmacht Naar 't water uwer ogen. Wel viel de dauw der donkerheid, Maar neevlen dicht en kimmewijd Hielden uw blik betogen. Nu aan de open hemel staat De vaste rust van uw gelaat Zo sterrestil gerezen - Tot grauwe dag de vooglen wekt En met zijn floers uw glans betrekt…

De dichter is vertrokken naar de plek van haar dromen ze reist haar pen achterna door zwaaiende korenvelden ondergaande zonnen donderwolken en regenboog ze schrijft verliefdheid warme volle lippen lichamen nooit meer koud dezelfde weg te gaan ze schrijft zon en volle maan weerspiegeling van het water stranden blote voeten nooit…

Bij het denken aan de liefde Heb ik de liefde lief, En 't is de liefde tot u, Geliefde, Die mij tot die liefde hief. --------------------------- uit: Liedjes (1930)…

Soms is een schimmering harder dan de werkelijkheid, wanneer elke gedachte aan jou mij verblijdt. Het stille weten, wat niet is, wordt dan ook nooit een gemis. Wanneer je weet wat altijd zal zijn, is jouw leegte nooit meer mijn pijn. Het zal volstaan in jouw wereld van bedrog, de liefde waarin jij je uitweg zocht. Het einde van een nieuw…

Soms is een schimmering harder dan de werkelijkheid, wanneer elke gedachte aan jou mij verblijdt. Het stille weten, wat niet is, wordt dan ook nooit een gemis. Wanneer je weet wat altijd zal zijn, is jouw leegte nooit meer mijn pijn. Het zal volstaan in jouw wereld van bedrog, de liefde waarin jij je uitweg zocht. Het einde van een nieuw…

Bij het denken aan de liefde Heb ik liefde lief, En ‘t is de liefde tot u, Geliefde, Die mij tot die liefde hief. ----------------------- uit: Pan (1912)…

Lichaam, wentelend al-leven. gedrochtelijk staan wij en massaal geheven tegen de rottend-paarse hemel van verlangen hijgende nacht mijn vale handen tasten even het slierend kransen van uw blauwe haren, die, gif en scheemring, vachten hemel waren over al-ruimte, uw gelaat, ivoor ovaal, waarin uw ogen, spitse spleten, hangen: een groen signaal…

Ritmisch vormen zinnen strofen in nergens zal je iemand zijn die het ontkennen gaat vergeten en emoties zullen het duister dragen zonder antwoorden of nieuwe vragen afhankelijk van de wrede pijn van trots jouw heldere glimlach zal de zon doen schijnen in kalme stilte van ons innig samenzijn plezier in het leven, ruimte om elkaar te beminnen…

Langzaam verschijnt haar beeld, Dan meteen alle aandacht steelt, Mijn blik op haar als ’t ware fixeert, Zij mij dan binnenstebuiten keert. Dan verteert mij de prangende vraag, Ben ik op haar op slag verliefd geraakt, Een eenzijdig of wederzijds fenomeen, Is d’euforie voor ons beî of mij alleen. Het antwoord op die vraag blijft uit, Zij…

Mijn haven Wil jij de haven zijn Waar ik mijn schip aanleg Mijn vaste bodem Of stuur je me terug naar zee Dan neem ik jou in gedachten mee © 8-9-2018 BvdM…

De twinkeling in jouw ogen is als vuurvliegjes in een droom. Ongenaakbaar door jouw schoonheid, en zachtbewogen zonder schroom. Een ongebreideld verlangen maakt zich meester van mijn hart. Jouw essentie doet mij smachten naar een leven zonder smart. De echo’s van een ver verleden ontrafelen als draden van een web. Een eruptie van verloren…

Ik voel de wereld altijd iets te luid binnenkomen maar bij jou wordt zelfs het zachte weer hoorbaar alsof elke rimpeling in mij eindelijk mag bestaan zonder dat ik me hoef te verbergen voor mijn eigen diepte Jouw nabijheid raakt me als licht dat niet brandt maar rustig neerkomt op plekken die lang onaangeraakt bleven waar ik mijn adem terugvind…

ik stop hem in mijn borstzak terwijl ik naar schaatsen kijk zijn rondetijden scherp houd koude handen wantrouw ik liever de zachte tanden dan knabbelend over het randje waar elk verstand voorbij is dat van mij in het bijzonder dus ben ik onder de indruk wonderlijk wat hij aangrijpt om mij mijzelf te laten zijn vóór de verglijdende grens…

Heel de ochtend lig ik in bed met koortsige gedachten De lakens zijn zacht en ruiken naar zeep Ik weet niet wat ik van het leven vind Ik weet niet, wat kan ik het beste doen? Heel de ochtend lig ik te woelen van de liefde te dromen en heel de tijd te zuchten of mijn hart wel echt zo zeker is dat ik niet bedrogen uit ga komen…

Als ik je zie, wil ik je niet zien Als ik je niet zie, mis ik je Als ik met je praat, kan ik je niet verdragen Als je niet bij me bent fantaseer ik gesprekken Als ik naast je sta, kijk ik naar andere jongens Als je weg bent vergelijk ik ieder ander met jou Ik kan je niet bij me verdragen, maar als je er niet bent, voel ik me leeg…

Misschien waren onze lichten al lang gedoofd. Je stapte uit ons leven, op zoek naar een medicijn dat ik je nooit heb kunnen geven. Je liep van hier naar een ander soort geweten, en onderweg probeerde je je eigen verklaring te vormen uit losse scherven. Maar toen je aankwam bij dat nieuwe, zelfgekozen geweten, dwong je de meisjes jouw waarheid…

Ik pleit voor een liefdesdrone, fabriceer ze aan de lopende band, versierd met een Jezusicoon en een uitgestoken hand! Doe er flink veel kussen bij en hugs tot in de eeuwigheid, stimulatie voor de vrijerij, of stuur een vliegend tapijt met de heerlijkste gerechten, uitnodigingen voor een luxe bezoek, relaxed elkanders schoonheid ervaren…

het jonge vogeltje dat wij verloren wanen in het lage dichte struikgewas, trachten te vinden, in de vaste overtuiging het te redden van een zekere verstrengelingsdood, vertrappen wij onder onze lompe laarzen. de drenkeling te hulp schietend, duwen we kopje-onder. we knijpen vlinders fijn, verminken het oog op de vleugel, onderwijl kreetjes…

Als de liefde niet bestond Zullen ze stilstaan, de rivieren En de vogels en de dieren Als de liefde niet bestond Als de liefde niet bestond Zou het strand de zee verlaten Ze hebben niets meer te bepraten Als de liefde niet bestond Als de liefde niet bestond Zou de maan niet langer lichten Geen dichter zou meer dichten Als de liefde niet…

'Liefde, als ge op uw weg ontmoet Die mij lief is, Liefde, zeg hem Dat ik lang naar hem op weg ben, Dat mijn ziel hem groet — Trek hem strelend tot u dan, Zeg hem, dat ik hem wil geven Alles wat men in dit leven Aan een ander geven k a n . . . Dat er niet een deel zo klein is, Dat hij niet bezitten zal; Al wat mijn is, dat het zijn is Eeuwig…

op het zachte mos innig ineengestrengeld twee naakte takken ….net gesnoeid…

Ik leef in de ruimte waar liefde rafelt, waar leegte fluistert dat ik moet loslaten— maar mijn hart weigert. Zij is de zee: onvoorspelbaar, soms een haven, vaker een golf die me meesleurt. Ik blijf staan, handen open, regen op mijn schouders Is een gewoonte geworden. Ik draag haar stormen alsof ze voor mij bedoeld zijn. Ik vang…

Ik mag jou nie lief-hê en kan jou nie haat nie, ik mag jou nie hou en ik kan jou nie laat nie, O, leer mij die bittere strijd te volstrij. En ach, wat daarbinne mij hart so deurkna'e ik wil dit nie mis nie al kan ik 't nie dra'e, die pijn wat genot is en mart'lend verlei. Ik kan jou nie haat en mag liefde nie gewe, so staat 't vermeld…

Je bent het zachte licht dat mijn schaduwen kust, het geluid van adem dat ik voel in mijn borst. Je bent de ruimte tussen woorden, stil en groot, waar ik durf te zijn zonder masker, zonder schroom. Je bent de regen die mijn stormen zacht weghaalt. Het geduld dat mijn hart in rust laat landen. Je bent de stem die fluistert zonder ooit te oordelen…

Leg de ketting klaar en hark mij tegen draad van kokkelgeur, het ganzeëi moet stuk voor stuk gezwellen. Toe maar, bekakkelei wat bokbederft, jij stropop volle maan. Je lazerij nu pruimsteen en dan vellen speelt geen rol, maar hou van mij. Knip mijn oren, snij die staart. Dat kindschap zweet in appeltaart vol hoedendoos en razernij? En dat octaven…

Terwijl ik water en boot hoor praten, De zon op mijn huid brand En de wind de warmte koelt Ben ik bij jou Terwijl de buren het duidelijk niet eens worden. De camera en de toerist in onmin zijn En de hond blaft tegen onzichtbaarheid Ben ik bij jou Terwijl jij grijs wordt en ik eeuwig 38 blijf De dag zichzelf kan voorspellen En we…

Jij hoort Bij mij En niet Bij haar Dus blijf Maar hier Drijf niet Naar daar Al doet Het pijn Ik ben Niet bang Toch al Die tijd Dat is Wat lang Ik blijf Bij jou Dat weet Ze wel En jij Bij mij Wij zijn Een stel Ik blijf Al drijf Ik niet Ik vaar Ben ik Naar hem Voel ik Me slecht Daar jij Bij haar…

zij hem wiegend wiegt hij haar wiegen zij elkaar de blauwe nachten in nachten als geen andere blauwe nachten zonder einde blauwe nachten zonder begin…