inloggen

Alle inzendingen over natuur

6337 resultaten.

Sorteren op:

Wildernis

netgedicht
3.2 met 4 stemmen aantal keer bekeken 88
Wat is er over van de wildernis die in mijn jeugd zo woekerde rond groene landerijen met vrijheid van geest een gelukkig kind vanzelfsprekend eigen alles lijkt keurig aangeharkt zelfs tijd wordt niet vergeten het land opnieuw ingericht geasfalteerd en volgebouwd straks komt er weer een nieuw bericht over natuur die niet standhoudt…
mobar26 augustus 2025Lees meer >

De schaduw van de dood

poëzie
3.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 2.914
Wij zaten neer in 't heidekruid; daar vloog Een wolk voor 't zonlicht en een zwarte stip Streek langs het bos, als waar 't een floers van krip, De schaduw van een ziel, die henentoog; Verschrikt schoot ginds een vogel wild omhoog Van uit de lage kant, een schuwe snip, Terwijl de donkre schim, als met een tip Het heiveld scherend, snel zich…

In de zomerse plantentuin

netgedicht
2.2 met 5 stemmen aantal keer bekeken 151
Bloem opent zich zacht licht streelt zacht het groene blad stilte ademt mee De middag ligt open in een kalme gloed, het zonlicht strijkt zacht over huid en ruimte, het ritselen van bladeren stroomt als een adem door de lucht, het ritme van stilte trekt alles traag samen. De lucht draagt een volle geur van aarde en bloemen, elk fragment…
CB22 augustus 2025Lees meer >

De wederkomst der koeien

poëzie
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 1.829
Wat geloei werd daar vernomen? 't Is de koe die huiswaart gaat, Uit de groene wei gekomen, Van het malse kruid verzaad. Onze buurman wacht zijn koeien, Zingend, af; de lekkre melk Zal weldra in d'emmer vloeien, Tot verzadiging van elk. Hoe kan 't weigras, dat ze scheren En dat haar zo weeldig voedt, In die…

Zee

hartenkreet
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 58
De zee omringt me Doordringt me Kom, zegt ze Laat me je omarmen Kom hier, liefje Verdrink in me Laat me je verwarmen…
Emma19 augustus 2025Lees meer >

Het leven

hartenkreet
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 116
Ik hou van het leven Al gaat het nog zo snel voorbij. Hoe zal ik het zeggen? Vraag mezelf: “Wat is het.” Waarom is het wat het is? Ik wil er mijn vinger op leggen. Het lukt me niet. Want het leven is overal. Overal is het in zicht In de mussen op het terras. In de kat die stiekem komt kijken. Zijn groene ogen nieuwsgierig op mij gericht…
Antje19 augustus 2025Lees meer >

Ik zie de morgen als een gouden mist

poëzie
3.9 met 8 stemmen aantal keer bekeken 2.023
Ik zie de morgen als een gouden mist van eigen rijkdom trage wade een afgehangen web van draden, en nu in twist vingertjes vechten, vingertjes vagen door de ragen, rafelen, halen de draden aan, varen er in het losgegaan weefsel, maken de fijne gazen een plundering en de gevlochten mazen wijden zij uit, werken er een begin van scheuren, totdat…
J.H. Leopold17 augustus 2025Lees meer >

In stilte

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 99
De vergeten wereld, Vergeet ik niet, Nochtans blijft het stille, Hoor noch zie ik iets, Van vlinders die fladderden, Van bijen die zoemden zacht Rond verdwenen bloemenpracht, Door boeren en fabrieken, Geruisloos, in stilte, Om zeep gebracht.…
Joris Olivier17 augustus 2025Lees meer >

Entropie

netgedicht
2.7 met 108 stemmen aantal keer bekeken 95
ik had bijna vergeten na de fel en veelkleurige zomer de bloemen en planten te verzorgen de stilte was oorverdovend in hun verongelijkt restanten bloeien in de herfstovergang de zorg en schoonmaak is noodzakelijk voor een goed begin van een volgend seizoen en is al het halve werk daarvoor want anders is het een orgie…
wil melker16 augustus 2025Lees meer >

Wolkbreuk

poëzie
3.8 met 5 stemmen aantal keer bekeken 2.389
In een wilde suizelende wieling Gutst volmondig, als een zee van droppen, Dampgordijn van water, stralen-stroppen, In één lange door-elkander-krieling; Overstelpend alles, wat in knieling Angstig neerligt en de bange koppen Onder vlerken als beschutting stoppen Voor de nader komende vernieling. Neergegeseld ligt smaragden klaver, Platgeslagen…

Restant

gedicht
3.4 met 10 stemmen aantal keer bekeken 6.055
Licht is er over - iets blijvends boven de rots water en oever voorbij niet van een kleur maar alle kleur houdend hoog in de mist waar de regenboog, de pauwstaart schitterend stijgt, iedere druppel een parel aan een van de vindende vingers die de dag als blinde tastend als een blinde spreidt. Ieder een spiegel met mij gekomen, een…
Lloyd Haft16 augustus 2025Lees meer >

PUREN EN MAKEN

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 111
Heidelucht waait voort, vermengt zich met bloemengeur van een grote tuin. Druk gezoem kringelt om de kleurrijke perken, en duikt in kelken. Duizenden werksters vliegen vol stuifmeelkorrels naar hun woonkasten. Gekweekte bloemen, wild gewas worden samen honing van eendracht. De was uit raten baart nieuwe kunst bij Strijbeeks…
Han Messie11 augustus 2025Lees meer >

Avondwandeling

netgedicht
2.8 met 6 stemmen aantal keer bekeken 170
Het laatste jub’len van de merel ‘k kijk op en zie op ‘t dak, hij ziet mij en zingt opnieuw dan ‘n fatbromiel die ruw voorbij, laat hem niet storen weer jubelt hij De sloot paarsblauw al, waarin lantarenlichten liggen zo licht zo zacht de lucht ik ruik de sloot en gras ‘k schrik op van een geblaf en dan weer rust nog paarser schijnt…
Ralameimaar9 augustus 2025Lees meer >

ONVOLTOOIDE PRACHT

netgedicht
2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 99
Tussen nijver Kaatsheuvel en luchtig landduinenbos waait een zucht steeds heen en weer strooit over Eftelings Sprookjesbos zijn eigen onbekende vertelsels die een ieder zelf mag behouwen vrije gestalte geven.…
Han Messie9 augustus 2025Lees meer >

Stil

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 147
Wakker worden, opstaan, lachen en een glimlach. Het zonnetje dat mooi schijnt. Dit alles is onbetaalbaar. Het is het leven wanneer je kunt opstaan en glimlachen naar het leven.…
Dick9 augustus 2025Lees meer >

Eendagsvlieg

netgedicht
2.4 met 21 stemmen aantal keer bekeken 288
Geen toekomst, geen nu zij danst alleen met het licht ik leer van haar vlucht Ik zit aan de oever van het meer, de lucht beweegt nauwelijks. Een eendagsvlieg zweeft door het licht alsof ze niets anders kent. Haar frêle vleugels flikkeren kort, en toch lijkt elke slag vol betekenis. Zonder verleden, zonder toekomst, alleen dit trillen in…
CB8 augustus 2025Lees meer >

Jouw soepel bewegen

netgedicht
2.8 met 51 stemmen aantal keer bekeken 82
ik heb de fragmenten bekeken en de film gedraaid zonder muziek en jouw soepel bewegen daar waar jij de aarde raakt versmelten kracht en energie tot hartstocht in erkennen van geschapen zijn zie de leidraad die is meegegeven aan het leven in de natuur waarbij aan de mens geen hoofdrol is toebedeeld als je de puinhoop…
wil melker7 augustus 2025Lees meer >

O 's ochtends

poëzie
3.5 met 6 stemmen aantal keer bekeken 1.562
O 's ochtends moet gij buiten zijn! De hemel, in de zonneschijn, 't is witte kant op blauw satijn. Hoe jong: het licht dat streelt en straalt, de lucht waarin gij ademhaalt, 't gevoel waarbij de ziele dwaalt! 't Is alles schoon! Het stroke, dat voor u ligt, op het mulle pad, 't is of het gouden glansen had. De groene rogge, grauw…

De band met de natuur

hartenkreet
2.5 met 260 stemmen aantal keer bekeken 961
Stil bos ademt mee zonlicht raakt mijn open hart ik word weer heel zacht Ik loop traag door het gras, de wind strijkt langs mijn huid. De bomen ademen rustig, hun takken vertellen verhalen. Vogel roept iets wat diep in mij weerklinkt, en ik word stil alsof de wereld even wacht. Zacht zonlicht valt gefilterd, vloeibaar goud door het groen…
CB4 augustus 2025Lees meer >

De adem van de regen

netgedicht
2.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 193
Op het groene blad druppelt zacht de regen neer stilte draagt gewicht Eerste druppel stroomt rustig, bijna aarzelend uit de lucht. Hij raakt een blad en blijft daar even liggen, alsof hij twijfelt en verdwijnt daarna weer, alsof hij er nooit is geweest. Daarna komen er meer, ieder met een eigen ritme en zwaarte. De wereld ademt mee, bladeren…
CB1 augustus 2025Lees meer >

Augustus

poëzie
3.5 met 10 stemmen aantal keer bekeken 1.613
Zwijgend lover hangt te dromen, van geleden jeugd vermoeid. Kleurentrossen, moegebloeid, schuilen onder lommerige bomen, zwichten om de volle vracht zwaargedragen levenspracht. Brede schaduws komen glijden, groeien, wolken volgend, aan, - heel de wijde groene baan zeilend af der weelderige weiden: zachte vaart, door niets gestoord…
Jan Prins1 augustus 2025Lees meer >

In het licht van de duinen

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 168
Golven vol geuren strelen licht het duin en gras wind brengt zomerrust Langs de duinruggen waar het licht langzaam glijdt, neem ik de rust in me op die als een deken omhelst, een bries die zingt tussen wuivend gras, en uren lijken te vertragen in deze zomerse wereld. De horizon strekt zich uit, grenzeloos en wijd, vogels trekken voorbij…
CB31 juli 2025Lees meer >

Zonnedood.

poëzie
4.5 met 4 stemmen aantal keer bekeken 1.335
Ik zing de heerlijkheid der Westerluchten, Wanneer de zon verbloedend langzaam sneeft, En slechts een wijl haar dagglans overleeft, Die oov'ral schuwe duisternis deed vluchten. Thans rijzen sterren op in scheem'rend duchten, Stil na elkaar; - de ganse hemel beeft In hunne flikk'ring, die een glorie weeft Van vonk'lend zilver in de…

IJl rijzen blanke berken

poëzie
3.2 met 5 stemmen aantal keer bekeken 1.381
IJl rijzen blanke berken, als boeketten Van trillend zilver, op een lucht die blauwt, Uit blonde grond, vol groepjes eikenhout, Die tegen 't blauw roodbruine vlekjes zetten. En over 't klaar kanaal, dat drijvend houdt Der berken beeldjes in onzichtb're netten, Deint, zonder de ogen 't vérzien te beletten, Een bevend-teedre nevel avondgoud…

't kleine leed

hartenkreet
4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 491
Uit het ei ontsproten pril gekipt van in 't begin te vroeg uit het nest gevallen d' ouders vinden hun jong niet meer Opengespert met zijn snavel te klein om te vliegen snakkende naar ouderliefde bleef het eenzaam en alleen De tijd, mijn machteloos toe kijken hoe het leven weg kwijnt. Zijn bekje bleef open, hongerig kwam het,ontredderd…

De laatste bui

netgedicht
3.2 met 41 stemmen aantal keer bekeken 133
als jij de tuin binnen kwam dan bogen voorzichtig de langstijlige alsof zij jou even een welkom knikje wilden geven jij zwaaide met een elegante zwier nam ze in ogenschouw zag dat de laatste bui slechts minieme schade had aangebracht de soort was sterk en veerkrachtig ook dieprood was een prachtige blikvanger voor…

De adem van de aarde

netgedicht
2.3 met 46 stemmen aantal keer bekeken 341
Vlinder zweeft omhoog stil gedragen door de wind één met het leven Ik voel de pulserende hartslag van de aarde, onder mijn voeten, de wortels van bomen murmelen verhalen door de wind. Elke zonnestraal draagt de warmte van verbondenheid, een stille omhelzing die mijn ziel doet trillen. Het water kabbelt niet alleen, het zingt een lied van…
CB25 juli 2025Lees meer >

Weerbericht

hartenkreet
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 186
Mijn vriend en mijn vriendinnen weten altijd wel welk weer het wordt, wanneer En zus weet altijd welke code, elke keer, een gele of een rode Aan de hand van die voorspellingen af te spreken te wandelen, samen te zijn, voor vertellingen En ik, ‘k kijk geen tv, noch naar het weer, ‘k Kijk naar de lucht, hoe blauw, er wolken, laat…

Lied der dwaze orangs

netgedicht
1.8 met 4 stemmen aantal keer bekeken 156
De nacht passeert, het maneschijnsel bleekt Nieuw licht breekt door de regenwoudlianen In tropenbergen kraaien reeds twee hanen Dan maakt een geur zich los uit woudreussappen Door dunne twijgen en langs dikke stammen Zijgt langzaam een bedwelmende odeur Een keur aan Omars Rubayat kwatrijnen In hersenpannen van verdwaasde orangs Als reuzevlinder…
Scherzo20 juli 2025Lees meer >

Kleurenpracht

netgedicht
1.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 115
In de knop van nog niet ontloken bloem Was de schoonheid al ontwaakt, Maar nog aan ’t mensenoog onttrokken, Wachtend op het bloeiseizoen. Eenmaal uit de knop ontsproten, Wordt de wereld een kleurenparadijs, Een caleidoscoop van kleuren, D’schilder van ’t palet op ’t doek neerzet. Van Gogh, Monet, Gauguin, Matisse, En nog vele, vele anderen…
Meer laden...