61 resultaten.
Etherische varens
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 71 Dit is de dag van de herfstkleuren
van de kleine grijze miezerregen
die zachtjes mijn gelaat beroert
mijn geest verdwaalt zich
zoals mijn voeten
dit is de wijd open wereld
ik ben de geluidloze man
Welhaast ongrijpbaar verplaats ik mij
doorheen de grijze mensenmassa
onzichtbaar, geruisloos
ik ben een geest, een fantoom
Ik ben alleen
helemaal…
Waddenzee
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 553 't Wad maakt zo van een kakofonische dans
een geluidloze symfonie in een eindeloze cadans.…
Eenzaam enigma
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 229 jouw spiegelbeeld verdronk
nog naklinken in mijn geest
leef je met mij mee
we blijven dromen
zullen nogmaals onzichtbaar vrijen
of gaan eindelijk samen slapen
in dat zachte bed van stilte
dat dichterlijk genoegen heet
er hangt een mist over mijn leeftijd
een geheimzinnig gevoel van eenzaamheid
vreemdsoortig raadsel in verloren tijd
geluidloze…
Liefdeswind
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 203 strelende flarden lucht
die haren laten vliegen
als onstuimige golven
hand in hand lieten wij
stappen in het natte zand
achter totdat de vloed
ons samen uitgumde
niets werd uitgesproken
doordat de straffe wind
woorden verwaaide
stil langs de schelpen rand
waar de bries ons verstomde
tot geluidloze gedaanten
die de stilte koesterden…
Ze bewoont de stilte.
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 232 Geen geluid kwam
over haar lippen,
toch antwoordde zij:
- Als ik in de stilte
van de sterren woon
is er geen stem
meer nodig om de
alles omvattende
leegte te verwarmen,
daar buiten heerst
alleen koning winter,
daar ben ik eeuwen
lang vandaan, alvorens
om tot mijn kindsdom
terug te gaan, zal ik
immer zwijgen en alle
geluidloze…
Ontwaken (1)
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 136 Geluidloze klanken van de nachtelijke hemel
sterven weg in ijle dissonanten
en veranderen in zacht ochtendgegons.
Sterren dansen wijkend
nu de dageraad eindeloos worstelt
om de nieuwe dag van licht te voorzien.…
Herfstbuiige regenbogen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 74 ik proefde
in onze laatste
kus nog de
paradijselijke lust
van het afscheid nemen
weer zoende jij
de zomerhitte
dichterbij terwijl
ik al oogstte langs
herfstbuiige regenbogen
nostalgisch trokken
warme avonden voorbij
waarin handen verlangden
naar geluidloze ontdekkende
gesprekken over intimiteit
wij genoten van
rust en tijd in…
ganzen.
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 363 de vogels vliegen laag over het huis
twee soepele geluidloze motorvliegtuigjes
twee ganzen indrukwekkend samen
geruisloos over de bomen op weg naar..
ja, waar naartoe?…
Fataal
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 215 Er zat iets
poëtisch in de conversatie
we wisselden gegevens uit
met geluidloze woorden
een duif weggevlogen
uit een oude droom
vloog over een landkaart
naar de horizon
waar geniale autisten
gespecialiseerd in nudisme
de route van organisatie voorzagen
je vertelde iets over een woonplaats
waar vogels met de doden spraken
ik…
Verborgen tuinen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 215 Ik wacht, laat de uren glippen
en een geluidloze schreeuw
verlaat mijn lippen.
Vandaag schrijf ik mijn eerste vleugels.…
Een stil verdriet
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 263 Een stil verdriet van geluidloze snikjes
en bittere glimlachjes. Om die irritaties,
die levensloop spaties, waarin wat men niet
mag zien ook niet lijkt te deren onder de zon.
Het prima een wereld van stil verdriet lijkt
te verhullen.…
tot ik je ken
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.026 staat
in ’t avondlijke neigen
alleen met jou
spreek ik als bloem
een vlokje sneeuw
misschien achter een schaduw
vanachter ieder masker
bovendien
jij, ik
in sterven mijn
wee ons de tijd
die nooit te moe
rust in de kronen
ongeteld is nog
uren die in armen
slapen
wat ik ook doe
toch nimmer faalt
wie ik ook ben
in het geluidloze…
Zwerver
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 65 de armen
zijn fiets ging naar een dokter
zijn horloge voor een astronoom
en hij had geen woorden nodig
al zijn gebaren waren op het gras
het groene gras van dromen
hij was in dat onbeschermde land
en eindigde achter de laatste horizon
zwerver en gewoon een vriend
onzeker door onzekerheden
omstandigheden niet verdiend
zwerver van geluidloze…
laatste party...
hartenkreet
4.0 met 41 stemmen 4.297 in elkanders armen
snikfestijn
geforceerde stilte voor
slechts één minuut
de beloning jubelt
men zichzelve toe
juichfestijn
'staatsbegrafenis'
toespraken uit cliché's
daverend applaus
emoshow, egoshow
oreerfestijn
trekken van alle
laden uit de
sentimentenkast
*
ik denk aan
pijn in zwijgen
stilte van enkelen
geluidloze…
voorgespiegeld
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 300 ook maar iets
van de man
elke ingekorte nagel
afgebeten zin noch ooggeknipper
er staat een verhaal dat
niemand kan ontwijken
net zo min een pas gedoopte
het water kan vergeten
nog blinkend op het hoofd
hij zet een ontzette pas
achteruit, geen afwerend gebaar
behoedt hem voor de kracht
die zo humorloos naar hem lacht
noch dempt de geluidloze…
Samen muziek
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 1.336 Geplooid in zacht satijn
met muziek
die in de avond valt
op houten notenbalken
toonaarden trillen de slaap
waar jij bent
vertellen snaren het lied
dat de piano altijd zong
componisten wekken de droom
tot leven
in de speeltuin van
gevleugelde herinneringen
melodieën fluisteren je naam
die druipt
van een kaars in de wind
drijvend op geluidloze…
van zwart-wit naar nexit
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 87 het terugkeren van beeld waar taal
bezwijkt aan verloren creaties stapelen
kasseien zich achterwaarts op, er is geen
wand die mij leunt wanneer achterdocht
in visualisatie de schilderingen
in oudheid kleurt, zwart wit versnelde passen
geluidloze terugdraaiende wielen in een voort-
gaande beweging maken van de afstandbediening
een kaasrasp…
Waarheen zijn wij
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 1.232 kinderen neer
op stalen frames met kappok
en dansen voor de gesloten ramen
tot ze vermoeid inslapen
in de kille nacht
dan krommen ze als foetussen
onder het lage landen dons
en achter de gesloten ogen
droomt de hoop
Ontwaakt, rukken de armen
en trekken de kettingen zwaar
in donkere gesloten containers
met geopende ogen in juten zakken
en geluidloze…
OOK BOURGOGNE
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 139 goud
Je schenkt ons een Jakobsschelp, geeft een
Bidsnoer van letters mee, een spiegelmedaille
Je kloosters weten de vinger te leggen op wonden
En serene stilte, insecten zoemen zacht
Weesgegroetjes
Je herinnert ons aan je grond, doordrenkt
Van soldatenbloed
Dat doen ook de bruine sperwers boven de akkers
En de witte sporen van geluidloze…
climaxtase, het zijn erna
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 423 langzaam wit
als hij vergeten verzinkt
in een zwoele extase
doordrongen van zachte huivers
ontkromt zich telkens zijn glanzende rug
daarbij zweet tot damp bewegend
tot een nevel vol lust hem omgeeft
in een vermiljoenen moment
ontsnapt dan een ingehouden adem
geladen trilling bereikt zijn ka
bezwijkt hij vloeiend aan zijn passie
in een geluidloze…
voor vandaag
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 662 meer luisteren
naar het getik van de klok
ze nadert
het herdenken
door een ritmische onverschilligheid
het gebeurt zonder woorden
zoals wolken onder de maan of het traag vallen
van septembernevels die de laatste bloemen doen verdwijnen
achter leeggeroofde bomen
vreemd is dit niet
ieder uur belandt in het verleden
of in de geluidloze…
Het EINDE !
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.237 Doodslag, of veel te snel in het verkeer,
hongersnood, ziektes, ongeneeslijkheden,
de geluidloze worp van een Hutu of Tutsi speer.
Machtswellust, bombardementen op grote steden.
Beschietingen, gas, of straatgevechten,
burenruzies, armoe, of supportersrellen.
Allemaal gruwels die een mensenleven beslechten.…
Stilte
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 802 luidruchtige jongeren voorbij op de fiets
Uit de luidsprekers van tv en radio schalt het geluid
Ze denderen mijn oren in, zet die krengen toch eens uit
Luister, luister naar de muziek van de natuur
Die is zuiver, rustgevend en oh zo puur
Dring mij toch niet steeds al die geluiden op
Het is al druk genoeg in mijn kop
Ik stem voor een geluidloze…
Het laatste woord,
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 165 Ik zoek toegang tot mijn nieuwe
dromen, waar de maan zijn witte
hand op legt, stromen zilveren wolken
door het duister, in een plas van zuiver
licht op geluidloze vlindervleugels in
een gewichtloos gedicht.…
confrontatie
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 1.968 Stralende ogen,
in een geluidloze lach.
Als weke boomtakken in een storm,
strelen haar armen de zon.
Niet luisterend,
hoort ze mijn haperende stem.
Er is geen tijd,
we moeten nu echt gaan.
In geaccepteerde nietigheid,
betovert ze de zon.
Duellerend in een duet,
verwonderd en bewonderend.…
Verzwegen panorama
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 233 Of geeft het spreken net zichtbaarheid
aan het geluidloze?
Ik luister. Niemand laat zich onafgemeten zien.
We ontmoeten elkaar tussen verzen.
Vreemd. Je zegt niets. Ik ook niet.
Misschien gebaren je ogen of je lijf.
Ik probeer te voelen, aarzelend, onderzoekend.
Op een afstand schikken klanken zich.…
We vieren leven
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 58 Vang ooit die geluidloze klank recht in je hart
al is het maar voor een part dan kun je begrijpen
hoe ver geluk door eenvoudig bestaan je rijkdom
kraaienpootjes en blozende wangen aan kan reiken.…
De Onderwijs bv
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 132 Een silk-epi
Leptische ladyshave
Hairdryer black & white
Clear wet & dry
Scheerhoofd afwasbaar of Afscheerbaar washoofd
Silkeeltverwijderaar
Vacupedi
Go nuts, go healthy
In een van de winkels
Draadloze in ear
Versterkermuziek
Een good vibrations
Roterende staaf
Mixer met touchscreen
Geluidloze knop
Waterpikflosser
Pulserende…
005. DANK
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 79 Dank aan de boom
tussen mij en een sluipschutterskogel
Ik weet niet hoe het kwam dat het gras
een paar seconden eerder bewoog
voordat de Vietcong zijn geluidloze
geweer ophief.
Er volgde altijd een stem
die me vertelde welke voet
ik het eerst moest neerzetten
Bedankt voor het afweren van de kogel
tegen de anarchie van de schemering.…
Zeemorgen
gedicht
1.0 met 12 stemmen 5.845 kreet die de schelpenzoeker versteent
te midden van zijn koraaleilanden hij vergaat vaag
in de ruimte het galmende water
dat kathedralen bouwt van zand
met ritselende vlaggen helm en brem bezet
en de eerste minnaars in elkaar verdronken
spoelen aan de ogen zwart van stilzwijgen
om hun ligplaats verdampen de voetsporen
van de nacht en zijn geluidloze…