Alle inzendingen

Geleidelijk en onopgemerkt door de grenswachten zijn woorden binnengekomen waarin dood verscholen geen tranen of grote gebaren op een dag wakker worden en erkennen een onontwijkbare eigenschap van leven ------------------------------------------------------------------------------------------------ uit: 'Groeiende onwil om ooit nog ergens…

In de stilte van het stil gebed klinkt spontaan een kinderstem wees welkom, denk, bid en spreek ik zacht: "Hallo klein meisje, kleine jongen, wees welkom er wordt ook voor jou nu gebeden, gezongen" en vanzelfsprekend ook voor de volwassenkinderen die zich in ieder mens blijven, blijvend bevinden!!…

tussen dozen en dromen tussen spullen en verhalen pakt een gezin zijn leven in in karton voor transport achterlaten wat lief is de lach van buren, het ritselen bomen de geur van natte straten na regen mensen die vrienden geworden zijn straten die de weg naar huis werden nu lonkt het noorden waar de lucht ruimer ademt waar tijd vertraagt…

Het leven is een feest Leef van dag tot dag Voordat je het weet ben je er geweest Het leven is een feest Je moet genieten van het leven Het duurt allemaal maar even…

weer klapt iets open geen deur geen dag geen meisje de wereld misschien of iets wat er op lijkt straat schuift uit witte verte arbeiders bouwen met handen die te licht zijn aan een huis dat niks zegt trappen piano’s geen ramen geen einde populieren wiegen niet van wind maar van iets dat ze weten gooien stemmen naar elkaar vogeltaal…

Enige jaren geleden kijken, verwonderen, veranderende normen, bassen blaffen overheersen, inkijken, luisteren, herkennen, het Eurovisiesongfestival , in zijn verzanden, politieke voorwendsels, censuur veel slaginstrumenten. Klassieke warme noten hoor je er niet meer. Ruis die overheerst, de piano begeeft, Obstructie in de…

fantasie strijdt met de werkelijkheid als alles goed is als alles goed is vechten vijanden en hebben wij lief de kosmos zingt als water kletteren kan zoals dat gaat zoals dat gaat schijnen de sterren in verband te staan waren het alleen mijn vingers die de hemel betasten konden was het slechts mijn tong die hangen bleef zijn het enkel…

Waar liggen de oevers der elyseese geneugten in wiens handen ligt des mensen lot? Een antwoord op deze binnen rijm gebedde, oorverdovende overvloed aan klankwoorden van duivels prangende vragen laat zich na tienduizend jaar wijsgerige wijsheid lastig in één puntige plooi van een kristalhelder oogverblindende solarplexus voor eeuwig vastpinnen…

Alle seizoenen vervlogen toen B honderdduizend chansons had gezongen Alle wouden huilden toen honderdduizend bomen braken van verdriet Alle mensen woonden op aarde toen zij verstomden in het laatste lied Alle honderdduizend vogels vlogen tegen ramen toen oceanen verkruimelden tot niets Alle cent mille chansons van Frida waren gezongen…

Kom in mijn armen, verlaat je lichaam, ontdek -- de ziel van je ziel.…

waarom zou ik spreken over iets anders dan de oevers en de rivier de beken en de dalen van ‘t verdriet ’t vertier dat ook daar gepaard gaat met de hemeltergende wolken en de zon of de volgeschreven maan en die ellendige sterren? waarom zou ik spreken over iets anders dan de geneugten van de liefde de pijn en de schade door de jaren en ’t…

De man zonder geschiedenis heeft niet veel woorden nodig; de man met een sterk geloof zal bidden te midden van oorlog; de man die op de weg blijft, de strijd van het leven afslaat; de man die het zonder moeder als de meeste verweesden vergaat; de man die de onbekende is en dit voor immer blijven zal; de man die zijn naam vergeet…

Geestdodend is het in zo’n AZC, ze zitten met z’n allen op een kluitje, minister Faber gunt ze zelfs geen uitje, wel kunnen wij als burgers daar iets mee. Steun Vluchtelingenwerk op deze maandag, en trek het af van uw belastingaanslag.…

Nu is ook, als een laatste Mohikaan, M'n laatste vriend verder gegaan. Zo stierf die schone, schitterende schaar,- Over de stad glimden d'elektrieke globen klaar, Spijts mist rondom de klaarte hing, Toen m'n vriend henen ging.- Grijs was de gestorven straat, Waar stierf ons vriendschap, midden mist; Maar zijn afscheidstap klonk laat Nog…

Je bent een geurige meneer. Ik heb je geroken toen je naast me zat. Je was als een theedoos van Van Nelle met heel veel verschillende smaakjes erin. Al ik naast je zou liggen zou ik je afsnuffelen zou mijn neus in je haar mijn neus in spleten hier en daar. Ik zou me in een geuren-dromenland wanen, met jou geurig als iemand maar kan…

al die goden stijgen soms naar alle honderd koppen tegelijk en dat alleen om ’n stel nimfen te helpen bij ’t kwijten van hun taak de delicieuze onsterfelijkheid onbereikbaar te houden voor gewone stervelingen en andere sneue godelingen die zo nu en dan rondjagen in mytherse verhalen of sagen Herakles moest helemaal uit Almelo komen…

Vandaag moederdag zondag 11 mei 2025 gaan 'De Tonen van Giulia' spreken en zeggen met blijdschap en vreugde vandaag is het zondag 11 mei 2025 MAMA-RIUS 11 MEI BOOM-DAG maar ipv een boom een roos rode rozen voor groep rood een kunstige rode roos want mama zijn voor mij en mijn huisgenoten is een kunst apART en zo bijzonder prettig dus…

In de woeste wildernis, de volheid van de leegte, is er, si lux exivit, geenszins in vino veritas, doch wel de ledigheid des duivels zijn oorkussen laat evenwel zich nooit het zwijgen of de wil opleggen door wemelende sterren van het hemelfirmament het hiernamaals heeft zich als onwennige viator karmatisch in edens heden genesteld…

Wie dicht de dijken Vecht met tranen Wacht op een herinnering Verzwijgt de bestemming? Wil iemand de ander vervoeren Verstenen in dromen Wachten op de ware Vergeten de vele vergeefse doden? Wie wil het leven kneden Verstijven onder het verveloze verhaal Wapenen met loze woorden Verstaan waar leugens zich verbergen? Wil iemand de woorden…

er ligt een tuin in mij verborgen van klei en hoop en ochtendlicht waar dromen zaden mogen worden en elke wortel waarheid zoekt een stukje land, ooit met liefde bewerkt waar prei en passie samen groeiden waar ik met aarde werd versterkt en groenten stille namen droegen toen viel het stil, mijn lijf, mijn land de schep stond werkloos in…

Lokale Regionale Media Pers Daar was je vroeger veel in te zien Want iedereen die Nederlands spreekt kent de naam van Danny van Strien Met verschillende bezigheden bezig geweest En het wordt ooit Nationaal Internationaal en Europees Lokale Regionale Media Pers Met talenten kwaliteiten niet alles eruit gehaald wat er bestaat Veel tegengewerkt…

Voor jou, mam, die tijd en taal overstijgt… Al wat ik ben, dank ik aan jou, die met een stem de stilte brak. Jouw handen, warm als avondgoud, mijn thuis waar ik steeds weer naar smacht. Zo draagt de aarde elk jong begin, zo droeg jij mij, een oneindig lied. De dagen vlieden, maar jouw blik blijft, een licht dat nooit de…

Al zit ze onweerlegbaar in mijn genen begonnen als een eitje in de dop met moederdag had zij ook niet veel op een wisselspoor, als ik stap over stenen toch vroeg ze mij soms, commercieel gedreven haar dan haar favoriete bloem te geven…

Je doet altijd zoveel zonder er iets van te maken. Een kop thee, een blik, je voelt gewoon wat nodig is. Vandaag zeg ik: dank je, voor al die kleine dingen die eigenlijk heel groot zijn.…

De voorzichtige inschatting dat je mij vanwege jouw vaak grenzeloze grapjes doet denken aan een clown komt niet voort uit onverschilligheid ik ben een fan van de vrolijkheid van komieken, ze geven het leven bravoure en zorgen menigmaal voor lachsalvo's perfecte echo's voor het ego het is meer dat ik jouw verdriet nu beter begrijp door jouw…

Als niemand je troost doe je het zelf: Münchhausen -- heeft het voorgedaan.…

Kleine vleugels Vlijtig Liesje mos,tak,twijgen,scheuten, 't bouwen aan hun huis op en af vliegen kroostrijk genieten 't land van verliefden In de naam van je weet het wel wat opgebouwd is vernielen roofdieren niet langer uitvliegen op 't nest gepakt de natuur opgeschrikt jongen in bed vleugels willen groeien mini levens kwetsbaar…

Een ontheemde herinnering als de trappist op de fiets met het korte rokje achterop. Door die oogharen leven in het landschap waar de scherven waren komen te vervallen; alleen de seizoenen horen als het niet te onderdrukken verlangen om weg te gaan, en het versieren van de echte werkelijkheid als een beroep op de zinnelijke verbeelding…

Voor moeders, overal ter wereld Moeders — waar ter wereld zij ook zijn — hebben harten als een octopus armen die altijd reiken handen die altijd dragen onvoorwaardelijk zorgen zij door storm en stilte voor het leven dat zij de wereld schonken zij dragen als atlas ooit wat te zwaar lijkt voor een mens hun schouders steunen als een…

de loden pijl werd lang gedragen wat ’t verlangen deed schragen de zwijgende waarheid kwam opdagen en hakte vragen door de zeven plagen die uiteindelijk verslagen moesten worden die toebehoorden aan ‘t schaduwrijk van ’t onoorbare leven (40) alle mythen kunnen in de heksenpot gemieterd worden samen met de afwisselend hemelse en helse betoveringen…