3053 resultaten.
Bloeiende akkers
netgedicht
1.5 met 2 stemmen
236 Vlinderend door het akkerveld
Veel vlinders heb je al geteld
Tussen bonte bloemenkleuren
Ze weten nectar goed te keuren
Vlinders maken je leven blij
In een graanveld, frank en vrij
Tussen korenbloemen en kamille
Het levensritme mag er verstillen
Kwik-me-die hoor je tussen granen
Kwartels die zich er in zangkunst bekwamen
Blauwe korenbloemen…
Het sparen der bloemen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
264 Zoals ik zeer lang geleden
bij het maaien
de bosjes madeliefjes spaarde
op dwingende vraag
van mijn jongste zoon,
zo rij ik nu nog altijd
om de enkele viooltjes heen
-wit, blauw, paars-
die ooit verdwaald,
van tussen het liggend hertshooi
en het klein vogelpootje,
spontaan aan het bloeien zijn gegaan.
Zij schitteren al
door drie maaibeurten…
WEER IS HET SEPTEMBER
netgedicht
4.0 met 11 stemmen
232 de rust is weergekeerd op de stranden en in de struiken
op wat spinnenwebben na die glinsteren in de ochtendzon
het is nu tijd voor binnenvetten en wat nagezomer
maar iedereen weet: het is voorbij tot aan mei
we hebben hopelijk zoveel vaart gemaakt
dat we we kunnen doorrollen tot aan kerst
en dan omhoog precies tot aan 1 mei
ik denk dat het wel…
Alles op z’n plek
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
216 Dromerig zie ik uit over groene landerijen
door ochtenddauw bezaaid met parelen
omzoomd door bos in blauwe nevel
overgoten met stralen zonnegoud
en als luchtkastelen zweven witte wolken
door azuren blauw diepe herfsthemel
frisse herfstwind waait over velden
zacht huilend om de zomer
maar in vochtig bos vullen de bladeren
dit seizoen nog…
Hades en Perséphone
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
265 In catacomben
verkleven de wortels
van slingergevaarten
en wormengewriemel
van transgenererende
parende pieren
Verdorrende nesten
vermagerde heinen
van kevers in klevende
massa's van klei
Resten verweerde
oneetbare stoelen
van padden en amper
te determineren
gemasculineerde
geblindeerde mollen
Schoorvoetend dolend
door hun…
Meioffer
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
262 Dit jaar is mei een
Valse triste lente
Een trage droeve wals
van vocht en kou
Als een passaggio die
voorbij gaan zou
Pastoraal in bloei
finalemente
Het Lenteoffer klonk
al vroeg in maart
Straks roert dan, hopelijk,
ook Mei z'n staart…
Levenslust
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
239 Volop bloeit de pruimenboom
en schuchter volgt de eerste peer
als in een mooie droom
kleurt heel de tuin straks weer
en tussen tulp en hyacint
zweeft menig vlinder rond
die vanaf vroege morgenwind
zijn tafel gedekt hier vond
middagzon brengt alles in een luim
zacht klinken tonen van een sijs
tussen bloesem in de pruimenkruin
eentonig doch…
Lenteprikkels
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
203 Voorjaar drijft mij tot het schrijven ener sonnet
loflied over zonnestralen te bazuinen
over vlakke land en vanaf blanke duinen
reeds des morgens door vogelkoren in gezet
liederen beschreven in poëtische woorden
zoals het in het brein des dichters leeft
hij het met zijn ziel en hart te kennen geeft
dat hij bestaat uit enkel lofakkoorden…
Jaar rond zonder zorg
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
199 Als in lente velden kleuren
met schat van bloemenpracht
vogels zingen in hoge bomen
sterren schijnen in de nacht.
Als de zomer komt met zon,
warmte om stil weg te dromen
genietend geur van drogend gras
zal dan alles anders wezen?
Als herfst bladeren heeft verwaaid
geen beschutting in de kruinen
wind naargeestig tussen bomen huilt
zal…
Bezinning
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
256 De zomer is getransformeerd
in een door mistflarden omsluierde dame
Sluipend door vochtig kreupelhout
laat zij de spinnen weer weven
Bladeren laat zij loskomen
door haar nootachtige geur
die haar volgt als een chique parfum
Voor de najaarszon
heeft zij nevel bijeengedreven
Alsof zij zo wil bezinnen
Door te laten sterven
opnieuw wil beginnen…
voorheen zwarte bodemloze putten
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
244 Zie hoe de zon
de aarde tot genezen slaat
met elementen gooit het leven
sommeert tot weerkaatsen
tot kommen vloeibare ruimte
tot vijvers van reflectie smeedt
smaragd aambeeld van mezelf gifgroen
met wat speelruimte de huid reeds
bruiner mijn lichaam wuivend
rimpelende golfjes lichtjes goud de gloed speelser
dan ik zelf wil het lijf nog…
Een vers dat als een nachtkaars uitgaat
poëzie
3.0 met 28 stemmen
9.310 In een diligence zaten
Negen mensen bij elkaar;
't Was een dag van grote hitte,
En de lucht was drukkend zwaar.
Alles, wat die mensen zeiden,
Kwam zowat op 't zelfde neer:
Niemand hunner sprak tenminste
Anders dan van 't warme weer.
Naast een jonge dwaze dandy
Zat een onderofficier;
Nevens hem een rijzig zeeman,
Over die een rentenier…
Meischalm
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
246 Er schuilt nieuw leven
in de kale ranken
Een schelm blaast noten
weg op zijn schalmei
Een schalm van nog te schrille
kille klanken
Van bladmuziek te laat ontwaakt
in Mei
Hagelstenen boreale wind
Le vent du nord waar Brel
zo mooi van zingt
Een klaaglied voor een weermetamorfose
Van zoete zang en zoele zuidenwind
Nog regent het…
Boommensen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
219 Bomen die bladeren lieten vallen,
om ruimte te geven aan knoppen,
die vandaag op springen staan.
Mensen die gewoonten laten vallen,
om ruimte te geven aan ideeën,
die vandaag gebeuren gaan,
zijn bomen van mensen,
die tijdloos bewegen.
Geworteld zijn.
Stevig staan.…
Terrassen weer open
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen
251 Vandaag zaten
we weer op het terras
Iets wat altijd gewoon
nu iets bijzonders was
In de
zon met de ontwakende
geuren van bloemen
in de
voorjaarswind
boven de ranja een
bij hoorden zoemen…
Dankbaar
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen
327 Open de vensters van je geest,
En laat het leven binnen.
De geuren van de lente, die buiten wacht.
Met bloesems in tinten, teer en zacht.
Het spelen van een kind,
het laat je hart weer leven.
De neiging om te zingen.
Barstens vol herinneringen.
Hoe heerlijk dit gevoel,
dat zich ieder jaar opnieuw onthuld,
het leven doet ontspruiten.
Met…
Prenzlauer Berg, Berlijn
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
312 De stad springt gastvrij voor mij open,
ligt onbeschaamd uitdagend aan mijn voet.
Ben met de hond uit, dat altijd en eeuwig…, maar het moet,
van stap voor stap, stoppen en dan weer opnieuw gaan lopen.
Trillende zomerhitte ligt over eindeloze daken,
van familievuurtjes kringelt rook omhoog
vanuit het koele park tot aan de hemelboog.
Het zijn…
Tóch lente
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
201 Schrale frisse wind
een lucht vol
wolkenschilderijen
boven de bomen
met vage groene waas.
Op dor hout
alleen forsythia
of azalea molles.
Verder geen uitbundige
bloei of bloemenpracht.
Is dit lente?
Jáááá……!!!
Nog maar begin april.…
Noordenwind
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
277 De wind die uit het Noorden blaast,
blaast alle zorgen uit onze koppen.
Fluistert onze verdoofde oren uit,
zodat we weer luisteren kunnen.
Stormt de schellen van onze ogen,
zodat een verblinde weer kan zien.…
Aemilius Aquarel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
290 Voorwaar, Aemilius Aquarel
Uw ode aan de niet te dragen
Vlinderlichtheid van 't bestaan
In 't onderzon- en ondermaanse
Waar de lentelissen laaien
In groene zeeën van bazuinen
Licht laveloos haar voile op
Als loflied en ligt ademloos
In ozonlaag der zonnewagen
Waar tomeloos en ongeremd
Icarus zijn paarden ment
En lichte luchten atmosferisch…
BREDA 'S VOORJAARSTROTS
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
195 Het Liesbos toont onder zijn kale eiken
lentevingers, die grondbloei bewerken,
dan voldaan wegzweven op lichte vlerken,
in Ulvenhouts wonderwereld neer strijken.
Ze mogen park en moeraswoud verrijken
vol fijn versnipperde schilderwerken,
daarbij schoon Landgoed Valkenberg sterken.
Winnende bosanemonen prijken!
De Oranjestad houdt steeds…
Beloften
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
243 Treurwilg
Hoe treurig treurt de wilg,
huilt katjestranen aan de waterkant.
Het voorjaar komt eraan, echt!
Al is het deze keer wat later…
Knotwilg
Ik draag het voorjaar in mijn afgezaagde armen,
wacht nog even met het uit te strooien,
tot een hoopvolle wind haar zal ontdooien
en ons met rijke bloesem zal verwarmen.…
Paarse Zee
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
238 Een week na sneeuw en ijs, tien graden vorst
Drong door het bodemrijk uit alle macht,
Ontworsteld aan de diepe winternacht
Een krokuskoor dat zong uit volle borst
Het Lied der aarde, rijm- en woordeloos
Heel even maar, toen kreeg ik het te kwaad
Door kou bevangen zong het uit de maat
Hun paars tapijt zonk terug, voor vorst te broos...…
Zomertijd
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
236 Onherroepelijk, het wordt weer zomer!
Niet te stoppen na het wispelturig voorjaar
met korte schemers en kille avonden nog zo voelbaar.
Geef mij maar de dagen, eindeloos en lomer.
Waarop de tijd schijnt stil te staan
en de klok het genieten niet vermaalt
noch zich in afgepaste stukjes steeds herhaalt.
Hoe de strijd met een lege agenda aan te…
Tussen bomenlicht
netgedicht
5.0 met 23 stemmen
250 jij hebt weer
bloemen gestrooid
waar een herfstige
dood de zomer
begraven had
het winters
zwarte pad
dat sneeuw
als deken zag
vergat de tijd
waar lente
al lieflijk danste
het groen druk
met voorjaar sjanste
bloeide zon zijn bloem
nog nevelden
de mooiste kleuren
tussen bomenlicht
de door jou gestrooide
bloemen extra belicht…
Narcissenpracht
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen
350 Als een kortstondig schouwspel
In veld, langs berm en poldersloot
geven de narcissen haar
wondere schoonheid bloot
met parmantige kopjes op ranke steel
in oogverblindend zonnegeel
dansend in de wind
koesterend in de zon
als een lentekind…
Bijna Lente
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
252 De natuur is hoogzwanger
van de lente
die op het juiste moment
haar schoonheid zal onthullen
in tedere geuren en kleuren...…
Lente
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
192 Waar niets was
is iets.
Nee, veel!
En snel!
Bloesem kleurt de bomen
als vuurwerk
BOEM!
…en weg.
En dan groen.
Nog groener door zon.
En het gevoel
dat vogels geven;
de drukte van leven
belofte van meer.…
[ Het jonge blad trekt ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
206 Het jonge blad trekt
aan de bovenste takken –
die moeten groeien.…
Lente in de lucht
hartenkreet
5.0 met 5 stemmen
258 Lente in de lucht
Een bijzonder verschijnsel
Het raakt me zo diep.
Op welke wijze blauw-witte tinten in het
hemelgewelf uit hun winterslaap komen, stapsgewijs
opklaren tot ze samensmelten tot een mooi en uitgestrekt geheel
die helderheid, contrast of scherpte bij het krieken van de dag zullen wijzigen.
Tegelijk ontluikt zachte warme schakering…