Alle inzendingen

Ik had een huis Het was mijn thuis Toen viel die bom Bracht iedereen om Behalve mij Spijtig…

( la différence s' appelle l' art ) er zijn kunstemakers die hun kunstje doen maar er zijn ook mensen die onopvallend iets willen bijdragen aan ons kunstbezit...…

Antwerpens trotse burcht staat met krijgshaftig aanzien stevig en onverwoestbaar wenkt echter glimlachend mensen binnen te komen toont verrassende beelden van roerig verleden hedendaags streven vele kunstwerken van de krachtige stad het kasteel aan de Schelde ziet twee kanten op zijn blik volgt de rivier vult zich met werklust van…

Het geboortehuis van Tante Fumetta staat in Oud-Zevenaar, ze werd nationaal kampioene pijproken, acht keer na elkaar, ze hoestte zich dood in 1907, maar voor velen blijft ze voortleven, er is een tabakssoort en een longziekte vernoemd naar haar ...…

we liepen in een rij met lichtjes in de avond die snel gevallen was. de lampions bungelden onvast en dunne vlammetjes brandden of iets ze stil betoverd had. we liepen met korte stappen zodat het zacht bewegende licht niet uit zou gaan in het rood groen blauw en geel dat op een papieren harmonica leek. we zongen van Sint Maarten de heiligman…

U kent die uitspraak vast en zeker wel U refereert eraan intuïtief Ook in dat snelsonnet nam hij voor lief Waarnaar verwezen wordt in 't voetbalspel Al was het Rinus Michels om het even Men nam het in de mond van rechts tot links Gevleugeld werd het woord van onze sfinks Maar naar nu blijkt, leidt hij een eigen leven Is voetbal oorlog…

We racen omlaag, zo te horen verliezen -- we nu de uitlaat.…

nog steeds hebben ze me niet verlaten ook al zijn ze er niet meer bij toch voel ik die lijn ze houden me in de gaten en staan nog steeds aan mijn zij voel hun trouw en overgave waaraan ik me kan laven ja nog steeds gaan ze overal in gedachten met me heen en zullen mij niet verlaten nee ze laten me nooit alleen…

Indrukwekkende Razzia Herdenking 2024 de plek, de plaats, de kade, het publiek de Marinierskapel, dirigent, ceremoniemeester Het Monument, de beeldhoudster, de kransen De gesproken stevige woorden het nationale lied: 't Wilhelmus maar vooral de stilte, de stilste stilte de stilte om zoveel verleden leed maar een leed dat voelbaar blijft…

Ik zat aan 't venster waar de Donau vloot En op mij aankwam aan mijn rechterhand En onder mij verdween. De donkre rand Van den en loofhout die hem schuilplaats bood Scheidde mijn berg en voorgrond van de schoot Van 't volle en tintenrijke en golvend land: Akkers, veld, dorpen met geboomte omplant; En kim blauwde achter kim, die 'k diep genoot…

nog is er het speelse gefladder van jonge blaadjes op ondeugende vlaagjes van de lichte lentewind toch zullen ook zij binnenkort de koelte van het zomers groen moeten dragen nu nog in hun kleurig fleurig herfsttapijt veeg en opruim al voorbij alles is afgedekt ook de kleine knoppen winterklaar verpakt in afwachting van licht…

Ik vind niet dat je van een mens moet houden. Ik heb het gedaan. Vooral van vrouwen. Er was mijn moeder. Er was een kleuterjuffrouw. Er was een omroepster die het met een uitgever deed. Toen wou ik dichter worden. Mijn hart ruimde plaats. Letterlijk te veel. Ook de liefde voor mezelf, een mens tenslotte, strandde. Ik weet nog waar en hoe. Ik…

De vele regels die zijn langsgekomen - het is een terugkerend feest geweest. Het zou een reden zijn opnieuw te beginnen. Maar de mens bleek een benauwde. 'Kijk eens wat Die heeft neergepend! Moet ik dáárop reageren? Zo ja, mijn dichtsel zal hem danig leren.' Op iemand ingaan leek een Tetanusklus... Zo zijn er meer facetten waarop de…

Soms als ik schrijf heb ik nog geen idee waar dit vers leidt, het heden of verleden zoals naar tempo doeloe lang geleden waar allah meer dan christus werd aanbeden de gordel van smaragd rond java's zee maar wat ik zeggen wou is namasté en slamat datang, heren van de thee wees welkom in het land van stille kracht die onderhuidse werking van…

laat de wind je in de bergen verstrooien je meenemen naar waar niemand je naam noemt waar iedereen je kent waar de dood geduldig wordt gedragen omarm me zonder armen praat met me zonder mond blijf als je er niet bent…

Hij kruipt Wordt gevierd Ondanks hij niets Of niemand ontziet Hij is fake Bestaat niet echt We houden hem bij Omdat leven in eeuwigheid Ons onverklaarbaar leek…

als diepvriesgroenten keer op keer op een koude steen, beoordeeld - opgejaagd - ongerust - bang oorlogsellende schreeuw binnen en buiten gesprekken met jezelf helemaal in mezelf. Behalve dankzij jij je wacht altijd op mij lekker - gelukkig - vrolijk - warm heilzame ruimte als zoeteaardappeltaart Jij geeft me vonken en vuur; ik zit niet…

dichters zijn reizigers door het vreemde landschap dat leven heet neem de dichter Boudewijn Buch van hem kennen wij z'n passie voor dode dichters en verre reizen tijdens zijn reizen naar verre oorden raakte hij zo dikwijls in extase dat het bijna besmettelijk leek het flirten met de dood en het onvermijdelijke sterven koesteren als een…

om wolken te vangen komen we handen tekort voor het doorgronden van de zon ontbreekt de tijd de hoek is laag genoeg voor de vlakheid van een wand waarom is het donker afwezig bij eenhuizig nachtzicht vraag niet naar een droom die is niet bekend met dichtheid van kleur en vorm tussen vuur en stoom; lichtbewolkt…

Onvoorwaardelijke liefde bouw je op Je laat elkaar en soms in sop Maar dan kom je weer samen En wil dit ook samen beamen Vergeven en dan het vergeten Je best doen en niet aan opvreten Weer uit liefde elkaar behandelen En weer met zijn twee het pad bewandelen Alles is weer goed Gemoedelijk liefdevolle gloed Wij lachen samen weer En dat…

We raken niet de kern Van de Palestina-Israël-Libansese oolog van de Rusland-Oekraine oorlog van de Afrikaanse oorlogen We raken de kern niet we fladderen er omheen als drones in oorlogsgebied We raken de kern niet van oorlog en vrede van kwaad en goed We raken de kern niet van de afgeleide frustraties en verdorven werkelijkheden…

de herfst heeft zich verstrakt in de vale takkenstramheid van hen die nog wachten op de oogst die winterklaar al getooid zijn om te gaan hun kleuren afscheid van de warme zomer is allang geleden en toch zijn er weer redenen om op te staan niet alleen wordt het kind geboren maar ook zij die zijn uitverkoren voor het nieuwe…

Mijn Marokkanse vriend zegt: ik heb spijt als haren op mijn tanden rauwe bonen maken honger gaar het is boter bij de vis geklaagd Mijn Amsterdamse buurvrouw zegt: je slaat spijkers op laag water het is stroop aan de galg gesmeerd de buit gaat uit voor de baten Mijn neef die van alle markten thuis is zegt: je kunt ijzer niet met tanden breken…

Geen spijt of hoop eeuwig verlangen of verdriet loslaten vergt kracht Hoe ze zonder aarzeling en zorgen al haar angsten en twijfels loslaat tegelijk zwerm negatieve gedachten en meningen die om haar hoofd gonzen Volledig en volkomen zonder advies of boek gelezen te hebben van een ander. Dat ze moedig, onverschrokken is en met flinke…

Wie nu gecheckt wordt is soms de sigaar zij laat d'r tas zien zonder hem te legen "Die paprika's, vergat u die te wegen?" Als een tomaat zo rood maakt ze misbaar o nee, o jee...nu zijn de rapen gaar "Komt u maar mee," zegt hij, pas negentien "Die poortjes gaan wel voor een ander open die wèl betaalt (althans, dat mag ik…

Wonen er wezens in de wolken? Wie is daar -- aan het rommelen?…

De ondernemer noemt het een succes: een deel van de caissières kon ontslagen. Wel steelt men nu voor grotere bedragen en wie moet controleren, voelt de stress. Soms slaat een agressieveling je raak. Gelukkig krijg je pleisters van de zaak.…

Mijn vader was altijd goed - moedig, in de winter droeg hij een bivakmuts met een hoed erbovenop om hem af te nemen eigenlijk was hij een filantroop. ------------------------------------ uit: 'Buitenstaander', 1966.…

Die de blinden blinde smaden, Daar uw glans hun schemer dooft Waar de kroon van uw genaden Weerlicht om één sterflijk hoofd: Door de duizenden verloornen Aangebeden noch vermoed: God die enkel uw verkoornen Loven voor het hoogste goed... Door de kleurgebroken bogen Van de tranen die gij zond, Worden ziende weer mijn ogen Als in nieuwe…

Gebeiteld steeds uitdeinende namen in de 'Méénen'-poort, de ingang van de stadskern nooit voltooid. Oorlogsslachtoffers zovelen bloeddorstig geleden oorlogsfronten burgerdoden ongepaste woorden. Klaprozen praten menselijke waarden Klaroenen blazen uitzwaaien. Bloedsporen in loopgraven "groote" die zich vermaken de last…