Alle inzendingen

mag ik aan het einde van mijn zijn een beetje vergiffenis wat balsem voor de zielenpijn als er nog genade over is ijdelheid was mijn deel menig kwetsend woord en minachting van de liefde geen spaander liet ik heel mijn daden brachten veel verdriet dat allemaal verloochenen dat allemaal vergeten kan ik niet maar als er nog…

de klok vertikt de tijd tot ze zich vertikt wij gaan tot we ons vergaan…

Ik ben in oorlog met het leven welke zo zonder reden zo ver van vrede, veiligheid en gezondheid afstaat ik ben paraat om te vechten me te geven in de volle strijd welke harde lijn zo ver van me afstaat als het leven een beetje zou toegeven ben ik bereid tot wapenstilstand voor onderhandelingen zonder gekletter maar ik heb mijn minimale…

Zachte zon breekt door vogels zingen nieuwe tijd lente wekt de grond Winterzon ontwaakt langzaam aan de horizon, haar bleke stralen breken door de nevelige ochtendlucht. Een blauwe hemel ontvouwt zich boven het stille landschap waar de natuur nog verborgen ligt in haar ijzige omhelzing. In de vroege uren, wanneer wereld gehuld is in een…

ik ben klaar met jou vergelijkenderwijs te duiden met alle schoonheid emoties en het altijd de allerbeste en slimste te zijn jij bent gewoon een griet met allerlei onhebbelijkheden wat je in mij ziet en ik in jou daar raken wij nooit over uitgepraat of verzwijgen het het is het onbenoembare niet aan te duiden manco dat wat…

Ik blijf altijd op de zorgboerderij Niets meer met de samenleving te maken hebben Dan heb je rust En voel je je vrij Voordat je het weet val je in een zwart gat Want de meeste mensen hebben toch een zwart hart Het is in het leven toch allemaal eigenbelang Ik leef voor m'n rust En ga mijn eigen gang Het is zoals het is Gaat zoals het…

Geen spoor Geen mens die nog Iets van je kan vinden Nu ik je stof laat Aan de wind Die waait fel Boven de autostrade Nee, dus niet Boven de Schelde Je fotoalbums Die ík vernietigde Worden niet gemist Je huis gunde ik Met grote korting Aan de buren Je boeken verkocht per kilo Nee, geen prijs per stuk Ja, ook die eerste…

‘Ik heb de prijzen keer op keer verhoogd, vermindering van service was mijn visie, toch was er een teruggang in klandizie, ik snap niet wat het volk hiermee beoogt.’ Een triest verhaal! U ziet natuurlijk wel dat dit de neergang schetst van PostNL.…

De maan breekt de wolken uiteen; en stromende uit die wel breken kolken en kreken, gletschers en meren naar alle verten uiteen. de aarde is klein en alleen, een slingerend schip in het ruim, dat zich stampend en schuin overstag gaand in doodsangst kampende boven houdt op het kolkende water des donkers onder het stormende schuim. ik lig…

Er was Assepoester die het vreemd vond dat de prins dat glazen muiltje nodig had om haar te herkennen. Al die tijd dat haar zussen bezig waren hun voeten in dat schoentje te persen, stond ze naast hem. Hij had toch uren met haar gedanst? Hij wist toch hoe ze rook? En bewoog? Er was Assepoester die hoopte dat de prins haar meteen had herkend maar…

'Si je veux' zei zij en hij dacht ja dat wil ik ook 'Moi aussi' zei hij teder en zacht en zag haar voor en onder zich en raakte in zijn stoutste fantasieën nog nèt niet het spoor bijster maar wel bijkans van de kook toen hij zich afvroeg of haar si geen ja was maar een als 'Is that a yes or no,' vroeg hij in…

Wie zoals ik ook dacht aan een musical met heel veel Tante Leen en Johnny Jordaan geschetter kwam bedrogen uit maar vanuit de VIP loge in het Afas-theater in Leusden keek ik mijn ogen uit op 't toneel met een wisselende drukte van jewelste met hoogstaand muzikaal gespetter met een treffend inhoudelijk verhaal van hij & zij, zij & zij…

de top 40, lijst van de hits spiegel van wat leeft en wij zien elke week een nieuwe rij platen een podium voor stijgers en dalers van pop tot rock, van dance tot rap jij vangt het leven in een web van tonen een lied van liefde, een beat vol kracht je weerspiegelt ons gemoed in de tijd van golden earring tot davina michelle van vroeger…

Nederland heeft zijn beste Amateur Voetballer nooit echt leren kennen Daar zullen we voor altijd aan moeten wennen Dat moeten de mensen erkennen Wat niet is komt nooit meer terug Het talent beschadigd Maar het is achter de rug Nederland heeft zijn beste Amateur Voetballer nooit echt leren kennen En dat zal altijd zo blijven Maar ik heb…

Tegen de hellingen bij het Galileesche meer gaat Heer Jezus een grote groep mensen voor gezeten op een top spreekt hij de menigte toe Zijn Boodschap is een lantaarn die dag en nacht heen en weer zwaait in de eenvoudige kamer van dagelijks leven de vlam danst sierlijk brengt door heel het vertrek zacht maar overal komend licht in nauwe…

Onmin: als een koe in striemende regen staan -- je kont naar de wind.…

de mooiste gedichten zullen nooit worden geschreven toch zal ik bij benadering naar mooie woorden streven ik recht mijn rug en scherp m'n pen en doe alsof ik dichter ben maar ik zal me steeds bezeren vergeefs gezocht naar elke vorm blijf ik het toch proberen…

Bestreept is fotografisch bewezen voor "Onze kinderen" rijdt voorzichtig. Dagdagelijks opgeplooid lakens dekens gelijnde bedden slaapzalen OK bestikt gestreepte auschwitz pyama's overbelicht verzamelplaats de zaal voor wie het ziet staan geschreven op de muur met vuur ik zal niet meer zien de volle schoven maar doe mij geloven…

op de rand van het zomerse licht stond het haveloze huisje te wankelen geleund tegen de schaduwkant van het donkere bos we keken elkaar aan ik wist dat we zouden gaan op onderzoek uit zomaar gewoon pure nieuwsgierigheid natuurlijk kraakte de deur kreunend zijn hengsellied vertelde de trap bijna ademloos zijn leuningsloze…

Er is een mijnstreek weggevaagd Een levenswijze afgerond Waarbinnen men elkaar verstond Kompaan was, aan elkaar gewaagd Bevreesd en tevens onversaagd Die delvers diep onder de grond Er is een mijnstreek weggevaagd Een levenswijze afgerond Aan Sinte-Berb werd daags gevraagd Om hulp en bijstand, ongezond Het houwen, menig koempel vond De…

Vleugels in de lucht een nest vol warme liefde zang raakt mijn ziel diep Hoe onbegrijpelijk en tegelijk vertrouwd is hun dans door de lucht waar hun vleugels zich strekken naar een horizon zonder einde. Elke slag een zacht verzet tegen de zwaartekracht; een elegant spel van vertrouwen op niets dan instinct en wind. Hun zang breekt niet…

Toegegeven: in dit gedicht staan alle Poppetjes op hun plaats, rijmschema klopt Dubbel- en binnenrijm, niks mis mee, ook De metaforen staan als een huis, je ruikt De doorlopende lijn naar M.N., en de nauwe Gang van A., daar zijn deze verzen zeker schat Plichtig aan. Het beeld van de man met de Hamer die alles heel wil maken om het nieuwe…

Uit een ver verschiet, ...Uit een ver verschiet, Klinkt mij een toon: ’t Is een vrolijk lied, ...’t Is een vrolijk lied, Vrolijk en schoon. ’t Is het lied der vreugd, ...’t Is het lied der vreugd (Ken ik niet ’t wel?) Van mijn eerste jeugd, ...Van mijn eerste jeugd: Lachjes…

Een winterse zonnestraal doorklieft de grijze lucht. Heel even maar, een subtiel signaal. Enkele kraaien op de vlucht. Het sombere landschap krijgt plots kleur. Hoop sluimert stilletjes. Ook al is het nog wat killetjes. Dromen... Over blaadjes krijgen bomen. Over blauwe luchten, ontluikend groen. Over kleurrijke bloemen, geel, paars en vermiljoen…

Als daar straks een Turkmeen vecht met een Koerd En als Tsjerkessen en Ismaëlieten Op alawieten en soennieten schieten Als iedereen gewoon weer oorlog voert Dan kennen HTS’ers de techniek Voor lijmen en verbindingsmethodiek…

Geen stilte in haar, maar wel een oplaaiend vuur dat levenslust geeft.…

Straks bloeien weer de tulpen, straks schijnt zelfs weer de zon en groet ik wie me kwetste, vergeet ik hoe 't begon. De dag is weer voorbij nu en mildheid blijft een taak; dat avondvrede groeie terwijl 'k nog even waak, want leven is steeds anders en straks zijn sterren daar. Een glimlach doet me zingen om 't liefdevol gebaar.…

De zon scheen uitbundig 't was nog net geen lente het staartje van winter toen Anne Iskander pardoes tegen 't lijf liep Die zestiende maart zei zij ik verander mijn naam en gezicht in miss metamorfosa want ik ben een ander Hoop dat je 't niet erg vindt, mijn lippen en ogen dat ik jou beval als Elim Mamatova voel je niet opgelicht…

Verdriet slijt met de jaren Als ik denk aan al die stroggels die er waren Zoveel verdriet in mijn hoofd Door de drank en de drugs was mijn geest en lichaam verdoofd Zo vaak gevallen zo vaak weer opgestaan Van verdriet was dat mijn bestaan Want anders had ik het gewoon niet gedaan…

Sleets, met meer mot van rot dan fleur van vlinder in steeds maar minder ver verschiet weet ik bij leven en bij machte van die zachte dodendeur bitterzoete pil van allerlaatste vrije wil voor dan en voor daar ginder maar nu nog even niet.…