Alle inzendingen

Mijn vader was altijd goed - moedig, in de winter droeg hij een bivakmuts met een hoed erbovenop om hem af te nemen eigenlijk was hij een filantroop. ------------------------------------ uit: 'Buitenstaander', 1966.…

Die de blinden blinde smaden, Daar uw glans hun schemer dooft Waar de kroon van uw genaden Weerlicht om één sterflijk hoofd: Door de duizenden verloornen Aangebeden noch vermoed: God die enkel uw verkoornen Loven voor het hoogste goed... Door de kleurgebroken bogen Van de tranen die gij zond, Worden ziende weer mijn ogen Als in nieuwe…

Gebeiteld steeds uitdeinende namen in de 'Méénen'-poort, de ingang van de stadskern nooit voltooid. Oorlogsslachtoffers zovelen bloeddorstig geleden oorlogsfronten burgerdoden ongepaste woorden. Klaprozen praten menselijke waarden Klaroenen blazen uitzwaaien. Bloedsporen in loopgraven "groote" die zich vermaken de last…

't Is zeer plezant  niet op de bonnefooi maar elke middag weer  bericht te krijgen  uit een verafgelegen  nomansland  vlakbij de grens met China Kyrgyzstan Niet eens in 't Engels maar in 't Nederlands heel fraai van stof verzorgd en ook nog mooi vanuit een dwergstaat tussen hoge bergen die grenzen aan het grote Kazachstan  Voor…

Een man laten we hem David noemen is op missie iemand kaapte zijn brein Iemand schreeuwt bevelen iemand zendt hem een helm David vindt Goliath In de gedaante van een stoeptegel zijn handen torsen De stenen reus boven het hoofd van een slapende man die Op de vloer temidden van koortsachtige dromen met schimmen worstelt…

eenzaamheid is niet de stilte om me heen niet de lege kamer of de afwezigheid van steen het is de ruimte tussen ons te groot en te breed waar woorden niet reiken en geen oog mij echt weet het is niet de drukte die mijn ziel doet ontwijken maar het onvermogen om diep met een ander te kijken een zee van gezichten toch niemand die…

niet denken wat wil ik gevoel van falen van niet weten wat te doen van stemmen van verleden van ja en nee Niet weten wie er spreekt. De waarheid in mijzelf, de stem van verwarring. Niet weten, is niet erg. Niet weten..... Mag ik je even vragen? Mag ik mens zijn. mag ik falen. Mag ik helemaal fout zijn. Ja, en…

Kom luie lezers van de ronde tafel Verhef uw achterwerk niet van uw zetel Voer eens de druk op in uw binnenketel Uw brein ja, en roer eens uw pen als wafel Wie durft te kleuren in zwart blauw of rood Wie staat op, zegt wat hem of haar beweegt Voor u het weet heeft tijd uw geest geleegd Schrijf of uw leven afhangt van de dood! In godsnaam…

Het aantal bruggen is oneven, hoe zet ik -- dan een route uit?…

Zie langs de horizon gouden ochtendgloed en witte voile bedekt smaragd groen veld zo wordt de dag na donkere nacht begroet door deze wonderen staat de mens versteld. Vanaf mijn eigen plek zie ik het leven aan in de ochtend begroet ik de rijzende zon die heel de dag aan blauwe lucht zal staan en ik geniet zijn warmte op mijn balkon. Zo is…

ik hoorde muziek iets in de sfeer van vallend water kreeg daar spirituele gedachten bij van hogere orde de zon scheen kleine dartelende regenbogen in de vloed van deze muziekaal gekleurde parels die met hun bedwelmend geestveruimend vermogen alle emoties op een hoger plan brachten achteraf ben ik meer dan een uur de hele…

Mijn gade, het is goed, wij zullen toeven In een klein stadhuis, ik zal niet vertrekken, Al bleven mij veel eilanden te ontdekken Die zich om mijn afwezigheid bedroeven. Niet dicht bij zee, om mijnentwil, 't Werd mij ondraaglijk aan de rand Der ruimt' te rusten, bij de golven stil: Bewaar mij diep in 't binnenland. 'n Gewezen vestingstad…

Novembermaand, normale najaarsgang: Natuur neigt naar notoire nattigheid Naar nivellerende neutraliteit Nee, nergens nabloei, nectar, nesteldrang Navrante nevel nijdast Nederland Noordwesterstorm nijpt nukkig, naderhand…

Het is weer herfst, de bollenvelden worden toegedekt als kind'ren voor de nacht, maar déze nacht gaat maanden duren. En aan de einder zie ik, hoe de rook van verre vuren in paarse wolken langs de bleke najaarshemel trekt. De zomer is voorbij en jij voorgoed van mij genezen. Morgen zal het winter wezen. De blaad'ren sterven en de laatste oogst…

Er is iets in mij, een drive om te lopen naar iemand van wie ik echt hou Dit hart is leeg, en in gevaar als ik leven moet zonder jou Het lijkt of ik, waar ook maar, telkens verliefd word, zolang ik hoop op iemand die echt is hou ik vol en blijf ik geloven Maar ik vind het niet erg dat het zo lang geduurd heeft als jij waar dan ook…

Waren en zijn wij bestemd voor de liefde krijgen wij ooit elkaar nog te zien Wordt onze date aan de côte d'amour een intieme meeting of ideële idylle Met een femme fatale in de zevende hemel geluk of verderf een crime passionnel Paris zei Hélena Thisbe vroeg Pyramus Romeo, Julia Kom hier dat ik u kus Gelijk Nefertite…

Als het kwaad op bezoek komt vindt het ons Want wij zijn de dragers van Hashem's wet En door de contrabande ermee besmet Verkondigen Christenen in respons De morele code der tien geboden Een smokkelwaar waarvan het binnenhalen Nu gemeengoed is in groten getale Die zou moeten worden verboden Vonden Adolf Hitler en de zijnen: "Geef ons…

Lieve liefde waar ben je zonder oordeel? waar was je in Amsterdam waar was je tijdens dit geweld? waar was je tijdens de Kristallnacht? waar, waar ben je dan? je bent er wel we kennen je zelfs als haat je overruled zelfs als onrecht doodstil achterblijft en het ijskoud aanvoelt Lieve liefde je moet zo hard je best doen je vecht…

I AM AMSTERDAM nou effe niet "pleurt op" zeg ik als oud-Rotterdammer en sinds 3 juli 2019 ingeschreven in de gemeente Amsterdam Ik noem mij echter Ramsterdammer doch voor de goede orde dit had ook in Rotterdam kunnen gebeuren na een demonstratie bij Zadkine's Verwoeste Stad Maar de vraag blijft Gemeente Amsterdam waarom, waarom,…

ik heb mijn handen uitgestoken vingers gespreid in ultieme vraag om hulp maar er is niemand die vertraagt even op of terzijde kijkt hun blikken zijn naar binnen gekeerd het opdringend bedelen is men al vele jaren grondig verleerd in een maatschappij met een bezetter honger lijden en een niet te stillen dorst is het recht…

Ik ga even met u delen: Bomen met de kleuren van de zon op mijn gezicht Een jonge appeltaart Met slagroom zoet Jouw warme handen die ik nodig heb Een vogel, vogels, zachtjes En alles is ver weg Dit alles bij elkaar Die letters En die woorden En die zinnen In regels, notabene Het is eigenlijk niet veel meer dan een geboorte…

Naar mijn armen rent de blijdschap van haar ogen -- rechtstreeks mijn hart in.…

Zo’n snelsonnet, zes regels bij elkaar Van Wissen heeft er talloze geschreven Wij houden hier zijn geest actief in leven U vindt hier dag na dag een exemplaar Vandaag gooi ik, zoals u wel zult zien Wat zand in die geoliede machine En plaats ondeugend deze sonnettine Vier regels meer, het zijn er nu dus tien Zo wordt door mij een eerbewijs…

Het moet er zijn als aan een stil ontbijt, erinyen weggesloten in de honingpot - wat zij wraakzuchtig neuriën raakt ons niet meer. ----------------------------------- uit: 'Verzameld werk', 1983.…

Hoe zere vallen ze af, de zieke zomerblâren; hoe zinken ze, altemaal, die eer zo groene waren, te grondewaard! Hoe deerlijk zijt gij ook nu, bomen al, bedegen; hoe schamel, die weleer des aardrijks, allerwegen, de schoonste waart! Daar valt er nog een blad; het wentelt, onder 't vallen, de…

Eind vorige eeuw negentienzesentachtig werd een ict'er in spe - systeemprogrammeur of beheerder van netten die dag in dag uit op probleemloze werking van mailverkeer tussen pc's op de werkvloer in de kantoortuin der administratie van leerlingabsentie en studievertraging en cijfers en toetsresultaten moest letten - op abstract…

Ze noemen het iets gewoon iets dat ontwijkt ze kijken dan wel maar het doemt nergens op en zeggen het doet zich haast zelden voor er dringt als je luistert nooit een geluid door men noemt het subtiel als men ernaar grijpt maar nooit krijgt men het echt te pakken Drie klachten die neerkomen op één bezwaar: als het opkomt verschijnt…

nu kranten niet meer bestaan het huis onbewoonbaar de wil nog krachtiger dan een ziel nu niemand nog vragen stelt niets lijkt op kleur meeuwen hun brood verstouwen nu klinkers straat spiegelen muren vensters vervagen een roep om stilte ik zeg er luistert toch niemand het schemert avond…

Jezus Jezus Jezus Allah Boeddha God Judas Petrus Paulus Fatima op slot Krishna Mozes Wodan Mohammed Mattheüs Javèh oorlog oorlog OORLOG bokki bokki Bêh…

Alle luikjes opengezet voelen wat er gaande is in de schemering in mij niet fantaseren voelen wat er gaande is daar buiten een afscheid hun armen om elkaar en heel de laan lang zijn mijn benen moe van de trimmer die lacht naar de gelukkige…