6290 resultaten.
De Vogels Zingen Niet Meer
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
225 boerenland weideland
het thuis van vele vogels
ieder voorjaar weer maar de vogels
de vogels zingen niet meer*
het leven is uit het weideland
kapot gemaakt door gif
en kunst- en de vele andere mest
waardoor de vogels zijn weggepest
al wat het land hen ooit
aan levensvreugde bood
helaas zo pijnlijk zo zeer – is niet meer
is verdwenen levenloos…
Lentetooi
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
295 Het Cantonpark toont weer zijn lentetooi
Als ik een zakdoek in de boom
ga leggen
Weet ik al wat u denkt en wilt gaan zeggen
Het lijkt wel feest in 't Gooi en
't rijmt op mooi
Of had u soms gedacht aan apenkooi
Gorilla in de Wintertuin - bokito
- Reïncarnatie van schurk Hirohito -
Maar dat is van een gans ander allooi
Geschiedenis…
Solitaire plataan
netgedicht
3.0 met 10 stemmen
234 Een boom waarnemen
van kroon naar wortelstelsel
in schoonheid verstild
Hoe onafhankelijk vrij je door het leven gaat
waarin je elke keer weer in een nieuw jasje wordt gestoken
Het begint allemaal in lente met knoppen van waaruit gevarieerde bladeren
ontspruiten terwijl dagen worden gevuld met baden onder de (ont)wakende lucht en zon.
Tijdens…
Buiten
poëzie
4.0 met 6 stemmen
1.421 Nu rust ik uit - nu rust ik uit
In bloemen en in geurig kruid;
En nu ik u ben ingegleden,
o Donzen bed, satijnen peul*,
Nu voelen eerst mijn kranke leden,
Hoe gij mij zijt tot baat en heul.
Trouw hondje! - gij, gij wist het wel! -
Het scheen mij enkel dartel spel,
Als gij uw neusje…
Regen, regen...
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
274 Het regent al de hele dag, terwijl de bloesems wenken.
Ze vrezen vocht en kunnen ons niet schenken
wat ons doet juichen om het licht en om de klaterlach
van ‘t kind dat buiten speelt en droomt.
Maar lente komt, ze kan niet blijven wachten
maar is geduldig en getrouw met onze aarde
die kreunt onder ‘t gewicht van ons getreuzel
en ons traag beminnen…
Luchten
gedicht
3.0 met 31 stemmen
11.126 Kom want ik wil je de zon laten zien
zoals ze hier haar laatste licht laat vallen
tussen de bergen, zoals ze druiven rijp maakt
en nevel uit de nacht perst. Kom want ik wil je
wil je in mijn eigen taal zeggen
je in mijn herinnering naast me neerleggen
om naar de zon van het zuiden te kijken
zoals ze haar laatste warmte afstaat
zonder terughoudendheid…
Het hele landschap heeft de zon vertaald
poëzie
3.9 met 17 stemmen
1.953 Het hele landschap heeft de zon vertaald:
'T aardappelveld in niet hoog artistiek,
Maar deg'lijk proza; kleurige lyriek
Geef 't koornland in een stijl, die vlamt en straalt;
Episch in vorm, in kleur, in klank, verhaalt
De eik van zijn zonneheros in epiek;
De populieren zoeken 't in tragiek,
Hoe op 't geen hoogstreeft, 't noodlot bliksemstraalt…
De onbuigzame wind
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
245 Het waait- en niet een beetje
‘t stormt, wind giert om ‘t huis
‘t gaat tekeer dat ‘t een lust is
onbuigzaam zit ik liever thuis!
‘t Waait narcissen knakken
niet opgewassen tegen zoveel geweld
nog voor je ze goed en wel kon zien,
zijn ze door de wind geveld!
‘t Giert onophoudelijk
met een kracht die je niet evenaart
de wind is nietsontziend…
Ven-nevelingen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
252 Bevroren ven,
onvergelijkbaar ver,
ijzige vlakte,
een krakende ster.
Eens was hier bos ,
de mangrove begint echter te verliezen,
bomen laten langzaam los.
Treinen jagen voorbij,
leeg met haastige reizigers.
Het veen heeft geen haast,
het wacht geduldig,
maar niet op mij.
Pijpestrootje en mos,
groeizaam in het water,
hier en daar…
Vloed
poëzie
3.0 met 19 stemmen
2.403 De dag verdween in tranen: regen gutst
Langs rots en ruigte, en klettert op de paden -
Wat stuit de golf, die langs de bergen klutst,
En breekt door 't woud, met rots en woud beladen?
De stroom zwelt aan, en bruist en schuurt ontrust
De boord, die valt, om straks het hoofd te baden
In 't vochtig, vratig graf, dat Judas kust,
En zwelgt de…
Zonder hond
netgedicht
5.0 met 23 stemmen
219 je ogen
lachen licht
als jouw handen
liefdevol en
uiterst vaardig
bezig zijn met
verbanden om
de schrik van de
schaafwond met
gepaste pleisters
te veranderen
van afgrijzen
naar kijken
zonder lijden
het leed is al
geleden in de
onmacht beneden
op de grond met
starende mensen
en een woest
blaffende hond
de kleine heeft…
Evolutie
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
227 EVOLUTIE
Onder zijn borstschild zit een zakje zaad
Het is bestemd voor juffrouw Watersnuffel
En tijdens een gecompliceerde knuffel
Neemt zij dat van hem over, zeer kordaat
Als zij zichzelf bevrucht heeft is het klaar
Zij zet haar eitjes af en kijkt ernaar
Wees welkom hier, er is plek genoeg
Voor jou zeg ik vertederd tot een wicht
Ik…
Zwaluwen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
248 De herfst maakt plaats voor een koude winterse omhelzing,
voor de naderende stormen sluit ik het venster.
Bezorgd kijk ik naar het verlaten nest direct naast mijn raam,
al jaren bewoond door hetzelfde zwaluwpaar.
Hoezeer verlang ik naar de volgende lente,
en als die eindelijk haar intrede doet, gooi ik mijn raam open.
Een tuimelende zwaluw…
Hendrik Marsman
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
228 Als nieuw geboren leven in het ochtendlicht
Begint met stralend glanzen aan d’ horizon
Terwijl in bomen vogelzang gedempt begon
Ontwaakt in mij een ware drang tot nieuw gedicht
De wereld opent traag de ogen na de nacht
En kleed in vele kleuren bloemen, bos en veld
Verblind door schoonheid staat ieder mens versteld
Bewondert heel de aarde om…
De begroeiden
gedicht
2.0 met 19 stemmen
9.769 Hardnekkig trekken zij, beklemd,
het klimop over hun dood blad
omhoog dat groen en ongestorven
in ranken naar beneden hangt.
Zij zijn de onverwachten die
de wind niet kan ontbloten, die
zich niet ontdoen en snakken leeg
te ruisen, kaal, niet eeuwig groen.
---------------------------------------------
uit: 'Vluchtige verhuizing', 1976.…
De bomen waren stil
poëzie
3.7 met 38 stemmen
5.659 De bomen waren stil,
de lucht was grijs,
de heuvelen zonder wil
lagen op vreemde wijs.
De mannen werkten wat
rondom in de aard,
als groeven ze een schat,
maar kalm en bedaard.
Over de aarde was
waarschijnlijk alles zo,
de wereld, en 't mensgewas
ze leven nauw.
Ik liep het aan te zien
bang en tevreden,
mijn voeten als goede liên…
Eenzaam genot
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
212 Een eenzame laan
Tussen vele bomen
Een gedachte slechts
En stil verder dromen
Geen sterveling
Die mij hier ziet
Ik wil slechts wezen
De eenzame wandelaar
Die natuur bewondert
En in stilte geniet
Een stille laan
Tussen vele bomen
En niemand te zien
Ik loop hier eenzaam
Met mijn illusies
In die stille laan
In de verte fluit een…
Geen stem
gedicht
3.1 met 53 stemmen
13.706 geen stem in de wolkbreuk de plotselinge waterval
van de daken glijdend
druipende steen met hun zoute tongen
verwoest o geen stem
onder het afdak
geen oog en geen beeld en geen godheid
buiten het raam
wuivende takken en de echo van een licht
over de grond kruipend
nee een stroom wild
rode robijn
een wilde stroom
en het daglicht…
RUST.
poëzie
3.2 met 20 stemmen
2.900 Het ruisen van de regen hoor ik niet
Door het ruisen van de Zee.
Ademloos luistert mijn Lied.
Soms ruist de zeewind mee.…
Wolken drijven
gedicht
2.0 met 35 stemmen
11.575 wolken drijven
doeken voor het bloeden van de zon
zegt mijn naamgenoot, de dichter
onverschillig
onder herinneringen
valt
sneeuw
uit de vogels
fluit
bos
je ruikt alleen
kleur
er balkt een ezel
hij weet het niet
ze hangt haar was te drogen
over een rol prikkeldraad
--------------------------------------
uit: Sommige gedichten…
Golvend samengaan
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
297 neem me mee
naar de ruimte
van de zee en
hun zilte luchten
waarin wind en
water in golvend
samengaan hun
bestaan uitrollen
jouw helder
verenwit
geeft een
schitterend
tegenlicht als
jij scheert over
opspattend schuim
en ik verborgen zit
wij raken aan
water en duinenrand
waar stukjes strand
met riet en groene
helm zijn beplant…
Als de lente komt
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
183 Voorjaarsontwaken
elk nieuw leven warm onthaald
de aarde vergroent
Hoe ik het pad van het leven bewandel waarin
dagen blauw verlicht worden door het strogeel van de zon
terwijl mijn stromend bloed kleur van de groene bladeren aanneemt
Ik raak van de weg en beland in het eerste kwartaal tegelijk blijft tijd doortikken.
Hangend aan een tak…
Middag in maart
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
216 Er ligt een stilte
in het landschap
bij de grijze tuin
bomen aarzelen
of knoppen komen
bollen schieten uit de grond
er zijn kleine momenten
die aan de lente doen denken
maar dan is er weer de vaatwas
de dweil die door de keuken moet
een vloer die zal gaan glanzen
er zijn wat geluiden gekomen
van wandelende vreemdelingen
die door…
Als een huismus
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
252 Leven in de stad
tussen daken en gevels
eigen aan huismus
Heerlijk buiten zitten onder de bladrijke takken
waar een jong musje in alle rust neerstrijkt naast mij
Bruin zangvogeltje plukt wat aan de veren, houdt het kopje
scheef, met haar twee pientere oogjes kijkt zij dwars door mij heen.
Met vrolijke danspasjes huppelt en springt ze in…
Zuurstofmanifestatie
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
205 De kinkajoe helpt bomen met bestuiven
Totaal verzot is hij op zoetigheid
Hij kan zijn lange tong in bloemen kwijt
Die lekker smaken en verlokkend wuiven
Zijn snuit zit vol met minuscule zaden
De voortplanting van menig balsemboom
Heeft hangend in zijn vacht een toekomstdroom
Van groei na een zich virtuoos ontladen
Het regenwoud heeft onderlinge…
Spring... is in the air!
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
299 ze komen er weer aan
de blaadjes en de knoppen
hier in de lange laan
zijn druk zich te ontpoppen
de vorst vertrok spontaan
- zou dat die lijster fluiten? -
de ijsbloem liet een traan,
de takken staan te spruiten
de bloesem komt eraan
- zou dat die merel zingen? -
ik merk het in de laan
de bomen staan op springen!…
De lente komt eraan
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
227 Een vroege vogel
maakt metamorfose door
als voorjaarsbode
Op welke wijze blauw-witte tinten in het
hemelgewelf uit hun winterslaap komen, stapsgewijs
opklaren tot ze samensmelten tot een mooi en uitgestrekt geheel
die helderheid, contrast of scherpte bij het krieken van de dag zullen wijzigen.
Tegelijk ontluikt zachte warme schakering van…
Spring in the air
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
207 Zinderende zonnestralen
Spranklen sensitiviteit
Lentekriebels wandellust
Voorjaarszin en tulpfestijn
Paars gewaad trompetgeschal
der roodgemutste schutterij
Kerkuil laat de witte sneeuwklok
Galmen over groen tapijt
De nacht klinkt anders in de lente
Wil een visioen verkonden
Schuchtervroege weidevogels
Licht seizoen in bloemenbonte…
Waar is de zon
netgedicht
4.0 met 13 stemmen
260 Hoe mistig is de ochtend, waar is de zon
toch heen, waar zijn zijn warme stralen,
verscholen achter steen, verborgen in de
struiken, bewaakt door dauwnat mos, alsof
de wolken vallen op 't zilvergrijze bos.
De vogels zoeken warmte, vliegen van
boom naar heg, waar is de zon gebleven,
waarom is hij nu weg, hij was er elke
dag nog, men kon van…
Leven als een vogel
netgedicht
1.0 met 2 stemmen
228 Pril lente geluk
vroege vogelgeluiden
strelen zacht mijn hart
Wanneer uniek lichaam reist in hemelsblauw
waar hals uitgestrekt hangende poten krachtige vleugels
en zich met borst toeleggend lijnen en figuren tekenen om er even
tussenuit te trekken, glijden en zweven boven de mooie, veranderlijke aarde.
De landelijke omgeving met glooiende…