Netgedichten

netgedicht (nr. 83.520):

laatst op een avond

toen ik laatst op een avond
de wind voelde om mijn slaperig hoofd

kwelde een jeugdbende eksters me
met krassende boodschappen

ik wist niets zinnigers te doen
dan staren naar het gedoe

de metallic-kleuren
de drijfveer naar glinsteringen

in die hoge boom tot
een van hen plots wegvloog

naar het raam van een huis
om daar roerloos even te zitten

laatst op een avond
voelde ik de stilte om mijn slaperig hoofd