104 resultaten.
De mollen
gedicht
3.7 met 3 stemmen 7.410 Bij zijn opgedroogde zwarte Styx graaft Charon
de veerman, zijn roeispanen klauwen geworden,
wachter van de ivoren poorten en oogschaduw;
aarde geworden zwijgen de vliegende mythen
onder de zilveren gesp van De Dolfijn en Zwaan
bij de onderaardse Styx, de boot van gebeente.…
Nimmer zwijgen
netgedicht
4.5 met 2 stemmen 109 Onweerlegbaar toont de
essentie zijn
ware aard in horizontale
lijnen met trompetgeschal
waarop men zich
blind op staart,
verlegd het de wegen
van de taal en baart
de strofen bloot in de
poëzie als dolfijnen.
die nimmer zwegen.…
In het oog (4)
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 40 Mijn adem wordt bevochtigd
en beroert de wilde woorden,
spelend als dolfijnen voor de boeg.
Hun spel spreekt mij aan,
vertelt van hun reis, hun verleden
in het donker van
jonge dagen
toen de wereld nog een droom was,
ongebonden ?…
het is geen vogelpest
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 328 het is geen vogelpest
maar slechts de rest
die overblijft als
schone schijn al
jaren aangepleisterd
de bolle wangen
vallen in en groeven
tekenen verval
dat was er altijd al
werd even niet geteisterd
pluimen waren niet
echt in de kont geschoten
van hen die vissen wilden
zij werden stuk voor stuk
door haaien opgevroten
dolfijn…
De paradox van slaap
gedicht
3.2 met 20 stemmen 10.185 Kon je maar als een dolfijn
slapen met een hersenhelft,
rondjes varen met de andere.
----------------------------------------------------------------
Jan Lauwereyns (1969)
is neuropsycholoog en is sinds 1998 verbonden aan de Juntendo Universiteit in Tokyo; debuteerde in 1999 met de dichtbundel Nagelaten sonnetten; ander werk van hem verscheen…
Woorden als ruis?
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 69 wereld
zijn volgeklad,
onverschillig voor de dood
en voor het “zijn”,
onfeilbaarheid gedoopt
in een oceaan van inkt
door al de muzen die
daarin verdronken
waaruit die essentie de
ware aard doorklinkt,
in horizontale lijnen
met hoorngeschal,
verlegt het de wegen
in de taal en baart
z’n zinnen bloot in
poëzie als dolfijnen…
Weinig pret onder de pet
netgedicht
2.7 met 3 stemmen 127 brein
en dat voelt zwaar en helemaal niet juist
daar boven moet het kalm en vredig zijn
niet hard, gelijk een strak gebalde vuist
Het knarst daar veel te vaak, alsof een trein
bruut afgeremd wordt door een reuzen knuist
’t schermutselt regelmatig in mijn brein
en dat voelt zwaar en helemaal niet juist
’t Zou soepel moeten gaan als een dolfijn…
Zoals
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen 397 dit weet en leest
dat ik van je hou voor altijd
zoals de klok niet begrijpt wat morgen is
maar zijn uren leven door in eigen tijd
zoals wij leven samen één
moet je weten , heus ik meen
dat ik van je hou voor altijd
totdat de regenboog de sterren ooit verbrandt…altijd
totdat de golven teruggaan van het warme strand…altijd
totdat dolfijnen…
Zeemeerman
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 366 Zweepslaglijnen van vuurgroen zeewier
tappen de stroom
flanellen dolfijnen af
richting zijn krullend paleis
Waterval prikt
door een vlaag van regenbogen
een vochtig kleurenpalet vast
op zijn koralen voordeur
Binnen dompelen
de golven van zijn sonarinstallatie
hem onder in
een wereldvreemde trance
Bij 't verder dansen van de tijd…
Naar het leven
hartenkreet
2.1 met 7 stemmen 1.037 In dat Oord,
Daar waar wij raken
Staken steevast alle zonden,
Tikt de tijd ’t bestaan
Niet meer
Meedogenloos kapot tot stonden,
Maar geeft ons hart
In één verbond
De maat aan voor
Een eeuwig dansen,
Galant en sierlijk
Als dolfijnen
Lachend langs
Een bodemloze,
Dorstig gapende afgrond.…
Rigolo en rigoroso
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 143 Een organische geometrie van dolfijnen?
's Nachts beschenen door oranje bollen
als een eregarde van barden in de lucht;
zodat de volle maan verschoten lijkt, lijkbleek.
C'era qulcosa de medioevale, questa scena.
Wordt er iemand verwacht?…
Schoonheid
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 634 (voor Liu Yu Xin)
Ik loop door een bos met bomen van goud
en de paden zijn bezaaid met anemonen
twintig kabouters brengen een glas wijn
en mijn naakte lichaam vindt een meer
gevuld met het helderste blauwe water
en zeemeerminnen strelen mijn lijf
en van een dolfijn krijg ik meer wijn
terwijl jij in de verte mij wuift
betovert jouw lijf…
Eeuwigheid
netgedicht
4.7 met 3 stemmen 216 Steeds
trap ik door om niet weg te kwijnen
Het Moors paleis met eindeloze
herhaling en regelmaat
Vlakken
Met gedreven liefde voor
topstuk islamitische kunst
wekte Escher wrevel; de Dolfijnen
In een glorieuze harmonie
met oceaan, het gewelf
zee-rots
Zeer zichtbaar en verborgen
hebben zij toen Escher geleid
tot werk, houdbaar tot in…
Zielsvreugde
netgedicht
2.2 met 31 stemmen 5.077 ( voor Gabrielle Roth )
Diep is de dans, magisch de muziek die zij
ons aanreikt, vrij en gracieus als de adelaar,
krachtig en vrolijk als een dolfijn,
snel en lenig als een panter. In haar ogen
zie ik de vlammen van Moeder Aarde,
de passies uit de eeuwigheid.
Haar slanke, wilde benen bewegen vurig
op de dansvloer van zand en gras.…
De bedelaar onder de boom
poëzie
2.5 met 2 stemmen 883 eens reist hij verder toch dan een dolfijn,
't oude kavalje dat slechts droomt van haver.
Heer, geef een sterfbed koel en zonder pijn
-zijn geel gelaat ligt diep dan in de klaver-
aan de oude leugnaars die wij zullen zijn!…
Freddie Hubbard’s Tomatonomatoperen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 232 gebald
gesloten ogen openen
met scherpe tong en keiharde lip
geperste lucht opeenhopen
Zijn zinnen op een noot gezet
waar adem gaat ontladen
spettert meteen de juiste toon
die zijn stemming heeft verraden
Vlugge vingers zoeken een weg
om een droom te ventileren
volle teugen, een spraakwaterval
het gaat hem nooit irriteren
Een dolfijn…
Een nieuwe stilte ?
netgedicht
4.7 met 3 stemmen 137 inkt,
bevaren door gekozen muzen
die daarin verdronken
onweerlegbaar toont de tijd
zijn ware aard de essentie,
in het alles of het niets, de zingeving
bewaart in oude en nieuwe dromen
tot de dood ons de maat neemt
waarop men zich blind op staart,
verlegd het de wegen
van de taal en baart
de beleving bloot in de
poëzie als dolfijnen…
opgetild
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 288 je zweeft boven dagen en oceanen
dolfijnen springen uit het water
je zwerft door de Melkweg in de nacht
zie je de groene golven van het poollicht?
opgetild uit onze wieg
reizen we met je mee
Vaya con Dios…
wolken van de Noordzee
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 132 Lichtgrijs, dolfijn grijs, beton grijs.
Je geraakt gemakkelijk aan 100
op een doordeweekse dag.
Alleen wie de schoonheid
van grijs in al die termen
weet te appreciëren
heeft aan de Noordzee iets
te zoeken.…
Zoals
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen 401 hoop ik dat je dit weet en leest
dat ik van je hou voor altijd
zoals de klok niet begrijpt wat morgen is
maar zijn uren leven door in eigen tijd
zoals wij leven samen één
moet je weten, heus ik meen
dat ik van je hou voor altijd
totdat de regenboog de sterren ooit verbrandt
totdat de golven teruggaan van het warme strand
totdat dolfijnen…
vergane glorie
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 1.180 de ochtend staat niet meer
fluitend op
met leeuwerikken
het gloren rekt zich zwijgend uit
over zwartgeblakerde regels
leeg is leeg gevuld met
kringelende opstijgende rook
bevolkt de lucht
wranger alleen met het oranjerood
een neervallende avondzon
er leeft een vraag
waarom dragen boeren blauwe kielen
zwemmen er haaien
en geen dolfijnen…
Terug naar zee
gedicht
4.0 met 1 stemmen 2.082 Vandaag twee potvissen
naar zee gestuurd
toch beantwoordt niets
de echte vragen
was het heimwee of straf
raken dieren verdwaald
waarom leren we water
trappelen
SOS Dolfijn signaleert potvisfuiken
de Noordzee is een verkeerde afslag
maar iedereen verslikt zich wel eens op reis
hoe lang kunnen we dit nog vakantie noemen
wasmachines…
IN DE ZEVENDE HEMEL
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 47 mochten er echt zeven hemelen zijn
dan is er vast en zeker weten
een bij voor de honden – zij zijn
vol liefde en de meesten zonder zonden
ook eentje met heel veel schoon water
graag een beetje ruim bemeten
voor de dolfijnen, wal – en
de vele andere prachtige vissen
eentje met heel veel bloemen
en bedwelmende geuren zodat
de vlinders…
De zee
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 817 Temperamentvol, woest en rustig
Reikend aan emoties
Leven gevend, leven nemend
cyclisch ritmisch
Instrument beroerd door velen
met verschillende composities
Koppen snellen, schuim opwekkend
volgend als dolfijnen.
soms buitelend als een kinderspel,
soms vlak als stoicijnen.…
Waslijn ?
netgedicht
3.2 met 5 stemmen 191 Geketend aan het prisma van
voortschrijdend inzicht,uit de
plooien van het bewustzijn stromen
tranen naar de horizon, worden
residuen van eigenwaarde uit het
duistere slib gezeefd, gebleekte
schuim van de blauwe oceanen en
de dartele dolfijnen van de dromen.…
Polarisatie
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 56 niet meer mogelijk is schuilt 't gevaar
Kunstlicht vloekt met daglicht - men zegt - ze zijn afgeweken
Als bloemen treurig en slap die in dorre aarde vallen
Gelijk een boom met kale takken waaraan geen twijgje
Groeien openbloeien kan rondom kanonnen en knallen
Schommelen de papieren bootjes tussen de glazen ballen
Op blauw water met een dolfijn…
Kristalwijze
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 293 (voor Hans Plomp)
Hij zwom ver de droomzee in,
zonder om te kijken (of even),hij dook
diep,tot de bodem,zonder omhoog te kijken
(pijlsnel),hij nestelde zich voor lange tijd
bij zoenende zeemeerminnen met jonge,stevige
borsten en felgroene staarten,bij speelse roggen,
krachtige haaien en kalme walvissen in trance,
bij verliefde dolfijnen met…
Indische Oceaan
netgedicht
3.1 met 7 stemmen 420 Bruinvissen lijken op gevonden land,
vliegende vis springt boven golven mee
en een dolfijn verheft zich boven zee.
Het is teveel voor een gewoon verstand.…
Kristalwijze
netgedicht
3.8 met 4 stemmen 293 Plomp )
Hij zwom ver de droomzee in zonder om te kijken,
hij dook diep, tot de schattenbodem, zonder omhoog
te kijken, hij nestelde zich voor lange tijd bij
zoenende zeemeerminnen met jonge, stevige borsten,
felgroene staarten en altijd stijve reuzetepels,
bij speelse roggen, krachtige haaien en kalme
walvissen in trance, bij verliefde dolfijnen…
Geen zee te hoog
netgedicht
3.2 met 6 stemmen 153 't Zijn allen haters van het vinkentouw
de vloeraanvegers en de handenschudders
blinde politieke aardverschuivers
steeds dieper dompelen ze ons in rouw
De zeemeermin draagt haar met paardestaarten
uilen dragen water naar athene
alweer marcheert napoleon naar wenen
dolfijnen dragen zeemeerminnenstaarten
Een radar pikt een drone,…