Alle inzendingen over ten hemel

Hoe zouden wij dit kwaad ooit nog verhelen en al wat onverdiend gebeurde daar en wat ook nu van overal ten hemel schreit.…

Dit is recht het eigen wezen Van een vroom en achtbaar man Die ten Hemel-waarts gerezen, Voor een baken strekken kan. Laat u licht, ô Christen, rijzen, Laat het schijnen over al, Gij moet aan de wereld wijzen, Hoe en waar men varen zal. ------------------------------------ uit: Huis- en zede-lessen…

Elk licht verliest aan glans breekt de zon in twee koelt de hitte in de cel werpt een schaduw vooruit Elk licht verliest aan glans zet mijn ogen in traanstand trilt je lippen tot een kus heft mijn handen ten hemel Elk licht verliest aan glans bleekt de sterren in de nacht loopt dood in wolkenstraten verdampt hoop in mistflarden Elk…

handen spitten in kruimig krijt weg van gonzende gedachten sluiers van de geest begraven zich in lijfelijke aarde laag voor laag, tot onzichtbaarheid ik weet niet wat ik was, ontaard misschien ik hef vuilgerande nagels armsgewijs ten hemel…

hemel in. 02-03-1916…

De bladeren liggen daar, verschrompeld door de wind die hen plots opjaagt en weer hoog ten hemel heft, al vallen ze heel kort daarna in het slijk. Moet ik dan treuren om vergankelijkheid, om alles wat nu in deze herfst doet denken aan de dood?…

Verhef mij tot de hoogte van erbarmen, tot waar ik stilval bij gebrokenheid en niemand nog maar enkel wil verwarmen omdat ik hoor hoe nood ten hemel schreit. Leer mij verstaan hoe alles van het leven eenieders hart een eigen kloppen laat, geen enkel mens iets zomaar wordt gegeven maar dat het om verbondenheid steeds gaat.…

Gare dood ligt over vier uur met de poten ten hemel geheven op tafel Ik voorzie weinig tot geen fatsoen rondom dit gastronomisch grafje (de som van onrust en schijnheiligheid gedeeld door de tijdseenheid nul vermenigvuldigd met de massa van het gevogelte) Tenslotte is God al sinds enkele millennia van zijn taak ontheven door Willekeur…

De stad van voorheen schraagt het verleden in marmeren brokken de jaren hebben de treden van de keizer van het marktplein gewist luidruchtige kooplui zijn samen met de tempelgebeden in oude kleuren begraven alleen de pilaren rijzen nog ten hemel de eerbied ligt gebroken en verborgen onder de alles vertredende voetstappen van heden elke…

Zo heb ik plots weer blijdschap mogen vinden in woorden vol geheimenis en tederheid die zingen als de warme zuiderwinden maar soms ook als een klacht ten hemel schreit. O zalig wie zo in de taal mag leven: hem werd de echte rijkdom ooit gegeven.…

Leef je leven Je leeft jouw leven Je leeft je leven slecht of goed Je leeft gewoon je leven, zoals jij denkt dat het moet Je leeft zoals je leeft, aan jou is het leven gegeven Je leeft op deze aarde maar èèn keer Je leeft en richt je ogen ten hemel, bidt en vraagt om genade Je leeft, wanneer je leven eindigt dat weet alleen de Heer Je leeft…

hemel De dronken vogels, de dieren druk bedeesd Ongemerkt scheurt de donkere wolkenwemel…

Hij is, zoals hij daar onderuitgezakt In zijn stoel de blote benen uitgestrekt op een laag kantoormeubeltje, de armen nonchalant langs de rugleuning van de stoel bengelend, één beweging verwijderd van de volstrekte overbodigheid: de arm die vanuit de elleboog lui omhoog gaat, eindigend in een ten hemel wijzende wijsvinger, aldus een fris…

Bal driemaal stuiterend klimt ten hemel suist vervolgens naar hel Tennis Rennersbenen flink gemasseerd tegen bonkige koersewegen zachte sneeuw als manna Ontgoocheling Woorden geregen letters gescheiden door tekens binden alles aan elkaar taal!…

Op 't wilde golven van mijn boezem gaat de deining van mijn donkere gedachten, onstuimig zwellend in dees nacht van haat en razernij, met ongekende krachten, en stijgerend ten hemel op, al 't kwaad hem tegenloeiend, dat ze aan mij volbrachten, al wat mijn ziel met grimmige onmacht slaat en naamloos leed, dat niemand zal verzachten.…

Als de woedende noordwesterstorm de knokige, oude boom dan eindelijk genadeloos uit zijn zomerjas joelt, kijk ik machteloos toe hoe hij zijn bange, gewonde armen wanhopig ten hemel richt en niets anders kan doen dan zwijgend, meebuigend toegeven aan het valse lachje van de Grote Woelewaai.…

Voor de val breekt zijn de asters al geknakt in onbuigzame handen Jouw haat wapent een gebaar van diepe onmacht in dode ogen en weet dat mededogen meer zegt dan een oorlog verwoesten kan de onmin zal luisteren naar het ruisen van verloren namen die ten hemel werden gedragen Laat dan de havik jouw koude bloed verlaten en de gaten…

Veel liedren zong zij, doch de zang van rouw, Die ze, in dat uur, hem mee ten hemel gaf, Die bleef van hem, die gaf zij vreemden niet.…

hemel in de vlucht --------------------------------------- Toelichting 25/08/1830: De opera La Muette de Portici (De Stomme van Portici) in de Koninklijke Muntschouwburg van Brussel ontaardt in rellen en vormt de aanleiding van de Belgische opstand tegen koning Willem I.…

hemel gespreid Wisten en weten wij maar willen niet horen Want willens wetens gedoogden wij dat beleid Nog altijd vloeien verbitterde moeders tranen Een woedende schreeuw om gerechtigheid Waarom ondergingen zij dat vreselijke lot Minachtend ontkennen de Generaals Verwijzen en beroepen zich op God…

Vleesogen die uw blik ten Hemel nooit hieft, en maar wat stoflijks raakt! Uw beendren zijn verkankerd door de zonde; 'k Zou, als 'k uw bleke mom afscheuren konde, 'n Beestmuil zien grijnzen. Dóód zijt gij; gesmoord, Dóód is uw vlam.…

Ze hoorden, dat een engel sprak: 'U had geluk bij pech, want kwam ten hemel met gemak: u was al flink op weg!'…

hemel reikende handen Het schreeuwen van ongehoorde gebeden Wrede beelden zorgvuldig gemeden En zo dommelen wij voort De zwijgende meerderheid nimmer gehoord Goeroes vergaderen rijkelijk voorzien, ongestoord Voor elke geschudde hand, duizend onschuldigen vermoord…

Fluit er een merel ten hemel schreiend mooi in China terwijl ik niet in China ben; heeft naar verluidt men hier ter stede merels ook gehoord in het blauwe schemeruur van 3 Februarij 1603; zal, naar verwacht mag over zes weken, in mijn tuin hun lied weer klinken; stel dat ik al op weg zal zijn gegaan, naar China, of het onbekende voorbij…

Ten hemel wuivend met zijn kroon, ontvangend, ‘t licht van ‘s Vaders Zoon. Er staat een bloem in schone bloei, waar eens, Gods adem, zijn zaad heen woei. Hij dankt de Heer, voor ‘t schone leven, slechts uit genade hem gegeven. Er loopt een mens, hij dankt zijn God. En klaagt niet over ‘s levenslot.…

Het heden heeft een overschot in plaats van energietekort kijk maar, het barst van een surplus Aan wat verleden is, geen prul maar savoir vivre, rijk en gul een hervertelling van ons lot Waar Jupiter de oppergod diens Saturnalia ten hemel spreidt met donderend geweld en bliksems schicht uit het gewelf Achter een horizon van tijd…

Toen de gekroonde wolf de schaapkens nieuw-geboren Met zijne wrede muil te Bethlehem verslond, Een klagelijk geschrei steeg van der aarde grond En kwam ten hemel in voor Gods gerechte oren.…

hemel het schip raast in een waas van vervuiling een onzekere toekomst tegemoet de wonderen zijn de wereld nog niet uit er fonkelen vele lichtjes van liefde men stamelt ook woorden van geluk muziek klinkt voor wie het horen wil en in een schaam’le stal werd eens een kind geboren (naar jeroen bosch)…

Sedert zijn dood is mijn grootvader 0 ten hemel / 0 ter helle gevaren aankruisen graag opdat duidelijk wordt hoe dat zit. Hij was vader van velen, tuinman, burgerman uit de eeuw voor de eeuw van deze of misschien wel van toen klokken nog kunstwerken waren en nieuwe techniek.…

waaraan de witte bloesems bottend hangen, en giet mijn weelde in rijzende gezangen, die als een wijdend lied ten hemel stijgen. In zilvren luister, de oude kruinen neigen hun geel-bedroomde schaûw, wijl roerloos, bange ontbloeit, rond hen, mijn tros-gebouwd verlangen, zachtkens verruisend tot een heilig zwijgen.…