Het ruisen van verloren namen
(namens mijn familieleden
die in Auschwitz zijn omgekomen)
Waar kunnen zij schuilen
als jouw blinde woede
in kinderzieltjes tekeer gaat?
als hun zachte huilen van het gebed
in een ontembare zee ontaardt?
Voor de val breekt
zijn de asters al geknakt
in onbuigzame handen
Jouw haat wapent
een gebaar van diepe onmacht
in dode ogen
en weet dat mededogen meer zegt
dan een oorlog verwoesten kan
de onmin zal luisteren
naar het ruisen van verloren namen
die ten hemel werden gedragen
Laat dan de havik
jouw koude bloed verlaten
en de gaten in jouw
verwrongen geest pleisteren
met de as van mijn voorouders
die voor jou
het leven hebben gelaten,
zo weerloos,
zo zinloos...
Zie ook: http://www.oermirm.nl/
Schrijver: Irmlinda de Vries, 25 juni 2011
Geplaatst in de categorie: oorlog