Alle inzendingen

hoe het object zich belichaamt tot houvast een ziel zich onteigent in vleesverworven geest ten tijde van vooruitgeschoven bestaan als geboorterecht daar komen de vervangende vragen vandaan zonder tegenwoord hoe zinnebeeld zich versteent tot materie een strijd eindigt met ontleding tot onderwerp aan eeuwigdurend vooraf…

Vandaag verjaar ik, en niemand merkt het, behalve de muren die mijn adem tellen. De klok tikt stil, blijft stil, zoals een hond die niet meer blaft. De geur van vroeger in het koude brood, in het glas dat ik niet vul. Er komen berichten, woorden vol goede bedoelingen, maar ik hoor mezelf niet antwoorden. Ik glimlach voor de vorm,…

Wacht eerst nog even de decemberstorm af der enige echte diehard idealisten de fervente miljoenen uit goud hout gesneden roodgeverfde zwartharige blondkrullende stedendwingend bos en akkers besluipende wolven en wolvinnen megastallen vernielend pfas verwijderend van kankerveroorzakende ziektekiemen met één voet in het heden…

Binnen de heg loop ik rondjes om mijn tuin te verdedigen Kwajongens en vandalen denken dat ik gek ben en hier niet thuishoor Vanaf de nok speur ik de omgeving af, de buren komen kijken, ik blijf zitten niet banger dan ik wil zijn Als ik val, ligt het aan mijzelf ook al wil ik niet wegglijden over de gladde pannen Beneden me bespreken…

Ach Viking, waarom weer die donald duck die gij hier telkens ten tonele voert gelijk een duif die 't zelfde deuntje koert als joris goedbloed danwel guus geluk... je hangt toch niet als penslaaf aan z'n lippen? ga nou eens uit een ànder sausje dippen!…

vleugels van stralen geweven dragen mij zo effen en zacht licht zonder schaduw te geven dwaal ik rond in lucide vacht beschermen zonder te slapen stil waken en onzichtbaar nabij wacht op de komende taken zonder mij geen dag voorbij gedragen door licht van liefde waar angst en pijn verdwijnt was ongeloof dat mij griefde tot je bede aan…

Vlaandren, o welig huis waar we zijn als genoden aan rijke taaflen! - daar nu gloeiend zijn de weien van zomer-granen die hunne aêmende ebbe breien naar malvend ooste' en statig dagerade-roden, de wijl de morge' ontwaakt ten hemel en ter Leie -: wie kan u weten, en in 't harte niet verblijen, niet danke' om dagen, schoon als jonge zege-goden…

Voortreffelijke boeken kocht ik. Zij willen graag mijn koop belonen. Maar ongelezen wachten zij, Want steeds verwijlt mijn geest het meest Bij jullie - Schonen. -------------------------------------------- uit: Verzamelde gedichten (1958)…

Europa wordt voor ons een hinderpaal Die leiders daar bestaan uit zwakke lieden Ze hebben Uncle Sam weinig te bieden En gaan met onze centen aan de haal Aldus de knapste man op deze aarde Nu nog de ereprijs "superbejaarde"…

het is nooit mijn bedoeling geweest noch zal zijn de lezer te behagen een klein plezier te doen een verstilling in de verdrukking der dagen door een vertraging in de tijd aan te leggen tussen zinnen laag voor laag de werkelijkheid indringend een ademzachte fluistering lang stil te laten staan om exact dat op die fractie van die ene…

Ik kijk in de zon, Ik zie ’t licht van het leven, Ik wou dat ik kon, Jou dit ook laten beleven. Ik faal bij mijn kijken, Zie niet wat rond mij geschiedt, Mijn blik moet wijken Voor wat ik wel en zij niet ziet. Als de zon achter de kim schuilt, Ziet zij dan ’t licht, Achter de tranen die zij huilt, Wijl ik in te nachtelijk duister,…

Alles komt goed Aan werkelijk alles komt een eind Vecht ervoor en wees maar niet bang Slapeloze nachten duren geen tijden lang Alles komt goed Geloof mij De stress en depressies gaan ooit voorbij Alles komt goed Droog je tranen Vreugde en verdriet delen we samen Alles komt goed…

Hoe vaak heb je nou weer gegooid, O ZeeBee? Hoeveel eenzaam maar niet alleen vallende sterren verzamel je met een lucky strike van je driedubbelovergehaalde dobbelsteen zijn het er meer dan ONE-HUNDRED-AND-EIGHTY of tweeëntwintig of twaalf maal twee? 1 is wel weinig, staat vast voor 'bladstil' muisje in doodsnood - geen kick of gegil…

Zee fluistert zachtjes horizon nodigt mij uit adem vol van licht Even teruggetrokken uit woorden die te druk, te hard of te luid bewegen, ademt de ruimte tussen muren rust, en stilte legt zich als een warm weefsel om mijn overvolle zintuigen. Een trage ademhaling kan iets in mij laten openen, alsof mijn borstkas zich herinnert hoe lichtheid…

In elke mens een stille bron, een kern die ouder is dan naam of tijd. Mystici fluisteren door de eeuwen heen dat wij meer zijn dan losse golven op de zee. Het licht dat door de ramen valt verkleurt in vormen, maar blijft hetzelfde licht. Boeddha onder de boom, Eckhart in zijn cel, het zijn sporen van één en dezelfde stilte. Niet van…

mijn poëzie verdraagt de werkelijkheid niet meer zinnen breken onder druk van echt leven alleen woorden kunnen de scheuren nog schragen zo beklagenswaardig grauw als alles is was het maar de herfst die de wereld verkleurde maar het is een lentezon die alle hoop verbrandt lang voordat de winter überhaupt keurig een beurt krijgt…

Ik heb me leven wel geleefd Veel gezien genoten alles meegemaakt en Overal geweest Rijk ben ik niet Mijn leven en mijn vrijheid is het belangrijkste nog meer dan geld Vroeger had ik alles kunnen hebben maar dat is afgenomen Maar Overal waar ik kom of komen zal blijf ik die beroemdheid en held Mijn leven is en blijft carnaval en feest Ik…

In het kader van onze oudejaarsconference hebben wij als duo bram pijl en vlam stoker ons voorgenomen vlak voor 't verstrijken van dit - ook voor ons - zeer onstuimig jaar een drone met soepterrine neer te laten in de tuinen van Camminghaburen  en de stoffige wandelgangen  van Sickemastaete met onze hartelijke groet aan…

Ik ben slechts een raam en kijk naar mijn eigen tuin, die langzaam verandert in iets dat ik niet herken of een naam kan geven. Het klimt op in een bloedrode berg, en niets vindt een plek om te rusten— geen veilige haven, geen zachte morgen, alleen een wereld die wegglijdt. En nu barst mijn raam, verpletterd in duizend vergevingen- alle…

Toen ie ’t in zich voelde, Wist hij het meteen, Hij moest hoognodig Doen hij niet laten kon. Ook zij was er door getroffen, Wist ook wat het was, Had dezelfde behoefte, Dus dat was voor beiden boffen, Dat zij beiden elkander vonden, In hun gedeelde behoeften, En ervan genoten vele stonden, Maar ’t niet bij die ene keer bleef, Ze…

Ik loop in mijn eentje door het land waar ze mijn moeder hebben vermoord opgehitst door de politieke knechten van het grootkapitaal, ons land ....dat mijn gedachten vormt ....en mijn verlangende lichaam ....en jouw verlangende lichaam ....verbergt onder collectieve angst ........dat nog steeds gegijzeld wordt ........door de veelkoppige…

Ik loop naast jou, maar jij ziet niks. Niet mijn ogen, niet mijn stilte, niet dat ik breek in elke ademteug. Ik praat, maar m’n woorden vallen op de grond, als glasscherven zonder hoop. Ik besta niet meer, niet in jouw wereld, niet in die van hen. Ik ben vervaagd, uitgegumd, vergeten voor ik kon schreeuwen. Je liep weg alsof ik…

Schoon d'avond valt en tussen de beide grijze gevelrijen het donker zwaar hangt als een klos en overdadig ontsteekt geen hand het licht aan de lantaarnen Zo wentelt plots aan d'ogen u het wonder van een vreemde stad de grijze huizen van u dees' anders zo bekende stede De zonnestralen sloegen hard aan d'aarde over dag en uit het vuur…

Toen eerst goed een wereld op aarde ontbrandde, waar waren de kinderen? Zij lachten en stierven welgemoed. Waar bleven de kinderen? Zij aten hun buiken rond in de honingboom en gingen varen op de vrolijke zee. Trof de bliksem hen niet van de dood? Welnee - zij ademden eenmaal diep en vielen in lachen uiteen. --------------------------…

Rossig, een vinger in een bleke wereld— te zichtbaar om te verdwijnen, te zacht om te blijven. Ze lachten. Niet luid, maar net genoeg om iets te horen scheuren. “Uniek.” Het woord dat mensen zeggen wanneer ze bedoelen dat je nergens past. Jullie zijn geweldig, zei ik met een glimlach die nergens hoorde. Een kleine buiging naar…

Voetbal heeft niks van doen met politiek, Maar bij de loting heeft men toch maar even De FIFA Vredesprijs aan Trump gegeven, Een goudgekleurd gedrocht van een plastiek. Maar ieder weet - sinds mensenheugenis - Wat Michels zei: “dat voetbal oorlog is”.…

Zalig Kerstfeest vergeet het maar een Zalig Kerstfeest want het wordt geen vrede op aarde laat staan in de wereld, die wij besturen Kerst is een Zielloze exercitie dus vooral Zinloos op onderdelen Zondig Zo, dat moest ik even kwijt!…

Mijn schoonmoeder van 90 jaar is aan het verlijden de voorfase van overlijden (of toch niet!) plotselinge ernstige complicaties meervoudige, leggen haar leven lam wij als familie verlijden met haar mee we leggen het accent op verleiden wat nog wel kan, mag of soms moet we doen het bij toerbeurt dagelijks als (schoon)kinderen, wel op maat…

als zo’n Murakami-verhaal draaiend om de vermenging van een verengde herinnering met de regelrechte absurditeit der gedroomde werkelijkheid zo’n klassiek vakantiekiekje gravend tegen verzakkingen van de vertakte kanalisering langs eroderende vestingwallen tegen instromende zeekwallen zo’n fantasie om te verzwijgen als gespierde stier…

Ik sta graag in de belangstelling dan sta ik ook graag in de spotlight op de kansel, op het toneel, in het theater tussen de schuifdeuren of in de open lucht dan verdraag is de spotlight maar mondjesmaat want het moet wel goed afgestemd zijn ik wil de zaal nog zien en  vooral de mensen het gebouw voelen en vooral senang zijn ook in het verkeer…