164985 resultaten.
Parabool
netgedicht
3.6 met 5 stemmen
136 de nacht is licht
de schaduwen van
alles in de kamer
hard
het hemd aan de
wand,
iemand die
ooit op een feest
is geweest
de spijlen van het
ledikant,
tralies
alles buiten
de bomen, alles
maakt nog deel uit
van de lucht…
MARIA-TEN-HEMEL-OPGENOMEN EEN 2 LUIK, 15 AUGUSTUS 2025
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen
74 Ramsau, Alpen, Duitsland
St. Sebastian R.K. Kerk
Ik zoek Maria
is Ze gevlogen?
ten Hemel gevaren??
weg, weg, weg
Neen Ze hangt nog
als gekroonde Oermoeder
met opgedragen dopelingen
onder Haar, voor Haar, aan Haar, Zij die
zonder seksuele geslachtsgemeenschap
een Jongen wierp, een man, een vent
Hij is niet ver te zoeken
ik vind Hem…
Even buurten
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
54 het is genieten buiten de deur
deze ochtend wel te verstaan
ik word omarmd door een frisse bries
en kan ik als bejaarde weer even naar buiten gaan
zonder dat ik amechtig geraak en de weg verlies
op deze dagen is het donker als de hitte regeert
en de mens op minder dan halve kracht functioneert
maar de vensters zijn zo goed mogelijk gesloten…
Dezelfde vaas
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
61 Dezelfde vaas
met verse wilde bloemen,
geplukt op mijn verzoek,
staat al dagen tussen
ongebroken fotolijstjes
met mijn dierbaarste
herinneringen.
Die gaan nooit meer stuk -
noch mijn dromen,
uitgesproken,
noch mijn diepste verlangens,
woorden die ik
met heimelijke angst
voor lijf, en af en toe leven,
bijna vergeten was.
Het…
Wind (II)
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
58 Als de wind zachtjes op mijn schouders klopt,
weet ik dat jij weer eventjes bij mij bent.
Een gevoel dat nooit meer stopt,
zolang ik jouw naam en jij die van mij nog kent.
Wij lopen dan samen verder,
net zoals dat vroeger ook altijd was.
Ik jouw hand vasthoudend als een beschermende herder,
jij die alle wensen in mijn ogen las.
Ik wens…
Noa, achttien lentes
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
50 Achttien keer heb je de zon omzeild,
van klein bijzonder wonder
met blauwe-bruin gesluierde oogjes
tot leeuwenkind met vlindervleugels,
dat soms zacht landt op een klaproos
en soms vol vaart tegen de wind in danst.
Je bouwde ooit forten van dekens,
nu bouw je aan jezelf –
met meningen die durven,
twijfels die leren,
een hart dat groter is…
Entropie
netgedicht
2.7 met 108 stemmen
36 ik had bijna
vergeten na de fel en
veelkleurige zomer
de bloemen en
planten te verzorgen
de stilte was
oorverdovend
in hun verongelijkt
restanten bloeien
in de herfstovergang
de zorg en schoonmaak
is noodzakelijk voor een
goed begin van een
volgend seizoen en is
al het halve werk daarvoor
want anders is het een
orgie…
Donzige wolken
hartenkreet
3.7 met 3 stemmen
46 donzige wolken
trekken zich niets aan
van de puinhopen
in het kapotte land
ze drijven onaangedaan
verder en verder
naar het puin
in een ander land
onverstoorbaar zien ze
neer op de schamele resten
van een samenleving
die uit elkaar is gerukt
berustend drijven ze verder
ze weten het al eeuwenlang
de mens heeft niets geleerd
gaat…
Eenzaam dromende dichter
netgedicht
2.3 met 3 stemmen
70 Wat is een dichter zonder dromen
dromen die de dichter samenstelt
die uit gedachten en verzinsels komen
over vredige wereld zonder geweld.
Ach, de dichter is dromer of fantast
vertolkt zijn idealen in woorden
legt zijn denkbeelden in verzen vast
in ritme, danwel zonder akkoorden.
Nee de dichter is niets zonder dromen
hij droomt over vrede…
samen blijven gaan
netgedicht
2.8 met 4 stemmen
86 en toen ik dan ben weggegaan
- jij moest blijven
waar ik niet blijven kon -
en ik er niet meer was
was ik dan nog bij jou
zoals jij nog altijd bent bij mij
zo nabij
zo dichtbij
zo dichterbij dan ooit…
Bouwsteen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
52 Sommigen geloven dat wij zijn,
Omdat wij en alles waarin wij zijn,
Is geschapen door ’n Almachtige,
Die zij noemen Jaweh, de Here God,
Maar zoals Blaise Pascal al stelde,
Het godsbewijs ontbreekt.
Anderen geloven dat wij en alles zijn
Als gevolg van toeval,
Natuurkundige wetten en evolutie,
Begonnen met ’n oerknal,
Evenwel blijft daarbij…
Van achter bergen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
73 De kracht die mij steeds
in vervoering brengen kan,
hangt op de bank en lacht
om zijn eigen gevatheid.
En dat, hij,
zou als een lawine
mijn veilige wereld
binnengetuimeld zijn?
Met zijn handen, zijn woorden,
zijn stem
(je zou ‘m eens moeten horen),
waarmee hij elk vuur op hoopt te stoken,
de tijd zegt af te kunnen remmen,…
Happy End
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
43 De vervulling van een wens
is even een geluk
een goede afloop
als je daarna doodgaat
of een begin maakt, met iets nieuws
een volgende fase of stap
Voor een blijvend Happy End is het
hiernamaals uitgevonden
en de troost
die je ontleent aan nakomelingen
met de bijgedachte dat later, ooit
alles goed zal komen
Zo gaat het
zonder een…
VERDER ZIEN
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
39 Heeft die beuk groen én
rood blad? Ontknoping: de boom
leeft nog, is half dor.…
Twee mannen
snelsonnet
4.0 met 12 stemmen
207 Een staakt-het-vuren, wie wil dat nou niet
Europa kijkt vanavond heel gespannen
Naar twee zeer onberekenbare mannen
Zelensky praat niet mee, tot groot verdriet
Laat Trump zich toch weer inpakken door Poetin
Ik vrees van wel, de Rus is daar zo goed in
CODA
“Geen resultaat” voelt gek genoeg toch fijn
Het had maar zo veel erger kunnen zijn…
Blokschrift
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
74 Een hagelwit blad
Duidelijk uitgeschreven
Drie lege regels…
Wolkbreuk
poëzie
3.8 met 5 stemmen
2.272 In een wilde suizelende wieling
Gutst volmondig, als een zee van droppen,
Dampgordijn van water, stralen-stroppen,
In één lange door-elkander-krieling;
Overstelpend alles, wat in knieling
Angstig neerligt en de bange koppen
Onder vlerken als beschutting stoppen
Voor de nader komende vernieling.
Neergegeseld ligt smaragden klaver,
Platgeslagen…
Restant
gedicht
3.4 met 10 stemmen
5.879 Licht is er over -
iets blijvends
boven de rots
water en oever voorbij
niet van een kleur
maar alle kleur houdend
hoog in de mist waar de regenboog,
de pauwstaart schitterend stijgt,
iedere druppel een parel
aan een van de vindende vingers
die de dag als blinde tastend
als een blinde spreidt.
Ieder een spiegel
met mij gekomen,
een…
DORRE SIER
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
64 De dode vliegden
staat als een waardige kroon
op het heideveld.…
Carboon
netgedicht
4.0 met 8 stemmen
110 dit lijkt een fusie van elementen
-zinnebeeldig
deze middag in het schuwe licht
ruikt naar oude boeken, naar lak
en inkt uit verdroogde bedding
uit muren groeien varens, bekend
als poortwachters van oerland
glas lijkt hard maar is vloeibaar
het venster drijft als raam
diepere lagen zijn oneindig doordacht
maar kunnen nergens dagzomen…
op weg naar heelheid
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
65 zij gaf mij in een ogenblik met enkele woorden
alsnog mijn jeugd en het gevoel van echte liefde;
deze week werden dat waarachtige verbonden akkoorden
plots drong het door tot in mijn bewust zijn
en ik zag een regenboog over alle dagen heen
wat mij bij het ademen altoos had verstoord
het gaf inzicht in het verleden met geleden pijn
maar…
Opgekropt verdriet
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
63 5 u in de ochtend,
haar hoofd bonkt.
Gedachten roepen als schimmen
met open mond.
Woorden verstommen
rond verleden pijnen:
" heb je het nu nog niet geleerd?"
Terwijl haar weten verdwijnt,
het kleine kind in haar
verdrietig wegkwijnt.
Haar handjes kloppen
tegen de opgetrokken muren
beklad van beelden rond niet begrepen zijn.
Er…
Nachtwoud in een zomerdroom
netgedicht
4.2 met 4 stemmen
95 Vertel het niet aan iedereen
er is geen noodzaak of urgentie
om de twijfel te verdragen
alsof ratio aan erosie onderhevig is
de prille gedachten over liefde
veranderen in intense emoties
alleen in de nacht van het zwoele nachtwoud
een nieuw hoofdstuk uit een oud verhaal
redelijk verstand getrouwd met dwaalgeesten
beschrijf me hoe de liefde…
De buitenstaander
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
49 Ik zie je binnen zitten
op de bank onder de lamp,
turend op je telefoon.
Met een glimlach om je mond.
Fonkelingen in je ogen.
Hopelijk lees je nu mijn boodschap.
En ik sta hier buiten
in de droge vriezende nacht.
Ik strek mijn armen uit naar jou,
onder de donkere hemel,
met al die fonkelende sterren in het zwart van je pupil.…
onlosmakelijk
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
87
Mijn liefde smaakt bitterzoet,
Wijl de rouw die volgde
Na mijn verdriet,
Vervlochten is met het geluk
Van de liefde,
Die nu als ’n twee-eenheid
Onlosmakelijk
Genesteld is diep in mijn hart.…
In onze verbeelding verbonden
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
40 Mijn woorden en maniertjes
mijn smaak en behulpzaamheid, alles
is me keer op keer voorgedaan
Samen zijn wij een kopie van mensen
die samen ook een kopie waren
van mensen van mensen
unieke verzamelingen
van gewone gewoontes
en algemene eigenaardigheden
in een tijdelijk lichaam
dat een grens trekt
tussen jou en mij
tussen al de zielen…
Droom
hartenkreet
2.4 met 11 stemmen
122 Ongewone droom
legt een levensmoment vast
bewaard in het hart
Wat een vreugde, drijvend op de
golven van een droom, waar creatie en verbeelding
zich als een oceaan uitspreiden. De wind ademt kracht, melopee
streelt zacht mijn ziel, haar melodie roept een wereld die in stilte leeft en bloeit.
Langzaam dobber ik naar een kust
van diepe rust…
ALASKA
snelsonnet
3.7 met 7 stemmen
118 Zal het gebeuren in het hoge noorden
Gaat Poetin eindelijk eens overstag
Of blijft het enkel bij "ik kwam ik zag"
En strandt "ik overwon" in mooie woorden
Gaat de Nobelprijs mee naar 't Witte Huis
Of komt hij van een koude kermis thuis…
Naadloos
netgedicht
2.3 met 71 stemmen
43 ik zag
hun huid
genapt met
kracht en liefde
in beweging
van en naar
elkaar begin
en verloop in
vlekkeloze
landingen
in overname
en over laten
aan elkaar
waar cyclisch
verbinden
elkaar aan
begin en eind in
pure schoonheid
naadloos zullen
gaan vinden…
Leven
poëzie
3.5 met 2 stemmen
1.053 O, als een dier te zijn!
- Een dier in de zonneschijn -
Te koekeloeren,
Zo ene bloem zien staan,
En een beestje voorbij zien gaan,
Zo lekker te loeren!
En als een kind te zijn!
- Een kind in de zonneschijn -
Iets liefs te zingen,
Zo vol van kindervreugd,
En van dartele jeugd,
En simpele dingen!
En een wijs mens te zijn!
- Een mensch…