Alle inzendingen over natuur

Een herfst herinnert warme dagen van zomer vandaag schijnt de zon. Hoe ontspannen en vrij het kleurrijke gebladerte als herfstvlinders wervelt op de verstilde tonen van een wind waarin een voor een woorden van verliefdheid en vreugde fluistert in ieders oor zowaar geordend en verweven met elkaar in een zacht aanvoelend tapijt op lapje grond…

stil legde zij zich neer ze krulde niet meer na een golvend leven van geven en nemen nog schuimde zij de oogst van alle bezigheden maar dat is verleden tijd het wit is weg nu spiegelt ze zon in rimpelloos weerkaatsen pas als er kinderen komen zullen zij weer golfjes maken…

waar eerst een nis was met een bronzen dak een tabernakeltje van filigraan een open schatkist voor het eiland brak een toegang die door niemand werd bewaakt een baken voor wie aankwam in de nacht daar waar de wand een eigen lichtbron had daar werd de rots geraakt het eiland brak onvast als ijs dat breekt rondom het wak de zigzaglijn onzichtbaar…

Voor Gaston Burssens Onder de maan schuift de lange rivier Over de lange rivier schuift moede de maan Onder de maan op de lange rivier schuift de kano naar zee Langs het hoogriet langs de laagwei schuift de kano naar zee schuift met de schuivende maan de kano naar zee Zo zijn ze gezellen naar zee de kano de maan en de man Waarom…

Hoog in de boom zingt een vroege vogel de dageraad bijeen. Boom - onbeschreven blad fris en groen. In de herfst telt de oude boom zijn jaarringen. Schud de boom wacht niet op plukkers - appel op je hoofd. De oogst is binnen appels en peren leken weer niet op elkaar. Het fruit van de boom heeft zijn vruchten te danken aan sterke…

waar groen het blauw bewegend bedekt groeit de natuur onder het gemêleerd wit van buiige wolken nog laagden de laatste zomerbloemen de vlakten met hun specifiek volle rijp kleuren die oplichten onder een nog warme zomerzon…

Op zondagmiddag, aan de kade van een glasgroen, Zwitsers meer: het zonlicht als een vijl, de wandelaars spits en schitterend en dui- ven, imbeciel, altijd verdwaald in kluwens, maar te lui voor angst. Er dalen trapjes naar het water, lichaam drinkend van zichzelf. Een kind staat in damp gekleed. Kom, huiver; klim als een beginner langs het flakkeren…

‘k zie hoe verrukkelijk de herfstrozen bloeien die door de laatste zonneweelde zijn gevoed hoe vuurrood de hanggeraniums nog gloeien ‘ k zie hoe verrukkelijk de herfstrozen bloeien tot de Tuinman straks alles weer gaat snoeien brengt een speelse vlinder zijn afscheidsgroet ‘k zie hoe verrukkelijk de herfstrozen bloeien die door de laatste zonneweelde…

O luchten-goud, o groen van 't woud, o verven, Die, in een laatste opglooiing van de aard, Van al het schoonst des zomers, lang gegaard, Een tooi hem toverdet, tot zacht versterven, Wat was mij nu nog al uw licht-schijn waard, Nu ik die teerste aanwezigheid moest derven? Hoe taandet ge al, gij, die aanwezig waart, Bij wat mij Eén, van ver…

nat bewogen de luxe transparante gordijnen in de hybride ruimte tussen nevel en mist waar stilte gekist lijkt te zijn omdat er druppels memoriam met afwaterende geluiden stromend afscheid namen zoals ook het grijs van het moeizaam tot ontplooiing komend ochtendlicht dat al door zon vaal werd uitgelicht…

Kleurrijk geritsel op de tonen van de wind klaar om te zweven Hoe heerlijk het is om kennis te maken met de pracht van een herfst vol onverwachtheden en verrassingen waarbij ik onder meer luister naar de bladeren die al geruime tijd ratelen of ritselen in het blauw. Wanneer op een dag hun trouwe zomergroen begint te verkleuren en mengen…

de tranen van een golfslag verzanden onvermijdelijk op het gezicht van de kust raken onzichtbaar bovendien door hun ondergang geloven wij wat verloren gaat, verdwenen is het uitzicht blijft echter boeiend, verzwolgen door de golven maar niet op slag verloren.…

Wind stoeit met water stoeit met strand, zand stuift over wuivende duinen, onbesuisd, onder meeuwen die deinen, dansen op het ritme van de branding, golf op golf op golf, Nehalennia's hartslag.…

Recht uit de wolken vloeiende regendruppels parels van hemel Hoe het grijs wordt ingericht in een nog maar korte tijd geleden ontwakende hemel waar zij verschillende tinten aanneemt bij gestapelde wolken van waaruit tonen in delicatesse en subtiliteit vloeien tegelijk proeft men fracties tederheid in dit ongezien fluweelzacht. In het bijzijn…

Tussen steile rotsen door dicht woud omringd dendert de stortbeek naar beneden geeft zich over aan de wil van de oeroude Schepping over hem heen stijgt en daalt telkens een gondel langs de helling steeds onderworpen aan menselijk gezag de hotsende stroom bereikt het lage dal zoekt als kabbelend riviertje de tijd zonder eind het…

moeder natuur bulderde vannacht van verdriet over wat de mensheid haar heeft aangedaan en achterwege liet tranen met tuiten liet ze volop stromen bleef dit langdurig uiten maar ondanks dat heeft ze toch ook altijd oog voor onze noden want ze weet dat door het uiten van verdriet en pijn vaak iets nieuws tot bloei kan komen wat tot troost…

Nog zingt zij van veraf en lacht in ruise regelmaat. Het land op haar gewonnen dat in de zon te bakken wacht laat ze rustig ronnen. Dan kruipt haar zilte nat een glibberende slang in stille draf bestrijkt eerst zacht. Het rulle zand al bang wordt laf doorweekt en wijkt. Maar als zij met haar golven en hun kracht het blubbernatte strand…

September schittert als een veelkleurig palet altijd weer anders. Op welke wijze tranen vloeien bij rozen waarbij zij in een bui van heimwee zelfs nostalgie herinneringen ophalen over een afgelopen tijd waarin geuren en kleuren zich van hun beste kant lieten zien terwijl blaadjes beginnen mee te stromen op golven van stilte. Dat bomen…

Door inheemse stilte wentelt zich wilg aan de oevers bij het zoet water meer waar blanke nimfen spiraalvormig dansen in een cirkel van zilvergroen gras alsof verlegen verliefd zijn ook bij de oppervlakte hoort van een noeste onherbergzame woestenij te ruig en stoer om echt te strelen wilg kronkelt zich lenig in het rond, geknot of niet…

Er loeien koeien, schapen blaten, en de wind -- zaait de zaden uit.…

spiegelend danste zij op maanverlicht water dat opkomend golfde zonder rust blad fluisterde tussen de sterren hun open gesprek zonder twinkelende starheid en aan buren geen gebrek in geel was de puzzel nooit te maken er waren stukjes die deze magie niet smaakten…

ze plukte wol handenvol met rust en liefde ze stuurde niet maar begeleidde zorgzaam zacht eerst keek zij ze aan tot het gaan klikte in samen warmte delen met hand en huid de kou langs voelen waaien is toch anders dan ze met hart en ziel aaien…

Het is tijd om afscheid te nemen van blauwe kleur van het hemelgewelf waarin steeds zwakkere zon en zeer grote ijle wolken eerst als losse delen samen tot geheel vormen terwijl een opkomende wind voor verstrooiing en aandacht zorgt. Heerlijk om nog even na te genieten van trillende groene gebladerte die zich laat mengen met nieuwe tinten in…

zij koninginde hoog in de koude lucht na de vlucht snelle en opgewonden darren in chaos achter zich te hebben gelaten alleen de kleinste bleef haken aan haar spoor met hem zou zij het gaan maken hun moment was universeel van twee naar een teveel weer wolkte na enige tijd een jeugdig volk naar een nog nieuw te kiezen…

Ik wil me ankeren in vrijheid als luchtwortels fabelachtig orchidee…

Vandaag mijn benen grijsgedraaid met blote benen het langdurig incontinente weer had de natuur een wulpse overdadigheid gegeven het groen heupwiegde, en schreeuwde me uitbundig toe De lokale muggen hadden een voor mij onvoorziene rol in hun klamvochtig schouwspel Ik werd gulzig onthaald als een langverwachte gast Het mugpeloton…

Zoet zijn de bramen in het wijndomein Maar groeien moeten nog de druiventrossen Straks komt de fluisterboot wat gasten lossen Een groen prieel tempert de zonneschijn De mens gedijt op warmte, vogelzang Gelijk de appels, kersen, pruimen, peren De populier en els zijn sterk en weren Te harde wind, hun haag is van belang Subtropisch zijn…

De beuk in de tuin verliest zijn laatste blaren al in augustus. De zon brandt ongenadig de seizoenen overhoop.…

De uiterwaarden zijn meren geworden Waar voor kort nog koeien graasden Strijken schuimkoppen neer uit de ether Ik begrijp de natuur, die haar grenzen toespreekt Maak een gat in de heining Laat me vrij, laat me wild, één leven lang woest zijn Zelfs de wet van de jungle verzuipt hier De geur van het geurloze water is al De schepping…

Zo teer en kwetsbaar als een veelkleurig wonder raak je ieder hart. Ontwaak mijn mooie vlinder uit jouw eigen draderig huisje en spreid gevarieerde kleurrijke vleugels opdat ze comfortabel en gestroomlijnd de verschillende luchtlagen raken en de wegen kruisen van geurende bloemen die een voor een ook het levenslicht zien. Bovendien komen…