Netgedichten

netgedicht (nr. 82.072):

Tien JaNu- Ari(A)

Decimalen Etmalen
Ontbijt Lunch Brunch
Hand schoenen op voeten
Twintig Kootjes die roepen

Vorstig winterpaleis
Ijs lagen bevroren drinkplaatsen
Vorst-heiligen Schijn-heiligen
Ordonantie naar waarde
Ja Nu geef ons vloeibaar drinkbaar water
Dierengeluk vermakend
Drenken van “dagelijkse”nood
Levens verzadigen
Muntjes die smaken
Vruchtbare aarde

Goud baren golvend baren
Moeders kloek in speelse baren
Moeders schoot in verwarmde bladeren
Navelstreng bedraden
Moeders aarde koek koekoek
Kip die opnieuw kakelend natuurlijk haar eerste ei verlegt
Kraaiende Hanen " mensen" in vraag stellen
Nachtelijk doorwinterd ontwaken
Twijgen van planten die hun eerste stappen zetten
De zes donkere weken die verlopen in het verleden
Sluimerende zaden die willen kiemen
Geduldig in hun tijd dat wacht
Lentevogels die de winter doorprikken
Sneeuwklokjes die spreken van Viooltjes
Dieren die het ijs ontroeren
Zwaluwen die ons opnieuw willen bezoeken

Basgeluiden van wintergloed
Ronkende bomen worden knoppen in woorden
Aria’s in de winter geschreven komen tot leven
Lijden wordt plat gestreken
Winter terug gedreven
Licht begint uit te breiden
Zomergloed het onevenwicht
Hitte belazerd het licht
Opgewarmde uitgestorven levensaderen
Wintergloed is er water genoeg
Zonder dat de dijken breken
Voorzienigheid ons geluk
Ons be-Heren
Kleurrijk leven

Oratorium in Avondzon
Licht aan slapen toe-komt
Sprekend in stille,verbindende maten:
“Vriendelijk licht dat heel de dag aan de hemel hebt geblonken,dat uw gloed niet kan ont-beren”
Echo van lichtspel-den tonen
Compositie in muzikale stromen
Dagdromen