Alle inzendingen

Eenzaam zoekt een kind door het vage wit. Om hem heen wenken stille dingen: "Hier klinkt vandaag geen joelen of zingen; we kunnen je opbeuren met vrije rit." De kleuter springt op: "Gelukkig, ik zit! Die schommel zwaait al wilder, in kringen door de koele lucht. Kramp wil in me dringen. Wat een druk in mijn maag, borst en gebit!" Duizelig…

Jij bent poëzie, slapend in een logeerbed -- en ik blijf kijken.…

's avonds het dorp valt stil hoor ik de tijd het klokje dat waakt. Prediker die zei alles heeft zijn tijd. Stil slaat het klokje monotoon bij afscheid. Zondagsklokken die blij wezen. Bruiloftsklokken opspringende vreugde. De Westminsterklok in ons huis geeft niet altijd tikkend juiste ge-tijden. Wijzers die vér springen…

ik heb poorten van wegen naar de stenen der wijzen geopend levenselixer ontdekt en de wachteres bij het orakel van delphi met woorden van charon bij de stix het zijn mijn eureka momenten waarin het gesproken woord algoritmisch wordt omgezet en ingedeeld in grammaticale frequenties van wereldtaals logica die ieder spreekt…

Het postbedrijf dreigt verder te verschralen Op maandag al geen brief meer op de mat En doodleuk is er nu besloten dat Ze flink wat brievenbussen weg gaan halen Maar hoe kan PostNL zoiets beslissen Ik haat het om de bus te moeten missen…

Ik wacht bij haar en maak haar laken glad. De grind die in haar adem brak is van het nachtpad weggejaagd. Ik ontzeg mij elke scharnier, ik leg vertraagd mijn wanten af en schik gevallen beelden tot de droogte van haar slaap mij weer in hoeken zet en zij van ver haar lenden draait en schaduw maakt uit draad die gloeit. --------…

Zij wandelde in de zonne - Het loof ruiste over 't pad. Ik ben het afgevallen, Het vroeg verwelkte blad. De zwaal'wen trekken henen, Ik staar hen na en peis: Ik ben een arme zwaluw, Ik moet alleen op reis. Zij trekken naar het zuiden, Zij weten waar zij gaan, Zij zullen wederkeren Met loof en lenteblaân. Het woud zal weer herleven…

Beste Fransje, Cees Jan, Nicky en kleinkinderen. Soms zijn er weinig woorden nodig om een gevoel op te roepen. Ben: vader, opa, echtgenoot, broer, zwager en oom, maar vooral mens. Sunrise 26 september 1946 Sunset 15 juli 2024 Zijn zon is 15 juli 2024 ondergegaan, maar wat hij zei en deed en wie hij was blijft altijd bestaan. Zijn afwezigheid…

de paardjes die gisteren nog met wapperende manen samen draafden door het land van tijdeloze dromen zijn al lang weer thuisgekomen zij grazen vredig nu en zonder spijt naast elkaar in de schrikdraadweide van de tijd…

Kleine tenen zoeken de aarde verdriet langs de steentjes in sijpelend water…

Als de superspelen niet bevredigen of juist wel met vele plakken volgt de ontlading in porno kijken Pornhub ziet de erectie enorm groeien zoek en gij zult uw genot voelen de tinteling bij vrouwen en mannen is ongekend Pornhub, hup Holland hup trek die Leeuw z'n hempie van 't lijf dan wacht je geen brons, zilver, maar GOUD       …

ik heb zo zin zin in de zomer elke dag zonnig het leven vieren vroeg in de ochtend al in het groen zingen vogels een wandeling lonkt lopend door de dauw begint elke morgen weer de dag als een droom ik heb zo zin zin in de zomer elke dag zonnig het leven vieren in een tuin vol bloemen zacht gekust door de zon geniet ik het ontbijt…

´k Had eigenlijk geen tijd om dit te schrijven Ik ben niet met vakantie maar zit thuis Gekluisterd aan de bank en aan de buis Maar toch wou ik niet in gebreke blijven Geen tijd!!! Zeeën van tijd had ik ervoor Want ´k schreef dit tussen de medailles door…

Zomerse stilte: gordijnen dicht, en het raam -- staat op een klosje.…

langzaam brokkelde de Muziek af toen ik Verder liep maar de tijd kleurde hoorbaar die herinnering in met een aparte audio set net als stilte zijn accenten kreeg in het donkeren van avondlicht en de zon schitteringen liet spetteren in ultieme doorzichtigheid zo werkte verbinding duurzaam aan het leven zij had ons energie…

Een nieuwe digitale camera Wezenlijk verschil met analoge Met blijdschap heb 'k mij hierover gebogen Camera 'op pootjes' verdwenen, ja Iemand in huis, zonder in mijn maag stenen Vervolgens is mijn camera verdwenen…

Hier ligt een man, die altoos voorwaarts runde: Zijn leven was bedrijf - regeren al zijn lust! Wat hij zichzelv' en ons niet gunde Zij met zijne asse - Rust. ---------------------------------------- uit: Puntdichten (1821-1827)…

Sinds die nacht die ons weer bijeen moest brengen en die ons verder dan ooit van elkaar heeft vervreemd ben je langzaam maar zeker aan mijn gedachten ontglipt. Alleen vraag ik me soms nog af hoe je rode kater het maken zou die 's morgens natgeregend op het bed sprong en ons onder luid gesnor geestdriftig kopjes gaf alsof er iets viel goed…

De roos in de knop Verlangen om te bloeien Het hart gaat open Madeliefjes klein Lieflijk in het groene gras Vrij om te groeien Heilige Lotus Na lange tijd in modder Mooier dan ooit tevoren Gele paardebloem Witte elfjes met wensen Brengen ons geluk Het zomert bloemen Langs de weg en het water Natuur kleurenpracht…

Goud Beijerland, Donderdag den eersten van den Oogstmaand twee millennia en vierennegentig seizoenen de nakende herfst en winter nog niet ingecalculeerd (met het oog op aanstaande, verwachte, voorspelde en gevreesde meteorologisch-epidemiologische klimaatveranderingen in het bouwkasteel rond de oceanen van het zieltogend alias…

Stel, je kan opnieuw Met alles wat je nu weet Mag hij weer binnen?…

Gekoloniseerd door de wetenschap Was ooit maan soortement van oefenlab 't Abstracte concept aarde werd plots'ling Door 'n aardopkomst gevisualiseerd Was goed te zien hoe complex en fragiel Ons leven uiteindelijk blijkt te zijn Door dit OVERVIEW EFFECT met als con- clusie dat de mensheid, wij, onz' planeet Moeten beschermen tegen Alles dat…

De vlucht van de vlinder uit het oog verloren de grijze lucht wordt steeds grijzer steeds witter Eens was het vier uur in de middag een zomer in een zeer blauwe lucht en vlinders een vlucht vol vleugelkleuren O kinderen der onwetendheid het is langzaam heel langzaam wit geworden enkel nog afwezigheid vol tranen…

ready, ready go roept de oude prins als hij het stalen ros bestijgt de liefde beweegt hem voort van huis naar haar het verlangen is te groot enkel om het licht het zonlicht met haar te delen de bezwerende reis tot de laatste lichtglans van de schemer…

Langzamerhand krijgt de doorsnee-nederlander het in de gaten (jawel, mentaal): het wordt gevaarlijk je direct te uiten. Voor een speldeprik heet je racist. Onze gastvrijheid ligt in duigen... We staan met z'n allen onder censuur. Maar HIER kan ik nog mondig zijn: 'Mensen, moslims dulden geen tegenspraak! Hun stamhoofd heeft altijd…

De zonsopgang zien onderdompelen in moment vluchtig van aard Hoe zon begint te ontwaken van waaruit pracht en zacht worden onthuld tegelijk luister ik naar een kloppend hart badend in zee vol tederheid Zowaar geprikkeld door dit moois ben ik erg benieuwd voor wat zal komen. Met raam open hoor ik niet alleen het ruisen van de verschillende…

Het schemeren legt intiemheid in de wereld -- tederheid in mij.…

Lanchero noemt hij zich schipper, held met wilde haren capitano op de kon-tiki houten vlot boven afgrond der peilloos zilten diepten een dark horse net als hij zelf in de donkere nacht onder toeziend oog der miljoenen en de helder wakende blik der leidsvrouw in het waagstuk zonder wifi de golf is een meer dan huizenhoog…

door herinneringen te bewaren kan ik het lijnenspel uit het schilderbestand beter bewaren Iedere streek tekent zijn eigen contrast scheidt de vlakken en schaduwt zelfs wit en zwart In het feeërieke lichtspel van manet bepaalt gloed de sfeer waarin het tedere spel zich ongezien afspeelt omdat emoties de weg gewezen worden door…

Twee nonnetjes in de Parijse zon, Van wie er één haar neus staat op te halen. Zeer uit het zicht van meurende kanalen, Waarna zich toch dit tweegesprek ontspon: “Ik zie hem niet, maar ik ruik hier de Seine.” “Blij toe, je ruikt gelukkig niet de mijne”.…