Zoektocht tussen dozen
Het gordijn van mist houdt alles op afstand,
verdriet druppelt binnen, waait door kieren
terwijl ik vul, plak, schraap, en ploeter
om het huis bewoonbaar achter te laten,
de rug pijnlijk van het dragen
en het hart moe van het bewaren.
Onder woede broeit een kwetsbaar weten,
namen spoken rond, gebeurtenissen ontwijken
preciesheid, schuld wijkt achter de intentie
van wie het goed bedoelde
en toch mijn waarheid niet vond.
Het gesprek tussen dozen, een doosje koekjes
voor bij de koffie,
tussen kerstengeltjes en herinneringen
vochten woorden om waarheid,
fluisterde het verlangen naar erkenning
in het licht van verlies.
De teckel zucht zacht op mijn borst,
troost aan een zijde zachte kop,
de roffel in mijn borst bedaart,
ik til het diertje—laatste ommetje—
de avond valt, de deur dicht
en even voel ik
hoe dichtbij troost soms kan zijn
tussen wat blijft en wat moet verdwijnen.
... Dit gedicht is gebaseerd op een blogfragment van Miriam, waarin zij haar persoonlijke ervaring rondom het verlies van haar zoon beschrijft. In het blog vertelt ze over de voorbereidingen voor een verhuizing, haar ontmoetingen met de psychiater van haar zoon, en haar zoektocht naar duidelijkheid en verbinding in haar rouwproces. Het gedicht vangt de sfeer van verdriet, praktische zorgen, verlangen naar waarheid en troost die Miriam ervaart in deze periode. ...
Zie ook: http://www.deoverkant.wordpress.com/
Schrijver: Peter Paul J. Doodkorte
10 oktober 2025
Geplaatst in de categorie: emoties