Alle inzendingen over vergeefs

Voorbij, vergeefse erinnering — De nieuwe vorst verzet de wet — Wij knielen saam in schemering Diep neder aan zijn lemen bed, Aanvaardend hoe 't mild licht niet meer Ons strijdbaar wensen wakker straalt, Maar voor de huldging van zijn heer Langs mistentrap ter aarde daalt.…

V Vergeef mij, zo ik, diep verblind, Eens Uw eburne schoonheid schond; Sinds zwierf ik rusteloos gezind De wereld door, tot ik hervond Mijzelf in U, aanbad en zei: O Smetteloze leid Gij mij En sterk mij, wonend waar ik woon, Uw knecht, Uw vriend, Uw veelgeliefde zoon!…

maakt onze vriendschap dood een klein woordje, het brengt mij zoveel verdriet dat ene kleine woordje, jij weet wat voor een betekenis en ik niet Waarom, dit is de laatste vraag, zijn die zes letters een blok in jouw maag wil je het me vertellen, wil je het aan me kwijt, je heb m'n nummer ik heb echt spijt dat ene kleine woordje, alsjeblieft vergeef…

‘t Levend schip, dat door de zandzeebaren Zijn koers houdt, rijk bevracht met keur van Oosterwaren, ‘t Woestijnpaard, dat in ‘t zaal, hem door natuur gewrocht, Zijn ruiter rustig voert door d’eindeloze tocht, Hem knielend afwerpt en weer opvangt, en, waar de ogen Vergeefs een waterdrop als uit te lokken pogen, De karavane met zijn reuk ten dienste…

Maar, vergeefs bij 's Dichters avond, hoe zijn ochtend blinken mocht, Hoe zijn middaghitte blaakte, schittering of gloed gezocht! Ach! het bloed in 's grijzaards aadren is geen vuur, geen lichtvlam meer, Door geen boezem in te dwingen, afgestraald uit hoger sfeer.…

Ze kampten met ‘t bijna doordringbaar woud van ‘s morgens vroeg tot heel laat elke avond De dagen waren snikheet de nachten zo koud wijl er ’s nachts soms een leeuw buiten stond Teruggekeerd van een vergeefse hongerjacht rook hij mensenvlees als inhoud van die tent Ai, dacht de leeuw toch nog te eten vannacht die daarin liggen zijn morgen vanzelf…

verwijten gewoon opmerkelijk Ja wij voelen het allebei Het was ineens niet wij Maar jij en ik tegen elkaar Hard gemeen en reuze waar Jij en ik zoeken toch elkaar Met woorden en gebaar Dan denk ik even Zal ik je toch wat aandacht geven Jij luisterd En er word nog nagehuiverd We komen weer wat dichterbij Met zijn tweeën zij aan zij Ik vergeef…

Ik wachtte, zocht en belde vergeefs. Na een paar dagen mailde hij een rekening. Hoewel niets schuldig, maakte ik over, hij bleef stalken met de factuur, week na week, dag na dag misschien dat hij nu op den duur keek naar het overzicht.…

Niet minder is haar frisse reuk geacht: Vergeefs beproeft de tijd daar op zijn macht; Haar geur houdt stand, hoewel haar tooi en pracht Zijn weggevaren. Doch melden wij, hoe ze eerst haar oorsprong kreeg!…

De gegoede minderheid op gouden bergen ligt verslaafd aan een infuus van olie gulzig grondstoffen en producten te consumeren die overal vandaan zijn ingevlogen in een vergeefse poging door reclame en marketing verzonnen verlangens te vervullen; ze vreten zich obees, drinken zich dood en verrekken het te stoppen met shoppen in een wereld waar honger…

antieke tijd, spreken tedere leugens of traag goud beleid als een monsterende blik een emmer leeg doet stromen; maar bij de ramende tijd de gedachte: hoe ontloop ik de dood in schone staat het pure fortuin gaat teloor bij de pracht van een ijdel gordijn of een bedelend gelaat de richel plaatst de liefde in een salto mortale verwek de wil, vergeef…

De honig bloedt vergeefs aan alle raten; de vrucht is beurs die naar mijn lippe langt. o Zieke herder, zoude ik niet verzaken schapen der liefde en honden van de trots? Ik ben de zatte, en mijn gewilde wake is talmend wachten op de gallem Gods; maar, oude Moeder, 'k zoude u niet vergeten.…

"Gij volgt vergeefs wat immer vliedt En houdt de schone schijn voor 't wezen, Door eigen onrust ziet gij niet Dat op haar vleugels staat te lezen: Mijn beeld bloeit immer aan uw zij, Gij gaat mij blindelings voorbij!…

Daar streefde ’t vaartuig onbekommerd de blauwe baan der baren door, bij wier door niets gestoorden vrede het weekste hart zijn vrees verloor, het moedigste vergeefs een voorwerp ter koeling van zijn strijdlust zocht. Ik luisterde, en vernam geen murmling, geen zuchtje op het zilten vocht, geen aanval, neen!…

naar de Pamfletten-man de Querulanten zuchtende zeurende grievenmakers vinden geen gehoor gun ze een open blik vanuit de coulissen naar poëtische pirouettes Rondom een zekere Marie Antoinette als Straf kronkelen slangen rondom Medusa’s hoofd: don’t look now don’t turn into a Stone Tien tandeloze tijgers talen hijgend en vergeefs…

Villon, Rimbaud, Verlaine, Du Plessys, Verstooten, rein van roem, alleen behorend In 't heilloos gilde der Poètes Maudits, Sinds uitgeroeid, verstrooid, welhaast verloren - Vergeef dat een, door rampspoed achterhaald, Om hulp roept, radeloos uw naam doet horen, Terwijl zijn leven zinkt, zijn zingen faalt, Tot troost uw groter lijden heeft bezworen…

." Vergeef mij dat ik dat wil nuanceren Wij zijn een vòlk, dat weet u onderhand Gezegend met een vorst - een koninkrijk Omringd door zeegevaar en afsluitdijk Ons land wordt nu van alle kant belaagd De Nordstreambuizen missen hun klandizie De IND weet zich steeds minder raad Het plan voor AZC's is weer verdaagd Ik hoef mij hier niet verder…

als je je dromen vergeten bent: loop dan al je gangen na tot het punt dat je ze nog glashelder voor ogen zag als je de liefde zoekt: sta open haar te vinden maar ook: grenzeloos te verdrinken wees geen heilig boontje maar maak het niet te bont vergeef en vergeet, inclusief jezelf goed is goed genoeg: perfectie is een cirkel met een…

Dus doet Hij u de wraak, Bid God, dat Hij uw vijand beter maak' En zeg dan vrij, zonder u te vervaren: "Vergeef ons, als wij onze schuldenaren". God die toont ons zijn liefde in zijn roe.…

Dit was ’t, Kristijn*, dat u verraste, Toen gij naar uwe Rijkskroon tastte, En zocht de schoonste diamant, U tot sieraad en roem beschoren*; Maar zocht vergeefs; hij bleef verloren: Een voorspook* van uw Rijksgezant!…

Als mot en vleermuis rond u zwermt, Een oboe krijt van ver, Gediert uit bos en kreken kermt, - Vergeefs zoekt ge éne ster, - Rust dan in hem: hij brengt u wel Langs afgrond, kolk en kaap, - Ge zijt uit op de vangst van de grote Forel En ge vangt hem, half in slaap. En ge vangt hem, half in slaap.…

"Vergeef mij, ik dwaalde, ik weet het nu, Ik kan niet leven zonder U, Het enige, dat ik niet geven mocht, Dat heb ik weggegeven, Het doel, dat ik met mijn arbeid zocht, Ik heb het veel te duur gekocht, Ik kan zonder U niet leven!…

Vergeefs is al mijn gissen. Een kind? Een zuigling van een dag? Een meisje? Een vrouw? Wie zal ’t beslissen? Maagd? Gade? Weeuw?… Wij moeten ’t dan Maar zonder deze kennis stellen; Hier zijn we alleen maar zeker van, Dat wij niets hebben te vertellen. Wat was haar lot? Dat van een kind, Omringd van liefde en welgevallen?…

Der Tijden Jeugd zag dus zich 't oproer paren Van wolken en van baren: Vergeefs stond duin naast duin geplant; De Zee, haar grenzen uitgevaren, Verzwolg ze, en scheurde 't effen land; En 't rotsig Hoog werd langs haar baan ten strand.…

Zo treurt een moeder, diep bewogen, Bij ’t sterfbed van haar huwlijkspand; Zij schreit, en smeekt om mededogen, En klaagt vergeefs haar wee de wouden en het strand; Zij dat de blos der jeugd vervlogen, ’t Gelaat met loodverf overtogen; Een mist dolt eeuwig nu die ogen, Die straalden in haar hart; zij zwijmt, door rouw vermand.…

Zeg het mij, herhaal het mij, Dat ik u gelukkig make, Dat de zucht, waar van ik blake, Als ik u mijn leven wij', Niet vergeefs ten hemel steigert, Noch dat God Zijn zegen weigert, Als ik 't oog naar boven sla Voor uw welzijn, dierbre Gâ!…

bij zo rijk een troost, Vergeef een zondaar 't klagen.…

Vergeefs mijn ziel gestemd voor zacht gevoel; De snaar, die klonk als mijne, hangt gebroken. Wat is uw gloed, o Vriendschap! dof en koel Bij ’t hemels vuur, door kuise liefde ontstoken!…

Daar liggen in de zon de sloten, beide, De hooge hemel en de klaverweide ZIjnopen, en een vogel zoekt vergeefs Een boom er tusschen; daar is veel geschreeuws Van wilde eenden, want er vaart een stroom.…