1156 resultaten.
Tot de doden
gedicht
4.0 met 232 stemmen 29.633 Straten houden uw namen
Voor heden en morgen in stand
Maar onze kinderen brengen
Ze niet meer met u in verband
Het land ligt nog net als het toen lag
Van polder tot polder te kijk
De mensen die er in wonen
Blijven zichzelven gelijk
Maar éénmaal per jaar is de stilte
Tot de hemel toe van u vervuld
En belijden wij zonder woorden
Onze dankbaarheid…
GRENZELOOS VERLANGEN
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.862 uit met zijn ogen,
terwijl zijn hongerige blik
mijn lichaam onderzoekt
als een sappig stuk vlees
dien ik mezelf aan hem op
in de hoop dat hij me
vol hartstocht zal verslinden
zijn klauwen zetten zich vast
in mijn blanke, weke huid
uit mijn hart stroomt bloed,
dat hij gulzig tot zich neemt
het rode vocht vult zijn hart met liefde
dankbaar…
Ik zag vader
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 778 Er is iets met de dagen
en je kijkt
naar de andere, de lege stoel
of moeder dat ook vindt
Vanuit het verre vroeger
kijk je ons aan
als we komen,
dankbaar je mond
omdat we terug op je knie
een verhaaltje vragen.
En moeder,hé moeder,
zal koffie zetten
en krentenbrood..…
vraag mij, jou te behoeden
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 770 over de kwetsbare ziel zoals jij en jij
daar, in de diepte van mijn ervaren
bloeit de tuin in strelendend kleuren, zij aan zij
waar je unieke aard sereen mag bedaren
ik strek mijn armen met open handen omhoog
om de zacht sproeiende regen te ontvangen
zie maar, zij glimlachen ons al vragend toe
wij mogen de tedere bloemen zelf voeden
uit dankbaarheid…
Vrede met mezelf
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 729 daarna kwamen de tranen
de weemoed om wat ik verloren waande
nu genees ik langzaam
mijn ogen richten zich
weer op de toekomst
misschien wat onzeker
maar toch kraakhelder
kleine luchtbelletjes
sieren mijn gedachtengang
van daarstraks tot morgen
speels, verward en moeilijk
maar rechtstreeks uit
de diepte van mijn hart
dat toch dankbaar…
Van een dichter
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.396 Wie ook ondankbaar weze, geen dichteren gewis:
zij zijn de dode zo dankbaar dat hij gestorven is...
---------------------------------------
sylbe: lettergreep…
Het tederhartige kind
poëzie
4.0 met 47 stemmen 10.920 Ja, dan bidt zij, dat ik spoedig
Mag bevrijd zijn van mijn smart;
Word ik beter, hoe blijmoedig
En hoe dankbaar is haar hart.
Ik zal altoos haar beminnen,
Altoos doen wat haar behaagt.
Nimmer wil ik iets beginnen,
Daar mijn moeder over klaagt.
'k Zal haar naam met eerbied noemen,
Als zij neerdaalt in het graf.…
Nikki
netgedicht
4.0 met 30 stemmen 898 met
een dijk van een stem
over haar lijntje nog maar
te zwijgen;
"daor kunde ge eindeloos naor ture"
bij druilerig weer
in de kiosk op de markt
wordt zij door het volk toegejuicht
de burgervader,
zeer goed geluimd,
doet de loftrompet haast
eindeloos schetteren
waarna zij zwaaiend en roepend,
ontelbare malen,
in de gewenste dankbare…
Een late Pasen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 337 Ik weet niet waar ik Uw verrijzenis
het best kan vieren:
bij wierookgeur of bij de appelaar
zo vol met bloesems die zijn takken sieren;
ik weet alleen maar dat ik dankbaar ben,
want ieder lied en elke zonnestraal
die nu heel even
tussen regenvlagen licht komt brengen,
ze zijn een teken van het nieuwe leven
dat sinds Uw dood ik als verrijzen…
Rollenspel (deel 2)
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 3.771 Ik kus je voorhoofd,
streel je haren,
kijk je dankbaar aan.
"Besef het knul"
tot ín je ziel
"ik laat je nooit meer gaan!"…
Het water van de Schelde
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 337 Stap ik in ontzag haar wondere wereld binnen
Haar dagelijks wisselende verschijning is getooid met witte schuimkoppen
die plagend spelen met de schaduwen van de jagende schapenwolken
Onder een koepel van een staalblauw hemelgewelf rijkt ze verlangend naar een verre horizon
Ze stroomt me tegemoet met haar wijsheid, haar kracht omhelst me
Dankbaar…
Dankwoord
hartenkreet
2.0 met 17 stemmen 1.351 Ongeacht het moment
Het tijdstip in de tijd
Toen jij besloot om weg te gaan
Te breken, alles kwijt
Ben ik je daar nu dankbaar voor
Het maakte krachten vrij
Ondanks al jouw natrappen
Kwam ik steeds meer tot mij
Jouw onredelijkheid gaf mij de kracht
Niet terug te willen slaan
De streken die jij leverde
Daar bleef ik boven staan
De roddels…
- Duizenden levens lang -
netgedicht
4.0 met 41 stemmen 196 voelde het onbehagen als aanvaarding,
zonder dat het geklopt had
duizend levens lang zo lijkt het wel
voedt ellende het teruggegeven ego,
het bloemenzaadje is zo hard als steen,
terwijl waarheid uit de buurt van je huis blijft
verdeeldheid, chaos en disharmonie
kan vanzelfsprekend niet jouw krachtige rebellie zijn
kan elk levensmoment zo dankbaar…
Frank en vrij
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 424 voor jou een huisje
van steen en cement met
een tuintje en een gazonnetje
een huisje waar jij thuis bent
Ik bouw voor jou een huisje
om in te wonen samen met mij
we krijgen kinderen en een hond
en we hebben een leven frank en vrij
Ik bouwde voor jou een huisje
het staat er nu zo mooi bij
ik ben gelukkig, mijn lieve meisje
ik ben je dankbaar…
'Grijze' liefde
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 357 Je bent dankbaar,
voor het tasje troost.
Dankjewel voor mijn troost,
want dat ben jij,
voor mij,
geworden.…
Sint Maarten
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 421 Sint Maarten was een goedheilig persoon
Hij gaf zijn halve winterjas aan een bedelaar
En deze was hem hiervoor zeer dankbaar
Mensen helpen, hij vond het heel gewoon.
Sint Maarten, een voorbeeld voor iedereen
Hij was met het lot van arme mensen begaan
Vertrouwde op God de Heer in zijn bestaan
Ging zijn eigen weg, maar was nooit alleen.…
onzichtbaar?
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 133 Even is het leuk maar dan zie je er niks meer van
Er zit een kleine splinter vast
hierin mijn hart
Ik durf niet weg te gaan
Te dankbaar voor wat ik had
Ik wil je niet teleurstellen ook al doet
Dat mij pijn
Ik wil dat je luister
Luistert met je hart
Je gevoelens die ik voel
zijn ze er nog wel?…
Rembrandtcyclus 7: anno 1642: gebroken zoek ik troost bij Titus
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 119 kom maar ventje
rust je hoofd maar op
mijn schouders
laat onze tranen vloeien
want ze zijn er niet voor niets
in verdriet gevangen tranen
van ons allebei
verslagen ben ik
lief en dankbaar kind
jij reikte mij je snotlap
toen onze liefste stierf
dat teken is een grote troost
die ik nergens anders vind
jij liet aan mij je hart zien…
Verdwenen...(kerk Lutselus Diepenbeek)
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 365 Je had plots ongekende wereldfaam,
overal klonk jouw Lutselus naam,
iedereen was God o zo dankbaar,
vermeden ramp, was onherstelbaar.
Geen mensenlevens in lotsbepaling,
mijn kind gespaard,in geluksaanhaling,
een symbolische gemeende betekenis ?
..het verdwijnen van de kerkgeschiedenis.…
moederdag 2011
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 292 ik kan alleen een kaarsje voor je foto laten branden
en dankbaar denken aan die blije dagen
waarop jij mij toen van ganser harte dagelijks hebt bezield.
jij hebt mij hoopvol leren kijken
naar een nieuwe morgen
waarop alles veel lichter en minder hard zou zijn.…
GEBORGENHEID
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 367 de buitenwereld mag dreigen
dankbaar streelt moeder haar kwetsbare kind
kijkt vanuit de reddingsboot
over de troosteloze zee
ziet hun machtige stoomschip zinken.…
Moeder
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 994 het leven vreselijk droevig,
maar ook vrolijk nog kan zijn,
dat ik God zij dank nog geraakt word,
ook door andermans pijn,
dat ik dingen hoor, zó erg en zóver beneden de maat -
maar daar tegenover een bloeiende roos,
wat mijn verstand weer te boven gaat -
ja…… ik word blij van die bloeiende roos
maar ook dat ik de Heere ken -
en wat ben ik dankbaar…
Regenkind
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 336 Maar deze aanhouder wint
de grond gaat langzaam zuigen,
onder het droeve regenkind,
dankbare dromen zijn haar volk
waaronder het gras zich opricht
in haar voetspoor, waarvoor de
tijdgerijpte halmen buigen.…
Een ode aan de Nederlandse Tulp
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 67 Wij mensen zijn je eeuwig
dankbaar,
maar vergeleken met jouw
schoonheid
zijn wij maar simpele schepsels.…
Prins Bernhard
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 451 Wat dankbaarheid is.
De paradox van dat inzicht ontroert.
Later besluit je zelf om terug te gaan.
Journalisten wachten deze keer niet.
Je nam en neemt je leven in eigen hand.
Je besluit dat het genoeg is geweest.
Lef, moed en inzicht dwingen respect af.
Bij vrienden. Bij vijanden.…
Sterre der Zee
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 223 Gesneden boegbeeld van een trots
galjoen, de borsten monter vooruit
klapperende zeilen als de jurken
van de hoeren aan de Taag
hun keurs omhooggeduwd
met buigzame walvis baleinen
Zij stoppen zilvergeld
in de spleet van een offerkist
dankbaar buigt het negerbeeld
met tekst voor behouden vaart
smeken de zegen af van Isis
beschermvrouwe…
URETERP VALLAAT
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 232 Naast het nieuwe geroezemoes van Drachten
leeft de kleine oude, verstilde buurt,
in zichzelf gekeerd, door wijze zorg bestuurd,
sluimert steeds vol dankbare gedachten.
Trotse hoeve, bescheiden huis verwachten
sterke bescherming, die voor altijd duurt.
Hemels blauw, met zonlicht doorweven, tuurt
door forse eiken, wil muren verzachten.…
D W A R S D O O R A L L E B E T O N
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 136 Als ik kniel ter aarde
voel ik haar waarde
in mij stromen
dwars door alle beton tot mij komen
de miljoenen dromen en idealen
door bergen dalen
wegen dwalen
tastend voelen
gevouwen de handen
geborgen weten
te bedoelen
verleden
heden en toekomst
aan elkaar
gebeden
dankbaar elke dag
in uren
voortgaan en duren.…
Beleefde landschappen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 121 Stiekem
in het gras verscholen tussen bloemen
in het scheve landschap
waar ik overdag nachtelijke vlinders zoek
bloesemt een tafel van hout
waar ik dankbaar op ga zitten
in het steengebakken panorama
leefde ik te laat
liep te lang maar ongericht
door gebakken lucht en bakerpraat
zoekend naar een passende ruimte
elders weer
in een klotsend…
Elke dag een cadeautje
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 312 Iedere dag neemt ze dankbaar aan
Alsof het de laatste zou zijn
Echter haar ziel alleen weet
Dat ze uiteindelijk overstag moet gaan
Maar voor ze zover is, heeft elke dag een zon
Neemt ze dagen met een lach
Niet eens een grimas, en de rest;
Wilden dat ze dat ook konden!…