19849 resultaten.
Kersenbloesem
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 355 De wind is wit en de bodem ijzig
Maar ik denk aan kersenbloesem
Roze.
De nacht is grauw en hangt over de morgen heen
Maar ik droom van de boom in jouw tuin
Die druipt van kersenbloesem
Roze.…
sneeuw
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 219 Ze vleien zich behoedzaam
op de bomen, hangen als een witte slinger.
Het gras wordt de nacht voor hun dromen,
morgen kunnen ze al verdwenen zijn,
In de warmte van een lichte zonneschijn.
Ik heb ze mogen aanschouwen,
Ik heb ze gevoeld,
ik heb ze bekeken,
ik heb hun puurheid vereerd.…
Knipoog
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 182 (In een haiku-treintje)
Kwetsbaar, gevoelig
is zij al vanaf dag één
Echter sterk in doen
Broos en sensitief
door de bomen nóg geen bos
Uiterlijk soms hard
Gecompenseerd door
fragiel, frêle innerlijk
Ingebouwd goed hart
Korz'lig, soms kribbig
delicaat, indien nodig
'k Herinner mij noen
Nacht in wit satijn
daarna een New-York-minute…
Spreeuw
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 207 baard
zoekt een knecht voor onbehagen
ik vlieg weg met mijn vader de spreeuw
die is gestorven in de nacht van mijn zwijgen.…
Jij bent de godin
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 195 ik zie je
na de lange nacht
het leven scheppen
jij geeft groen
aan gras en boom
schemert blauw de lucht
laat in wit
de wolken komen
dromend op hun vlucht
opent bloemen
in de kleur van het seizoen
ontsluit het donkere van toen
jij schenkt ziel
aan alles om je heen
zonder jou ben ik in kou alleen
jij bent de godin
die leven schept…
De poolvulkaan
poëzie
5.0 met 1 stemmen 1.386 Wolken sneeuwen steeds,
Zwaar en eindeloos;
Wit en eindeloos
Ligt het poolland rond.
‘t Laaiend Noorderlicht
In staalharde nacht
Houdt in mij de hoop
Dat een langre schicht
Mij inééns losscheurt uit mijn krater
En in vlammenvloed
Al het eeuwig ijs
Smelt tot groen, schuimbekkend water,
Waar ik rood en donker uit verrijs.…
Bergen geheid soms eenzaamheid
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 48 Zie ik slaperige andere sterrenpracht
gedurende de lengte van menige nacht.
Wat morsen ze dan voor mij te zien en horen
vanuit de maan als het desolate wit,
naast ook diepten zo zwart als git
wat maakt me daarvoor uitverkoren.…
Reis naar het donkerblauw van de nacht
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 329 van de nacht
zondig door de diepste liefde.…
een zwaan floreert de nacht
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 123 de wacht"
wat is ze mooi, zo elegant en sierlijk
helemaal niet bang voor die donkere nacht!…
dansen op het witte strand
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 181 we dansten samen op het witte strand
blij verlangend naar de nacht
een meisje lief uit niemandsland
haar handen koud haar lippen zacht
met gele bloemen in het haar
bespeelde ze de zachte wind
zo magisch mooi, een leuk gebaar
van jou, voor mij, mijn godenkind
de donkere hemel straalde open
och, lieve mensen wat een zicht
want…
streelde je met nacht
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 632 alles in de hand
liefde aan mijn kant
ontmoeten was zo weergaloos
we kusten de seconden
alsof ze niet bestonden
de tijd leek eindeloos
je doofde zacht het licht
en in het wit van ogen
kwam onze passie boven
ik streelde je met nacht
jouw handen waren warmer
dan ik in daglicht had verwacht
in vogels hoorden we het lied van
onze…
Wedden?
snelsonnet
3.0 met 21 stemmen 2.454 Ik wed dat komend jaar ook wordt gemoord
Dat extremisten weer de sfeer bederven
Dat er bekende Nederlanders sterven
En politiek geneuzel, enzovoort
Toch laat al die ellende mij straks koud
Als jij maar een klein beetje van me houdt…
WIITE HUISWERVELING
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 Over daken en kale bomenwoud
giert, valt en springt een zwervende wind,
als een dartel, onbesuisd dansend kind,
ontmoet tenslotte geur, die hem vasthoudt.
De luchtstroom slingert zich sierlijk maar koud
om een schoorsteen, aarzelt even, duikt gezwind
de pijp in, hitte tegemoet, en vindt
vast verblijf, dat hij met zijn adem opbouwt.
De keuken…
de nachtblinde dag
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 104 de kopjes naar omhoog
uit het donkerst van de sloot
middenin de groene brij
steigert wit de ranonkel
in de spiegel van de lucht
de paardenblinde nacht
het duister van de dag
met enkel springsterren
terwijl de wereld van het licht
uitbreekt in duizend kleuren
is de hemel zwart-wit en
lokt niets naar de dood
het licht heeft ons gevonden…
Van beroering en ontroering
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 121 Wit
sneeuwwit wit van ei
witlof netjes in een rei
bloemkool wit van het oog
meringue sneeuwklokje
madeliefjes in de wei
wit hemd wit kleed
wit van de pijn
trouwen in het wit
zwart
kool raaf braambessen
kraaien zwarte das
zwarte auto bv passat
ebbenhout zwarte beer
zwart pak
zwart van verdriet
trouwen in het zwart
zwart-wit
schaakbord…
Sneeuw
gedicht
3.0 met 22 stemmen 8.693 Het wit.
Onhoorbaar is
het wit. Slechts
wat getrippel
van vogelpoten
heel omzichtig
in de bange
stilte van het
wit.
Onhoorbaar ligt
het wit in de
leeggeblazen ochtend.
Ik schrijf er
geen voetstappen
in.
------------------------
uit: 'Bladstil', 1977.…
Rustig lied
gedicht
3.0 met 94 stemmen 60.590 Op een nacht valt de sneeuw,
maakt de aarde wit, maakt de aarde rein.
De randen van mijn ogen doen pijn;
het komt door de slaap, het komt door de sneeuw,
het komt door die sporen
die niet te vinden meer zijn.
---------------------------------------------
uit: 'Een gevangene zingt' (1937)…
Een kwade man
gedicht
3.0 met 50 stemmen 30.608 Zo zwart is geen huis
Dat ik er niet in kan wonen
Mijn handen niet langs de muren kan strekken
Zo wit is geen morgen
Dat ik er niet in ontwaak
Als in een bed
Zo waak en woon ik in dit huis
Dat tussen nacht en morgen staat
En wandel op zenuwvelden
En tast met mijn 10 vingernagels
In elk gelaten lijf dat nadert
Terwijl ik kuise woorden…
Jij....
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 2.487 Ik zie je getinte gezicht voor me
Je contouren scherp doch zacht
Wordt uit mijn slaap gehouden
Hoor je stem midden in de nacht
Jouw verschijning is als een oase..…
Zwart
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 1.030 De kleur van m'n leven
vergrijsd tot zwart en wit,
grijstinten overheersen,
het rood verloor zijn pit.
Droeve dagen volgen
op veel te lange nachten,
mijn ogen verlangen terug,
naar hoe ze vroeger lachten.
Mijn arm heeft zich erbij neergelegd
- hij zal nooit meer heel zijn -
van binnen heerst het zwart,
en overheerst de pijn.…
Zacht........
hartenkreet
4.0 met 53 stemmen 2.410 Een vleugje ochtendzon
Warme en zwoele zucht
De dag verlicht in goud
Zacht oogt de zomerlucht
Een briesje van welbehagen
Streelt aangenaam de ziel
De geur van witte jasmijn
Zo heerlijk en toch subtiel
Een dagdroom in de nacht
Geluksgevoel teer en klein
Langzaam kom ik tot bloei
Als een duinroosje zo fijn
Iedere schaduw is verstild…
Winter 2
gedicht
3.0 met 41 stemmen 12.607 van ongeloof
en verlangen houdt ons staande
als zagen wij alsmaar witte,
wegvarende schepen
--------------------------
uit: 'Ingesneeuwd', 1984.…
toen ik zei, ik heb je lief
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 631 steeds dieper
beweegt de tijd
het gedicht in mij
verder reikend
dan het hobbelige spoor
op mijn hand
ik bekleed
witte vlakken
met eindeloos geduld
terwijl het licht
de trouwe minnaar
in naamloze ogen vangt
mijn stem raakt de nacht
sneeuwt sterren uit hun lange baan
toch
laat ik hem vreemd
in mijn adem bewegen
en wanneer…
Nieuwe morgen
netgedicht
4.0 met 34 stemmen 2.334 dan stap ik in het licht
de ochtendzon schreeuwt in m'n ogen
daarboven werd gevlogen
er zijn gouden lijnen in fel blauw
Ik laat je achter in een wit gebouw
maar dat is niet jij
Waar ben je nou?…
de leugen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 288 de martelgang langs witte messen
in een eerlijke ochtendlucht
roept koude woorden op
doet nachten vertrappen
het lichtpunt van de reclame
fladdert langs de gevels
de zwijgend volle straten in
oproerpolitie tot de tanden gewapend
de paranoia-eters kouwen de woorden
uit gevulde plasticzakken tot de rand
vullen hun muilen met leugens
voor…
Een veeg licht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 106 ik mozaïekte
met stukjes leven
om ze harmonisch
te passen in het bestaan
het leek goed te gaan
tot de lijm verdroogde
het cement verpulverde
waarin ze waren gegoten
heb met alles gebroken
toen ik jouw ogen zag
een veeg licht in een
donkere straat bij nacht
je lach parelde tanden
in witte aanstekelijkheid
handen speelden met schaduw…
Voorjaar voorwaar
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 255 En daar is de lente
die ik niet meer had verwacht
een uitbundig dak in roze en wit
viert het afscheid van de nacht
vrolijke vogels fluiten me wakker
tillen me hoog in de blauwe boog
lachen schel om die zwarte gedachten
meizoete regen en de zon blaast me droog
de aarde barst open in duizend kleuren
en dieren werpen hun jongen rondom
ik…
Een tergend witte maan
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 292 Soms wordt de maan tergend wit
zijn de kraters bloemen in het zand
verdord zoals de dood van deemoed spreekt
ebt het water weg en blijft
het land mijn heldendom
nu schuift er een schaduw
over de zwarte akkers en het besef
dat mijn tijd zoals de nacht voorbij glijdt
en onrust me verblijdt met gulzigheden
van deze nieuwe tijd
het sterven…
tussen mij en de zee
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 322 de hele nacht was ik dicht bij je
en in het bewegen van de golven
verbeeldde ik me
twee vleugels in mijn adem
onze liefde werd een vogel
sierlijk en vol witte veren
meeuw, zei ik zacht
en jij verlengde het landschap
aan de toppen van je vingers, zoals een horizon
glinsterend
geheel en al zee
met de branding waarin ik naar…
Liefdesgedicht
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 667 Achtergebleven
toen jij de dood tekende langs witte
bloemen en maanlicht,
de troost voor dag
en nacht.
Ach liefste,
spreek me aan, ergens
diep in de herfst.
Niemand zal het weten.…