1371 resultaten.
Een te harde kaft
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 185 de ruimte die eens passend en
eensgezind mijn onderkomen
eerbiedigde slentert nu wezenloos
langs torenflats met hoekige muren
het glas is levenloos zonder zon
het doodt de dagen met het vangen
van vage silhouetten die steeds
reikend naar de verte hun beelden
zien vertragen in de storm
het leven vervaagt mijn twijfel nu
de herfst de dood…
Voor de hersenloze jury’tjes.
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 306 Voor de hersenlozen,
en voor de gevoelsarmen
Voor de ingestudeerde fantasieloosheid,
en de opgelegd pandoer ridders
Voor hen,
die alles binnen HUN
kaders willen vangen
altijd alles willen sturen
-lees: moeten-
daarbij elke,
maar dan ook elke vorm van artisticiteit
vermoordend
Zaden plettend,
bloemen in de knop verkrachtend…
stil de wil
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 161 dit is van willen het begin
de spin heeft haar web gesponnen
en zit er doodstil middenin
het grote wachten is begonnen
mij schiet nu even niets te binnen
we wachten wel de spin en ik
zij op haar prooi en ik op zinnen
wij vangen duur in ogenblik
een zwerm zwaluwen in het zwerk
zwiert rond de toren van de kerk
mij prikt een mug,er krassen…
Lente
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 204 Of vang je haar in taal:
in klank en beeld,
een melodie gespeeld op de fluit
of op de mondharmonica,
wat ijl in de stille meiavond?…
zonnegroet
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 160 (ik zag kraaien witte vlinders vangen)
de zon brak uit de dag
omhooggeheven langs haar eigen licht
scheen ze groter toen de middag kwam
en kleine bloemen in het veld kusten mijn ogen
ik liet mijn blik voor wat ze was
teruggetrokken tot een stil moment
alles wat je bent -zei ik-
ligt weerloos aan je voeten
toen viel de zon terug
ze…
Tussen waan en zijn
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 258 breekbaar
oh zo teer
balancerend tussen
waan en zijn
kies ik voor jou
mijn keus was
reeds bepaald
door arrogantie
van het weten
van gekend talent
miskend door hen
die alles hadden
de site de groep
het zicht de plicht om
mensen op te vangen
maar hun eerste schreden
te overladen met kritiek
ze van het net te laten balen
door richtingloos…
VERSCHOLEN.....
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 121 Groen dat
niet afwacht
niet schuchter,eerder brutaal
Dat de molen
het schuilen niet
met opzet doet
is buiten kijf
ze moet immers
juist wind vangen
in haar bruine
of witte zeilen
op de wieken gespannen
Je ziet
al van verre
minstens twee sterke mannen
die de molen
naar de wind
zetten
Tanig hun huid
door zon met wind…
Engelse tuinen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 111 Genieten van alle geuren
Mooie, steile wandelpaden, stenen in het water
Gelijke paadjes voor mensen met een rollator
Leuke prieeltjes en mooie beelden
Vlinders en bijen, wat een weelde
Opeens een Italiaanse villa
Een Roomse tuin, een vleugje Italia
Zalige bankjes om op neer te strijken
Kan mijn ogen hier uit kijken
Goed om deze beelden te vangen…
Gelukkig wakker geworden
gedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 2.877 Ik blijf maar vissen: blikschade, zwik,
spaat, maskerade, tsja, om regels te vangen
moet men een woordje uitwerpen.
Hé, zwaan kleef maar aan, roept mijn duifje,
daar bromt de taalstrot, hier resoneert hij.
Zij hangt haar kousen te drogen.…
Eikenprocessierups
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 61 nestkastjes hangen
koolmezen vangen
veel rupsen weg
maar niet genoeg
rupsen indammen
met beleid
en behoud van
biodiversiteit.…
balts
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 68 (de kopjes buigen links en rechts, ze
deinen terug, totdat hun snavels elkaar
raken … )
water laat ze kringen maken
kleine spatten
kristallijn zo lijkt het, waar de zon wil zijn
het licht weerkaatst en wind haar druppels vormt
in toverachtig licht
hoog geheven vangen trage ogen wind,
subtiel in de verwachting van dat ene kind
geborgen,…
Corona de vleermuis
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 96 ze liet zich
vangen
ergens
in een grot,
haar huis en ook
haar thuis.
ineens...
sneed Chincarus
doodleuk,
haar gewijde vleugels af
want die wou vliegen
naar de zon en zo
werd ze terug
"muis".
ze...
heeft dit echter
nooit verteerd
en riep hulp in
van haar vriend Sar,
die zaaide dood
en veel verderf
zo...…
Van ongekend talent
netgedicht
5.0 met 5 stemmen 410 breekbaar
oh zo teer
balancerend tussen
waan en zijn
kies ik voor jou
mijn keus was
reeds bepaald
door arrogantie
van het weten
van gekend talent
miskend door hen
die alles hadden
de site de groep
het zicht de plicht om
mensen op te vangen
hun eerste schreden te
overladen met kritiek
ze op het net te laten dwalen
richtingloos…
Heilzame leegte
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 364 rauw schuurt over de ziel
ligt eenzaamheid op de loer
leegte doet pijn
wanneer het bezit van je dreigt te nemen
soms is er gebrek aan een goed gesprek
of aan iemand die recht kijkt in je ogen
en oprecht vraagt hoe het met je gaat
dan blijkt dat je eenzaamheid kunt delen
het kan werken als helende balsem
sta even stil, sluit je ogen
vang…
maakt voeten broos in evenwicht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 272 rol de stenen weg
voordat je brekebenend
vlinders tracht te vangen
die jouw pad in alle kleuren
blijken te behangen
je blik omhoog
maakt voeten broos
in evenwicht en
zonder zicht ligt
struikelen voor de hand
daar gaat je tand
en weer een beurse plek
je ellebogen schaven
omdat ze je lichaam
even niet konden vertragen…
Te langzaam
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 117 Denk je me daarmee
soms te kunnen vangen? Get real, graftak!
Of denk je soms dat er door mij geen
krokussen meer bloeien? Terwijl ik nota
bene de ambassadeur van sneeuwklokjes ben!
Ook al ben ik een slak, ik ben wel een
betrouwbare slak met het hart op de juiste
plek. In de war, maar wie is dat niet?…
Vage gedachte [2]
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 59 De inzichten in mijn aantekenboekje
zijn raadsels geworden, ik herinner me
de mistige gedachte van vandaag
al eens eerder gehad te hebben
maar helderder, een openbaring
die ik meteen opgeschreven heb
en om haar opnieuw te vangen
ben ik al uren aan het wandelen
snuffelend naar een spoor
loop ik langs de nissenhut
van Het Noorderlicht…
weer weg wuift uit je ogen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 387 er scharrelt
zonlicht in je haar
als de wind het
nonchalant weer
weg wuift uit je ogen
en jij je hoofd
licht buigt in
teder mededogen
ik vang de
heldere hemel
in je blik die
groen en blauwe
kleuren lacht
rode lippen vochtig
van het antwoord dat
je stem naar buiten bracht
je zei ja
speelt nu met mijn
handen en ik kus je…
lijnen die je lichaam koos
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.259 dartelen over je schouder
volgen de ronde boog van
lijnen die je lichaam koos om
je tot vrouw te maken, borsten
harder wordend in het raken
ik ga naar binnen in je blik
als lippen elkaar smaken
het tasten brengt je schrik
passie laat zich snel ontwaken
je lacht in vleugjes hemel
als handen zoeken naar de hel
je geest laat zich niet vangen…
Jongensdromen
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 95 hij wilde de hemel bestormen
zich warmen aan de zon
sterren vangen
in z’n kamer ophangen en
de wakende maan aaien
maar voor hij
daar aan begon
moest hij de schoolbus
zien te halen
huiswerk maken
een Engelse tekst vertalen
harde noten kraken
verliefd raken
alvast als sommige grote mensen
een beetje leren graaien
en toen hij daarmee…
Regendruppels
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 93 Ik maak voorzichtig het raam open,
en vang wat regendruppels in mijn hand.
Die ik vervolgens behoedzaam laat lopen,
als tranen in ons hartje gemaakt van zilverzand.…
opstaan en vallen
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 1.498 stralend in de zon
het eerte daglicht vang ik op
dit was hoe het begon
uit de grond ontworteld
de zon brengt mij groot
mijn leven zal niet eeuwig voortbestaan
uiteindelijk moet ik toch dood
maar ik geniet
grote voeten komen op mij af
mijn blaadjes krimpen in
ik ben bang voor mijn graf
ik leef nog maar net..…
Sylvie’s Dans
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 320 Jouw naam dwaalt
als een zacht parfum
door de stegen van mijn verlangen
waar passie en tederheid elkaar bevangen
Jouw ogen kijken
als zachte beddingen van rivieren
door de bergen van mijn kracht
waar de hoop en liefde wacht
Maar oneindig ver
lijk jij bij mij weg te bewegen
als een niet te vangen ster
De dagen klimmen waarna ze dalen…
Vervagend
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.178 Haar hand smoort droge snikken
in smeken strekt de arm zich uit
kreten sterven zonder geluid
in de wanhoop van haar blikken
Knikkend zoeken de knieën grond
het lichaam buigt voor het geweld
moe van het strijden en geveld
door 'n schrijnende diepe wond
Verzwakte handen weggekwijnd
vangen nog even 't vol gewicht
voordat ze in d'r neergang…
Sepia
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 629 Je verdwaalde blik weet mij te vangen
en houdt mij vast totdat ik zie
een ongekend groot verlangen naar
de jaargetijde van melancholie.
Je wilt mij de lentegeur ontnemen
de geur die jij niet meer herkent
maar ik ben een beschermd lentekind
en door de bloesems ingeënt.…
vervuld van verlangen
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 844 Kon ik jouw dromen maar vangen,
als jouw ogen weer triest kijken.
Mijn hart vervuld van verlangen
naar de liefde die mij heeft doen bezwijken.
Kon ik jouw muur maar slechten
die jij nu om je heen hebt gebouwd.
Ik wil er voor vechten
zodat jij mij weer vertrouwd.
Kon ik je gezicht maar weer strelen
alsof we nog gelukkig waren.…
schijnwereld
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 447 ik tracht de lucht te vangen
met de palmen van mijn hand
adem de zucht van jouw verlangen
op het godverlaten strand
ik verhaal mijzelf op schijnende dromen
zie in het licht van de deinende zilte zee
waar ik je naakte lijf voorbij zie stromen
je ogen vragen mij, ga je mee
ik stap met grijpende handen dieper weg
heb geen weet meer van vaste…
Wanneer tot ziens vaarwel wordt
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 2.221 Onmogelijk haar aandacht te vangen
haar blik blijft onbewogen hangen
op 'n onzichtbare plek op de wand.
"Tot ziens", zeg ik en streel haar hand,
besef dat na elk bezoekuur
't meer klinkt als `vaarwel' op den duur.…
hoogtij
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 407 in dat geval strekt het u tot eer
zulk een asemend lijf
in uw blik te vangen
of nog beter,
ik bloei in hogere sferen
en u tracht mijn warme zucht
op uw edele huid te eren
met sprakeloze gezangen
wees niet bevreesd
ook mijn genegenheid
is aan u besteed
zie met open ogen
dat mijn ziel
in vreugde
ten bate van allen,
wordt mee gezogen…
De Tijdmolen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 464 Liever gebroken door de storm dan in een zachte
bries door houtworm weggevreten
maal ik zolang ik sta en wind vang door
tot mij het uur aanwaait van weten
of ik tot stof uiteenval, werkend ben versleten,
dan wel tot de gebrokenen behoor.…