Alle inzendingen over overlijden

Onder haar huid bewaart ze herinneringen aan mooi dagen. Ze vindt iets waarvan ze niet wist dat ze het kwijt was. Vanaf een palet schildert ze haar verdriet met tranen. Zijn moeder is er wel maar leeft buiten de tijd. Ze was nog net op tijd om de hemel te halen.…

Ik waande mij in het dodenrijk En naar ik er langer was Werd mijn waan meer werkelijkheid Er stond een familiegraf open Er zou een kist aan worden toegevoegd De vierde, de laatste; vol Ik keek in dat keldergraf Ik keek te diep in de diepte Het roerde de diepste dood in mij De bloemstukken vierde het leven In al haar pracht en uitbundigheid…

Weer is het nacht, verzonken klokken luiden, een gore wolk hangt om de scherpe maan. Het kerkhof droomt, waar oleanders staan, en zerken om de graven aan te duiden. De spanning stijgt. De wijzerplaten slaan. De klokken durven niet meer goed te luiden. Er stroomt een grote luwte door het Zuiden, het is het uur dat graven open gaan. De deksels…

We hebben samen heel wat meegemaakt, Zo weet ik nog die wintertocht naar Drenthe, Om onze snelsonnetten uit te venten, Slechts door jouw geestdrift was ik aangehaakt. We waren rap van tong en welbespraakt, En oogstten weliswaar wat complimenten, Maar wisten ook: het is nog lang geen lente, (wie zalig worden wil die bidt en waakt) Toch was…

De wereld was er getuigen van en zag het stoffelijk overschot van Navalny in gewijde aarde van moedertje Rusland zinken Waar hij van hield en wilde sterven in het teken van het kruis Het hemelse Koninkrijk beërven We mogen hopen dat hij daar de vrede heeft gevonden die hij niet kon vinden op aarde Gelijk het Woord aan de gelovige openbaarde…

V Vuur, aarde, wind, ik haat ze. O God, mijn haat Tegen het vuur dat, lang afgunstig, vrat Het glanzend haar, dat ik heb liefgehad, Als koper rood, en teer als herfstragdraad. ‘K haat de aarde. – Haar metaalreuk, de eeuw’ge, slaat Omhoog: hoe kort kuste ik ‘t roodblonde glad? En de onverschill’ge, die geen eerbied had, De wind, die deed…

zuiver en jong is nog de wijnrank als zich de liefde meldt met prachtig de loten die zij spruiten laat rijk en vol is het leven in het volle besef geniet elk moment als druiven in trossen het terroir van de wijngaard als seizoenen verstrijken rijpt zich de liefde tot donkerrood fruit witte chocolade dan wel kruidige rosé van druif…

't Is deze week weer kermis in mijn stad Ach, ongeacht welk nieuws ons overrompelt Vergeef mij dat dit feest mij onderdompelt En dat ik heel wat headlines niet omvat Laat mij nog even op de kermis dolen Straks wacht mij weer de échte mallemolen…

In de boeiende Tom Poesverhalen komt steeds een vereerd iemand naar voren, laat zich, ofschoon overleden, graag horen, mag sterke bewondering behalen. Zijn beschouwen en goedvinden stralen bij elke beleving, gaan nooit verloren, zullen alle avonturen bekoren, geven raad tijdens moeite en dwalen. Heer Bommel is trots op het uitdagen van…

Natuurlijk ga ik op naar Gods Altaren en ik mag zelf de Kandelaar-Kaarsen aansteken Jezus heft de loftrompet en God, de Vader die zingt 'n diepe Bach bas-aria Ik mag op een kussen voor Hem zitten Hij legt z'n hand op m'n hoofd zeggende: "Goed gedaan Jochie!…

Groenten uit Balen geraken niet meer verkocht. Walter gaf het op. De cité verdwijnt voorgoed. De Brief blijft onbeantwoord.…

In de oudste lagen van mijn ziel, waar hij van stenen is gemaakt, bloeit als een gaaf, ontkleurd fossiel, de stenen bloem van uw gelaat. Ik kan mij niet van u bevrijden, er bloeit niets in mijn steen dan gij. De oude weelden zijn voorbij Maar niets kan mij meer van u scheiden.…

Zware donderwolken verduisteren maanlicht de gele trompetnarcis breekt in donkere nachtmerrie naast de steen met de naam van een vriend uit onzekere tijden landwegen kronkelen zich in zijn sombere gedachten emoties stromen zijn als wilde rivieren tranen vinden warme wangen alle onrust in een nacht gevangen er is een weg naar…

Zij slaapt, die steeds vol leven was En levenslust. Nu ligt ze bleek, verstijfd en koud, In doodse rust. Ween niet om haar, ween heden niet, Nu ze onbewust Van pijn en ziekte sluimert, ziet, Ze slaapt, ze rust. En nu voor 't laatst, op aarde haar Vaarwel gekust, Voor ons de strijd des levens, maar Voor haar…

We hebben allemaal een laatste uur Voor de een is het een verlossing Voor de ander zuur...…

Dood is Bindend loslaten Banden verbreken Buiten spel gezet worden Overgave alom Binnentreden in het heelal Onfeilbare energie!…

jouw stem en een gedicht samen één Jan van Veen jouw stem, wellicht een gouden kroon op elk gedicht mijn stimulans, een lange tijd gaf jij mij kans, dat is een feit voor altijd dank, jij beste man ik zet een kaars, mijn beste Jan Rust in vrede…

Toen de gekroonde wolf de schaapkens nieuw-geboren Met zijne wrede muil te Bethlehem verslond, Een klagelijk geschrei steeg van der aarde grond En kwam ten hemel in voor Gods gerechte oren. Een vliegende gezwerm der engelen verkoren Ontving de kleine hoop gepletterd en doorwond, En nam de witte ziel van hare rode mond Die stellend' onbesmet…

Je bent jarig vandaag en je bent het niet meer. Hoe vieren we dat, hoort bij een verjaardag die is verjaard bijvoorbeeld nog taart; je bent toch nog altijd geboren, geworden. Maar met wie vieren we dat voortaan en waar halen we blijde gezichten vandaan. Bloemen krijg je natuurlijk, we schikken ze voor je in vazen terwijl we over je praten…

Ze wappert in de lucht lijk een geluid Van leven en van dood. Ze daalt langs henen De smalle vensters nere, daalt als uit De hemel zelve, en klappert op de stenen. Ons vrouwkens met hun zwarte mantels aan Gaan zwijgend, de ene na en de andre voren, Processionaal op de okere eerdebaan - En…

Vorst der verschrikking! vol van bekommernis Ziet gij me treuren; daar ge mijne egâ, rooft; Haar wegvoert uit mijn liefdes armen, En ze laat leven in 't bevend harte. Doch niet meer bevend!.... 'k voel hare onsterflijkheid; Daar zij me toeroept: scheld deze slaaf toch niet! Hij paste slechts op Gods bevelen, Toen hij de kerker mij…

En zinloos met gebroken snaren Hangen daar nog de gitaren Is dit vluchten naar de nacht de rust waar hij naar smacht De zachtheid van de dood kwam onverwacht Of is er eerder over nagedacht? En zinloos met gebroken snaren Hangen daar nog de gitaren Waarom heeft hij niet gesproken Zie zijn ogen dicht geloken Wat heeft hem zo gestoken Dat…

ze zit op een stoel ze is aanwezig ze kijkt naar de mensen maar ze ziet ze niet zo onverwacht zo jong nog wat een gemis veel sterkte ze hoort de woorden maar ze luistert niet ze geeft de juiste antwoorden terwijl ze vlucht in haar afwezigheid terwijl ze wacht tot ze mag rouwen alleen…

als hoop zich varen laat spreidt zich de duisternis donderkoppen naderen hij loopt en kijkt bezorgd met de capuchon strak kondigt zich zware regen die hem diep vallen laat in zakkende ondergrond zoekend naar wat houvast zwaaien krampend armen in de ijdele poging falend het evenwicht te houden op de lippen besterft de gil waar de…

eerlijk heerlijke vriend John in de latere jaren van ons leven groeide onze jonge vriendschap die ooit op Des Arcades begon met altijd Wil aan jouw zijde die als Okkie Trooy krentenbollen uit de schoudertas dat opdiepte wat jij nodig had en vergeten was hilarisch waren de levensliederen die jij met broer Hennie samen als Buum & Buum ons…

zware koffer met kadootjes soms een rare, grote hoed. winkelen, veel nieuwe kleren, samen kaarten om een cent. waarom bleef je maar zo kort..?…

Niets te verwachten, niets te hopen: er rest mij niets dan duisternis en Dood. Ik zie het, maar ik wankel niet: wie Gij ook zijt, U heb ik lief, met heel mijn hart, met al mijn Bloed.…

Een handvol zand: Met een hand vol zand begon haar pad van leven, onwetend wat ze zou beleven. Met haar hand vol zand bouwde ze luchtkastelen, dromen brachten haar een verre toekomst zonder verleden. Haar ogen konden glinsteren als sterren in de nacht, ze straalden hoop, liefde en pracht. Ze danste op de tonen van het lied, dat vreugde…

Wanneer sterven inslapen is De goede slaap u(w) ge-weten is Wenst u dan nog op te staan Wanneer rust ver-leden is Wanneer sterven lijden en pijn voorafgaat Onvolmaaktheid ieder treft Geen vluchtwegen om te ontkomen Menig hoop gaat verloren Nalatigheid van een Schepper Allemachtig in zijn Al-machtig zijn Troost van gebeden Smekend te ontglippen…

december is de ultieme rouwmaand elk gemis doet extra zeer die dagen waarop je voorheen bijeen was en weten: dat komt echt nooit meer.. december is de ultieme rouwmaand want hoe moet het verder nou.. eerst de dagen maar eens door daarna januari kou een nieuw jaar begint van voor af aan een nieuw jaar zonder dierbaar jou..…