Lege stoel
Het is stil in huis,
Alleen de klok tikt de tijd voorbij,
Nooit meer die stem van die zij,
Het huis maakte m’n thuis.
Ook haar geur ontbreekt,
Verder ademt alles haar zijn,
Van meubels tot en met ’t gordijn,
Het zijn én niet-zijn zo steekt.
Haar foto’s brengen haar hier, even,
Geeft ’n fiin gevoel,
Lijkt ze weer eventjes te leven.
Dat intens beleefde fijne gevoel,
Duurt maar even,
In ’t hier zij slechts ’n lege stoel.
Geplaatst in de categorie: overlijden
dan zich, in dagen van ellende
de tijden te herinneren
toen men gelukkig was. (Dante)