compost

Als ’n stuk vermolmd hout
Ligt hij eenzaam in de greppel.
Niemand die hem mist,
Niemand die hem vallen zag.

Hij ligt daar nu al vele weken,
Langzaamaan te composteren,
Tot ’n deel van moeder aarde,
Geeft per slot nog wat waarde.

Dankzij wat van hem resteert,
Tieren bloemen welig,
Blijkt hij dood meer is weerd,

Dan hij ooit had kunnen bevroeden,
Hij fier op zou zijn geweest,
Helaas nooit had kunnen vermoeden.

Composteren

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 6