Alle inzendingen over Lentes

toevallig gekomen ter voorbereiding schiep ik jou in zeven dagen dromen boetseerde uit de beste klei jouw ranke vormen pimpte je op van teen tot top jij droogde naturel in aardse schoonheid het vleugje galaxy gaf jou al snel een goddelijk perspectief in het glazuur smeulde vuur dat fel opvlamde in de uitbundige kleuren van lentes…

Langs langvervlogen beelden nu zelden zonnig ingekleurd langs steile rots vol diamant van bitterzoete dromen In harmonie en dissonant van oude liefdesliederen als wonden aan het oppervlak de huid nog vurig van het branden Zo loeiend is de zomerzon weerspiegeld in een koele beek waar zelfs de dorst niet is te stillen naar langvergeten lentes…

mag ik nog even goochelen op de balans van oud naar nieuw de magie weer proeven van het mirakel tussen ons jouw ademen in vele prille lentes morgenstond de warme zomeravond dubbel schrijven in genieten het brandend rood jeukte morgens wel door de muskieten wij hebben herfst geoogst in vele geuren de kleuren bewaard voor de…

de andere tijd verloren speelgoed in een oogopslag onder getekende lucht zoveel duisternis onder onbegaanbare grond wonden en scherven uit sponningen gespat werkelijkheid vergeefsheid alles is er altijd andere tijden gisteren en vandaag altijd sterfte schimmen die zeggen hoe het komt het vergeten licht van voorbije lentes…

Als we de steen mogen geloven Dan rust jij, Wim, vier lentes net, Hier haast een halve eeuw al met Je broertje Joris, dat van boven Boem! op je buikje werd geschoven Als veel te groot verjaarspakket - Geen toetertje deed rettettet, Geen wimpeltje werd rondgewoven.…

elf lentes telde de blonde fee in de carnavals optocht vrolijk dansend over het schoolplein zoekend naar bevestiging van wat liefde heet, werd haar onschuld verdonkeremaant bleken dekens over 't hoofd geen veiligheid te garanderen wreed beroofd van ongeboren kinderdromen kleurt haar bemantelde glimlach onzichtbaar grijs, zichzelf…

but I turned to the left and walked to the river (Henk van Dijk) en zag boven het water het oog van twintig lentes, wagenwijd open het dreef schuin door het gordijn naar mijn vingers alsof de ondergrondse gangen geen bestaan kenden, ik altijd al geweten…

hoe lang hou jij het nog vol leven in een wereld van schijn óm je gevoelens heen van binnen alleen maar pijn alles geregeld, huisje, boompje, beestje een man en kind om je heen en toch voel jij je van binnen net als ik, zo vaak alleen hoeveel lentes doen ons nog hopen hoeveel jaargetijden gaan nog voorbij zal het ijs dan nooit meer smelten…

. ___________________________________ ROZEVINGERIG In de rozevingerige gloed der dageraad - Eoos - lag met geloken ogen loos een meisje naast de havenloods nog jong en wulps maar haveloos van zestien lentes, zwarte roos noemt koos haar, hij is werkeloos hij wordt heel af en toe erg boos verdrinkt z'n geld daar in de soos bij…

tot een database van alle liefde en leed dat in de wereld gebeurt pas als de grote schoonmaak komt in het seizoen van stormen worden de geuren geüpdatet door het blad dat in de herfst gevallen is en meegenomen als rest in warme compostering waar basisolie gaat dienen als mest daar zullen de genen nog mogelijkheden hebben om in lentes…

In de herfst schuilt haar vrouwelijkheid in de winter meest vermoeide mannen in de lentes lonken kinderen onbevangen, ben ik zomers tot alles weer bereid, er bestaat geen verlies aan tijd als we elkaar komen te vervangen, een hengst die schrijlings wordt bereden, beteugeld, gevleugeld van verlangen snuift briesend het koren van de molen, te…

De tijd is oud ik strompel door de dagen de rug gebogen mijn gemoed is zwaar Ik ben zoals dit bijna dode jaar en al mijn daden worden streng gewogen Mijn lentes waren licht en onbezonnen in alle zomers was ik lui en loom En menig herfst vervloog als in een lange droom nu is de winter aan zijn overval begonnen Het is te kort…

jij straalde als een opkomende zon op het groene gazon met in je hand de partituur van de natuur in de geur van pas gemaaid gras liep jij lichtvoetig door de eerst aanzet van de proloog onder een dubbele regenboog later walste jij in gepaste kledij de vierkanten in licht en donkere kleur afhankelijk van maaiers vleug in lentes…

Tel de lentes die nog door uw aderen spelen. En laat vooral uw stramme ledematen zwijgen. U heeft uw zetel boven wel verdiend. Of is het waar dat u de gunsten van die vriend alleen door almaar sloven kunt verkrijgen? Als hij zijn zegen laat betalen met uw dure vlijt, dan zal'k die gluiperd aan een degen rijgen!…

thuis een vertederend en sterk leven bange gevoelens van felle onrust na acht maanden liet je ons los gedoofd in de warmte van mama dag mooi meisje alyssa jasmina je ligt hier in je serene schoonheid tien vingertjes en ons evenbeeld groot en bloeiend zou je worden al onvergetelijk in de knop witte jasmijnlucht in de zomer in alle lentes…

soort niet meer georganiseerd Toen ze door de lucht stuntelden kon dat nog Het laatste WK eindigden allen ex aequo Wervelend als vleermuizen Fladderend als vlinders Zeilend als albatrossen Duikend als sperwers tekenen ze hun luchtruim Ze ontvluchten de Europese kou Gaan niet herfstig blijven treuren Genereus komen ze elk jaar trouw onze lentes…

nog een jaar, dan telt haar leven zestig lentes en één dag die ene dag mag ingevuld naar beste weten een keuze die de eeuwige jeugd vanuit haar haarwortels verlangt haar ouderdom als deugd in kleine lades weggelegd aan haar rokken hangen vrolijke gedachtes ingepakt in beelden, die haar kinderen hebben gebracht de macht van liefde huivert…

nog vele lentes komen, zomers eindeloos nachtegaal en roos opnieuw geboren onze liefde blijft het mooist. alleen de herfst kan aan haar plukken ook dan houdt zij nog haar gouden glans voor de winter gaan wij ze beschutten die krijgt bij ons geen enkele kans.…

Eindeloos kijken naar een onvolmaakt mooiheid Lucht in volle bloei. Laat mij mezelf inspireren door een kleur van hemel- gewelf hetwelk wordt gedragen door vleugels van liefde en licht waar tevens geen enkel wolk in dichtheid en uitgestrektheid valt te bespeuren Een ongeziene aantrekkingskracht, mijn adoratie begint te klimmen naar ongekende…

fantasie dan op hol of is een zwart gat uw deel wel, ik kijk rustig voor mij uit en ben me even bewust dat ik mij niet verveel het meisje als cryptogram een niet alledaags gebeuren het gaat derhalve boven mijn pet en als zo vaak, bij uitblijvend resultaat, begin ik dan toch ontevreden de lege vakjes in te kleuren o ja, ze telt veertien lentes…

Drie lentes was de kleine meid Vijf zomers de godin Acht herfsten de groentevrouw Tien winters de heldin En welk seizoen of het ook was Met bloemen of verval Zij zong altijd haar eigen lied Op bergen en door dal De jaargetijden vol van kleur Zij vlogen met haar mee Van haar geboorte tot haar dood Tot as en sterrenzee Sindsdien…

achttien lentes jong; staat met het hoofd iets opgeheven strak lijf, de fraaie borsten fier naar voren gedragen schilder doet haar linkerarm nog iets verlagen de blanke huid glanst; is met olie ingewreven het korenblonde haar hangt welgevallig over haar schouders haar slanke figuurtje geurt naar witte seringen en rozen vanwege haar onbevangenheid…

Neerbuigend in winters laatste ademtocht groepen zij samen, schouder aan schouder, wachtend op lentes strelende warmte die in tijdloos ritme sneeuw en ijs bevocht.…

Zeventien Lentes jong In de kerk waar ik eens zong zat een jongen, niet onaardig Zijn naam was Henk Kanon Zijn haren waren ietwat blond De scheiding zat opzij Zijn kleding onberispelijk Hij glimlachte naar mij En ik was in de wolken Ik lachte ook naar hem Hij was verliefd geworden Verliefd denk op mijn stem Of wat ik stond te zingen…

ondergaat Nog één keer die laatste zoen Mijn voetstap is alles wat ik achterlaat Duizend kleuren blauw Kleuren de lentehemel Duizend heldere tranen Voor het laatst gehuild om jou In een mist van vage regen Komt aan alles toch een eind Maar de lente geurt door Terwijl mijn lief zacht verdwijnt Duizend kleuren groen Duizend nieuwe lentes…

Hij ging met een winterbijl op ze af en sloeg de leuke voornemens bij ze weg met wortel en al, ze bleven verwilderd staan stonden verstijfd toe te kijken, stonden paf hoe kon iemand hun zo hun lentegeluk afnemen had hij zelf slechte ervaringen opgedaan met lentes en zomers en was dit een wraakactie en werd hun opgewektheid nu zó afgestrafd…

Als ik je over god's own country iets zou willen zeggen Dan zou ik kunnen toespelen op Dante's Paradijs Met als zijn gids Vergilius en muze Beatrijs Maar daarvoor moet ik eerst zijn Media Vita overleggen Ik weet het is maar tijdelijk maar hoeveel lentes maak ik mee Van prille primaveraborsten nieuw jong leven in de knop Van…

Ziet men aan de dorenstruiken ’t Geurig roosje niet ontluiken, Lentes uitgezochte roem? Ook distel, ook de netel, Heeft haar plaats om Floraas zetel, Ieder braamsteng draagt haar bloem. Ach, in alles is genieten; Slechts het misbruik schept verdrieten. Waarom grijpt ge woest in ’t rond?…

ik zou nog wel geloven, dat ’t hartje winter was wanneer er stormen raasden over stad dan zou ik ’t misschien nog echt geloven was daar niet zwarte leegte waar eenmaal jullie hart geslagen had en ook zou er nog liefde zijn wanneer de lentes zongen want op het smogverziekte feest zou ik misschien nog kunnen lieven waren daar niet te…

om jou heen daar sta jij dochter zus en lief die uit gijsje pollewop tot kwieke tante groeide een jonge fiere vrouw die edel en nobel haar naam betekent daar sta jij stralend als zomerzon mooier schitterend ook dan het edelste metaal als uit ontluikend bos van klein groots gegroeid krachtig mooi en energiek daar sta jij 35 lentes…