1105 resultaten.
mijn muze
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 656 Ik hou van je lichaam en van je gezicht
je bent mijn muze, mijn minnedicht.…
Muze
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 95 Jij bent zo lief
Voor mij
Liefde
Geliefd
Daarom ben ik
Graag bij jou
Zo dicht
Voor jou
Dichter
Gedicht…
Mijn muze
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 176 jij bent bloed, vlees, buik met darmen
Met rimpels en een onderkin
Beharing als een vogelspin
Een kruising tussen een apin
En het zigeunermeisje Carmen
Ook jij bent bloed, vlees, buik met darmen
Vol dagen frisse tegenzin
En dat ik jou nog steeds bemin
Dank je uitsluitend aan je charme
Ook jij bent bloed, vlees, buik met darmen
Oh, muze…
Mijn muze met mij
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 191 worden
Uitgehongerd tastend zoekt hij zijn weg
Door het donkere struikgewas
Hij wil verboden vruchten plukken
Likt zijn lippen vol welbehagen met zoete tong
Voor de speech
Niet meer urenlang in stoffige kamers
Zoeken naar woorden
Een zee vol demonen
De adem van muziek huivert
Zet in
Zo wit als de stranden met roze schelpen
Mijn muze…
De muze
gedicht
4.0 met 2 stemmen 2.268 Laat na naar roes of naar gevoel te dingen,
der Muze vleugelslag wordt men gewaar
in ijzige windvlaag van zielshuiveringen
als oude melodieën wonderbaar
zich mengen met het onvergeetlijk zingen
der bronzen stemmen van het Nieuwe Jaar.…
Mijn muze
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 125 Met een schone lei zonder turbulentie
reist mijn geest onbevangen in vrijheid
zij blijft mijn muze die mij muzikaal begeleidt.
De heldere klanken raken wonder deeltjes
om zo in harmonie te leven zonder limieten
haar noten laat mijn hart in ritme genieten.…
Muze
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 163 the lady in blue
beschreeuwt ,
al beeldend,
haar schoonheid
die zich tevens doch
onvermijdelijk mengt
met sterfelijkheid
dat is wat ik voel,
het wonderbaarlijke
doet ook lijden,
wordt met melancholie
aangelengd
het is niet enkel
de schepping van een vreugd
vertaald in een sensuele zucht
het heeft ook de dood in zich,
verlies…
Muze
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 68 Je bent meestal zo erg aanwezig
in mijn verbeelding van de avond
laat wanneer ik de muizen hoor trippelen
op de trap op weg naar de oude zolder
dan blader ik in ons fotoboek
hoe we samen liefde waren
terwijl de muizen zich tegoed doen
aan de kaas die er ligt zonder val
ik ben nu sterk aan het vermageren
om in ons samenzijn te blijven…
Zo is de muze
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 133 Die vrolijk speelt met haar gouden haren
Haar gezicht onschuldig als van een kind
Haar taille slank als berkenbomen
Haar handen blank en glad als elpenbeen
Ogen om steeds van te dromen
Om haar bekoring kan niemand heen
Geen mens zal haar ooit kunnen behouden
Al is ze ook niemand ontrouw
Er waren zoveel die op haar steun bouwden
Maar een muze…
Muze van-tot
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 61 uur der dag
Gesteund door allereerste prille vogelzang
Verwekte bij ’t vroeg ontwaken een blijde lach
Die blijft de hele dag tot aan zonsondergang
Wees jij daarna bij nacht mijn heldere maneschijn
Die sterren strooit langs het duister firmament
En wil de hele verdere nacht ook bij mij zijn
Omdat er geen ander is die mij zo goed kent
O muze…
Mijn muze
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 146 Mijn muze,
in stilte neuriënd.
Een verdronken lied.
Verwrongen noten,
ongerijmd,
vervlogen tussen daar en hier,
ergens onderweg.
Ziek.
Zieker.
Elke minuut erger.
Stoppen heeft geen zin meer,
De duivel heeft je in z’n macht.
Er rest enkel hoop,
hoop op een mirakel.
Bij leven en welzijn,
zien we elkaar nooit meer.…
Mijn muze
netgedicht
3.0 met 200 stemmen 42 weet je
mijn muze
liefde overbrugt
alle afstand
in een zucht en
liefhebbende ogen
waarvan het licht
alle zicht op geluk
laat zien als de
spanning groter
wordt luiken ze
even zilte tranen
om daarna weer
te glimmen in een
nieuw beginnen
geschoond door
plotselinge vloed
als enige remedie
tegen te warm
geworden bloed
want afstand…
meedogenloos
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 410 de muze
is meedogenloos
wil het bij
de ene dichter
niet lukken
dan flirt ze
met de ander…
Op rapport
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen 783 Nu Wallage alom wordt nagewezen
Daar hij uit een rapportje heeft geput
Dat algemeen bestempeld is als flut
Is bij mijzelf wel deze vraag gerezen:
Ons landje is vergeven van rapporten.
Zou daaraan dan ook niet van alles schorten?…
Zwaard
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 383 IJzig snijden de jaren
Van zoeken naar oevers
Van het voortschrijden
De splijtende handen
Krassen in snedes
In vlakken van toen
Op golven gedragen
Door niemand aanschouwd
Blaast hij zijn adem
Zijn lokroep weerklinkt
Galmt in de nacht
Nimue! Nimue!…
Wintervooravond
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 486 Een ouderwetse winter ontbreekt dit jaar:
banale regens en kleinschalig weer
roeren de bebouwde kom.
Niemand weet dat Fimbul komend is
en Fenris zich al uitrekt,
loert, vraatzuchtig gaapt .
Alleen de zuivere regenkinderen,
uit de beschutting van polders en akkers
te voorschijn gekropen, de dijk op-
gegaan met een omhaal van kleding
zeggen…
De Veerman
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.051 hij neemt de munten van m’n ogen
en draagt me naar zijn boot
ik voel me opgetogen
al ben ik kennelijk dood
er is het wiegende
bewegen op het water
de besliste haal waarmee
hij aan de riemen trekt
de zachte schok een tijdje later
waarmee de eindreis zich voltrekt
een zwijgend wachten tot ik opsta
een knik – als groet bedoeld
terwijl…
Ook waanzinnige dichters worden ouder (een Odyssee)
netgedicht
4.0 met 34 stemmen 505 Vanaf de groene Neriton
staar ik op het schelpenstrand,
bijenwas en lotusbloemen
draag ik in een tas.
Aarzelend volg ik de meeuwen,
daal de marmeren trappen af
en luister zwijgend naar de stemmen
van mijn innerlijk beraad.
Roerloos wachten hier de schepen
aan de rand van zekerheid,
Stom en Doof zijn mijn bemanning
Duisternis heerst in…
Elckerlijck
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 320 Jij, onverwachte Dood, weet jij het nog,
van Elcerlijck en van zijn pelgrimstocht?
Weer spinnen Nornen winter in de lucht
En duiken eksters steil een curve omlaag
De weg in waar zij vallen uit hun vlucht.
Zeg, ongenode gast, leen mij je oor:
vanuit het water en de woestenij
bereiden vogeltroepen trektocht voor,
vliegen met van dood geladen…
Van heim en wee
netgedicht
2.0 met 16 stemmen 250 op het verre strand breekt O.
pothos overrompelt hem
een hevig verlangen
naar alles waar het onvervulde
het mooie goede het ware
op hem wachten
het licht is van porselein
de dag is helder
zal hij morgen in Ithaka zijn?…
Van oersprong
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 116 Als een dolfijn die denkt
een kat te zijn met negen levens
sprong zij in het diepe water
Poseidon hier kom ik
Neptunus daar ben ik
hoe meer zee hoe meer min
Moeder Aarde vaarwel
Vader Zee ontvang mij
ik ga weer naar de bron
vanwaar we kwamen
daar wacht ik
ooit keert iedereen terug…
Orfeus' Blues
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 172 ik keek niet om
toch blijf je weg
dat hele eind
voor niets…
Orpheus
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 111 Zelfs Sisyphus ging zitten op zijn steen
Toen Orpheus met zijn liefelijke klanken
De wezenloze schimmen bracht tot janken
De Hellehond werd pup en wel meteen
De dichter - zanger won en hij ging heen
Met lopend achter hem die hij bevrijdde
Mits hij niet omzag tot de zon hem wijdde
Hij zwoer het, schraapte al zijn moed bijeen
Toch werd hij…
Dierbare muze
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 2.174 Een muze fysiek te
willen veroveren is natuurlijk waanzin,
daar leent een muze zich niet voor, ook
al wil je niets liever dan dat, wees
wel, daarna zou ze verbleken als muze,
zou ze van sappige inspiratie overgaan
naar frustrerende writersblock, dus,
dombo, hoeren zijn zo slecht nog niet.…
Amazone
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 87 De grande dame
onder de rivieren
met armen donker
als de rio grande
vernoemd naar martiale
vrouwenstammen
een niet te temmen volk
op edele dieren
in duistere
wouden van een
mythisch verleden
trokken vrouwelijke
ruiters onversaagd
ten strijde
een reuzenslang
meandert tot in
de haarvaten
van groene longen
als grande…
haiku
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 335 Zijn takken hangend
onder zware wintermantel
berust in zijn lot.…
Afzetgebied
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 62 Het lage zelfbeeld
van Rimbaud berust op zijn
onderdrukte jeugd...…
Mijn hulp
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 107 als jouw schoonheid mag zijn
Dat het de straling heeft van jouw gezicht
Gekleed in gewaad van doorzichtig satijn
Pas dan, mijn muze, is het een waar gedicht
Kom dan zitten aan mijn zij en leidt mijn hand
Mijn muze, aan jouw zijn heb ik mijn brein verpand.…
scharrelen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 869 ik zocht mijn muze op
toen op mijn lievelingspad
een eekhoorntje uitgelaten
met zijn staart mij groette
bij 't scharrelen zonder toom
onder een beukenboom
ik kon mijn ogen niet geloven
toen ik het wonder zag
hoe mijn muze omgetoverd
voor mij aan 't scharrelen was
op zoek naar inspiratie
puur van betovering
kreeg ik het lumineus idee…
Orion herrijst
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 1.045 vreemdeling
wanneer hij geruisloos nader treedt
in het spoor van een nieuwe schildering
dat zich thans aftekent hemelsbreed
gedachten gaan over het spiegelend water
zorgen zijn vertrouwd aan later
In een avondkrans, een sterrenuitbundigheid
gloort vol overtuiging het sprankelend licht
dat doet verstommen, verstillen in eeuwigheid
uitgevouwen mythologie…