Alle inzendingen over Zwaartekracht, OR liefde, OR licht

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

ze fluctueerde niet alleen in kleur maar straalde ook wisselende warmte uit haar energetisch zijn putte uit bronnen van schier eindeloze scheppingsvitaliteit die gevoed worden door nucleaire reacties binnen een interstellaire balans van zwaartekracht zonder dit extravert licht van een leven brengende zon zou ons stelsel leeg…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

naar de grootste taart en hekelt daar mijn zwaartekracht waar ik moet lachen om mijn kleine staart geniet jij zoetjes van mijn levenskracht.…

wees op de hoede in het licht der waarheid en niets dan de waarheid bij elke grote stelligheid bij het rechte eind in het rijk der fabelen in het zicht van een zwarte ster de spiegeling in kronkelend water of kromming van aarde in niemandsland tussen uitersten als amorfe silhouetten in het veraf: Zwaartekracht verbuigt rechte lijnen…

Een vrolijke god, genaamd Bacchus Orakelde in amfibrachus: "De mens loopt te mokken En noemt dat betrokken Mijn raad: drink in godsnaam, en lach eens"…

van nature mooi gewelfd rond haar sieraden schikt een vrouw haar kleed niets meer dan dat en minder dan de zwaartekracht van stof…

Er schijnt een teder liefdeslicht over mijn tintelende zielenlichaam mijn stoffelijke deel hier op aarde is voor het licht der liefde gezwicht.…

Licht en liefde wacht mij daar.. Geen eenzaamheid en pijn Daar in de lichte liefde zal ik gelukkig zijn.…

Achter de waan van blindheid, zien blinden licht. Licht laat leven. Licht dat liefde is.…

Ik voel jouw zachte adem in de nacht de zucht van een engeltje op aarde ronddobberend zonder zwaartekracht heeft ook dit droompje zijn waarde Mijn allerliefste kind ontspant en beleeft wellicht opnieuw de dag in onderbewustzijn naar droomland waar simpelweg niets moet en alles mag Ik geniet intens met mijn ogen dicht van jouw liefde die…

Daar ligt mijn oorsprong, onder wortels verscholen, in de beek, in het gras ja, ook in het licht dat sprankelt over het water mij in haar schaduw laat dolen. Hier ben ik in het lijf dat mij bindt schijnzekerheden in een rationeel bestaan tot de roep van een meeuw lonkt, ik haar ademloos volg en vrij van zwaartekracht zal gaan.…

Zij is als een vogel die de vlucht neemt tussen alles door in de ochtendzon verborgen tussen de roze bloesem op een tak in de boom haar ochtendconcert ten gehore brengt in het licht waardoor we weer tot leven komen dat alles is er nog in het dagelijkse leven met de vernietigende angst waar we elke dag mee geconfronteerd worden…

Ze zit daar maar als een sterke magneet mensen komen en gaan genezen naar huis zeggen ze Ze moet wel een heilige zijn een nieuwe, die onder ons is Ze heeft niets nodig, geeft alles meteen weer terug Mensen die hoop geven ontvangen hoop, mensen vol liefde krijgen nog meer liefde de teleurgestelden vertrekken diep teleurgesteld en agressieve…

Ik zou mijn kop boven de grond willen steken me koesteren in het volle licht zonder angst voor de sneeuw of de koude Maar ik ben geen sneeuwklokje Ik zou mij hoog in de lucht willen verheffen groots zichtbaar draaien en buitelen zonder angst voor de wind of de zwaartekracht Maar ik ben geen Jonathan Ik zou mij vrij aan de wereld…

ik gooi water in de lucht zwaartekracht sliert druppels in een vlucht ze ronden naar ovale vormen buigen van het licht egale kleuren uit het wit de verte zingt Florence in de zon water valt nu andersom spat op witte broeken de aarde is verrast door het luidruchtige gebed van elementen in hun liederlijk gespet de zon kijkt…

Mijn ziel danst mee in een zee van kleuren door het holst van de nacht weg van zwaartekracht en in 'n vonk gehuld met de zonnewind..…

op het dak speelt cello over Tevye’s klacht in het gesloten huis versteent de angst tot een monoliet in het licht van de tovertuin schittert een rivier het is de tijd die zwaartekracht noch oevers kent…

Ragfijne werelden elke druppel huilt in zeeën van beloften alles is beschreven uit liefde van de stof gedachten anders gevormd gebundelde ziele rust om in te schuilen watervleugels uit nevels onvoltooide verhalen soms hoopvol soms ontluisterend fantasie onwrikbaar, alleen verleid door zwaartekracht, transparante mantels om…

En zag een stofje zwevend als een ruimteschip in het onmeetbaar grote licht en kende zorg noch vrees voor zwaartekracht te kunnen vallen in zijn macht. Maar wendde bij de grenzen van zijn reis in tijd en keerde weder naar 't licht wat het omsloot als lang verwachte deelgenoot en werd tot licht, wat zeven kleuren bood.…

Ik passeerde tijd. Zij zweeg, liet mij voorbijgaan. Ik zing een lied in mijn hoofd, alweer. Bomen zwaaien, zwiepen. Een nieuwe wind, een nieuwe dag. Ik knijp mijn ogen dicht om de nacht te missen, maar zij is overal aanwezig, op tijd om ergens te zijn.…

euforie Welhaast gewichtloos te worden Tot ik door de wet van de zwaartekracht In combinatie met een brief van het CJIB Plots met beide poten op de grond word gezet…

Er is een horizon gestorven in mijn droomland alsof er een boot met een ziel door de woestijn vaart en langzaam raakt de persoonlijke accu leeg er ligt een grasland omgeploegd in mijn werkelijkheid alsof de kust van een ver land mijn stem zal ontvangen uit zilte oceaanwind en spoedig verwelkomt mijn hart een nieuwe geest er…

In gans verduisterd woud droomde ik van sterren… en een maanlicht pad, naar lichte verten voerend, zag ik mijn geest. Heb ik niet altijd op uw komst vertrouwd? Mijn hart kent u, gij kent mijns harten schat, en samen gaan wij verder, onbevreesd.…

tijdens de warme zomer had hij tóch bijna zijn complete gewicht aan transpiratie verloren goddank vond hij nog iets van houvast aan de zwaartekracht van het leven…

zwaartekracht valt als appels van de boom ongeremd door ongerijmdheid in vrijheid, zoals alleen het luchtledig die kent zonder weet van afstand, bij wijze van spreken ik schijn de middernachtzon te kunnen zien om de hoek in de schaduw van donkere bossen in nieuw licht van oude kennis er gaan dagen voorbij zonder zon, zo op ‘t oog dan vreet…

had ik al gezegd dat ik jou mis in de zwaartekracht waar liefde onmiskenbaar geketend is aan macht en duiventillen wit uitslaan door stront wat men zo veracht ik kan niet houden van, want telkens als mijn node jou hoereert spreekt mijn gestoelte in onrust, sneeuwt het loze beloftes en drijft de nacht op verachtelijke gewoontes draverijen…

In Licht is Waarheid. In Waarheid is Wijsheid. In Wijsheid is Licht.…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…