184 resultaten.
De grens voorbij...
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 731 Als de druppel de emmer dreigt te doen overlopen
komt plots de oplossing ergens uit geslopen;
volkomen onbegrijpelijk waar vandaan
maar ze garandeert je een voortbestaan.
Je stort je opnieuw in het echte leven
en je gaat je er helemaal voor geven;
ongeacht wat de mensen er van zeggen.…
KRACHT
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 562 De emmer, je dochter, je zoon,
Alles wat je zou willen,
kan je gewoon optillen.
Een spierziekte
kan een stok tussen de wielen
steken.
Fietsen, tillen, voorbij.
Mijn hoofd past niet meer
op dat lijf van mij.
Hoe functioneer je
zonder kracht?
Het betekent vaak
Je donkerste nacht.…
Zemen maar!
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 539 Daar aan de overkant, is de sop koorts uitgebroken,
daar op elke etage wordt driftig gezeemd,
ladders in de aanslag, spons zeem trekker en emmer,
je ziet het allemaal,
daar aan de overkant wordt de buitenkant gekuist
zou mijn oma zeggen, alle vrouwen zijn hard in de weer,
wederom zie ik geen enkele man,
die de spons zeem en trekker ter…
Gezelschap
gedicht
4.0 met 4 stemmen 2.935 Iemand die mij zijn diensten aanbiedt
zonder een woord,
die doet alsof zijn neus bloedt,
of die gehurkt zijn veters strikt,
of iemand die langs mij heenglipt,
met een hoed op,
die niets met mij te maken heeft,
of die met een emmer tussen de knieën
zit te melken, iemand die mij een knipoog geeft,
die wacht tot hij aan de beurt is,
die zijn…
Druppels
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 57 wat is de waarde
van mijn aanwezigheid
hier op aarde
was de kwestie die door
de leerling bij z’n zenmeester
werd aangekaart
de meester antwoordde
misschien ben jij wel de druppel
die de emmer over lopen laat
of eentje van ver daarvoor
zonder welke hij ook niet
overstromen gaat
jij bent de druppel en met
vele andere lui
zijn we belangrijk…
De stoel, het open raam
netgedicht
2.0 met 23 stemmen 3.254 Dan moet de stoel bij het
raam vandaan
om plaats te maken voor
ladders emmers en meer
van dat soort gerei
dan is het gedaan met de leegte
en is de rust voorbij.…
Afscheid
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 3.345 Elke druppel, verwerkt tot idioom
van een taal die zij mondjesmaat verkent
met de gave van een natuurtalent,
vloeit tevens in de emmer van mijn schroom.
Gelijk de zon straks de wolken verdrijft,
bereidt zij "autonoom" een warm afscheid,
is het "samen" wat de boventoon krijt,
ofschoon een drang naar vrijheid mij beklijft.…
Waarom ik hier ben.
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 187 fietsen
op die zwarte tweedehands,
voor twaalf gulden vijftig gekocht
van Flip, verderop in de straat
Om hoe mijn vader me leerde
de wormen op het haakje te doen
en me zei niet te praten
bij het vissen met de dobber
Om hoe mijn broer me leerde
mijn handen met zand te wassen
om zo de palingen die we vingen
te kunnen pakken
en in emmers…
Wie we waren (en wat we werden)
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 395 als kind droegen wij
zeeën aan land
in dunne emmers
wij bouwden kastelen
met water en bloed
en drukten gaten
in muren van zand
van ramen en deuren
wisten wij niet
dan kwamen de golven
luid en ongrijpbaar
liepen wij weg
op magere benen
wij vluchtten naar later
naar morgen en beter
vonden huizen
met winddichte luiken
gingen naar…
De kluis van Dagobert McDuck
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 65 Ik had de meeste knikkers
bewaarde ze in een emmer op zolder
Bonken in alle kleuren metaal
en zeldzame marmeren
Niemand wilde van mij verliezen
dus speelde ik maar alleen
Een klasgenoot had een ivoren knikker
maar ivoor is verboden, en ik houd me
aan de regels, dat is het mooiste spel
Mensen hebben geen idee
hoe het werkt en wat ze verspillen…
De misantroop
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 501 Ik las over een tovenaarspupil
die niet met emmers sjouwen wil
en zijn schoonmaakbeurt verzaakt.
Een behekste bezem doet die taak.
In zijn ijver is die niet te stuiten,
draagt aldoor emmers aan van buiten.
Zijn goochelkunst loopt uit de hand,
het water stroomt intussen door het pand.
Alles wordt door zijn meester rechtgezet.…
Winst van het verlies
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 303 maar alleen nog van binnen
in mijn lichaam, in mijn lijf
heel veel winst, zelfs overwinst
alhoewel het pijn blijft doen
zijn plotselinge ziekte, zijn sterven, zijn dood
dat verlies voelde als verlaten, verloren
emmers tranen, emmers vol
flessen leeg, volle flessen heel leeg
hij zag mij dan en dan toonde hij z’n lach
als mijn voorbestemde…
warm dorpje
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.032 de kanten
zijn er niet ijzig maar
aanvaardend en auto's razen
er ook de gassen uit hun longen
maar er zijn die momenten van pure
kalmte, wanneer de beheerste wind
als muziek mijn poriën betreedt
vogels planten zich op halzen
van knusse lantaarnpalen
en spreiden hun kleine oortjes
die onverzadigbare sponsen zijn
als de emmer…
spookschip de wereld
netgedicht
2.0 met 17 stemmen 739 vertrouwen dat het schip
ons hoofd boven water houden zal
op volle kracht vooruit willen we
schaatsen op de golven zonder ijs
dobberen op een zeespiegel die
ons ware gelaat nooit tonen zal
zullen de zeegoden onder ons
het kwade bestrijden
of komt alle hulp van boven
uit een artificiële regenboog
wanneer het schip water maakt
geen emmer…
drama van de oliebol
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 925 hoe fris en vrolijk ook
voelt de man zich onversierd
hij zijgt ineen
van wakker druipende oliebol
tot vette uitgezakte flap
op de grote hoop en plat gedrukt
in de emmer van het oudejaar
tot over de rand toe vol
terwijl hij melig tiert
samen geperst op hoge toon
deze dag blijft alweer ongeplukt
hoe draagt de man dit gans alleen
zonder…
Vos en wolf
gedicht
3.0 met 15 stemmen 6.077 Je stort er lakens in, die bollen,
verdrinkt ze met een grote stok
en stampt ons voetenvuil en zweet
en oogvocht murw, zodat het loslaat
en in de zinken emmer stroomt,
het voorportaal van grup en put.
Spookdromen, kom maar op.…
Aan de hand van een woord (V)
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 174 Tegenwoordig, Willem, dicht men
emmers emotiepoëzie...
Niet ver van jouw gedachtegoed:
C.L.O.S.E.!
Je past nog naadloos in het heden.…
De teugels van het lot
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 27 Na de vier stappen van vandaag
zit ik op sokken bij de haard
Mijn zware laarzen staan recht
en mijn rug rammelt nog
Ik ben een handlanger
ik verleg de grenzen
van de verliefde dames
en de rijke heren
Paardenmoppen laat ik achter
de geur van freesia's neem ik mee
Het water in de emmer klotst
als hunkerende liefde
Ik reis niet alleen…
Bramenplukgeluk
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 234 Een begripvolle wandelaarster met een Engelse hypehond
groette me vriendelijk en droomde van mijn sexappeal,
maar ik tolde van andere passie en de elegante jogster
met de zwiepende paardestaart flirtte eveneens, maar
ik kreeg enkel potentie van mijn gevulde emmer.…
Grote ogen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 2.534 kabouter die al jarenlang
op dezelfde plek hangt totdat
de doos met kerstspullen weer
op de zolder wordt geschoven
boven in de boom heerst de piek
schreeuwlelijk van formaat en kleur
streng kijkend naar de kaarsjes
die er gekleurd op staan en ballen
plukken watten slingers van zilver
het sfeervol geheel completeren
gadegeslagen door een emmer…
Werkcoupé
gedicht
3.0 met 19 stemmen 8.660 Roestende emmer, halfbedoelven
steekt schuins zijn hengsel uit
naar het gewapend riet.
Houwdegens posten in de leegte
het liefste bij verdriet.
------------------------------
uit: 'Tirade' 300, 1985.…
Levend water
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 474 Wij mensen uit zovele landen
wij zoeken water graag,
een emmer vol, uit gulle handen,
Herken jij niet die vraag?
Bevrijd ons, Heer, van zoveel banden,
versta de diepste vraag.
Naar Joh. 4,1-42…
anti-haring
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 185 langzaam in je strot
dat noemt men dan het toppunt van genot
ik zou hem liever bij het afval kwakken
en kijk eens goed, hij is nog rood van binnen
daar zit ook nog een flink stuk ruggengraat
nu krijgt mijn maag het werkelijk te kwaad
hoe kan een mens zo’n marteling verzinnen
“geen haring”, roep ik uiterst vastberaden
nog liever hap ik in een emmer…
Ongezouten
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 221 Als ik nog ongezouten tranen
overheb uit alle zotheid van de
tijd, die zich vrij laat stromen in
een verbond met een bodemloos
gelegen zee, schep ik ongenoegen
in een emmer waar de bodem is
uitgeslagen, waar des ondanks
de dromen ongestraft uit blijven
komen in het kielzog van de
zelfgenoegzaamheid, tegen alle
zwarte gaten in, dein…
Lege vaas
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 380 Scheppen, emmers, schelpen
in de kofferbak geladen,
en de zee aan de oren gezet.
Zo galmt het daar,
met zoute randen,
over bloemen die hun pokon misten,
rozen die hun blad verloren,
maar die vaas,
een lege vaas,
met daarop jouw naam.…
En de zee was niet meer
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 191 De houten zee schep ik in blikken emmers
drenkelingen worden eruit gezeefd
sloepen en boeien werp ik terug
op de door eb schoongespoelde bodem
een zwoele bries blaast de kleuren droog
dolle meeuwen storten zich
op een zeekaart zonder water
duinen en dijken kijken werkloos toe
in het stuifzand dolen de schippers
er valt vers licht op eeuwenoude…
Een virus of tien?
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 315 Een groot deel van de bevolking is ziek,
geveld door een nare griep
de ene lichting hoest en proest,
dat doen de anderen weer niet
die hebben een abbonnement op het toilet,
tesamen met een emmer
ze spugen zich een ongeluk,
en vinden baat bij een diaree-remmer.…
Gevangen in daverende stilte
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 115 Haar emmer is tjokvol, haar kamer doodstil,
toch klinkt haar wil. Een heus oprechte vraag
van een goedhorende kwam tot in haar kelder.
De melder een vlizotrap naar de vliering zakte
alras klaar om te betreden haastig naar beneden.…
Van Gogh's epiloog
hartenkreet
4.0 met 59 stemmen 2.127 einde aan het verraad
Jij verleefde jouw eigen manier
Wees op alle onrechtmatige zaken
Wat moet je gedacht hebben jouw laatste kwartier
Want niets leek jou te raken
Eerst begreep ik niets van jouw doen en zijn
Irritatie was het eerste wat ik voelde
Nu treft mij het volle bewustzijn
Dat ik nu alles begrijp wat jij bedoelde
Weet nu dat de emmer…
botlopen
gedicht
3.0 met 7 stemmen 3.311 We zetten zwinnen in de zandplaat af
met warnetten en joegen stapvoets bot
en schol op, vingen emmers vol.
De kotter op de drooggevallen vlakte
hing scheef, de eerste stilte scheen
te dalen uit de zon, een oever was
er niet.…