1772 resultaten.
Grijs
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 59 Weg zijn de gedrochten
met hun verstikkende
felle kleuren
alles is vergrijsd
in zalige onwetendheid
kun je rustig slapen
wat loop je dan te zeuren…
Grijs
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 645 grijs heeft
wit-zwarte ogen
ziet alleen macht
grijs heeft
lange armen
regelt ook nacht
grijs heeft
wit en zwart
nog nooit gemogen
grijs wacht
liever af en
zal gedogen
kies maar
wit of zwart
voordat je grijs
met goed verwart…
GRIJS
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 50 de kleur ging heen, de klank verdween:
grijs is het land. grijs is het land.
de hand grijpt haren samen in een dot.
het richt de lippen en het lijf wordt zot.
het breekt het open, duwt, en strandt:
grijs is het land. grijs is het land.…
Nimmer meer
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 148 In verstilde tussenspinsels
zweef ik weg
tussen steniging
dromend
van vrije lente
afwezigheid die
ik beween
een laatste beeltenis
kan ik je zenden
mijmering
je gulle lach
gemis van je lendenen
volledig universum
kim van ons samen
liefde, bedolven
woordenloosheid
het jij en ik, verstild
tijd tussen ons
de wil die te bevechten…
LAIS CCCXI
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 56 Ik was jouw zwarte zon die hen bescheen,
van aarde wenteling, tot jij verdween
en nu ik niets omhanden heb, jouw maan
zich oplost in de naam die ik beween,
nu hark ik hén die hel in míjn bestaan.…
Requiem voor Thisbé
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 465 Beween mij niet, maar zie de list waarmee mijn zicht
Vertroebeld als in dichte mist ontnomen werd,
waardoor ik minder scherp, diffuus en niet alert
mijn blik liet rusten op het valse feit gericht.
Beween mij niet.…
lief
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 142 als ik ontwaak met jouw handen
op mijn buik, je lippen aan mijn hals
het verlangen zichtbaar aan je borsten
weet dan dat ik mijn ogen weer sluit
en de hemel verleg aan de akker van je hart
de warmte van onze huid
zal het gemis bewenen
in elke porie waar een herinnering
in staat te lezen
lief, jij bent de zee op wie ik vaar
het water dat…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
Inscriptie
gedicht
2.0 met 20 stemmen 10.155 Een wereldbeeld ontsnapte ons
toen wij een halfrond vergden
om er alleen te zijn,
het andere bleven bewenen.
Wij legden achter ons leven
een tuin aan, ook een register
van allen met wie wij nog zouden
bijpraten, staren, verhelen.
Wij meden de liefde
en lieten de tastzin,
schreven hooghartig
de toekomst af.…
Wie zonder zonde is, werpe ...
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 304 In Afghanistan werd een vrouw vermoord
Ze kwam brutaal door stenen om het leven
De taliban achtte zich hoogverheven
De stem van Karzai werd niet eens gehoord
Terwijl wij de jonge vrouw bewenen,
Zijn we bang: het ligt er vol met stenen
Ondanks het luide protest van het Westen, gaat men in sommige islamitische landen verder
met het stenigen…
Valse start
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 670 Grijs bleef altijd maar grijs
tot de trein
daar eindelijk was
toen streepte grijs zwart
Hij kwam, zag
maar kreeg een valse start
Geen mens
die hem
kon helpen.…
Lieve gazelle
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 Schrijf me, maak me blij
wees een engel, jij
zet je liefdespijn
liever niet opzij
Onze liefde blijft
wij zijn één en vrij
onderga het, dan
gaat ze nooit voorbij
Altijd weer zul jij
Zywa zijn voor mij…
Zwarte kousen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 216 Mannen zullen het bewenen
als zij kuis in de kerkbank
het ene been over het andere
slaan.
Zwarte kousen, sexy benen
koketteren in de kerk. God's
wonderen zijn hier nog niet
verdwenen; tweevoudig gaan
zij voor het goede merk.…
Elsje Christiaens (1646-1664)
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 116 jouw korte leven kan
men niet in schrale
woorden vangen
de droeve schilder
vaart over het water
naar het galgenveld
inkt, riet- en verenpen
in zijn loden jas om
jouw lot te bewenen
bijl en wurgpaal
als pover raamwerk
hij zoekt slechts je gezicht
op kostbaar papier
dicht op je huid getekend
de verborgen verlatenheid
"de…
to be or not to be redelijkerwijs
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 222 Wat is het dat mij
in de schoot geworpen wordt
meer dan men redelijkerwijs
van een man verwachten kan
het is als het velijn dat me
van het vlees getrokken wordt
nog voor ik slachtrijp ben
en dat in ogenschouw neemt
en soms ben ik een schaap
in wolvenvacht doend alsof ik
een wolf in schapenvacht ben
ondertussen aanstalten makend
te…
DONAR
netgedicht
0.0 met 4 stemmen 370 onweer in de lucht
Hoogzomer slaakt een diepe zucht
De donderbeitels gaan zich roeren
Nog even en de bliksemschichten
Zullen het kwade bruusk verjagen
De kinderen stellen alweer vragen
Lukt het de huislook pais te stichten
De huisbezems het vuur te weren
Zal donderbaard het dak maskeren
Op deze warme donderdag
Of zal men huis en boom bewenen…
Moeder, ik hou van de revue
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 352 eigenlijk is het een heel simpel verhaal
afspelend in het naoorlogse Nederland
zonder al die moderne pracht en praal
krijgt de nostalgie al snel de overhand
De weemoed naar het verleden spat van de buis
het gevoel gaat mij door merg en been
door deze revue voel ik eindelijk weer thuis
terwijl ik de laatste scène nog maar eens beween…
GRIJS EN GRAUW?
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 744 Lange staken
grijs en grauw
groen mos hier en daar
de kilte van de dood straalt er af
en toch:
het leeft
van binnen
het stroomt naar alle vezels
het groeit
er zijn weer knopjes
nog een wijle:
teer groen
jeugdige overmoed
snelt naar volwassenheid
maakt plaats voor nieuwe knop
wat gaat het leven snel
Revitalis.…
winterland
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 630 onbewogen staan
de bomen
als skeletten
hun takken
een smeken
hemelhoog gericht
zonder schaduw
werpend op
in het naakte
verstilde land
waar de lucht
van dode wintersloten
ons beroert
als wij
de grijsheid
weerspiegeld zien
in een zwarte
omlijsting van
vergangkelijkheid.…
eenzaamheid
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.183 wanneer de dag ten einde is
en verandert in de nacht
dan weet ik dat ik je weer mis
jij die zoveel vreugde bracht
telkens als ik denk aan jou
en de eenzaamheid me kwelt
wordt mijn wereld grijs en grauw
ben ik alleen en uitgeteld
vaak droom ik
dat de lange wegen die liggen tussen
jou en mij
onder luid geweld van regen
verdwijnen…
Niets
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 917 Dikke donkerheid en laag grijs
Niet zoet, niet bitter
Waar is de melancholie?
De foltering van pijn?
Het is het niets, dat brengt me van de wijs
Altijd nacht en de maan mijn gezel
Zonder lach, licht en vreugde
Wie gelooft mij als ik dit vertel?…
Kleur bekennen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 695 Grijsbreier, snel uitgebreid,
Lacht zich geen kabelsteekfrivoliteit.
Jacquardpatroon speelt nimmer de baas,
Hooguit visgraat,
Uitgevoerd in zwart en wit,
Toelaatbare grens benaderd.
Inslag weert aangeslagen
Rood, blauw en geel,
Breit zich grijsreeks
Een kleurloze trui.…
Grijze muizen
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 719 Rennen in een wereld zonder licht
ondoordacht zonder te beleven
wat het donker bieden mag.
Alsof we morgen willen sterven
zonder te hebben gevreesd
voor het felle licht van de dag.
Met miezerige woorden
in een wereld zonder taal
vertellen we met trots
ons eigen zinloos verhaal.
Alsof we willen tonen
dat we écht hebben geleefd
intens…
Echte liefde hoeft geen kleur
hartenkreet
4.0 met 24 stemmen 1.273 Voor mij heeft liefde geen kleur
ik hou van jou in zwart/wit
ik hou van je grijze haren
en je kin waar een kuiltje inzit
Maar als je het heel graag zou willen
schilder ik voor jou een mooi gedicht
in een lijstje met goud omrand
en geniet dan van jouw blozend gezicht
Onze liefde heeft geen kleuren nodig
geen palet en ook geen penselen
we…
Een dagje wad,
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 251 We lopen door de duinen
heen, het is lang geleden,
dezelfde lucht, dezelfde
golven, dezelfde halmen,
knikkende zeepaardjes in
de wind, daarbuiten de zee
waant zich alleen, dezelfde
kinderen hand in hand, maar
anders, wikkend en gewogen
op het inwaarts land,
blootgesteld aan kritisch
zand, daarboven de zeewolven,
grijs van de tijd…
Oud??
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 439 Grijs en gebogen,
Gerimpeld en oud.
Zie laat haar praten,
Een schatkamer vól goud!…
Vergrijzing.
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 332 de tijd vergrijst mijn haren
in een jachtig bestaan
ik probeer wel te slenteren
maar kan niet blijven staan
de kleur van het leven
schenkt mij maar even
een net gekleurde kop
met een volle bos erop
ik veins mijn evenbeeld
in getemperd licht
die het spiegelbeeld
in valse hoop verlicht…
Nare droom
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 318 Hoezeer ze steeds vervreemdt en gaat van mij
Een bizar ritueel, een dans met haar dood
Zoals ze lacht, van haar word ik weer blij
Een kille blik, een schreeuw, de keel is rood
Een park, een vijver, een eendenkooi blauw
Ik was de lucht door haar vergrijsde haren
We liepen hand in hand, haar ogen grauw
Ze keek me aan, dacht aan wilde jaren…
grijs-rode nacht
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 661 De avond is grauw, grijs en nat
de wegen lopen leeg
voortschokkend als met een paardenkar
rijd ik zuidwaarts
Toch blijft een hitte hangen in mij
een warmte die me verschroeit
die zo afsteekt tegen die kille nacht
dat ik de slaap moeilijk vat
licht priemt door mijn gordijn..…
Het grote grijs
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 116 overheersen
In een tomeloos bombardement
Van prikkels dat ons de mond wil snoeren;
Vooral dit giftig roze etiket
Dat jou ongevraagd wordt opgeplakt,
Een jongensachtig meisje ben je hooguit,
Of een jongen met een zachte, vrouwelijke kant,
Maar gay, of lesbo, absoluut niet,
Volmondig is je antwoord nee,
Geef mij dan liever het grote grijs…